Levensverhalen (pagina 619)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Lieve mama

Ik ben Ratna,

Dochter van een hele lieve moeder.
Helaas heeft zij in Februari 2008 zichzelf van het leven beroofd.
Vanaf 2006 was zij al suicudaal.
Ze was opgenomen.
Maar mensen begrepen haar niet.
Gelukkig begreep ik haar wel.
Ik ben dus ook niet boos op haar dat zij mij heeft achter gelaten.
Ik heb altijd tegen der gezegt dat ik van haar houd en dat ik achter haar keuze sta.
Ik begrijp waarom ze het heeft gedaan, er is haar onterecht zoveel verdriet aangedaan, ze kropte het op en mocht nooit boos zijn van der zelf.
Op een gegeven moment kon ze niet meer. Ze had geen controle over der zelf.
Ze was boos en ze zat vol met een grote kast met allemaal laatjes vol met emoties.
Laat je horen!!
Zeg wat je dwars zit! Trek gewoon aan de bel!
Waarom zou je dat niet doen?
Omdat je een ander dan lastig valt?
Wat een onzin, andere mensen mogen dat zeker wel bij jou doen.
Dat is wat mijn moeder altijd deed.
Ze was er altijd voor anderen, ze loog nooit, en deed haar zelf te kort.
Voor mijn moeder ben ik blij dat ze er niet meer is, omdat ze dat zelf niet meer wilde.
Het gene wat ik jammer vind is dat ze haar eigen verloor.
Het is indd niet eerlijk dat andere mensen haar zo veel verdriet aan hebben gedaan, maar wat ik jammer vind is dat ze niet de kracht had om te bedenken.
Boeie laat die andere mensen toch, wat kan mij het schelen.
Ik ga lekker doen wat ik zelf wil.
Leuke dingen doen enz.
Ik zeg altijd: ik hou van mijn moeder en mis haar ziels veel, maar helaas mist mijn moeder nog meer.
Ik wilde bij haar zijn toen ik haar niet meer had.
Soms denk ik dat nog wel eens omdat ik dan verdrietig ben.
Het is nu namelijk bijna 3 jaar later en nog ben ik bezig om dingen uit te zoeken.
Voor het laatst heeft de politie me eindelijk meegenomen naar de plek in het bos waar ze is gevonden, eindelijk mocht ik in de papieren kijken.
Nu nog Meerkanten in Ermelo, daar ben ik ook mee bezig.
Alleen willen ze me helaas nog niet te woord staan.
Maar ik ga geduldig net zo lang door tot dat zij mijn vragen beantwoorden.
Dan kan ik eindelijk verder met mijn leven.
Ik woon samen met mijn vriend en heb een lieve hond en kat.
Ben sinds kort weer aan het werk.
Alles op zijn tijd.
Ik ben namelijk degene die ervoor kan zorgen dat ik een gelukkig leven lijdt.
Dat heeft niemand anders in de hand behalve ik!!
1 ding wat zeker is, ik zal heus nog wel eens vallen en opstaan!
En heus zal ik nog vaker verdriet krijgen, maar mijn geluk laat ik me niet meer afpakken!!
Mijn moeder kom ik wel weer tegen, maar eerst een gelukkig leven lijden.

Ik hoop jullie ook!!
Datum:
30-09-2010
Naam:
ratna
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

.

