Levensverhalen (pagina 40)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Idc

Ik haat mezelf.
Mensen noemen me knap, maar ik weet dat ze liegen. Ik heb heel veel littekens, niet alleen op mijn lichaam maar ook fysiek. Mijn enige steun zijn mijn vriendinnen en vrienden. Hun voelen als mijn famillie. Nu had ik ook een vriend waar ik echt gelukkig mee was, hij was mijn maatje en mijn liefde.. Hij is daarintegen vreemd gegaan met mijn beste vriendin. Ik voelde niks meer toen ik dat hoorde. Nu wou hij een relatie met mijn beste vriendin maar ik had afgesproken met haar dat ze me dit niet zou flikken, best egoistisch van mezelf.. Nu is die jongen boos op me en geeft hij mij de schuld dat hij zelfmoord wil plegen, terwijl hij niet weet dat deze gedachten ook aan mij vreten.. Vandaag heb ik het hele bos rondgezocht om hem te vinden, was ongeveer 5 uur weg zonder telefoon.. Laterna vertelde hij waar hij was aan mijn beste vriendin en toen gingen we naar hem toe.. Hij zei niks, niks wat me goed deed. Toen ik thuis was vertelde hij me dat hij geen contact meer met ons wou, alles wat hij had gedaan voor ons heeft alleen maar negatieve werking gehad met zijn vrienden en vader.. Het was dus echt mijn schuld. Mijn andere beste vriend vond me die tijd dus leuk en hij had dus ook tegen zijn vrienden gezegd dat ik flow met hem had, toen hij daar achter kwam dat ik met iemand anders er van door was gegaan was hij natuurlijk heel gekwetst en noemen zijn vrienden me hoer. Dit boeit me vrij weinig, inmiddels weet ik wel wat ik allemaal wel ben. Thuis loopt het ook vreselijk.. Mijn moeder is alcohol verslaafd en is zeer agressief, heb in het verleden veel meegemaakt wat er met mijn zus en moeder gebeurde en voel me nooit veilig thuis. Ik heb dan ook geen goede band met mijn broer of zus. Ook volgens hun en zelfs volgens mijn vader, mijn enige steun die ik nog had hier, verziek ik alles.. Ik doe alles fout, mijn vader heeft me dan ook geslagen en tegen de deur gesmeten, Elke nacht lig ik huilend in bed, denkend over hoe ik kan ontsnappen in deze hel in mijn hoofd en hoe ik weg kan gaan zodat ik niet meer alles verpest. Ik haat mezelf, ik heb geen meerwaarde. Ik doe niks goed, maakt niet uit hoe hard ik mijn best doe.. Ik ben voor iedereen door het vuur gelopen, maar wie kijkt er ooit om? Mensen die mijn verhaal niet kennen zullen me dan ook voor altijd hoer noemen, mensen die niet weten hoe het bij mij thuis gaat zullen nooit begrijpen waarom ik zo agressief ben. Mensen die me niet kennen en zelfs mensen die mijn verhaal kennen verlaten me. Waarom? Omdat ik me anders gedraag, omdat ik anders ben geworden. Vind je het gek? Ik leef in een hel en voor mij is er geen licht meer in het donker, voor mij is er geen engel die me op het rechte pad laat lopen. Ik heb gestreden en doe er alles voor om anderen te helpen met mijn laatste kracht, maar weet niet of dat uberhaupt nog zin heeft. Weet dus ook niet hoe ik hier ooit nog uit zal komen. Liefs mij
Datum:
20-11-2018
Naam:
neverland
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Zelfmoord Gedachten + heb al een keer poging gedaan

Ik word in de steek door mijn best vriendin sinds ze een vriendje heeft ziet ze me niet meer staan ze gaat alleen maar om met haar vriendje ik vind het super dat ze heeft maar ik voel me heel verdrietig en boos. daarna heb ik ruzie met 2 vriendinnen. daarna voel ik me gebruikt worden door een vriendin die alleen met me samen naar school wilt fietsen. Leraren op mijn school lopen de laatste paar weken vaak achter mijn rug over me te praten. ik heb de hele tijd ruzie met me zusje ze scheld me de hele tijd uit dat ik dood mag vallen en dat ik dom ben omdat ik op een praktijk school zit en ze zegt telkens ik heb geen vrienden maar dat heb ik wel. ik heb al is eerder een zelfmoord poging gedaan met een mes en schaar ik ga nu wachten op de winter en als er ijs op een meer ligt wat heel erg dun is dan wil ik dat ijs op gaan lopen en mezelf laten verdrinken het koude water. ik voel me eenzaam heel erg verdrietig en boos ik weet het allemaal even niet meer ben er klaar mee ik wil zo graag dood wil er een einde aan maken dan heb ik rust van iedereen en heeft niemand meer last van me. nou dit is dus mijn verhaal ik moest het even kwijt. ga misschien morgen of dinsdag met iemand van me school erover praten maar weet het nog niet zo zeker groetjes mij.
Datum:
20-11-2018
Naam:
Britt
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Opzoek

