Levensverhalen (pagina 621)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

heb er geen zin meer in

in mei heeft men vriend het al eens gedaan gemaakt, we waren toen pas 2jaar samen en woonden 1,5jaar samen
ik was er toen kapot van en ben toen met men auto tegen een paal gereden
ik ben toen op een psych afdeling terecht gekomen, daar werd geconstateerd dat ik borderline heb en erg depressief was (niet enkel omdat men vriend het uitmaakte) ik heb daar 4weken gezeten en voelde me wel wat beter ook door de medicatie natuurlijk
4 juli hebben we mekaar terug gezien, hij moest huilen en had spijt, hij wou me terug, en zo waren we terug samen
sinds gisteren is het terug erge ruzie, en ergens weet ik wel dat hij het terug gedaan wil maken... ik zit non-stop te huilen en hij wil niet met me praten...
en nu heb ik die gedachten weer natuurlijk want eerlijk gezegd zie ik het niet meer zitten om door dat dal te gaan...
Datum:
27-09-2010
Naam:
c
Leeftijd:
25
Provincie:
België

vermoord mij.

Ik heb een goed leven, ik denk dat het sEen soms beter is dat ik het leven verlaat. Ik weet dat het nergens op slaat.
Als ik zo trance zit dan ben ik er toe in staat, gelukkig heb ik veel om voor te leven.
Of het egoistisch is, ja je naasten krijgen een ongelooflijke pijn. Maar daar denk je dan niet bij na. Je schept het zo dat je een schone lei hebt? ik weet het niet.
Ik hoop dat het nooit zover zal komen,
Ik haat mezelf wel waarom kan ik niet normaal zijn

Een ripje voor al mijn ongelukkigheid, hoe ik altijd alles verpest.

kutleven
Datum:
27-09-2010
Naam:
villoooh
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

Geen

Op dit moment voel ik me zo ontzettend depressief. Ik weet niet hoe het komt. Ik wil geen enkel contact meer met mensen maar toch ook weer wel om weg te kunnen. Ik weet niet meer waar ik het moet zoeken. Ik wil zo graag een eind maken aan alles maar kan het gewoon niet en ergens weet ik ook dat het weer beter word en dat ik dan blij ben dat ik het niet gedaan heb, maar vandaag lijkt alles zo zwaar. Ik wil stoppen met school omdat ik er geen moed en kracht meer voor heb. Het is zo laf van mezelf maar ik kan het niet opbrengen. Ook heb ik geen zin meer in het baantje wat ik normaal zo leuk vind. Aan de ene kant word ik gek als ik alleen ben maar nu lijkt het alsof ik het liefst voor altijd alleen ben. Ik zou zo graag gehaald willen worden maar zelf iets ondernemen durf ik niet. Het is zn grote stap en ik denk echt wel verder. Op dit moment wil ik gewoon niet meer. Ik kan niet slapen omdat ik me zo verrot voel. Ik snap mezelf niet, ik denk ook te veel maar wat ik voel is niet goed. Ik zeg typ nu gewoon alles wat in me opkomt en het slaat volgens mij allemaal helemaal nergens op. Ik wou dat ik iemand had die mij begreep en die mij echt kan helpen. Ik heb 2 jaar geleden pillen genomen waarvan ik dacht dat ik er aan dood zou gaan. Een jongen wou mij flink te pakken nemen zodat ik anders zou gaan denken. Hij vertelde mij dat als ik er 10 zou nemen ik rustig in zou gaan slapen maar het bleek risperdal te zijn en hiervan word je lichaam heel slap maar kun je niet slapen. Ik wou echt dat het pillen waren waaraan ik zou overlijden want ik zou het denk ik niet nog een keer durven te slikken. Ik weet niet waarom ik het op dat moment wel durfde.
Het is donker buiten en voor mij lijkt het nu alsof het nooit meer licht word. Ik wil eigenlijk slapen zodat dit snel voorbij is maar ik kan niet slapen. Ik lig alleen maar te denken.
Datum:
27-09-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

