Levensverhalen (pagina 606)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben ee, loezer

ik wil me doode gewoon want ik ben niet de populeeste mijsjes ter school ik ben altijd vies soms ben ik blij voor niks .
Datum:
15-10-2010
Naam:
zoenia
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Geen zin meer om te leven

ik ben een meid van 17,
ik woon bij mijn moeder en 6andere zus'jes/broer(s)'tjes
ik heb in het verleden veel meegemaakt ik heb daardoor 2 x zelfmoordneigingen geprobeerd maar kwam al die 2x terecht in de ziekenhuis, terwijl ik dood wou.
ik heb een vriend, we geven echt superveel van elkaar maar mijn kant is fout geweest en daardoor krijgen we iedere keer problemen.
ik hou echt zoveel van hem en omdat we geen andere keuze hebben willen wij weglopen,
maar dat is niet alles ik krijg geen liefde van mijn familie ze doen niks voor mij geen moeite helemaaal niks..
ik wil hier een verandering in hebben maar het gaat niet..
ik heb echt geen kracht meer om dit vol te houden..
ik hoop dat jullie me een beetje snappen..
en ik bedank al de mensen die mijn verhaal lezen.
Datum:
15-10-2010
Naam:
Derya
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

moeder

ik ben er alweer,,had ik verteld dat ik ruzie met m'n moeder had,,vast wel,,dat gaat al m'n hele leven zo door,,maar vorige week heb ik 'r na een heel naar gesprek een ''7 dagen even geen contact verzoek/eis ''gegeven en,echt super ze heeft zig er aan gehouden,,en was ook zowaar de gene die vanavond weer contact met mij zocht!! had ik nooit verwacht,,ik heb gejankt alsof ze overleden was,,met mezelf gevochten om wel of niet toe te geven,,,maar wou niet nu nog,,de kleinste,,afhankenlijke zijn..
maar m'n moeder dwwd t zowaar goed,,geen emotionele gesprekken nog,,,maar zij belde,,dat is voor mij veel waard! ze zal t mischien 1 keer per 10 jaar zeggen,,hooguit,, maar ik weet ,gewoon door zoiets kleins,,dat ze tog van me houd,,wat ze verder ook allemaal gezecht heeft,,hoe ze me ook heeft behandeld en laten misbruiken,,laten vallen en alle andere dingen die er gebeurd zijn,,kennenlijk houd ze tog van me,,en dat doet me tog goed,,stom he?!
Datum:
15-10-2010
Naam:
marika
Leeftijd:
43
Provincie:
Friesland

Het hoeft niet meer..

denk niet dat mijn verhaal iets nieuws is.. Misbruikt , slecht leven, gestopt met model zijn... Meerdere keren geprobeerd om zelfmoord te plegen mijn vriendje hield me tegen, die heb ik nu ook niet meer. Ik wordt ook nog eens bedreigd, mooi is dat
Datum:
15-10-2010
Naam:
Mel
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

wat zoek ik nog hier??

wat zoek ik nog hier vraag ik me de laatste tijd vaak af! ik ben nu 20 jaar maar heb in mijn leven alleen maar, de straat, verwaarlozing, mishandeling, pijn, verdriet, pech en ga zo maar door gekend!
vanaf mijn 12de is mijn jeugd gestopt omdat ik vanaf dat momentn in jeugddetentie heb gezeten tot mijn 18de!
toen ik eindelijk vrij was zat alles tegen, werk vinden lukte niet door mijn strafblad, geen inkomsten en was doordat ik mezelf al die tijd had moeten beschermen en zoveel had meegemaakt veranderd in een dwaas die gek werd als je alleen maar naar me keek! ik leerde een meisje kennen, en ik was op slag verliefd, (nog steeds), van het een kwam het ander en ik kreeg een relatie met haar! maar door alle stress en niet luisteren naar haar of logisch nadenken beging ik weer een fout, waardoor ik voor 16 mnd vast kwam te zitten in de volwassene detentie! ongeveer 2 weken nadat ik was op gepakt kreeg ik te horen dat ik vader werd! mijn reactie was dubbel, dolgelukkig omdat mijn grootste droom uitkwam, maar mijn wereld storte in doordat ik de zwangerschap niet meemaakte, en alles miste wat er maar meegemaakt kon worden in die 9 mnd!
uiteindelijk mocht ik toch bij de keizersnee aanwezig zijn, en kreeg ik verlof voor 24 uur!

ongeveer 6 weken voor ik vrij kwam verliet mijn vriendin me, later kwam ik erachter dat een ander misbruik maakte van haar pijn en vedriet om haar voor zich te winnen! toen ik uiteindlijk vrij was gekomen, kwam het gelukkig weer goed tussen ons, tot nu, tot de stress weer begon!

de laatste tijd gebeurd er zoveel negatiefs in mijn leven, en het ene ongeluk na het andere komt op mijn pas terecht! mijn zoontje is nu bijna 1, en ik kan door mijn verleden niet an werk komen en zelfs een uitkering krijg ik niet!
ik heb niemand die voor me klaarstaat of waar ik mijn hart kan luchten! iedereen laat me in de steek, mijn vriendin doet zo kortaf en afstandig tegen em op dit moment, dat het gaat zorgen voor onze breuk als het zo doorgaat! een jonge waar ik wel eens mee chillde die beld en sms haar nu, en zij neemt het voor hem op als ik er iets van zeg en als ik zeg dat ik het vreemd vind hoe het nu gaat en hoe zij nu doet tegen mij!