Ik ben al mijn hele leven opzoek naar mijzelf. Naar wie ik ben maar ik geloof dat ik mijzelf niet meer kan zijn.
Mijn zus is in 2003 aan een hersenvlies onsteking overleden en sindsdien heb ik mij altijd anders voor gedaan. Ik hield zoveel mogenlijk problemen van mijn ouders weg, ik durfde niks tegen mijn vrienden te zeggen en ik kon het ook niet meer aan om elke avond te huilen. Ik begon mijzelf daarom te snijden, zodat ik die mijn in mijn ziel even zou vergeten. Nu ben ik al heel wat stappen verder maar mijn lust naar leven is weg. Ik zie geen toekomst voor mij en ik weet dat ik een last ben voor anderen. Toch zal ik nooit zelfmoord plegen.... ten minste, niet nu mijn moeder nog leeft. Zij heeft zoveel verloren en om dan nog een kind te verliezen.... nee, dat doe ik haar niet aan.
Datum:
19-11-2018
Naam:
Britney
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Huilende avonden

Hallo allemaal,
Sinds een jaar of twee ben ik mij heel slecht gaan voelen. Ik kwam iemand tegen van wie ik hou, maar de relatie werd steeds slechter. Door meerdere redenen verbood ze me om dingen te doen waar ik van hield waardoor ik veranderde als persoon en ging liegen om ze wel te kunnen doen. Dit escaleerde steeds vaker en heftiger waarna mijn gedachten ook naar steeds slechtere plekken gingen. Tot op heden wordt dit gevoel aangewoekerd door meerdere gebeurtenissen en ik ben al vaker hierdoor tot laat niet thuis gekomen. Ik loop door het donker alleen gewoon door de straten te piekeren over alles en ik barst telken sin huilen uit. Elke keer neem ik het voor om niet terug te gaan en gewoon te verdwijnen. Toch hooop ik dat het wel og beter wordt.

Datum:
19-11-2018
Naam:
Ralph
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

sociaal gepest

hallo ,
ik word al 10 jaar gepest op school en me moeder word boos op mij , bijna geen vrienden en heb een schaamende foto gedeeld . ik kom er niet meer uit , eigelijk wel : zelfmoord
Datum:
16-11-2018
Naam:
vin
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik word al 8 jaar gepest en het stopt maar niet mijn ouders zijn gescheiden sinds ik 10 jaar oud ben sinds dien heb ik alleen maar ruzie met me zus al kijk ik naar haar gaat ze schelden tegen mij ik heb ook steeds meer ruzie met mijn moeder mensen hebben me laten staan terwijl ik veel voor hun gedaan heb het zelfmoord plegen staat mij hoog maar ik wil mijn vrienden en familie geen verdriet doen kan iemand mij hier mee helpen??
Datum:
14-11-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

onbeschrijfelijk

Want de negatieve gedachten over het leven en dood gaan is niet te bevatten onder woorden. Het zit in de hoofd, we zien, ervaren en denken soms fuckin veel slechte shit. Plaatjes, figuren, gebeurtenissen, de plekken waar het gebeurt (locaties), waarschijnlijk ook mensen, voorwerpen, aandoeningen, de pijn e.d. die allemaal leiden tot een ongewenste conclusie; 'ik wil niet meer leven'. Ik ben maar 1 persoon van de ca. 20 miljard mensen op deze aardbol. en jij ook. Dat kan er misschien voor zorgen dat ik mij heel klein voel, onnutig, ongehoord en erg machteloos. want uiteindelijk proberen ze de sterren te bereiken en keren ze zelfs terug naar onze planeet vandaag de dag. wij niet. wij normale burgers zijn nog nooit in de atmosfeer geweest. Misschien kan ik toch even ontsnappen.. 'via via.. de dood'. maarja deze lucht die wij met elkaar delen is ook niet meer zo schoon als vroeger. muren die ons warm houden in plaats van de zachte warme huiden van de mensheid. Maar liefde krijgen van de kamer is net als liefde krijgen van de ruimte. En de ruimte bevat geen materie die jou lief heeft behalve lucht. Als ik het slechte in een persoon zie, dan weet ik weer hoe spontaan een mens kan zijn. Dan weet ik weer hoe ik in mekaar zou kunnen zitten als ik dat gedrag zou overnemen om weer tegen een ander te uitten. Het leven van de kosmos in deze heelal en universum, het heeft geen begin, geen midden, geen einde. Toch zoeken we gezamenlijk naar onze bovennatuurlijke schepper. Misschien kan ik god ontmoeten.. als ik niet meer leef.. snap je.. dus mijn geest die richting de hemel dwaalt om alle onbeantwoorde levensvragen aan hem/haar te stellen. zoiets als afterlife. Maar als deze eerste miljoenen jaren het begin zouden zijn van wat er allemaal nog komt, dan kan ik nu al na 25 jaren, wat mijn leeftijd is, zien dat ik volgens mij beter leef in geest dan in mijn lichaam. Vandaar dat ik eigenlijk erg nieuwsgierig ben naar wat de dood te bieden heeft. Al met al.. ik hou veels te veel van het leven. Liever een eenzaam leven dan zelfmoord of de dood. ik wacht dan maar rustig totdat het mijn tijd is om te gaan. gotta love people.
Datum:
14-11-2018
Naam:
Ikbenik
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

...

