toen ik 4 jaar oud was ben ik door de raad van kinderbescherming weggehaald omdat mijn moeder niet goed voor mij kon zorgen .Mijn vader was van haar af,het enige dat ik uit die relatie kan herinneren is dat ik herrie hoorde mijn bedje uitging en net geen glazen asbak voor mijn hoofd kreeg die mijn moeder naar mijn vader gooide.
Afijn mee met de raad en bij mijn vader gebracht die al een nieuwe vrouw had.Ik heb daar rustig maar liefdeloos kunnen groot worden tot een jaar of zeven.
volgens die vrouw had ik vieze spelletjes gedaan in de speeltuin want mijn onderbroek zat niet goed.
Er werdt met lepeltjes geroerd waar t niet hoort en gevraagd of het lekker was.
Straf was op bed zitten en als je in slaap durfde te vallen dan werd je wakker gemaakt.Haar kinderen deden alles goed ik kreeg veel voor hun op mijn donder.
Ondertussen was ik op school ook de pineut,ik was raar mocht nooit vriendinnetjes meenemen of een kinderfeestje geven en de kleding was ook niet om aan te zien dus daar hoefde ik ook geen hulp .te verwachten.
mijn vader kreeg een vriendin dus ik werd bij een tante en oom gebracht en mijn vader zag ik wat vaker maar leefde zijn leven met zijn vriendin,ahteraf is dat de beste tijd in mijn leven geweest.Ik werd als mens behandeld.
Volgens zijn exvrouw was het mijn schuld dat ze uit elkaar waren en dat vertelde ze ook aan een ieder die dat horen wilde.Moest ik maar niet naar luisteren van mijn pa.
Pa ging weer terug en voor mij werd t alleen maar erger ik werd daar niet echt meer geaccepteerd maar was een aanhangsel van mijn pa tot hij weer een ander kreeg en het tij leek te keren.
zo op het eerste gezicht een leuke vrouw en 10 jaar jonger dan mijn pa en wist wat jongeren leuk vonden.
Niets was minder waar,ik was een rot koind,zag alle hoeken van de kamer t schuim stond ze op hun mond.Ik was op de zaak aan het helpen of thuis aan t opruimen of zat opgesloten in mijn kamer.met oud en nieuw zat er een komkommer tussen de deurklink zodat ik er niet uitkon terwijl zij weggingen en eigenlijk altijd als ze weg waren en er niets te doen was.Ik werdt nog even bij mijn moeder gezet maar haar man kon niet van mij afblijven,mijn schuld zei ze ik verleiden hem
Ik werd naar begeleid kamerbewoning gedaan en daar was ik na twee maanden al weg,pleegzorg gehad,in de schuilplaats gezeten,toen hulp gekregen van een politie agent hij zou mij wel helpen ja voor de sex!zelfmoordpoging 1 eindigde in conradok waar ik mijn man leerde kennen hij was aardig maar zijn ouders waren zo goed voor mij dat ik t er op waagde ik kreeg 2 kids waar hij niet blij mee was want 1 moest een dochter zijn en 2 een zoon.toen mijn schoonmoeder 2 maanden na de geboorte van mijn zoon overleed ben ik weggegaan ik kon t niet aan met een man die sliep dronk of aan t werk was.Later een man leren kennen waar ik mee trouwde zwanger van werd en toen moest kiezen kind of mijn huwelijk.
Achteraf merkte ik dat hi mijn andere kinderen mishandelde als ik er niet was,aangifte gedaan bij vertrouwens artsen.
Toen medicijnen een vol blikingenomen maar mijn zus kwam mijn jongste terug brengen en ik heb mijn vinger in mijn keel gestoken .het resultaat nog intensive care want ik had er niet meer moeten zijn volgens de artsen.Een vriend was voor mijn kinderen gaan zorgen en die is in huis blijven hangen tot ik aan t werk ging rij bewijs haalde en verliefd werdt op mijn baas en hij op mij.
Jaren van ellende volgede hij had andere scharrels ging steeds terug naar zijn gezin en liet ons dan weer vol ellende achter.Ondertussen had ik reuma gekregen ik werkte in de gezondheidszorg want bij ons zelf pikte de medewerkers niet omdat ze dachten dat we alles doorklepte wat we hoorde.
Ik heb me rot gewerkt maar van een gigantisch inkomen met een groot nieuw schip vakanties en alles dat je bedenken kan naar onder de duizend euro in een vrije sector woning was wachten op ellende.3 beroertes gekregen mijn oudste weg want haar ma was ze kwijt ,twee kids die elke dag doen waar ze zelf willen.
heel veel pijn ,3x meer medicijnen in nemen dan mag,niet eten maar wel aankomen .schuldhulpverlening,voedselbank,je wordt behandeld als een hond de gemeente maakte fouten daarom duurde t 2 en een half jaar voor de vraag echt werd ingediendmaar wel al mijn geld voor de kinderen hielden ze ook.je verliest ook bij je kinderen alle vertrouwen.
eigenlijk wil ik alleen maar rust maar wil zeker weten dat ik t nu wel goed doe.Erg he met 3 kinderen,toch denk ik dat ze t beter hebben zonder mij.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.