Ik ben Melissa 14 jaar.
En net als de meesten van jullie op deze site zit ik ook wel is met zelfmoord gedachten.
Maar ik weet dat ik dat niet moet doen.
Ik loop met mijn 10e al met zelfmoord gedachten rond. Ik weet het, veelste jong en de meesten van jullie zullen vast denken. Dat meisje heeft aandacht te kort.
Ach ja. Ik weet beter.
Ik ben met mijn 11e begonnen mij zelf te snijden. Het was een hele opluchting. Tot op een gegeven moment mijn moeder iets op viel en ik daardoor bang werd.
Ik heb het toen tegen mijn beste vriendin verteld.
Zij was er voor mij. Ze steunde mij om mij erdoor heen te slepen. Ik ben haar nog steeds dankbaar.
Want het was echt geen goed idee.
Want ik heb nu nog hele nare littekens op mijn armen/polsen.
Sinds mijn 12e drink ik. Niet zeer veel maar wel 1/2 hele glazen per week.
Ik ben daar ook mee gestopt.
op mijn 13e kreeg ik een vriendje.
Ik was helemaal verliefd.
Maar ik heb ook hierbij fouten gemaakt.
Fouten die ik liever Nooit had gedaan.
Ik vond hem zo lief.
En hij wou graag veder gaan dan zoenen.
Naar lang twijfelen zijn we toch veder gegaan.
Achteraf kreeg ik spijt.
Hij vertelde tegen zijn vrienden wat wij hadden gedaan. Ik voelde mij een slet. En dit ging dus al snel de school rond.
Al snel werd ik niet meer gezien als dat verlegen dikke meisje. Nee ik was nu die'slet'
een maand later heb ik het uit gemaakt.
Ik weet zelf nog steeds niet waarom.
Hij was erg boos op mij. en begreep mij niet.
Hij was zo boos op mij, dat hij al mijn geheimen vertelde aan zijn vrienden.
Dat ging dus ook al snel de school rond.
Nu was ik het 'snijdende slet.'
Ik was zo ontzettend boos op hem.
Ik durfde niet meer naar school. Ik schaamde mij.
Ik dacht continu aan zelfmoord.
Maar ik zette door.
Toen ik naar de zomervakantie ik klas 2 kwam. Zag ik mijn ex weer. en ik was op een slag weer verliefd.
Ik was smoorverliefd, misschien wel meer dan dat ik ooit van hem heb gehouden.
Ik heb dit nooit durfen te vertellen aan iemand.
Mijn vriendin is ook dat jaar naar een andere school gegaan, en ik was radeloos.
Ik had nog een vriendin in mijn klas.
ik mocht haar niet echt,
Ze liet mij ook volkomen vallen.
Dat jaar ging alles redelijk goed.
Tot dat ik in het 3e jaar terecht kwam.
En alles ging weer berg afwaars.
Mijn cijfers gingen in razend hoog tempo omlaag. Mijn vader was ontzettend boos op mij, Als ik weer met een 4 thuis kwam.
Ik durfde niks meer tegen mijn vader te zeggen. In thuis was de sfeer echt om te snijden. Ik bleef dan graag bij iemand eten of logeren.
Sinds vorige week heb ik er ook nog is dislexie bij.
Ik vind mezelf nu steeds dikker. Ik eet niet meer. Ben aan de laxeermiddelen.
Ik wil geen zelfmoord plegen.
Daarom probeer ik maar het beste eruit te halen.
Ik ben in 2 weken al 8 kilo afgevallen,
Maar vind me nog steeds dik.
Ik zie er niet meer uit, door dat ik niks meer eet zie ik er lijkbleek uit, en heb ik echt hele erge wallen onder mijn ogen.
Ik wil zo graag afvallen dat als ik ook maar iets eet ik mezelf weer snijd.
Niemand weet hiet nog wat van, en dat wil ik ook graag zo laten.

Ik vertel dit verhaal omdat ik het graag kwijt wou.
Maar iedereen die overweegt om zelfmoord te plegen,
Denk er asjeblieft goed overna.
Er zijn nog zo veel mensen die van jou houden.
Er zijn nog zo veel leuke dingen in het leven die nog komen moeten.
Datum:
30-09-2010
Naam:
Melissa
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

ademloos

loop al maanden met hyperventilatie,hierdoor heb ik voordurend geen adem.Ik heb sinds een maand zowat de strijd opgegeven om hier tegen te vechten.Ik ben het moe om iedere dag deze strijd te moeten leveren en ik denk nu liever rust in mijn leven.Voel me ook helemaal alleen met dit probleem.de tijd is ook gekomen om het waardeloze leven dat ik nu leid te beindigen.Ik bener klaar voor eindelijk rust!!!
Datum:
30-09-2010
Naam:
sam
Leeftijd:
45
Provincie:
België

hoe nu verder?

Het laatste jaar is zeer heftig geweest met o.a. scheiding en veel agressie tegen mij als persoon. Heb in het buitenland in de oorlog gewerkt als journalist.
Nu heb ik alles verloren van 600 m2 naar 45 m2 huurflat.
Financieel gaat het slecht en zelfs mijn grote liefde die ver weg in een ander Europees land woont wil de relatie beëindigen omdat mijn depressie blijft en zij niet meer geniet om samen te zijn.
Ik heb al jaren geen zin in leven en heb al serieus stappen genomen om aan een vroegtijdig einde te komen, maar dit is helaas niet gelukt.
Mijn vader was een pedofiel en heeft zelfs met zijn kleinkinderen dit gedaan, ook dit laat me niet meer los. Twee van mijn dochters willen geen contact meer met me en communicatie van mijn kant is slecht en ik voel me geblokkeerd.
Ver weg zit ik nu buiten Nederland dit te schrijven met als hoop voor een alternatief..
Elke morgen vind ik het weer naar om wakker te worden en voor de slaap bid ik om de dood.

