Levensverhalen (pagina 576)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Herken je dit?

Ik typ dit met traantjes in mijn ogen, traantjes die er steeds vaker wel zijn dan niet. Ik kan er niet meer omheen... Ik wil gewoon niet meer. Een reden heb ik niet, alles lijkt mij mee te zitten. Leuk sociaal leven, baan, opleiding, veel reizen, leuk huisje, auto... noem maar op. Maar toch, toch voel ik mij ongelukkig van binnen. Het is juist dit gevoel wat ik niet durf te uiten in mijn omgeving. Ik wek altijd een vrolijke gekke spontane indruk. Ik denk er steeds vaker aan om er mee te stoppen. Ik vind het wel prima geweest zo. Ik heb alles gedaan en gezien wat ik wilde doen en zien. Maar van de andere kant, probeer ik mezelf te begrijpen waarom ik er zo in zit. Een antwoord heb ik nog niet gevonden... Herkent iemand dit?
Datum:
21-11-2010
Naam:
Tessa
Leeftijd:
30
Provincie:
België

einde raad

kwe nie hoe ik moe beginne
ik ben 6 jaar samen met meisje geweest
ze heeft me laten staan voor collega van haar werk .we woonde al 4jaar samen we hebben kindje van bijna 2jaar en op eens alles weg nu is het al 4maand gelede dak mij kindje heb gezien ik wor er zot van soms ziek het allemaal nie meer zitte lijk nu pffff wa kan ik doen om me meisje aan haar verstand te brenge wa heb ik mis gedaan wa kon die andere meer bieden dan mij ? zo veel vragen en krijg geen antwoort . wa om loop ik hier nog ? we hadden alles en nu heb ik nieks nie meer totaal nieks dus wa voor zi heeft het leven nog ? ben er mee weg salukes xxx
Datum:
21-11-2010
Naam:
kenneth
Leeftijd:
22
Provincie:
België

don't give up

Beste mensen, ik heb vaak aan zelfmoord gedacht, heb ook pogingen gedaan. ik word me hele leven al gepest, psychisch en lichamelijk gekweld. ik heb een messed up persoonlijkheid en maar 1 plek waar ik mezelf kan zijn; in mijn hoofd. en soms denk ik nog van 'zou de dood niet zoveel mooier zijn dan dit alles'. en weetje, ik ben blij dati k nooit zelfmoord heb gepleegd, want hoe kut het leven ook kan zijn, er zijn zoveel kleine mooie dingen in het leven. probeer ze te zien! probeer ze te voelen! geef niet op!
Datum:
21-11-2010
Naam:
susanna
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Ik wil weg van hier...

Ik ben een jongen van 17, al bijna een jaar ben ik zwaar depressief al behoorlijk wat zelfmoordplanningen gemaakt, 25 oktober ook echt een uitgevoerd alleen faalde ik daar door een te bot mes (cleverness of me...). Na al die tijd heeft niemand ooit doorgehad dat er wat mis is, ik voel me verlaten en de enige jongen waar ik echt om geef en waar ik voor leef zie ik maar 1 keer per week of minder. De enige jongen die ik durf te vertellen dat er iets mis is zie ik bijna nooit alleen soms op zaterdagavond maar nooit alleen. Elke dag begint met verlangen om B. te zien en dus een verlangen naar vrijdagavond. Alleen zaterdagavond is nog leuk voor 2 a 3 uurtjes omdat daarna de rest naar een club gaan die ik haat. Elke dag begint k*t en de hele dag voel ik me leeg en alleen, mijn wil om school af te maken is er niet meer en dus leidt me school eronder. Er zijn maar zo'n zes uurtjes waar ik naar uitkijk per week en het grootste deel van die tijd voel ik me alsnog klote. Ik zie geen toekomst meer voor mezelf ik wil weg van hier.
Datum:
21-11-2010
Naam:
H.
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Overal problemen.

Hallo, mijn naam is Caro. Ik ben 10 Jaar oud. Dit is mijn verhaal. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 Jaar was. In 2006 Zijn de grote problemen begonnen. Ik was 6jaar, mijn vader had iemand vermoord. de échte reden weet ik niet. mijn moeder haar verhaal is heel erg anders dan mijn vader zijn verhaal. toen hij een paar maanden in de gevangenis zat, kwam er een procedurefout. dat betekende dat hij 4 Jaar uit de gevangenis mocht. in Januari 2010, kwam er een groot proces. de rechter had besloten dat hij 31 Jaar moest zitten. Mijn moeder heeft nu ook een nieuwe vriend. die heeft Borderline of hoe je dat ook schrijft. Een drankprobleem. hij snijd zichtzelf als hij heeft gedronken, en zegt nare dingen. Hij en mijn moeder hebben ook vaak ruzie. Ik heb ook 2 Broers, die zijn 2 jaar jonger dan ik. 8 jaar dus. Ik krijg altijd de schuld. mijn moeder slaat me dan. Terwijl m'n broers het dan zijn. op school ben ik 2x gedumpt op 1 maand. ik voelde me rot. Ik had zoveel vrienden, nu nog maar 6. ik ben het leven zo beu,
op school en thuis. ik snap niet meer wat ik moet doen. ik heb er aan gedacht om een paar slaappillen te pakken..

