Levensverhalen (pagina 616)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gepest

ik heb egt heel wat in mij leve te voordure ik wordt elke dag gepest en kan nergens me verhaal kwijt mijn mentor zegt zoek het maar uit alle docenten die ik maar kan vertrouwen willen niet eens na me luistere elke dag is het weer een blauwe plek naar de andere elke dag weer opnieuw bolle dikzak groothoofd jimmy neutron egt voor alles wordt ik uigescholde ook op me vorige sgole want ik heb in totaal op 7 sgole gezete en allemaal werdt ik daar gepest ik kan mij leve gewoon niet meer aan het is zoo moeilijk om nog als bolle dikzak etc door het leve te gaan geloof me mij wil je egt niet zijn!!!!!!!
Datum:
05-10-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

wanneer komt de dag kijk er naar uit

hoi ben andy nu half oktober ben ik 2jaar alleen .had een pracht van een vrouw iemandt waar je van droomt zo iemandt te hebben ze deed dan ook alles en verstondt me zonder woorden .heb 2 wolken van dochters die ik om de 2 weken een weekend heb .ik mis hen zo men leven heeft zonder hen geen zin en ben dood op wil gewoon weg van deze fucking wereld .men glimlach is al 2jaar verdwenen woon nu bijna half jaar bij men ma in maar ze ziet da er iets schilt maar ze kan me ni opvrolijken en ze doet zoveel voor me en kan het zelf ni aan doen .heb onglangs in een dronken bui 10 slaap pillen ineens gepakt met de hoop er ni meer te zijn maar werdt fucking wakker :-) .
Datum:
05-10-2010
Naam:
andy
Leeftijd:
34
Provincie:
België

ja een verhaal wat ik even kwijt wil

ik kan het niet lang houden maar, ik word gepest en ook niet alleen uitgescholden worden. Ik weet steedsmaar niet wat ik moet doen en ik kan het verder aan niemand vertellen, me ouders weten niks maar gelukkig zijn die kinderen dadelijk van school af en kan ik hopelijk gewoon weer verder gaan met *rustig* leven
Datum:
05-10-2010
Naam:
joey
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben het zat

Ik heb er echt geen zin meer in.....zit mijn dagen maar wat rond te komen meer niet. Doelen zijn er niet meer en als ik de doelen zie wordt ik er doodmoe van dat ik voor die doelen weer moet vechten. Ik heb genoeg gevochten...ik ben het zat. Er is me nooit iets in de schoot geworden dus het zal er echt niet anders op worden. Al een jaar zit ik nu thuis met een burn-out met heel langzaam herstel. Het schiet maar niet op en mijn geduld is op. Veel geduld heb ik al in mijn leven op moeten brengen. Plezier heb ik niet meer en als ik al blij ben is het van hele korte duur. Het is de moeite niet om te blijven. Het spijt me erg voor de mensen die wel om me geven maar het leven is te lang om voor hun te blijven bestaan....ik ben het zat.
Datum:
05-10-2010
Naam:
Ikke
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

het leven

Het is een raar verschijnsel, het leven. Zoveel jaar geleden is er leven gestaan, wat begonnen is op microscopisch niveau. Langzaam uitgegroeid naar grotere organismen, die allemaal hebben gevochten om te overleven. Uiteindelijk na zoveel miljoen jaar is er een intelligente diersoort ontstaan, namelijk de mens. Net als bij alle diersoorten ontstaat er een rangorde. De ene groep zal naar de andere moeten luisteren. Dat is opzich begrijpelijk, maar of je hier aan wilt deelnemen is een tweede. Maar goed die intelligente mensen hebben dus goede dingen en slechte dingen gebracht. Aan de ene kant hebben we een grotere levensverwachting te danken aan de wetenschap, maar aan de andere is het in mijn optiek heel slecht om de natuur te willen domineren. Alles wordt aangepast, uitgeput, weggevaagd alleen maar om de mens zelf van gemak te voorzien. We leven tegenwoordig bijna in een jungle van steen. Er is tegenwoordig teveel informatie, teveel technologie waardoor mensen verward raken en het verkeerde pad inslaan. Vrij algemeen genomen dan.

Het leven is een groot toneelspel, en we zijn allemaal acteurs. Sommigen hebben een hoofdrol anderen een bijrol. Ik denk regelmatig aan zelfmoord, maar wat me weerhoudt is vaak de gedachte: hou zou ik er over 10 jaar uitzien/zijn? Het is toch een soort levensdrang die in een heel klein hoekje altijd aanwezig is.

Het leven is nutteloos, maar er is iets van te maken. Het is zelfs zo debiel deze hele toestand, dat het soms ook weer grappig is. Hoe werkt bewustzijn eigenlijk? Wie kijkt er eigenlijk als je naar een stoel kijkt? Omdat je door de jaren heen een ego hebt ontwikkeld, zeg je ik. Maar eigenlijk kijkt er niemand, behalve je bewustzijn. We zijn allemaal 1, onze ego's (de aangeprate en gefantaseerde zelfbeelden) zetten ons tegen elkaar op. Het boeddhisme is toch wel heel erg wijs. Ik heb geen idee wat ik met mijn leven aanmoet. Heb ook geen zin meer om tussen dom volk te lopen!!!

Ik hoop dat jullie hier misschien iets nuttigs uit kunnen halen, en sterkte!
Datum:
05-10-2010
Naam:
Kees
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Mijn verhaal.
Ik wil lang dood, Waarom dat ga ik vertellen.
Mijn ouders houden niet van mij.
En ik heb geen vriendinnen.
Iedereen vindt me lelijk en dom.
Ze pesten me dagen lang.
Ik heb al een geprobeerd.(zelfmoord)
Maar ik wil gewoon dood.
Mijn ouders geloven me ook niet.
Nergens in.
Dood dat wil ik gewoon.

