Levensverhalen (pagina 41)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik heb ruzie met mijn bff

Ik heb ruzie met mijn bff.
Zij wil dit niet goed maken .
Ik ben zo verdrietig ik wil gewoon dood.
Ik heb zo veel mee gemaakt .
Ik ben 11 keer verhuist in mijn leve.
Ik was 3 en moest uit huis ik heb toen alleen maar op groepen gezeten nu woon ik in een gezinshuis.
Datum:
06-11-2018
Naam:
Lola
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Zinloos

Hoi,
sinds mijn scheiding waarvan ik zelf de knoop heb doorgehakt zie ik de toekomst steeds somberder in. Kaal worden geplukt door mijn ex. Een andere arbeidsongeschiktheids verzekering zit er niet in nadat de vorige gewoon veel te duur werd. Reden is dat ik me eerder gemeld had bij de huisarts dat ik het leven niet meer zag zitten. Toen medicatie gekregen.
Als zelfstandig ondernemer kun je alleen maar keihard werken en hopen dat je werk blijft houden. Ik zie met angst en beven de dag komen dat mijn inkomsten staken. Pensioen is al helemaal een lachertje tegenwoordig. Als ik dat al haal.
Het enige waar ik nog hier voor blijf op het moment zijn mijn 3 kinderen die ik toch al veel te weinig zie.
Ik ben moe, ik wil niet meer.
Datum:
02-11-2018
Naam:
Zinloos
Leeftijd:
44
Provincie:
Gelderland

Ik stel iedereen teleur.

Sinds vorig jaar denk ik eraan om zelfmoord te plegen. Ik heb het gevoel alsof ik niet genoeg ben. Ik kan mijn ouders alleen nog maar teleurstellen. En als ik vraag of mijn vriendinnnen iets willen doen is het altijd nee. Alle stemmen in mijn hoofd zeggen dat ik het moet doen, maar mijn gevoel zegt dat ik veel te veel van mijn famillie houd. Mijn beste vriendin voelt voor mij echt als een zus zij is ook de reden waarom ik nog leef. Ik ben een heel gevoelig persoon, maar ik krop mijn gevoelens heel erg op daarom barst ik vaak bij een heeel klein dingetje al uit in een grote huilbuil.

Ik wil wel hulp zoeken, maar ben te bang om erover te praten. Ik hoop dat mijn verhaal delen ook oplucht.
Datum:
30-10-2018
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord met gevolgen!

Heey, wou me verhaal graag kwijt. Ik noem geen echte namen van ons. Teuntje mijn beste vriendin pleegde zelf moord haar eerste poging op mijn achttiende verjaardag! Ze liep dronken naar de sloot bleef even staan sprong erin zich zelf proberen te verdrinken. Ik en een paar vrienden reden haar. Ze ging naar huis haar ouders zeiden het valt wel mee ze was dronken zeiden ze. Ik vond het niet kunnen ze had hulp nodig ze was zich zelf al lang al niet meer ze was dowm somber maar praten er niet over met niemand, tuurlijk probeerde ik het het werkte niet dan werd ze ontzettend kwaad en ze laat me gaan. De volgende morgen was ze dood de dag na me verjaardag. Ik dacht ik ga naar haar toe dat dien vrienden ik kwam daar er was ambulance en politie. Ik kreeg te horen dat ze haar polsen had door gesneden beiden. En pillen had geslikt. Ik was zo overstuur ik begreep het eerst niet mijn vriendin beste maatje ooit ze had een lieve vriend Rowan en mij haar beste vriendin haar ouders ik begreep er niks van. Ik wist dat dit niet haar tweede pogin was die nu wel was gelukt daar voor ookal 1. Toen sprong ze van een brug maar lande goen en brak haar arm en been meer niet en toen had ze 2 dagen in een hulpcentrum gezeten en is ze wg gegaan zelf ze vond het wel genoeg. Met gevolgen van dien natuurlijk. En nu is ze al een jaar dood. Ik rouw nog steeds ik heb geen goede vrienden meer ik ga kapot van binnen. Waar keef ik nog voor toch ik heb niemand meer om voor te leven ik leefde nog voor haar en nu nog een jaar na haar dood om mensen niet nog meer te kwetsen ik heb al 5 jaar een heftige depressie ik ben op kapot waarom leef ik nog. Dat was mijn verhaal.
Datum:
29-10-2018
Naam:
Nola
Leeftijd:
19
Provincie:
Antwerpen

Ik wil niet meer.

