Levensverhalen (pagina 38)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Lachen maar

Hallo
Ik ben een vrouw van 53 jaar,en heb twee dochters groot gebracht zonder vader. mijn jeugd was niet erg leuk, voor mijn 10de levensjaar zijn wij namelijk al 8x verhuisd. geen tijd dus om vrienden te maken, ook gingen wij van duitsland naar nederland verhuizen. voor mij betekende dit hard werken tenslotte werd ik al 10 jaar. in twee jaar tot de 6de klas moest ik dus maar een nieuwe taal leren, maar mocht toch niet doen wat ik eigenlijk wilde naar de kunst academie. weer iets leren wat ik niet wilde, dus ben ik maar gaan werken in verkoop, produktie en poetswerk. Daarna leerde ik iemand kennen die drugsverslaafd was. Wist ik veel.....3jaar ben ik geslagen en mishandelt en zijn 15x verhuisd , dan ben ik eindelijk weg gegaan met schulden van 15000 gulden. zwaar genoeg met een dochter van een jaar oud. Naar jaren alleen te zijn geweest leerde ik iemand kennen waarvan mijn tweede dochter is. deze man werd ziek tijdens mijn zwangerschap "schizofrenie".ook van hem ben ik af gegaan met 10000 euro aan schulden, die ik moest afbetalen met een uitkering. Nooit heb ik ook maar een cent van alimentatie gekregen, ook ben ik in die tijd geen relatie meer aan gegaan. alleen om de kinderen van mij toch iets te kunnen bieden heb ik wat gehandeld in drugs,zoals wiet verkopen. Dit is echter geen droombaan en omdat ik van de politie gepakt ben, had ik toch nog een kans gekregen mijn leven om te zetten. dan vond ik een knobbeltje in mijn borst, kanker. na alle ellende vond ik toch nog motivatie om te gaan werken. een wsw bedrijf bood mij een leer- werk project aan, dit is 9mnd na de kanker gebeurd, geen tijd dus om te herstellen na alles wat gebeurd was integendeel. Mijn diploma halen, 8 uur werken, verhuizen, de kinderen(waren toen 11 en 6 jaar oud)en ook nog eens bewind voering om van de schulden af te komen. alles ging ook nog een tijdje goed, dan de diagnose weer kanker, deze keer zat hij bij de longvleugel en kan niet meer geopereerd worden. dan ging mijn relatie kapot en ook het bedrijf waar ik werkte ging failliet. nu zit ik dus weer thuis met een uitkering en wacht, met alweer een bewind voering en met zo weinig geld ( 20 euro de week) dat ik mijn leven gewoon haat. ik heb geen enkele motivatie meer en was het liefste al dood, jammer dat dit nog niet is. ik zit thuis te wachten op de dood en hoop dat dit niet meer al te lang duurt....
Datum:
29-01-2019
Naam:
Angelika
Leeftijd:
53
Provincie:
Limburg

Mezelf kwijt

Ik ben een meisje van 18 jaar en weet niet meer wat ik hier doe. Toen ik vroeger klein was, was ik altijd vrolijk, ik praten met iedereen en was voor niks of niemand bang, ik had veel vriendjes en vriendinnetjes en genoot van alles wat ik had. Maar toen moest ik naar de middelbare school, alles veranderden. Bang dat ik niet goed zo presteren, bang dat niemand me leuk vond, bang om te falen en noem maar op. Ik kreeg ruzie met Mn beste vriendin van de basisschool en heb gekozen voor nieuwe vriendinnen. Op dat moment was dat het beste, die vriendinnen hebben me er doorheen gesleept en vooral eentje. Papa kreeg een vreselijk ongeluk en alles veranderden in het gezin, die lieve vrolijke en altijd grappige papa veranderden in een papa met pijn en veel verdriet. Ik kreeg een vriendje, maar heb bij hem foute gemaakt. ‘Vreem gegaan’ en hij is daar achter gekomen. Hij deed me pijn met alles war hij over me zei, maar ik vond dat ik dat verdiend had. Maar diep van binnen houd k nog zielsveel van die jongen, maar ben bang, bang dat k niet goed geneog ben. Het heeft me kapot gemaakt. Ik maar mezelf gek en anderen ook, kan er echt niet meer mee omgaan. Ik maak mezelf zo gek, kan dr niet meer mee leven. Als iemand die dichtbij me staat n avondje wat stiller is of wat dan ook, ik ga zon rare dingen denken. Van alles gaat er door Mn hoofd, ik ben niet leuk, k ben raar, ik ben lelijk, ik ben stom, ik ben irritant. T maakt mezelf zo kapot en niemand begrijpt mij. Telkens als k dat zeg, vind iedereen het smoesjes of wat dsn ook. Maaar t maakt mezelf zo fk gek, dr zijn echt momenten dst ik denk van waarom ben ik hier nog en voor wie. Dat ik ergens heen wil rijden waar niemand me kan vinden en daar een einde maken aan Mn leven. Maar er zijn ook momenten dst ik geniet met vriendinnen en dan ineens gaat t niet meer. Ik snap niet waarom ik zo ben en waarom ik me zo gek maak, maar ik doe t wel en het doet me ze ongelofelijk veel pijn. Ik ben kapot en ga dit niet meer lang volhouden. Als iemand dit ooit leest, help me alsjeblieft als je dat kan. Iedereen denkt altijd dat ik n super vrolijk meisje ben en alles goed mrt me gaat, maar ja zo doe k me voor maar zo is t niet. Ik ga kapot van binnen en denk dwt niemand dat in de gaten heeft
Datum:
28-01-2019
Naam:
Gekkie
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Burn out

