Levensverhalen (pagina 61)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Klaar mee

Hoi
Ik heb geen zelfmoordneigingen en denk ook niet dat ik dat kan, ik wil gewoon simpel weg niet meer verder. Ik ben een 16 jarige meid met een prima leven... alleen ben ik de enige die dit niet ziet. Ik heb al langere tijd last van negatieve gedachten over mezelf en mij leven. Ik heb een oudere broer en zus. Die twee zijn zo anders dan ik ben waardoor ik mijn manier van dingen doen soms als verkeerd zie. Ik heb op school best veel vrienden, maar kan alleen denken aan de kut kinderen die er rondlopen. Zulke dingen heb ik vaker, dat ik alleen het negatieve zie. En hoe erg ik ook probeer er iets positiefs van te maken werkt dat vaak niet. Ik wordt er zelf er zelf erg verdrietig en moe van. Ik ben er gewoon simpel weg klaar mee. Heeft iemand voor mij tips om hier mee om te gaan? Ik zie mijn toestand nu zelf als een donkere eindeloze spiraal die steeds opnieuw begint. Het lukt me zelf niet om deze te doorbreken, heeft iemand hier misschien tips voor??
Alvast bedankt.
Datum:
15-01-2018
Naam:
Dip.
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Zoek het in de natuur

Lieve mensen. Emotioneel zijn is heel normaal. Je slecht voelen is normaal. Een depressie is menselijk. Zelfmoordgedachten zijn er nu een maal. ik had er net een en daarom ben ik nu hier. Ik was heel emotioneel en ik dacht ach het leven heeft geen zin. Emotie is letterlijk energie in beweging. gelukkig maar, het blijft niet bij laag. ik heb een plek gevonden voor mezelf om tot rust te komen. Mijn lichaam vertelt mij dat het niet gelukkig is, het geeft me zelf zelfmoordgedachten. gelukkig wil het niet echt dood. ah nee want dan zou het gewoon doodvallen. het zegt mij gewoon dat ik meer aandacht moet geven aan mezelf. Het roept HEY we moeten iets doen aan deze situatie. Elke gezonde oplossing begint in rust, bij jezelf. Ik lees, zoek raad, ik wandel. ik vraag mezelf wat heeft dit lichaam nodig om ontspannen en natuurlijk te zijn. hoe werkt dit lichaam? deze eenheid van denken en zijn. Zonder afleiding van werk en stress heb ik een moment gevonden in mijn leven om stil te staan bij dit facinerend lichaam. voor het eerst in mijn leven laat ik de natuur zijn werk doen en ik kijk toe hoe ik genees. en het is fantastisch, het is heerlijk en toch ben ik nog steeds zo sceptisch. en vandaag lig ik helemaal in de knoop met mezelf. maar nu weet ik dat met kalm zijn, luisteren naar jezelf en geloven in de kracht van de natuur die in ieder van ons zit er beterschap op komst is. Staar je niet blind op je problemen, zie het groter geheel! Leer uit je fouten. Begin bij stilte en rust en die is moeilijk te vinden deze dag. maar wie zoekt die vindt. Altijd. De natuur beloond inspanning. Altijd. Vrede!
Datum:
13-01-2018
Naam:
UPsnDOWNS
Leeftijd:
28
Provincie:
Friesland

ik wil al heel lang dood

ik wil heel graag dood. al heel lang. ik heb iets vandaag gedaan waar ik spijt van heb, ik heb namelijk mijn ouders teleurgesteld door iets stiekem te kopen. ze zijn zwaar teleurgesteld in mij. ik denk zelf ook dat ze mij nu niet meer mogen en mij haten. ik wil heel graag dood. ik ben al een aantal keren op internet geweest om te zoeken naar zelfmoordmiddelen en zelfmoordpogingen die ik kan proberen maar ik ben te bang en kan het niet doorzetten. ik wil graag nog een keer proberen maar dan wil ik het doorzetten en kan ik misschien een zelfmoord middel gebruiken. ook heb ik al op internet gekeken of ik me kon laten inslapen maar dat was alleen worden ernstige verwondingen, die heb ik niet tenzij het van binnen ook telt door verdriet. niet alleen door vandaag wil ik overlijden, maar ook omdat ik vroeger werd gepest (op de basisschool heel lang) dat is ook een van de reden. sinds toen wilde ik al dood.
het maakt me eigenlijk nu niet meer uit wie ik er mee pijn doe, want als ik dood ben heeft iedereen tenminste rust en hebben ze een last minder. zo denkt ik er tenminste over. ik denkt ook nog steeds dat iedereen mij haat. maar ze zeggen allemaal van niet maar dat geloof k nie.
Datum:
12-01-2018
Naam:
sucide scary
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Is het allemaal zo erg, of zit het in je hoofd

Hallo, ik ben al bijna 3 jaar enorm depressief. Hoe dat komt? Soms vraag ik het me zelf ook af. Ik was altijd een van de meest vrolijke personen die je kon bedenken. Lachen om alles, veel lol hebben, en ook het geluk hebben dat ik veel (goede) vrienden heb. Thuissituatie is helemaal top, 2 ouders die geweldig voor me zorgen en van me houden, en toch voel ik me diep ongelukkig.