Ik wil nier meer echt niet. Om mij heen doe ik alsof ik alles aan kan en alsof alles goed gaat. Maar diep van binnen voel ik mezelf dood. Mijn familie accepteerd mij niet, al zijn er al jaren voorbij, het werkt niet. Ik ben niet mezelf waardoor ik erg terughoudend word naar anderen. Ik slik m'n woorden liever in dan dat ik ze uitkots. Waarom begrijpen mensen niet dat je geaardheid eenmaal is hoe het is? Ik haat mezelf en als ik de mogelijkheid had om hier iets aan te doen had ik liever dat mijn moeder die abortus had gepleegd en niet van gedachte veranderd was. Gatverdamme ik haat iedereen. Mijn hart wordt kouder en kouder. Het verleden heeft me al letterlijk en figuurlijk gepakt en verkracht. Maar de toekomst zal mij vermoorden. Het werkt niet. Ik wordt gehaat door de mensen waar ik zo erg om geef, ik doe alleen maar fout en krijg alleen maar op mijn kop. Complimenten zijn er haast nooit. Ik begin op te raken en mijn hoop ben ik al kwijt. De liefde van mijn leven kijkt niet eens naar mij om, terwijl we zo dicht bij elkaar zijn zijn we toch zo ver. Ik ben een vervelende, irritante droogkloot die alleen maar aan zichzelf denkt en nooit aan anderen. Hij doet me pijn, maar ik hou van hem en hij is een deel van mijn leven naast mijn moeder die mij nog hier op aarde houdt. De rest mag van mij weg blijven. Met pijn en moeite schrijf ik dit in de vroege ochtend. Mijn liefde ligt hier, niet wetens dat elke dag als ik eerder op moet ik hem een kus op zijn kop geef, ik weet nooit wanneer de laatste dag van mijn leven zal komen en ik vrees dat het niet lang meer gaat duren. Ik moet denken aan een songtekst van het liedje Oh no! - Marina and the diamonds: One track mind, one track heart
If I fail, I'll fall apart
Maybe it is all a test
Cause I feel like I'm the worst
So I always act like I'm the best.
Het gaat jullie goed.
Datum:
29-10-2018
Naam:
Davi
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

weet ik zo even niet

Ik probeer het kort te houden. Iedere dag denk ik er aan, bewust/onbewust. Af en toe heb ik het erover: als ik pillen had... en een fles drank, dan zou ik 't achteroverslaan. Thans, is wat ik denk. Ik zeg af en toe dat ik niet meer leven wil. Als ik in de brugklas zit, en volwassenen zeggen met "andere woorden", dat je dat alleen zegt omdat je de aandacht wil van anderen. Dat ik mezelf niet van kant heb gemaakt, is omdat me dat niet word toegestaan. I can't live, i can't die. Omdat ik van alle kanten bekeken, afgetapt en gecontroleerd word. (no paranoid.). Ik leef het leven, tnt voorspelbaar, omdat anderen het zo willen, mij echter word niets gevraagd. Als ik de pijp uit ben, dan zal men mij niet missen om wie ik ben, maar omdat men iets van mij wil, (useful idiot.) M'n hele kutleven al zo gegaan. Via mij valt kennelijk een en ander voor elkaar te spelen. Ik meen het wel: als ik een pot meds had, en een fles drank, dan zou ik het achterover slaan. (ja hele mooie trui) anyway, ik wil graag dood. Je weet wel: dood? Kapot, niet meer zijn. Waarom dan, omdat ik dood wil. Dat is veiliger, omdat mensen een gevaar voor me vormen. Had ik een pot pillen, en een fles drank, dan zou ik ze innemen. Ik doe niet (meer) zoals een ander het wil, zo wel, dan om een iets. "Voordat ik ga", eigenlijk weet ik het al. Mensen hebben m'n dinnetje kwaaie dingen in het oor gefluisterd... en daarom is dinnetje ontrouw geweest, niemand die me het tegendeel bewijzen kan. Ik kan hier nog wel meer neerknallen, ik schei er maar's mee uit. Het is over met mijn goeddoenerij voor anderen. Over mijn rug. Niet erop. Is me te zwaar. Wat noemt u ongeluk? Wanneer ik uit deze HOEREN tent ben, ik zal een laatste mars maken: een des doods. En daar behoed ik geen hulp bij... enkel de kou, en geen mens om mij heen, zonder te weten waar ik ben. :). Ik wens geen betere wereld voor wie dan ook. Laat me gaan. Ik haat de wereld, en het feit dat dat ik me niet kan herinneren dat ik de keuze heb gemaakt om erop gezet te worden. Deze is eeuwen geleden al voor mij gemaakt. Ik haat mensen. Tot op het bot.
Datum:
27-10-2018
Naam:
Naam
Leeftijd:
99
Provincie:
Drenthe