ik heb pas geleden een poging ondernomen om een eind aan mijn leven te maken, die is mislukt! want wat moet ijn zoon met een vader die niks kan betekenen op dit moment voor hem, en niks voor hem kan kopen, en die aan het vechten is met gevoelens en gedachtes die zo gebruikt kunnen worden voor een horror film??!!

ik hou met heel mijn hart en ziel van mijn gezin, maar ben zo bang om hun kwijt te raken, dat die gedachtes en gevoelens mijn leven tot een hel maken!

dit wou ik met jullie delen....

mvg danny
Datum:
15-10-2010
Naam:
danny
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

ik ben moe

al vanaf kleinmeisje ben ik geestelijk en lichamelijk misbruik en gebruikt.ook secueel door familie,en daarna uitgekots.Op mijn 15e deed ik mijn eerste zelfmoordpoging,Ben al 13 jaar in behandeling maar het help niet.Heb 3 jaar geleden veel slaappillen ingenomen maar werd helaas na2 dagen wakker.Ik ben moe.
Datum:
14-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

--

ik was een echte populaire jongen, maar op een gegeven moment reed ik met me fiets tegen de verkeerde persoon aan waardoor er bedreigingen naar me zijn gestuurd en mijn hele buurt is tegen me en ziet me graag dood, misschien is het ook beter... als ik dood ga, ik bedoel wie zou me nou missen..
Datum:
14-10-2010
Naam:
justin
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

NOG 1 KANS

Hoi,ben Denny 36 jaar,en had maandag besloten om afscheid te nemen van mijn wereldje,ik had met mijn huidige vrouw alles doorgenomen,wat ze kon vertellen tegen mijn dochters van 5 en 8,mijn ouders,vrienden..onze en mijn favoriete nummers gedraaid voor mijn begrafenis,daarna vertrokken en liet mijn partner mee luisteren via de telefoon,dat de trein eraan kwam en moment van gaan was daar,maar mijn hoofd wilde maar mijn benen verstijfde,de trein passeerde,rillend en verbijsterd wat ik bijna had gedaan,reed ik naar ons huis maar mijn liefde van mijn leven was uiteraard vertrokken....spijt spijt voor al het verdriet wat ik haar heb aangedaan,ben ik naar flink aarzelen hulp gaan zoeken,rond 1 uur in de nacht de hulplijn gebeld,maar het rare was steeds in gesprek,maar die zei bel morgen de dokter en die verwees me naar de acute dienst maar daar heb je wachttijd van 4 a 6 weken,en in die tijd zit ik alleen thuis,klaar om terug te komen in deze wereld..ik weet dat het me gaat lukken,mijn vrouw kiest toch partij voor mij,maar ook zij moet dit verwerken,zoals ik me nu voel,mis ik haar ze is tijdelijk ergens anders alles op een rijtje aan het zetten.maar ze hoopt dat ik en wij ook eruit komen en ik moet haar de tijd geven,maar ik mis haar zij gaf me de vreugde weer terug in mijn leven,en raak ik dit nu weer kwijt hopelijk niet,maar dat ligt aan mij.iedereen mijn familie,werk,vrienden en ex vrouw zijn op de hoogte.ze wensen me sterkte ik heb een weg tegaan,met ook mijn woede uitbarstingen,niet luisteren naar andermans gevoelens en deze gedachte van zelfdoding.dus dat moet uit mijn koppie..als dat weer goed is kan ik er zijn voor mijn vrouw en kids en hun een alle liefde en geluk geven die ook in mij zit.
hoop doet echt leven,mijn vrouw en omgeving staan achter mij,ook al heeft ze het nu zelf moeilijk,ik zie dit als nog 1 kans...
Datum:
14-10-2010
Naam:
Denny
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

veel verdriet

Ik heb vier jaar geleden een schoondochter erbij die mijn hele gezinnetje uit elkaar heeft getrokken door manipuleren van mensen waar zij als er een prijs voor te winnen is de beker vast en zeker wint. Mijn twee zoons komen bijna niet meer thuis en erover praten gaat niet want mijn man en ik krijgen alleen maar verwijten. Mijn moeder van negentig en broers en zussen begrijpen er ook niets van want die hebben het van dichtbij meegemaakt dat we alles voor ze over hebben gehad. Ze zijn nu 30 en 32 jaar. Ik huil mezelf zeker twee keer in de week in slaap, na eerst een heel jaar te hebben gehuild. Dat is nu al weer twee jaar. Onze enigste kleinkind mag niet met ons een wandelingetje maken of een keer bij ons slapen wel bij de ouders van mijn schoondochter want zegt deze moeder ik laat me gewoon zo af en toe uitkafferen want anders zie ik mijn kleinkind ook niet meer, dit alles en nog andere dingen uit het verleden doet mijn al een hele tijd doen denken aan zelfmoord, wat heb ik nog denk ik dan. Ik zoek alles uit om als het zover moet komen ik dan weet wat ik kan doen. Hoe kan het dat ik zo word behandeld door mijn eigen jongens. En er zit natuurlijk veel meer verdriet in me. Van vroeger, het maakt mij niet uit of het gepubliceerd word ik moest het gewoon even op schrijven.
Datum:
14-10-2010
Naam:
kim
Leeftijd:
58
Provincie:
België

leven

het leven is zwaar heb een depresie achter de rug maar er blijft altijd dat gevoel naar rust ..doe nu een training vers , hoe ik met emoties moet omgaan hoop dat het me lukt en niet meer aan nare dingen denk
Datum:
14-10-2010
Naam:
loes
Leeftijd:
42
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.