3 jaar geleden ontmoette ik iemand waar ik zielsveel van hield, echt de liefde van me leven, na 2 verschillende periodes het geprobeerd te hebben, zag diegene het blijkbaar toch niet zo zitten in mij. Maar toch, de woorden "ik hou van je" kan ik niet uit mijn koppie zetten. Ik wil diegene terug.. Ik mis het en zou daar alles voor over hebben, desondanks zijn we niet meer dan goede vrienden. Dat alles ging tezamen met het afsluiten van de middelbare school. Het studentenleven begon. En voor mij de slechtste periode uit mijn leven.

Ik heb mijn studies verpest, wist niet wat ik wilde, deed er niks aan, en heb het verknald, nu nogsteeds zonder opleiding. Maar wel een enorme studieschuld opgebouwd. Daar maak ik me enorme zorgen over.

Ik heb al jaren zelfmoordgedachtes, ik heb mezelf meedere keren in me arm gesneden en ook lelijke littekens aan overgehouden. Ook al een paar keer zelfmoord willen ondernemen.. Maar tervergeefs, het lijkt de enige uitweg, maar tegelijkertijd wil ik niemand dat aandoen, dan begin ik te twijfelen en weet ik niet wat ik nou moet, voor mezelf kiezen, en dood gaan. Of zo doorgaan voor de mensen die van me houden.. Ik weet het niet. Is het leven het waard, of is het maar een illusie..
Datum:
11-01-2018
Naam:
Jamie
Leeftijd:
21
Provincie:
Flevoland

Niks meer snappen

Ik heb preongeluk iets gezecht. Over iemand maar hij blijft boos en heel die groep ook. Wat moet ik doen niemand vertrouwd me meer ik ben echt klaar met het leven. Eerst je moeder verliezen en dan dit.
Datum:
10-01-2018
Naam:
Jesper
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ten einde raad...

Ik ben al dik anderhalf jaar depressief. Sinds een paar maanden heb ik ook zelfmoordgedachtes en heb bijna een paar pogingen gedaan.. Maar ik ben een lafaard dus ik zet niet door. Ik ben een erg stil en verlegen meisje die niet altijd zegt wat ze denkt en voelt. Hier word ik vaak op aangesproken. Ik heb een hele nare jeugd gehad. Ik heb een vader die vaak dronken was en me uitschold voor alles wat je bedenken kan. Hij zei dat alles (wat fout gaat) mijn schuld is, dat hij zichzelf zou ophangen en dat dat mijn schuld zou zijn, dat ik dik en lelijk ben en zo zijn er nog veel meer dingen. Dit is ook een reden waardoor ik zo erg onzeker ben over mezelf. Ik ben gewoon zo vaak in de grond geboord.. Ook ben ik vroeger gepest. Dat begon bij groep 4 ofzo en het stopte bij (begin) klas 3 . Ik ben ten einde raad. Ik vertrouw mezelf alleen niet meer. Ik doe aan automulatie.. Hier ben ik niet trots op maar ik doe dit omdat ik dit als enigste uitweg zie voor m'n stress. Ik weet dat ik veel mensen heb waar ik mee praten kan, maar elke keer als ik iets aan iemand vertel dan voelt het net alsof ik mensen irriteer. Maar het voelt ook net alsof ik niemand heb om mee te praten terwijl dat wel het geval is.. Mijn school weet ook van mijn problemen af. Het enigste wat ze niet weten is dat ik een paar zelfmoordpogingen heb geprobeerd. Tot nu toe wordt er niet naar mijn zelfmoordgedachtes gekeken door school. Het word zelfs genegeerd. Al mijn vrienden hebben zelf ook problemen dus ik wil ook niet teveel zorgen naar hun brengen. Ik weet gewoon niet meer wat ik doen moet..
Ik ben gewoon moe. Moe van alles. Moe van het altijd maar een masker dragen. Moe van alle gedachtes. Moe van alle mensen. Moe van alle negativiteit..