Euthanasie

Beste,
Mijn naam is Peter. Ik ben een blinde jongen en woon in Antwerpen.
Twee jaar geleden was ik nog de gelukkigste die je je kon voorstellen. Maar dat alles veranderde al snel toen ik ondervond dat ik altijd maar vermoeid geraakte, bij het minste wat ik doe. Omdat ik dus veel minder kan maakt me dat ook heel ongelukkig. En door mijn moeheid voel ik me ook heel snel aangevallen. En vroeger kon ik behoorlijk tegen kritiek, maar als ze nu kritiek op me uitoefenen voel ik me heel slecht. Omdat veel mensen dit niet kunnen aanvaarden, heb ik ook geen vrienden. En ik heb al lang gevraagd om euthanasie, maar ik krijg maar geen toestemming. Want ik voel me heel vaak totaal overbodig en voor niemand kan ik precies nog iets goed doen.
Groeten
Peter
Datum:
27-10-2018
Naam:
Peter
Leeftijd:
28
Provincie:
Antwerpen

Veel problemen thuis

Vanaf mijn 5de hebben mijn ouder en ik al dagelijks ruzie, we schreeuwem de hele wijk door en ze slaan me als ze niet meer weten hoe ze het moeten oplossen
Ik heb 2jaar geleden eindelijk de stap gezet om het aan te geven op mn middelbare school en toen is er wel actie ondernomen door jeugdzorg en hebben we de enige rechtzaken gehad
Nu mijn zus (16) ook al uit huis is is het 2 tegen 1 mn ouders tegen mij
We hebben hulp alleen werkt het niet meer
We hebben al 2jaar hulp van jeugdzorg, lindehout, MST en andere instanties maar het wilt maar niet helpen
Mijn ouders worden nog strenger en strenger en de instanties vragen niet aan mij hoe ik het vind gaan, ze praten alleen maar met mn ouders
Ik wordt gelukkig wel gehoord door een goede vriend van me en de pleegouders van mn zus en mn zus zelf
Maar ondanks mijn goede vrienden en de pleegouders wordt mijn gedachte van zelfmoord steeds meer en google ik ook vaker naar wat de snelste manier is en wat mijn afscheidsbrief wordt
Ik heb geen idee wat ik moet doen!
Mn vrieden zeggen dat ik het niet moet doen maar de ruzies thuis en de strenge regels worden me echt veel te veel
Mijn gedachte is de hele dag nergens anders dan "hoe zou het zijn als ik weg ben"
Datum:
24-10-2018
Naam:
Wie ben ik?
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Moe...

Ik ben nu 13 jaar een leeftijd waarvan je niet zou denken oh laat ik even me leven van me afnemen, maar voor mij voelt het toch zo. Ik heb ouders die van mij houden ik heb een broer waar ik niet veel mee praat maar ik voel me niet thuis bij hun. Mijn familie is ook heel aardig en lief voor mij maar ik voel me er niet fijn bij. Ik zit nu in de tweede klas ik heb een heel goede vriendin waar ik heel veel mee om ga en we zijn heel goed bevriend, ik heb ook gewoon een aantal goede andere vrienden. Maar de rest van de klas vind mij het rare irritante kind, want ik praat heel veel ik zing de hele tijd (wel vals ;), ik luister rare muziek, ik draag rare kleding, ik verf mijn haar. Ik trek me er niet veel van aan, maar ik krijg allemaal rare blikken van de kinderen in mijn klas ze praten achter mijn rug om (soms hoor ik het gewoon). Ik voel me hier hel k*t bij. Maar ik wil niet dood omdat dan is iedereen verdietig en voelen ze zich schuldig en worden ze boos op zichzelf dat wil ik niemand aandoen. Ook kan ik het niet aan dat kinderen uit m'n klas zeggen dat ze de ergste problemen van de wereld hebben, maar ik zit hier met zelfmoordgedachten. Op school heb ik ook geen goede cijfers omdat ik in plaats van aan het leren te zijn gewoon m'n eigen ding doe
Datum:
23-10-2018
Naam:
Anouk
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Hope

If you do not live for yourself, live for others and above all for God.
Als je niet leeft voor jezelf, leef dan voor anderen en bovenal voor God

Dit is de reden waarom ik nog leef.
Dit is voor mij het nut/doel van mijn leven, om voor anderen en bovenal voor God te leven.
Ik zou niet weten waarom ik anders leef namelijk. Want als ik alleen maar voor mezelf zou leven, dan hoeft het van mij niet meer.
Datum:
23-10-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.