Loop bij een psycholoog zo een maal per week maar ook dit bied eigenlijk geen alternatieven omdat ik in de zelfde kuil blijf vallen. Tijdelijk probeer ik mijn fouten te verbeteren maar blijf in de donkere kamer rondlopen.
Ik wil graag dood en nooit meer wakker worden en zoek al tijden op het internet een manier om dit mogelijk te maken.
Maar ik heb kinderen en een jonge kat, hoe kan ik dit het beste regelen, een testament? Een afscheidsbrief?
Ik hoop dat u mij kan informeren hoe nu verder? Hoe kan ik alles wettelijk regelen om mijn bezittingen te kunnen achterlaten en een zo goed als mogelijk afscheidsbrief te schrijven?
Alvast bedankt voor uw advies, Peter
Datum:
30-09-2010
Naam:
Peter
Leeftijd:
58
Provincie:
Anders

ik

hello
ik wordt al de hele week gepest enzu en men vriendin doet er niks aan ik slaap nimeer en ik denk de ele tijd aan zelfmoord ik kan het gewoon niemeer aan
Datum:
30-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

zelfmoord

Ik ben een meisje van 20, ik ben van turks afkomst, mijn ouders zijn gescheiden sinds toen ik nog maar 1 jaar was denk ik, ik heb mijn vader nooit gekend, de reden van de scheiding was dat mijn vader ons sloeg. Hij wou ons niet. Mijn moeder en ik zijn naar een vrouwenhuis gegaan. Na een 1 jaar hadden we ons eigen huis. het leven ging toen door. ik groeide alleen op ik had geen broers of zussen om mee te spelen of te praten.. Op school was ik altijd een verlegen binnengesloten meisje. Op mijn 11de trouwde mijn moeder met iemand, tegen wie ik papa zij, en kreeg al snel een broertje, hij kreeg altijd de aandacht. Ik werd onzichtbaar. Ik werd steeds vernederd door mijn moeder ook sloeg ze me vaak om iets doms. Elke avond huildde ik. Nooit wist ik wat vader liefde was, mijn stiefvader en ik hadden altijd een slechte band, niemand zag dat maar ik voelde dat we altijd afstand hielden van elkaar . Op mijn 16de zijn we verhuisd naar belgie, ik werd stiller en stiller, op school werd ik vaak uitgescholden door een hollander, mijn leerkachten lachten mij ook altijd uit door mijn accent. Ik praatte niet meer, met niemand.. Ik sloot vriendschap met turkse meisjes, tegen hun praatte ik altijd turks. Zo konden ze me niet uitlachen door mijn accent. Zo ging mijn nederlands achteruit. Nu ziet ik er echt mee in door mijn taal achterstand. Thuis gaat het ook steeds slechter, ik heb altijd ruzie met mijn moeder, soms kan ik mezelf niet beheersen dan sla ik terug. Het ergste was toen ze me begon te chanteren dat ze me dood wou steken met een mes, ze zij dat ze niet van me hield dat ik niet meer bestond voor haar en dat ik veel op mijn vader leek. Toen begon ik na te denken en te beseffen , wie is mijn vader eigenlijk? leeft hij wel nog? k pleeg hierdoor telkens zelfmoord, dat elke keer mislukt. Ik wil echt niet meer leven, ik zit de toekomst ook niet meer zitten, school was mijn enige moed, dat was het tenmiste, het is nu mijn laatste jaar.. mijn leerkacht probeerd mij altijd te verkleinen tussen mijn klasgenoten. Ze zegt elke keer in de klas dat ik taal achterstand heb, kan ik echt helemaal geen nederlands spreken? Ik schaam me hiervoor, ik ben een mislukkeling. ik heb niemand die zal huilen als ik dood zal gaan, want niemand weet dat ik eigenlijk besta.. steeds dringt me het door om zelfmoord te plegen. maar op een dag zal het echt gebeuren, en me lukken om mezelf dood te krijgen, zo kan mijn ouders verder leven zonder mij, een mislukkeling die niet meer in de weg staat.
Datum:
30-09-2010
Naam:
hopeloze meisje
Leeftijd:
20
Provincie:
België

2010 kut Jaar

Ik wil zelfmoord plegen omdat ik het niet meer zie zitten ik zit nou al in het 2de en ik ben in die 2jaar flink de klote in gegaan omdat ik eens dronken thuis kwam vertrouwd me ma me ook niet meer en scheld soms dat ik naar hel kan lopen ben op school gwn heel depri aan t worden en denk telkens dat ik wil doodgaan en dan zeggen mijn vrienden dat hoort bij d puberteit en denk ik f'ck op.
Heb het al 1 keer geprobeert met pillen alleen
Werd ik er ziek van en mijn cijfers gaan ook omlaag zie het gwn niet meer zitten heb het gevoel of niemand me wilt al mijn vrienden zijn populijr en ik ben maar het sad emo jongentje dat altijd met rust wilt gelaten worden.
Zie het gwn niet meer zitten
Datum:
29-09-2010
Naam:
Jordi
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Doe het niet,

Ik ben nooit zelf neigingen gehad om mezelf iets aan te doen, en ik hoop eigenlijk jullie een beetje een steuntje in de rug te kunnen geven met de volgende songtekst.