Datum:
08-01-2018
Naam:
Iemand
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

Nutteloos

Beste allen,

Wanneer je in de bloei van je leven terecht komt, veranderen er dingen heel gauw.
Je leert als het ware de ware ik kennen en je bent snel op zoek naar jouw doel. Het doel van je leven. Dan kan het zijn dat jouw 'ontwikkeling' onderdrukt wordt door milieufactoren, zoals je ouders of naaste. Of je weet het gewoon weg niet meer. Ik heb het tweede. Ik weet het gewoon niet, ik ben al een tijdje zoekende in wat ik wil en het lukt mij maar niet. Ik doe de opleiding verpleegkundige niveau 4.
Door omstandigheden (ik heb prikkelbare darmsyndroom) gaat het zo moeizaam, ben continue in stemmingswisselingen en dilemma's. Ik loop nu al bij mijn tweede psycholoog, gewoon om erachter te komen wat mijn zogehete belemmeringen zijn. Ik ga ook nog langs bij instanties die de school adviseren. Het zorgt ook niet voor de directe oplossingen.
Ik ben niet depressief, ik wil ook niet depressief zijn en mezelf al helemaal niet bestempelen. Ik voel me erbij alsof ik heb gefaald.
Thuis maakt het ook lastig want mijn moeder is mijn alles, mijn moeder zorgt er ook voor dat ik ben wie ik ben. Ze geeft mij ook de ruimte om te ontwikkelen net wanneer het haar goed uitkomt. Ik probeer mezelf te sussen in de meeste gevallen.
Nu heb ik vakantie, pieker elke avond en slaap slecht.
Wat ik nu in gedachte heb, is wat ik nooit had.
Wegrennen, weglopen en nooit meer terugkeren of gewoon een eind maken aan mijn nutteloze leven.

Ik wil er echt van af, gewoon van alles! En mij zo vrij als een vogel voelen.
Datum:
07-01-2018
Naam:
C.F.VDH
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Teleurstellingen die nooit ophouden.

Ik heb twee goede vriendinnen in hilversum. Zij hebben allebei een depressie. Dit zorgt ervoor dat ondanks dat ik mijn best doe om steun te bieden. Ik gewoon niets voor ze kan doen, ondanks dat ik om ze geef. Dit gevoel stalkt mij nu al 2 maanden en het gaat gewoon niet weg. Ik kan ze niet loslaten, maar dat moet wel. Ik voel me hopeloos hiertegen, en kom zelf tegen een depressie aan.

Wat kan ik doen voor iedereen? Ik ben er radeloos bij.
Datum:
06-01-2018
Naam:
Len
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

Monsters in mijn hoofd

Een paar jaar terug had ik nooit verwacht dit ooit te schrijven. Ik was vrolijk, nu niet meer. Niemand weet het, ze denken dat ik nog altijd gelukkig ben.

De wereld lijkt een spinnenweb. De kleverige draden hebben me gevangen en laten me niet los, hoewel ik wel wil.

Ik wil gewoon dood!
En tegelijkertijd nog blijven leven.

Maar wat is het leven waard als niemand luistert? Als je dromen versplinteren, je hoop wegvliegt?
Ik weet het niet meer.

Misschien had ik me gewoon nooit zo moeten afzonderen.
Datum:
06-01-2018
Naam:
shadowstander
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Ben ik niet (goed) genoeg voor deze wereld?

Hoi ik ben Gerrit en lijdt al jaren aan depressieve klachten. Ik weet nog toen ik acht jaar oud was dat ik op het schoolplein dacht, wat is het leven toch zinloos. En ik voelde me zo ongelukkig. Ben veel gepest op alle scholen waar ik op heb gezeten. Vooral gepest door meiden van mijn leeftijd. Ik ben vier jaar werkeloos omdat mijn opleidingen niet meer voldoen aan deze tijd. Het is te verouderd geworden. Vijf jaar gestudeerd en dan zit je thuis, heb productiewerk gedaan maar daar bleek ik helemaal niet goed in te zijn. Ik stotter heel erg dus ik kan bijna niet aan een baan komen. Soms heb ik het gevoel dat mensen denken dat ik niet helemaal 100% ben, wat mij echt heel erg pijn doet.

Ik heb nooit een vriendinnetje gehad, gezoend of seks gehad. Ik voel me heel erg lelijk en wil geen relatie als een vrouw mij lelijk vindt. Het leven lijkt zo uitzichtloos, ben christen en geloof in Jezus. Hij is voor mij nog de enige reden van bestaan. Voel mij een geliefd kind van God, daar ben ik erg dankbaar voor. alleen mis ik de klik met mensen om mij heen. Voel mij een loner. Al mijn dromen zijn niet meer te realiseren. Maar geloof dat er hoop is. Ook voor jou! dikke knuffel van Gerrit...
Datum:
05-01-2018
Naam:
Gerrit
Leeftijd:
25
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.