---

een jongen die ik ken , ik wil nog steeds met hem maar hy heeft een vriendin en door dingen die deed werd k steeds meer verliefd op hem hy was zo lief voor me , maar k wil hem vergeten hy heeft me nu al 3 x in 1maand gebroken en ik wil hem vergeten maar het is zo moeilijk ,k ga gwn kapot van binnen , ik wil het niet meer , met mn ouders en my tussen gata ook niet goed en tussen ym en mn zusje ook neit en ik mag niet naar familie toe , want daar leer ik zogenaam alleen maar verkeerde dingen van , ben gewoon hopeloss verloren en gebroken voor het leven
Datum:
26-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

waarom

waarom leef ik nog ik kan voor niemand iets goed doen als er iets gebeurd is krijg ik de schuld ik zie het allemaal niet meer zitten ik heb al meerdere keren proberen zelfmoord te plegen maar het lukt niet ik blijf enkel maar leven voor 1 iemand en dat is mijn vriend kon ik maar bij hem wonen dan zou het veel beter zijn kon ik nu maar weg lopen van bij mij thuis voor goed dan zou ik teminste kunnen leven nu zie ik het echt niet meer zitten waarom besta ik gewoon .
Datum:
26-09-2010
Naam:
verdrietig meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik wil zelfmoord pleegen

ik heb vele stress vele angst problemen en zit in een internaat en ik zit met me verleden
Datum:
26-09-2010
Naam:
robert h
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Hoe kun je leven als je leven 1 grote leugen is?

Ik heb echt een zooitje van mijn leven gemaakt. Mensen waar ik om geef heb ik pijn gedaan en teleur gesteld. Vrienden heb ik niet meer.

Mijn leven is 1 grote leugen. Mensen in mijn leven kennen me niet zoals ze me zouden moeten kennen, hoe ik echt ben. De mensen die dat wel doen hebben mijn leven inmiddels verlaten.

Ik ben slecht, denk alleen aan mijn eigen, ben manipulatief om maar te krijgen wat ik wil, maar ik weet eigenlijk ook niet wat ik wil.

Het leven is mij niks waard. Ik wil veranderen, de goede weg volgen, maar het lijkt maar of ik die niet kan vinden. Ik weet niet waar ik ben. Compleet verdwaald in een doolhof van mijn gevoel.

Dat gevoel maakt me gek. Ik wil dit gewoon niet.

Ik kan van niemand houden. Ik hou niet eens van mezelf. Ik gebruik andere mensen om me beter te voelen, maar dat is maar van korte duur.

Wat is het nut van het leven, het doel? Ik zie het niet, echt niet. Ik wil gewoon rust. Rust van dit alles en ik denk dat de enige manier is om deze wereld te verlaten.

Ik ben toch alles kwijt wat me dierbaar was en de enige die ik daar schuld van kan geven ben ik zelf. Helaas zijn dingen niet meer terug te draaien anders waren er veel dingen die ik anders zou doen.

Hoe het verder moet ik weet het niet. Hoop de goede weg nog te vinden voordat ik mezelf niet meer hier kan laten...
Datum:
26-09-2010
Naam:
AngelVoice
Leeftijd:
30
Provincie:
Overijssel

steeds meer gedachten

Hallo, ik had een hele lieve vriendin. Een latina uit Venezuela. Alles klikte tot haar moeder kwam logeren. Ze had alleen tijd voor haar moeder. Daar zijn veel problemen door ontstaan. Ze had een slecht huwelijk achter de rug met veel slaags en beuken. We deden veel voor elkaar. Ik hielp haar ook financieel. Vroeg ze niet om. We hadden trouwplannen, maar via haar vrienden vernam ik andere verhalen. Ze zij dat ze logen. Ik kwam erachter dat zij zelf loog. Haar vrienden zeiden, een lieve vrouw met een moeilijk karakter. Volgens haar was ik het probleem en niet zij. Een vriendin die met een Latino getrouwd is, zei me, ze zullen hun fout nooit toegeven. Ze hebben temprament en erg koppig. Ik zei haar vaak, een leven zonder jou, is geen leven. Nu is ze terug, en denk ik, ik stop met alles. Zonder haar wil ik absoluut niet verder leven.
Datum:
26-09-2010
Naam:
Albert
Leeftijd:
44
Provincie:
Utrecht

Waarom

Hoi ik ben 15 jaar en zie mij leven niet meer zitten reden thuis situatie ik mag niks thuis ik moet alles doen maar krijg niks terug respect krijg ik niet van me ouders ze zien me niet eens staan ze hebben niks voor mij over ik moet zelf elke dag alles in huis doen en regelmatig word me gsm en vrijheid afgenomen zonder reden ik ben het beu
Datum:
26-09-2010
Naam:
Sebastien
Leeftijd:
15
Provincie:
België

weet niet waar in en waar uit

hallo ik ben 30jarige mama, heb al zoveel meegemaakt wil hulp want zie het niet meer zitten. ik weet alleen niet waar ik hulp kan zoeken en wie me die hulp kan bieden. ik moet denken aan mijn kindje maar het is me teveel.
Datum:
26-09-2010
Naam:
ik
Leeftijd:
30
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.