He said: I lay right there once at the edge of the rock.
I was ready to jump, I was ever so lost,
But this gentleman stopped and said something I never forgot

Chorus
For billions of years since the outset of time
Every single one of your ancestors has survived
Every single person on your mum and dad's side
Successfully looked after and passed on to you life.
What are the chances of that, like?
It comes to me once in a while
And everywhere I tell folk it gets the best smile.

- The Streets - Edge of a clif

Als het al 1 persoon helpt is het de moeite waard.
Datum:
29-09-2010
Naam:
Martijn
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

vandaag op school

Vandaag is het weer helemaal verkeerd gegaan op school. Ik had iemand een bericht gestuurd over een lerares dat ik dr niet mocht enzo en iemand heeft het bericht gevonden via z´n blackberry en heeft het de lerares laten lezen. Toen dat voorbij was begon de hele klas tegen mij te zeuren. Ik ben boos en huilend de klas uitgelopen toen moest ik naar m´n mentor en zij praatte de klas weer goed en liet me weer vallen. Ik begrijp het gewoon niet.. ben ik nou gewoon het probleem? is het mijn gedrag en persoonlijkheid dat iedereen dwars zit? dit is m'n 4e en laatste jaar en het liep gewoon helemaal goed tot vandaag en ik zat op de fiets keihard te janken en ik had het liedje op Liefde had ze nodig en op dat moment wou ik gewoon opgeven alweer. en toen ik thuis was heb ik nog zolang gehuild en heb mezelf weer gesneden. Ik dacht dat ik uit de problemen was maar dat was voor een paar weken en nu begint alles terug te komen alle problemen en stress.. Ik moet op donderdag stage lope dan zie ik me klas gelukig niet maarja op vrijdag heb ik weer gym en 2 lessen daarna.. ik zit er zo zwaar tegenop en als het zo doorgaat ga ik van deze school af en waarscheinlijk naar een andere of ik begin met me opleiding zonder diploma en ik weet dat het me moeders hart gaat breken maar zo krijg ik me diploma nooit natuurlijk ach me leven kan me gestolen worden, al ga ik morgen dood dan zal het me allemaal wel goed zijn..

groetjes eva
Datum:
29-09-2010
Naam:
Eva
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Ik ben t zat.

Vroeger woonde me ouders samen, ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld want mijn vader was agressief. Na de scheiding kwam ik bij mijn broer en moeder te wonen waarin mijn broer de "vader-rol" over ging nemen. gelukkig heeft mijn broer het zelfde karakter + zwarte band teakwondo en werd ik dagelijks in elkaar geslagen of geprobeerd sex te geven aan hem. Toen ging ik vaak naar andere mensen, daar wil ik even niets over typen. Maar daar is het helemaal fout gegaan.
Toen mijn moeder der hartaanval kreeg (die ze overigens wel heeft overleefd op t nippertje) was het klaar. t was de druppel. ik kreeg een angststoornis met depressie, dat houd in dat ik niet naar buiten kan of naar school door hevige paniek aanvallen waarin t voelt alsof je dood aan het gaan bent. Dit duurt nu al een jaar en veel hulp gekregen bij artsen maar niks heeft geholpen.

Nu ben ik t zat, dit komt misschien aanstellerig over maar ik heb t gevoel dat t mij niet gegunt word om gelukkig te zijn.
Ik denk de laatste tijd er regelmatig aan om er een eind aan te maken. Ik zie zelf op dit moment ook niks waar ik nog voor te leven heb.
ben het zat in angst te leven, ben het zat hier elke dag ruzie over te hebben.
En beter word t niet meer..
Ik hoop dat iemand mij raad kan geven want ik houd t niet lang meer vol. ze zeggen wel dat na de regen zonneschijn komt. maar ik heb geen zin meer om daarop te wachten, ik geloof er ook niet in. Ik zie het meer als of het je gegunt word of niet.
en mij blijkbaar niet.
Datum:
29-09-2010
Naam:
L
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.