Lieve allemaal,

Doordat ik het afgelopen jaar heel veel ellende mee heb, heb ik dit waarschijnlijk niet goed kunnen verwerken ik werkte 5 dagen in de week en sportte 5 dagrn in de week ik had echt een lichaam om jarloers op te zijn. T afgelopen jaar maakte ik het uit met m'n ec waar ik 9 jaar samen mee ben geweest en heel veel ellende en trauma's mee gemaakt heb. M'n vader werd geopereerd aan zijn hart, m'n tante ook, m'n andere oom prostaatkanker en andere tante darmkanker. In september/augustus ging ik pp vakantie mey mijn broer d8 even beide tot rust komen ook voor mijn ouders even fijn. Maar op vakantie moest ik veel op mijn broer letten vanwege hij een beperking heeft. Tijdens deze vakantie ging ik mijn bikinilijn epileren en hoorde ik in m'n hoofd m'n ex eens zeggen dat als hij genoeg geld had ik m'n gehele schaamstreek weg mocht laten laseren. Dus had ik tijdens mijn vakantie een afspraak gemaakt bij een huidtherapeut en zij dat ik m'n bikiniliin weg wou laten laseren, ze vertelde me doodleuk dat als ik alles zou doen maar 20 eur bovenop kwam wss gew om op mij uit te testen omdat ze zag dat ik er niet helemaal bij was met m'n hoofd en ik geen nee kon zeggen had ze wss door. Ik was enthausiast maar t laseren deed me pijn. Na die tijd heb ik allemaal littekens opgelopen terwijl ik zei dat m'n huid gevoelig was. Nu zit ik dus met allemaal littekens in mijn schaamstreek en m'n hele huid is verandert door die laser. Heb al 5 zelfmoordpogingen gedaan en ik kan gewoon niet meer ik leid echt te veel terwijl ik hier voor zo positief in het leven stond ik hield van zingen,shoppen en sportte veel (wss te veel) had meer rust moesten nemen ik ben nog nooit zo hard gevallen als nu ik zie geen toekomstt meer met niemand.. voor mezelf ook niet. Hoelang ik het nog volhoudt durf ik niet te zeggen. Dit is gewoon het ergste wat een meid kan overkomen het voelt verschrikkelijk!

Gr Linda
Datum:
28-01-2019
Naam:
Linda
Leeftijd:
24
Provincie:
Friesland

Zelfmoord

Help mij ik leef niet lang mmeer ik wil dood
Datum:
26-01-2019
Naam:
Roos
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

zelfmoordgedachtes

ik ben een meisje en ik ben 12 jaar.
ik denk vaak aan zelf moord om veel redenen
altijd als ik verlieft wordt op een jongen en de kans steeds groter wordt dat de jongen mij leuk vind stop ik met verliefd worden ik weet niet hoe en waarom maar het stopt gewoon niet
ik weeg 32 kilo heel weinig en ben super dun ik ben extreem onzeker over mezelf voor iedereen is eten in de avond normaal maar voor mij is het elke avond strijden om het te eten want ik lus bijna niks en heb een kleine maag maar ik moet toch wat eten ik durf soms geen eens in de spiegel te kijken.
en ik had 1 fake vriendin die had ingelogd op mijn gmail account.
ik voel me het derde wiel bij mijn vriendinnen
ik maak veel fouten in het leven.
ik huil heel snel maar probeer het te verbergen met een lach.mijn ouders zijn al gescheiden sinds groep 3 en maakten daarvoor al veel ruzie. mijn vafer geeft nu een nieuwe vriendin alleen zij doet mijn moeder heel erg na dus doet ze alsof ze mijn moeder is
zoveel dingen tegerlijkertijd kan ik gewoon niet aan
en ik wil beginnen met mezelf te snijden en denk vaker aan zelfmoordpogingen niemand weet er nog van
mijn leven is op een jonge leeftijd al zo ingewikkeld...
Datum:
23-01-2019
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Diepe pijn