Dit was mijn verhaal. bedankt voor uw tijd en moeite.
Datum:
21-11-2010
Naam:
Caro
Leeftijd:
10
Provincie:
Limburg

ik heb hulp nodig kan niet meer zo door

ik heb zo veel meegemaakt in mijn leven, jaren lang in de vrouwen handel gezeten. ik heb voor mijn leven gevochten, ik ben zo sterk geweest! ik heb zo mijn best gedaan om te overleven maar ik kan zo niet meer door! ik durfte niet meer naar buiten, ik ben in therapie geweest voor mijn angsten en kon verder met mijn leven. ik woon nu 2 jaar in nederland en ik mag niet werken. ik werkte wel zwart maar door een slijmbeursonsteking kan ik niet meer werken. mijn vriend houdt niet meer van mij en heeft het uitgemaakt omdat ie een sterke vrouw wil en iemand die ook geld binnen brengt. ik mag nog een tijd bij hem wonen als ik aan het werk ga. ik woon nog maar net in amsterdam en ik ken niemand waar ik zou kunnen werken. terug naar roemenie kan ik niet omdat daar wonen een paar van de criminelen die mijn leven kapot hebben gemaakt. ik kan daartegen niks doen omdat ze hadden mijn familie gedreigd. mijn moeder is in julie overleden. ik heb een afspraak bij de psycholoog gemaakt maar ik kan er pas over 6 weken ongeveer. ik ging net naar buiten en wou zelfmoord plegen maar kon het niet... ik heb echt hulp nodig! ik weet niet hoe lang ik zo door kan gaan
Datum:
21-11-2010
Naam:
camelia
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

Bloedend hart stopt niet

Mijn hart blijft maar bloeden. Het wordt vaak gebroken en telkens kost het met zoveel moeite om de brokken bijeen te vegen en terug te lijmen. Bovendien vecht ik al zes/zeven jaar tegen boelimia. Ik heb nog veel dingen om voor te leven, maar die zaken laten me vaak koud. Omdat... ik niet gelukkig ben. Omdat ik het strijden moe ben, en zin heb om op te geven...
Datum:
21-11-2010
Naam:
Lise
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Vaatdoek

Ik voel me een vaatdoek, gebruikt, uitgewrongen en weer weggegooid. Ik haat mensen om me heen. Ze hebben je eerst " nodig". Dan help je ze weer om op het goede pad te komen door er steeds voor ze te zijn. Als ze dan weer hun leven in de hand hebben, andere mensen tegenkomen kun je weer oprotten. Zo gaat het steeds weer. Ik ga echt geen mensen meer helpen. Wordt toch niet gewaardeerd, stelletje egoisten. Voel me aan de kant gezet, weet niet wat ik hier nog doe op deze wereld. Zo nutteloos dit leven. Het feit dat ik nog 2 honden heb houdt me nog hier. Zijn gelukkig al heel oud, als deze er niet meer zijn dan ben ik er ook niet meer. Dan is er geen reden voor mij om hier te blijven. Heb al afscheid genomen van dit leven. Het is alleen nog een kwestie van tijd, niet hoe, maar alleen wanneer. Als ik aan de dood denk wordt ik zoooo rustig. Die gedachte is het enige waar ik nog troost kan vinden. Mensen zeggen ja je bent zo bijzonder en zo speciaal, geloof er helemaal niks van, ja ja waarom bellen ze dan niet en komen ze niet langs? Hebben ze het altijd " zo druk" met zichzelf voornamelijk.
Datum:
21-11-2010
Naam:
Miepie
Leeftijd:
40
Provincie:
Drenthe

'k Weet het niet meer.

Hallo, ik ben R. Ik ben 14 jaar en heb al 7 jaar gescheiden ouders. Me vader heeft elke keer weer een andere vriendin. Mijn moeder heeft een nieuwe vriend. Ik haal alleen maar slechte cijfers op school, ik heb nauwlijks vrienden alhoewel ik met best veel mensen praat. Ik voel me eenzaam, ik doe me best en alles mislukt. Ik voel me gewoon K*T. Iedereen verwacht wat van me maar het lukt me gewoon niet meer, ik ben helemaal leeg.
Ik heb vaak ZM neigingen omdat ik niet weet wat ik moet doen, nu heb ik het weer HEEL sterk.

xx
Datum:
21-11-2010
Naam:
R
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

ik ben mijn ouders kwijt en voel me erg verlaten, niemand die om me geeft!
zelfmoord komt vaak bij me op help!
Datum:
21-11-2010
Naam:
z.
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.