Groetjes Britt
Datum:
05-10-2010
Naam:
Britt
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

leven is zinloos

wel ik heb geen zin meer in het leven ik ben radeloos'
het gaat helemaal niet goed tussen mij en me vriend'
maar hij wil me niet in de steek laten
als ik dat wil dan black mailed hij me'
ik ben dan genootzaaktom terug bij hem te gaan
Datum:
05-10-2010
Naam:
sh
Leeftijd:
31
Provincie:
Anders

Verborgen liefde

Zes jaar geleden heb ik mijn ware liefde ontmoet..ik was toen 21jaar oud. We deden alles samen, samen op stap, samen op vakantie, uit eten en noem maar op. Het was een leuke tijd waar ik vaak aan terugdenk. Omdat we in het begin niet wisten of we daadwerkelijk een toekomst hadden samen, hielden we onze relatie geheim voor onze familie. ( tevens wist ik niet of mijn familie hem wel zou accepteren, hij is nl moslim en ik katholiek). Er gingen jaren voorbij en had inmiddels het gevoel dat hij echt de ware was.. Met deze man wil ik de rest van mijn leven doorbrengen. Het maakte mij niet uit of ik jarenlang de kerst, Nieuwjaar of verjaardagen zonder hem naast me heb moeten vieren. Het zal wel goedkomen, en binnenkort zou iedereen weten dat ik mijn ware liefde heb gevonden en dat ik een toekomst met hem zal opbouwen. Onze relatie ging net als vele relaties niet over rozen. We maakten vaak ruzie, maar maakten het dan ook vaak weer goed. Vriendinnen zeiden altijd dat we ons gedroegen als twee oudjes die al jaren getrouwd waren. Ik kon er altijd wel om lachen. Voor deze man heb ik mijn ziel en hart gegeven..en heb het gevoel gehad dat ik altijd voor de 100% voor onze relatie ging. Totdat we op een weekend ruzie kregen, over helemaal niets... Heb toen vier dagen niet eens met hem gesproken, maar dacht dat het wel weer goed zou komen...maar het kwam helemaal niet goed! Hij had ineens een excuus om te zeggen dat zijn gevoelens waren veranderd ten opzichte van mij. Ik wist niet wat ik hoorde en op dat moment had hij mij echt op mijn ziel getrapt. " hoor ik dat nu goed"? Zijn zijn gevoelens veranderd? Oftwel hij houdt gewoon niet meer van mij...heb ik iets gemist? al die jaren ( lees:6 jaren) heb ik geïnvesteerd om gedumpt te worden!! Ik heb gejankt en kon niet meer stoppen. Het sprookje was afgelopen en ik kon er met niemand over praten.. Hoe kan het mogelijk zijn dat mijn ware liefde, mijn man voor wie ik alles zou doen, mij zo pijn heeft kunnen doen. Waarom heb ik dat niet gemerkt? Heeft ie misschien een ander? Hij zegt van niet, en moet hem daar maar op vertrouwen. We zijn nu nog vrienden, maar elke keer als ik hem zie krijg ik tranen in mijn ogen: hij staat naast me, maar lijkt toch ook weer ver weg. Het zijn niet mijn gevoelens die zijn veranderd. Ik vind het erg moeilijk om met deze pijn te leven, hij heeft me namelijk erg diep geraakt..de zekerheid dat er nu geen toekomst meer is tussen ons, maakt mij des te onzekerder.. Onzekerder over het leven en wil ik nog wel leven? Misschien zou het beter zijn om zelfmoord te plegen. Beter voor hem: want dan kan hij zijn leven leiden zonder rekening met mij te hoeven houden.. En beter voor mij: want dan ben ik verlost van de pijn.
Datum:
05-10-2010
Naam:
J.S
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

?

als ik zo die verhalen hier onder lees dan denk ik wouw wat loop ik nou weer te zeuren.

mijn probleem is, dat ik niet met de haat op deze wereld kan leven.
Behalve dat ik eigenlijk altijd zo zeker in de wereld sta en dat ik iedereen wel aan kan (vooral nadat ik voor veel jaren gepest ben), voel ik mezelf niet fijn op de wereld.

mijn vrienden betekenen altijd heel veel, maar mensen laten mij snel vallen doordat ze denken dat ik niemand nodig heb. Ik mag er misschien altijd voor iedereen zijn... maar niemand is er ooit voor mij.

Ik houd een zoektocht naar god om nog liefde te ontvangen. Misschien is deze onbekende vader wel een redder voor mij Maar het lukt niet, mijn geduld raakt op.

ik krijg het gevoel alsof ik niet wordt geaccepteerd. Ik zal niet zelfmoord plegen en ik hoop dat niemand dat hier doet. Maar ik hoop wel echt dat mensen meer om zich heen kijken.
Datum:
04-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

---

traan rollen over mijn wang. wat heb ik gedaan? wat heb ik je aangedaan dat je me haat? wat heb ik gedaan dat ik er niet bij mag horen? wat heb ik gedaan dat niemand me appecteerd? wat heb ik gedaan? ik weet niet waat ik heb gedaan ik weet niet wat ik moet doen. ik weet 1 ding wat ik kan doen. maar dat is het diepste en het ergste wat ik kan doen.

ik wacht op de dag dat voor mij de zon gaat schijnen
Datum:
04-10-2010
Naam:
mezelf
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.