Ik heb nu bijna anderhalf jaar een vriend en ik hou super veel van hem, voor hem had ik 2 jaar iemand die mijn hart keer op keer brak maar ik kon hem niet verlaten omdat ik naast dat gewoon gehecht aan hem was en hij ook mijn beste vriend was.. op dit moment gaat het soms slecht met mijn vriend en ik , we hebben soms ruzie en hij kan ruzies niet hendelen waardoor het voor hem dan een makkelijke keuze is om het uit te maken. Ik wil die pijn niet nog eens voelen, soms vraag ik me af of ik dit verdien.. ik probeer iedereen te helpen en goed te zijn voor iedereen maar schijnbaar is dit niet genoeg.. iedereen doet me pijn en iedereen laat me In de steek, soms weet ik niet meer wat ik moet. Ik weet wel dat als mijn vriend mij ook verlaat, dat die pijn zo diep gaat steken dat ik in stukken val en denk dat ik het leven niet meer aan kan. Het is in de familie altijd slecht gegaan door heftige gebeurtenissen en naast mijn familie heb ik het idee alsof er ook nooit wat goed kan gaan😭
Datum:
21-01-2019
Naam:
Demi
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

No attention

Ik krijg geen respect van mijn moeder en ook niet van mijn broer. Elke keer als hij vervelend doet of mij uitschelden en ik word kwaad, chagrijnig of vervelend dan krijg ik de schuld. Soms kan ik overdrijven maar dit is altijd het geval. Ik wil respect en liefde. Alles gaat fout in mijn leven. Mijn taken, mijn verantwoordelijkheid, mijn gang van zaken echt alles.
Soms denk ik aan zelfmoord maar ik wil niet andere verdriet aandoen. Ik weet echt niet wat doen .
Datum:
19-01-2019
Naam:
Mister A
Leeftijd:
17
Provincie:
Antwerpen

Alleen voor mijn dochtertje

Waar moet ik beginnen. Ik ben 22 en heb een dochtertje en een zoontje onderweg. Ik ben getrouwd met een succesvolle zakenman en hoef daardoor niet te werken waardoor mijn dochtertje mijn beste vriendinnetje is. Klinkt perfect niet? Maar wat als ik nou vertel dat die geweldige man van mij een zware narcist is? Mij elke dag verrotscheld, “je bent dik, vieze vuile kankerhoer!” “ben jij nou zo dom! Je kunt ook helemaal niks!”. Ik heb al meerdere keren een blijf van mijn lijf huis gebeld. Nou ik kan je vertellen dan voel je je echt op een dieptepunt. Eigen familie heb ik niet, mijn vader ging er vandoor met een jonger exemplaar en liet mij achter met een zwaar depressie moeder. Ik was 14. Ik had anorexia en werd zwaar gepest. Niemand keek naar mij om. De familie van mijn man is ook een handvol werk. Een verwende schoonmoeder die het alleen maar over zichzelf wilt hebben en een schoonvader die alles beter weet als het om de opvoeding van MIJN dochtertje gaat en je ook graag onzeker maakt. Waarom ik het al sinds mijn 14e vol hou op deze wereld? Eerst was het hoop, hoop dat het ooit beter zou worden. Nu dit mijn ‘huisje boompje beestje’ is, weet ik dat ook dat gelul is. Wat mij nu op deze wereld houd is mijn dochtertje. Ik kan haar toch niet alleen laten in deze verschrikkelijke wereld? Maar ik kan je wel vertellen, elke dag leven voor iemand anders, is een marteling. En niemand.. niemand die je begrijpt. We zijn allemaal egoïste en hebben geen tijd voor elkaars ‘probleempjes’.


En voor alle andere hier. Ik wil zeggen dat ik jullie verhalen lees, dat ik denk aan jullie.
Datum:
17-01-2019
Naam:
Mama
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Laatste periode

Hi,

Was altijd een vrolijke kind toen ik klein was maar nu niet meer🤪. December 2016 begon de depressie Die steeds erger werd. In oktober 2017 voelde ik me opeens veeeeeeeel beter. December 2017 kwam het super erg terug en ik probeerde mezelf dood te maken in januari 2018. Lukte niet en ik werd gwn super ziek voor 3 weken bijna. Toen van januari 2018 tot 2019 ging het steeds van super goed tot super slecht zonder controle en nu is de depressie weer super slecht en lijkt de dood steeds beter en beter. School heb ik allang verpest maar ik mag nog niet stoppen ik ben 17. Ik ga nu bijna naar een nieuwe spycholoog Voor me ouders want ik had tegen de vorige gelogen dat ik beter was. Dit is waarschijnlijk de laatste periode van me leven dus doeiiii
Datum:
16-01-2019
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Anoniem

Is het normaal dat ik me de ene keer zo goed voel en overal voor wil gaan wil en het andere moment er het liefst niet meer wil zijn

Helemaal omdat mijn lob er mij op school helemaal naar beneden haalt.

Daarnaast heeft pleegzusje van mij die nog thuis woont psyschische problemen en een ander pleegzusje die uit huis was zegt ook steeds net als zei dat ze zelfmoord plegen gaat

Ik vind het leven soms zo niet leuk meer en de andere dag zit ik vol goede moed.

En thuis kan ik ook niet veel steun verwachten ze zijn druk bezig met mijn zusje wat begrijpelijk is

Ik geef mezelf echt overal de schuld van
Datum:
11-01-2019
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.