Levensverhalen (pagina 590)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Genoeg

Ik ben nu bijna 30 jaar alleen, ben mijn vrienden kwijtgeraakt en heb mijn broertje door het toedoen van een dronken bestuurder zien sterven. Ik zit nu al maanden in een depressie die maar erger wordt. Ik ben niet knap en verlegen, en heb dan ook nog nooit een vriendin gehad. Ik heb nooit geweten dat iemand zo eenzaam kon zijn. Iedereen die ik liefhad is of dood of vertrokken.

Liefst zou ik gaan slapen en nooit meer wakker worden. Het is gewoon genoeg geweest. Ik heb vijf jaar gevochten en getracht om door te gaan. Maar ik kan het niet meer alleen. Mijn leven is net als ik compleet waardeloos.

Er zijn mensen die me zeggen dat ik moet volhouden en dat het beter zal worden. Ik geloof er niet meer in. Hoe kan het beter worden als je altijd alleen bent? Ik weet het niet meer. Enige wat ik weet is dat er het beste een einde aan kan komen zodat ik ook niemand meer lastig val. Mijn dood is het beste voor iedereen. Ik wou alleen dat ik er de kracht voor had om er een einde aan te maken.
Datum:
04-11-2010
Naam:
Peter
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Fucked up

In de zomervakantie heb ik mijn polsen door gesneden...Wat was ik geschrokken hoe dat eruit zag en ik had net "geluk" Dat ik geen ader had geraakt.In ziekenhuis kijken ze je allemaal aan van spoor je wel helemaal zoiets doe je toch niet.Ouders, vrienden en familie kijken je ook allemaal aan en zeker op school.Niemand weet wat er allemaal in mijn hoofd afspeelt dus zeggen ze ik snap jouw echt niet je hebt zo mooi leven.En dan denk ik van ik wil wel 1 dag met jouw ruilen om te zien hoe het hier aan toe gaat en dan nog zeggen dat ik het goed voor elkaar heb.Eerst kon ik het wel aan en werd ik gewoon boos maar het wordt iedere dag zwaarder en zwaarder ik kan mij gewoon niet meer concentreren op school dus ik meld mij vaak ziek.De leraren zien zelf aan mij dat het niet goed gaat ik kan amper nog lachen ik zit maar in de klas voor mij uit te staren. Nou Dinsdag is het zo ver ik word weer eens door verwezen naar een psychiater voor een onderzoek ben benieuwd wat eruit komt.

Altijd als ik een leuke dag heb gehad word het daarna weer een kut dag of dezelfde avond nog kut.Het lijkt alsof ik geen leuk leven mag hebben en daarom schreeuw ik vaak ik ben het niet waard om te leven en wil ik mijn leven geven voor een ander die het wel verdiend.Ik weet dat ik hulp moet gaan zoeken maar word er zo moe van iedere keer weer erheen en ik zie dit ook als de laatste oplossing als ik hier niet uit kom met deze hulp weet ik het echt niet meer.

Voor iedereen die zelfmoord wil doen denk er goed over na en zoek eerst hulp. Helpt het niet kijk dan pas verder voordat je domme dingen doet.Ik loop rond met 2 littekens op mijn pols en word er iedere dag aan herinnerd hoe dom ik ben geweest
Datum:
04-11-2010
Naam:
Nobody
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Hoezo?

Ik ben een gezonde jongen van 26 die eigenlijk alles mee heeft. Een eigen huis, vaste baan, genoeg meiden, super goede vrienden en een hele lieve familie. Toch voel ik mij zeer eenzaam en erg ongelukkig. Misschien omdat mijn grootste held(vader) me verlaten heeft? Misschien omdat ik al jaren geen vaste vriendin meer heb gehad? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik niet kan slapen en hierdoor er uit zie al een 50 jarige wat me zeer onzeker maakt. Hierdoor is het zelf zo erg dat ik niet de straat op durf. Op de ene of andere manier maak de dingen, waar ik vol enthousiasme aan begin niet af, en wring ik mijzelf in bochten, waardoor het makkelijke leven ineens erg zwaar wordt. Zelfs zo zwaar dat ik er sinds een aantal jaren over denk om ook mijn complete leven niet af te maken. Daar ben ik immers goed in dingen niet afmaken. Wat een ironie afmaken! Ik weet dat ik er niet klaar voor ben, maar hulp zoeken of erover praten durf ik niet. Hoofdpijn, wallen, angst en onzekerheid. Is dit nou het geweldige leven wat ik voor ogen had toen ik 10 was? Voor altijd slapen klinkt zo verleidelijk in deze insomnia, maar is wel heel laf, makkelijk en egoïstisch! Kortom wees niet bang en durf te leven.
Datum:
04-11-2010
Naam:
Meself
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

advies

ik heb het verhaal van Di gelezen vreselijk als ik die fucking klootzak ooit zie dan ros ik hem zo hard in elkaar dat hij niet meer kan lopen.
En dit zeg ik in het algemeen doe het niet pleeg geen zelfmoord het heeft geen zin toch blijf je je gedagtes hebben en je voelt het voor eeuwig en ik geef je een tip: praat er met iemand over dat helpt het best en ooit komt er een dag dat je gewoon denkt ik ben niet bang voor deze verschrikkelijke wereld en ik ga er gewoon tegen aan.
Datum:
03-11-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

alleen

Mijn leven begin zo had ouders men vader is overleden op men 11 jaar toen zat ik in een zware put leer nieuwe mensen kennen en die niet normaal zijn ik ga het gewoon zeggen ik kan niemeer leven men leven is af genomen door al die mensen die ik kende zit heel diep en geraak er niemeer uit ben het stront beu
Datum:
03-11-2010
Naam:
sofie
Leeftijd:
17
Provincie:
België

wat doe je eraan?

