Levensverhalen (pagina 603)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Jij

Bang om te gaan
en bang om te leven
wat heeft het allemaal voor nut
kan er gewoon niet meer tegen
vandaag is alles koek en ei
welke gevoelens komen er morgen nu bij?
Het is een sleur,het dagelijks leven
en nee ik hoef geen medeleven
laat me met rust,ik wil gewoon niet meer
en ja ik weet, het doet mij ook heel zeer
weg van de immense pijn ,het is genoeg
er is aan de andere kant
toch iets veel mooiers voor de boeg?
vroeg of laat komt ie dan, het besluit
en dan maakt het allemaal niks meer uit
want Wat heeft liefde mij nu gegeven,keer op keer
Veel verdriet, pijn , geen hoop, en weet ik veel wat nog meer
Zie geen geluk kleur en hoop
En toch laat ik alles op z'n beloop
Maar wordt gek, waarom nog over zoveel dingen denken..
Is dit wat het leven mij zal schenken?
Hou Op met jezelf zo kwetsen en doe er wat aan
Anders zal het altijd op deze manier doorgaan
Maar hoe? Ik ben zo bang
Het leven duurt nu al veel te lang!
Het gevoel, het gemis, de tranen en verdriet
Helemaal vergeten zullen ze me niet
De pijn die ik voel, kijk goed om me heen
Ik zal dit besluit nemen,niemand treft schuld, geeneen
maar juist die ene persoon, maakt dan toch het verschil
Dat alles wat ik nu voel en denk, dit juist zo graag wil
uitgeput,verloren, hopeloos, geen haat, maar veel verdriet
Ben ik nu de enige die het op deze manier ziet?
Doorgaan,hoe?en waarom?
Mijn gedachten blijven in een vicieuze cirkel, wederom
wachtend op een moment dat mijn gedachtes zullen omslaan
En mij doen voorkomen, een grote fout te begaan
maar op dit moment, op dit moment voel ik toch weer
nee, wil gewoon niet meer

Datum:
19-10-2010
Naam:
J.S
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

ik heb geen hoop meer

me leven is sinds de geboorte al niet goed..it sucks..ik weet niet maar ik kan 't niet meer aan..ik wenste maar dat ik niet geboren was..ik bedoel van me ma heeft me toch niet gewenst..ik bedoel van waarom ik???ik heb niet eens van me kind zijn mogen genieten..omdat ik misbruikt werd door me eigen oom en neven..en dat gebeurde een aantal keren..ik was maar net 8 jaar..waarom dan??dat vraag ik steeds weer af..ik weet niet eens hoe 't is om vaderliefde te krijgen..omdat hij er niet voor me is..sinds me geboorte.me ma die heeft bijna geen tijd voor me..ik voel haar liefde niet eens,'t lijkt net alsof me zusje word voorgetrokken en ik aan 't kant word gezet..me pa doet net alsof ik niets voor hem betekent.ik ben nog al getraumatiseerd doordat ik misbruikt werd..en ik haat jongens nog al..vooral als ze vrijpostig zijn, of als ze denken dat ze nogal geweldig zijn.ik kan 't gewoon niet meer.ik denk elke dag aan zelfmoord.ik weet dat dit niet de oplossing is maar ik kan 't gewoon niet meer.ik weet niet maar 't lijkt alsof ik de enigste bent in de familie die zoveel lijdt aan depressie, kan er ook niet met me ma erover praten,want die wil nooit luisteren.ze heeft eeuwig wat te doen wanneer ik haar wat wil vertellen. ik heb ook altijd ruzie met haar..ik heb meerdere malen zelfmoordpogingen gedaan,maar 't is me tot nu toe niet geluk.ik heb gewoon geen hoop meer..ik wenste fat ik een beter leven had.een leven waar ik weet wat liefde betekent..een moeder en een vader hebt die me aandacht geven..waar me broer en me zusters me kennen.waar me vader me kent en me liefde geeft..ik haat me leven nu zoals 't is..ik stress er elke dag om.ik wil gewoon dood..
Datum:
19-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Vriendschappen vergaan

Ik heb altijd met 2 hele goed vrienden van me een groepje gevormd. Jaap en Kim. 2 mensen waar ik heel veel om heb gegeven. Ze noemde ons altijd 'de drie musketiers'. Zo close waren we.

Maar de laatste tijd waren we uit elkaar aan het groeien leek wel. Ik had het gevoel dat ik er steeds minder bijhoorde. De laatste dagen heb ik ze allebei niet meer gesproken. En vandaag was het zover. Ik ben in de steek gelaten.
Jaap gaf meer om andere mensen, en daardoor laat die mij in de steek. Dus heb ben ik kwijt. Hij was als een broer voor mij die ik nooit heb ik gehad. Dus dat kwam hard aan.
Kim moest een keuze maken. Jaap of ik, tenminste zo kwam over. En zij heeft voor Jaap gekozen.

Zo ben ik op één dag mijn 2 beste vrienden kwijtgeraakt. Op het moment dat ik ze het meest nodig heb. Namelijk op het moment dat ik te horen heb gekregen dat ik huidkanker heb.

Ik zie het niet meer zitten, ik zie geen nut meer in het leven en ik weet niet wat ik moet doen.