K was een tijd geleden depressief, na een paar weken was dit gelukkig over maar gisteren startte T allemaal weer. K heb vandaag weet voor de eerste x in lange tijd gehuild, k probeer me sterk te houden maar dat lukt allemaal niet. K heb zelfmoord gedachten en k heb hier ook ooit eens over gepraat met een vriendin die dit ook had/heeft. Ze zeggen de hele tijd dus tegen mij zo ‘rode vlag’ of ze hebben zon liedje: “rood rood rood” ofzo k kan niet meer en k WIL dood. De volgende x dat ze zit doen ga k uit de les naar huis want k ben hier echt klaar mee. K heb zoveel emoties nu in mij van woede tot verdriet. K ben waardeloos, verspilling van zuurstof. K heb mezelf nooit iets aangedaan puur omdat ik het niet durf k weet niet hoe de mensen om hij heen daarop zouden reageren iedereen doet kut tegen mij. Op school doe k me wel sterk voor maar diep diep van binnen haat ik mijn leven en wil ik dood. Alles gaat nu weer achteruit. Hopelijk pleeg ik nooit zelfmoord en ga ik dat ook nooit doen maar dan weet ik. Niet (ff ter achtergrond informatie: ik ben 13, k zit in de 2e van gt en ben afgezakt van havo k ben buitenlands en zulke kinderen zeggen altijd zo “ ey .... jij bent toch met een bootje naar nl gekomen” k haat mijn leven) dit was dit, tot later of nooit meer
Datum:
08-11-2018
Naam:
Anoniem_xx
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik wil al langer niet meer

Hoi, uhm, ik weet niet hoe ik dit moet beginnen. Ik denk dat ik gewoon ga beginnen aan “mijn verhaal”

Ik ben nu 15 jaar en ik denk heel erg aan zelfmoord. Toen ik 13 jaar was, begon ik hier voor het eerst overna te denken. Thuis was het nooit zo leuk en ik voelde me erg achtergesteld. Ik voelde me eenzaam en me zussen sloten mij buiten. Ik was de dikkere in het gezin en werd daarom thuis “gepest”. Mijn zus sloeg of trapte me wel eens. Ik had depressie.

Toen ik 14 was, begon ik te leven alsof niets me meer boeide. Ik deed vanalles met jongens, wat ik achteraf nooit had mogen doen. Ik werd ‘verliefd’ op jongens die me achteraf hadden gebruikt als hun speelde. Het leven boeide me niet meet dus wat er ook gebeurde met jongens, het boeide me niet, ik ging erop in. In deze tijd heb ik ook een aantal zelfmoordpogingen gedaan, maar ben telkens weer wakker geworden.

Toen ik bijna 15 was leefde ik me vriend kennen. Ik ben nu al een jaar met hem samen. Net voordat ik met hem samen was, was ik al aan het verbeteren vanuit Mn depressie. De eerste maanden waren heel leuk met Mn vriend. Hij was lief en stond altijd voor me klaar. Ik kon altijd me ei bij hem kwijt. Alleen is hij een tijdje geleden anders tegen me gaan doen, ik weet niet waarom en als ik erover begin, krijg ik vanalles en nog wat de schuld.

Hij ziet niet hoe ik me voel en denkt er volgensmij niet eens overna. Ik voel me weer heel eenzaam, maar wil hem er niet mee lastig vallen. Ik ben bang dat hij zich aan mij gaat irriteren omdat hij denkt dat ik aandacht zoek. Het enige wat ik nu zoek, zijn sites waar beschreven staat hoe ik het makkelijkst een eind aan me leven kan maken. Ook zonder pijn.

Ik hoef niets te horen van dat ik mensen pijn doe als ik zelfmoord pleeg. Ik ben trouwens ook bang dat ik te laf ben om de 100% verzekerde manier van zelfmoord uit te proberen zoals voor een trein springen. Het is niet dat ik niet dood wil, het is dat ik er niets van wil merken.

Hoe kan ik zonder dat ik het merk dood gaan?

Groetjes,
Niemand.
Datum:
06-11-2018
Naam:
Niemand
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Verdriet

Ik ben m ik ben 17 jaar en ik voel me de laatste jaren heel ongelukkig ik voel me waardeloos ik ben anders dan alle anderen ik heb niet veel vrienden ik vraag me soms wel is af of het nog nut heeft dat ik hier nog ben mijn ouders weten niet dat ik daar soms aan denk
Datum:
06-11-2018
Naam:
M
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.