ik ben een toffe kerel,veel positiefs aan mij
maar wel veel negatiefs in mijn leven,,
kben net gedwongen om alleen te gaan wonen
dus het gaat niet anders,,mijn zus broer enz helemaal kapot van de stress,
mijn moeder is dakloos (het word binnenkort weer winter)ze is het al 5jaar,,ze wil niet bij me intrekken,,mijn vader is terug van weggeweest ,,mishandelingen,,uitbuiteningen,,ennog veel meer,,iedereen studeerd maakt iets van zijn leven,,ik heb het gevoel dat ik achtersta,,ik pak een wijntje ga in bad liggen en laat me langzaam kapotstressen
Datum:
03-11-2010
Naam:
eddy
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

zelfmoord

hoi ik ben carolien .......

ik denk meestal ik wil dood omdat ik niets aan het leven vind.
en zo ik word ook soms gepest door dun mens als ik zo dun was zou ik zelfmoord gepleegt gedaan.
en dat vind ik nie tluek als iemand dat tegen me zegt.

daarom stuur ik dit.
x
Datum:
03-11-2010
Naam:
carolien
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

geen hoop meer

Mijn leven is 1 grote grap. Toen ik klein was zei mijn pa al dat ik waardeloos was, daarin heeft hij gelijk moet ik nu bekennen. Alles zit tegen in het leven, en ik vraag me ook af waarvoor ik nog leef. Het heeft geen enkele zin om elke dag weer te moeten lijden, dat is niet te verdragen en maakt het leven nog zwaarder dan dat het al is. 6 maanden geleden was ik mijn baan verloren nadat ik na aanraden van baan ben overgestapt, mooie gouden bergen beloofde die werkgever me. maar na mijn proeftijd had hij me gewoon gewieberd. en dit terwijl ik ervoor een vaste baan had wat ik mijn levenlang had gedaan. Kapot en ziek was ik ervan. Eneen baan vinden is ook niet makkelijk meer heb ik gemerkt. Voor de rest doet het ook zo vreselijk pijn wanneer je veel om iemand geeft , maar dat ze niet in mij geinteresseerd is doet ook heel veel pijn. Ik denk veel aan haar, heb haar al een aantal keren uitgevraagd, maar ze wilt niet 1 op 1. Ik kan maar moeilijk beseffen dat ik door de hele samenleving niet wordt geaccepteerd als mens, en dat ik bij niemand een kans krijg. zowel bij een nieuwe werkgever niet en als bij dat meisje niet. Daarom zit ik te denken om er een eind te maken aan mijn leven, ik had al eerder aan deze oplossing gedacht, maar nu zijn de gedachten hieraan veel heviger, en het zegt me dat ik het gewoon moet doen, omdat ik in principe toch al niks en niemand heb. Ik ben zwaar ongelukkig daardoor.
Hoe ik het ga doen heb ik ook al in mijn hoofd. alles ga ik nauwkeurig plannen zodat het in 1 keer goedgaat, en niet zodat het mislukt waardoor de teleurstelling erg groot wordt.

Ja mensen, het is triest, mijn leven is triest. misschien tot ooit, in hemel of hel.


Anthony
Datum:
03-11-2010
Naam:
anthony
Leeftijd:
35
Provincie:
Flevoland

Verdriet en leegte,

Ik ben 22 jaar jong met heel veel levenservaring mijn moeder is al 6 jaar dood zei stierf terwijl we ruzie hadden en ik haar al jaren niet gezien had,
Bij ons thuis was geld altijd het probleem alles draaide om geld. lange relaties gehad nu alleen ook alleen wonen alles ging redelijk tot mijn werkgever niet meer betaalde nu 3 maanden geleden ik sta nu op het punt dat ik mijn huisje uit moet mijn vertrouwde omgeving eindelijk een warm huis met mijn lieve katten ik kan het niet meer betalen en ik heb zoveel oud zeer wat ik niet verwerkt krijg.
Het enigste wat me tegen houd zijn mijn vrienden die zo verschrikkelijk veel om mij geven en mij zoveel mogelijk proberen te steunen maar zei kunnen dit ook niet oplossen..
Ze zeggen geld maakt niet gelukkig maar dat is bij mij wel het geval....

Mensen die willen praten reageer aub vind het fijn om mijn gevoelens te delen met iemand die me wel begrijpt......
Liefs
Datum:
03-11-2010
Naam:
Fucktuplife
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Ik heb een déjavu !!

Ik ben het beu ! het is weral vandat,ik word uitgescholden,gepest,.. er word voor de zoveelste keer gezegt dat ik over anderen roddel. ik probeer het ze uittelggen maar ze luisteren niet naar me,in hun nick op msn word ik in druksletters een "simme herre" genoemd, vernederend! ze zeggen dat ik achter hun rug zit te roddelen,leugens te vertellen.. ik ben het gewoon beu ! dit is al voor de 6de keer in 1jaar (altijd door dezelvde), ze waren eerst vriendinnen en toen niet meer, .. ze willen op me slaan in school (maandag) maar ik ben vanplan er een einde aan te maken.. ik vind dat jammer dat ik mijn ECHTE vrienden en familie moet achterlaten,maar ik kan zo niet meer leven! Het is gewoon iets een dejavu , die zich altijd maar herhaald!! Ik ben het beu...
Datum:
03-11-2010
Naam:
A..
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.