Het liefst maak ik er een einde aan, maar ik ben gewoon bang. Bang voor alles. Ik weet het niet meer :(
Datum:
19-10-2010
Naam:
Meike
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

kapot

ik ben kapot
allanger dan een half jaar is er niks anders dan haat verdriet en ruzie in me leven

het begon allemaal toen me moeder ineens een herse infarct kreeg
plotseling eerst nog niks aan de hand
daarna werdt ik van school gehaalt
pff de dokter zei dat ze het niet zou halen
naja toch gelukt
maar ze kan nu niet praten
daarna me oom blaas kanker vaak gebruikt door jongens
me broer in elkaar geslagen
die kon ik ook kwijt zijn
ik heb geen vader
me ouders zijn gescheiden
en hij kijkt niet naar ons om maar me moeder had een nieuwe man
naja ik kreeg steeds meer ruzie met hem
nu is die bij ons weg
moet ik voor me moeder gaan zorge
en me broer
en in huis van alles gaan doen
op school gaat het steeds kutter
heb ik eindelijk de kans om me ex terug tekrijgen waar ik veel van hou
naja ik dacht dat ik hem terug kon krijgen
tot net hij mij niet wilt
hij gaf me hoop ik had nog beetje zelfvertrouwe en dat is nu helemaal weg
hij gaf me een kus toen die weg ging nadat die film had gekeken bij me
nu? nu is alles kapot
allemaal vrienden laten me in de steek ik ben kapot!!!
Datum:
19-10-2010
Naam:
sanne
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

weg van dit leven

ik snap niet waarom mijn moeder en vader ooit van plan om mij te heel het leven te dwarsbomen maarja, dat maken dat gaat op gevoel niet op verstand dat je zo'n achterlijk wijf kan maken. helaas is dit wel gebeurd.
ik ben afzichtelijk, ik word vaak gepest op school laatst hebben ze ook mijn addidas jasje in stukken geknipt en hebben ze ook mijn geld gestolen en ook mijn sigaretten dit vind nogal achterlijk en ik kan heel dit leven niet meer aan ik zou zelf niet eens weten wat ik hier mee moet, ik vertel het maar aan één persoon, aan mijn teddy beer die zal toch nooit wat doorvertellen verder heb ik ook geen vrienden of vriendinnen die vinden mij allemaal maar een raar kind, en vooral ook lelijk.
ik weet niet meer hoe het moet, en ik wil ook graag weten hoe ik zelf het minst pijnlijke dood kan gaan dus ik hoop om op google te vinden zonder dat mijn moeder het internet afsluit om 6 uur s'avonds omdat ik dan zo vroeg naar bed moet.
mijn vader zie ik nooit, die woont ergens in brussel , vanwege het werk, ze hebben geen goed contact.
ik hoop dat mensen begrijpen wat ik hier bedoel en waar ik mee zit.
tja , niet iedereen is even knap, en heeft het makkelijk .


Datum:
18-10-2010
Naam:
Anoniempje.
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

ik haat alles

warom i sde wereld zo verot . warom haten mijn ouders mij zo erg , wat doe ik in dit wereld waar ik niet een sbij hoor ......................
Datum:
18-10-2010
Naam:
´mira
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

niets

mijn moeder is dood, vermoord.
mijn vader die is gestoord.
mijn broertje is erg ego.
mijn zus ook.

ik ben verhuisd, naar de andere kant van het land. nu ben ik een vakantietje thuis. ik ben alleen. niemand anders thuis. al 3 dagen. niemand belt, niemand spreekt, niemand is.
ik ook niet. ik ben niets
niets niets niets
Datum:
18-10-2010
Naam:
y
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Verlaten door me moeder

Vanaf dat ik 2was heeft me moeder me verlaten ze heeft nooit voor me gezorgt en nooit der best voor me gedaan. Nu ze een vriend heeft besta ik niet meer voor haar. Ik heb nu een hele lieve vriend maar ik verpest het tussen hem en mij. Nu heb ik het er zo moeilijk mee over me vriend en me ma dat ik er niet meer tegen kan ik weet niet meer wat ik moet doen het lijkt wel of het allemaal door mij komt. Me moeder wou me volgens mij niet maar waarom ben ik hier dan
Datum:
18-10-2010
Naam:
Pendeu
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Verdriet.....

Iedere dag vraag ik me af wat doe ik toch verkeerd? En iedere dag krijg ik weer het zelfde antoord: je houd teveel van die ander en laat je krenken tot op het bot. Je wilt alles goed doen te goed en uiteindelijk heeft het geen zin. Je zorgt voor een man die een hele drukke baan heeft je zorgt voor 2 kinderen die niet van jou zijn je heb zelf een fulltime baan en je runt een huishouden en wie zorgt er voor jou? Niemand zelfs jijzelf niet meer. Je bent zo moe zo intens moe dat je liever je ogen voorgoed sluit. Je hebt het gevoel alleen overal voor te staan en als je hulp vraagt krijg je het niet. Andere buiten de 4 muren om je heen kun je niet vragen want dan is het huis te klein en kun je vertrekken. Welke kant moet je nog op? Ziet dan echt niemand hoever ik op weg ben naar mijn eigen weg tot de dood? Dat ik geen zin meer heb om alles van mijzelf te geven dat ik op ben?? Een arts hoef ik ook niet te raadplegen want die begint over medicijnen: `Mevrouw misschien bent u wel depressief´. Nou dokter daar ben ik allang overheen, ik ben gek gemaakt door de man waar ik zo stapelgek op was, waar het zo fijn mee was en die ik nu liever niet eens meer zie. Erg hè? Waarom houd ik nog steeds zoveel van jou?
Datum:
18-10-2010
Naam:
,,,,,,
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

waarom

nooit is me leven zo gegaan als ik het wilde
leef met teveel pijn in me
dagelijks opstaan met de klotegevoelens
wordt ondertussen heel breekbaar
en weet niet wat ik moet doen
Datum:
18-10-2010
Naam:
verloren ziel
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.