Levensverhalen (pagina 40)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Niemand is te vertrouwen

Waar moet ik beginnen, ik heb er een puinhoop van gemaakt, iedereen kotst mij uit, ik dacht eindelijk ergens bij te horen, maar omdat ik mijn mond heb gehouden over iets heel belangrijks is het klaar. Iedereen is boos op mij, het enige waar ik aan kan denken is de dood, hoeveel pillen moet ik slikken, aan welke boom hang ik me op?, het enige wat ik kan is huilen, huilen om alles, ik wil niet meer, mijn kinderen verdienen mij niet als moeder, straks worden ze gepest om dit alles, en dan? Dan heb ik liever dat ze aandacht krijgen omdat hun moeder dood is, misschien een leuke stiefmoeder over een tijdje, en ben ik niemand meer tot last
Datum:
18-10-2018
Naam:
Loena
Leeftijd:
31
Provincie:
Overijssel

Lost

Ik kan mezelf niet meer deppresief noemen maar wel klaar met het leven en de laaste periode is het gevoel versterkt ik heb gedacht aan eutanasie en denk er nog steeds aan ik voel geen pijn meer ik kan niet meer huilen ik heb altijd tegen me moeder gezecht dit is niet mij wereld zal het ook nooit worden ik wil terug naar de plek waar ik echt vandaan kom ern dat is dit niet om eerlijk te zijn ik ben gewoon verveeld hier en telkens hetzelfde ik wordt wakker ga naar werk ga naar huis en ga naar bed maar ben op het punt gekomen dat ik het aan opgeveven ben ik ben gewoon klaar maar hoe verteld je de mensen waar van je houdt dat je het niet meer ziet zitten
Datum:
17-10-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

DER IS HOOP!

Aan alle mensen hier geef het niet op wat er ook mag gebeuren,Ik zit ook met veel problemen , licht verstandelijk beperking, angsten, anosemie, psychische problemen, verslavingen,en depresief, der is altijd hoop! zoek het pad naar GOD,we zijn hier op aarde voor 1 reden slechts voor aanbidding van 1 GOD, de dood is niet de einde maar het begin van en eeuwige leven, dus deze wereld is en test!, dus maak er iets goed van, jullie waardevolle levens! ik wens jullie allemaal veel beterschap en gezondheid Allahoejasfiekoem wa jahdiekoem a sieratoel moestakiem blijf hopen alles komt goed!
Datum:
17-10-2018
Naam:
HOOP
Leeftijd:
38
Provincie:
Antwerpen

Ik zit klem

Hoi allemaal,
Ik zit de laatste tijd met een probleem. Een goeie vriendin van mij heeft namelijk iets heel ernstigs tegen mij verteld, wat niemand anders mag weten behalve de mensen tegen wie ze 't zelf vertelt. Ons vriendengroepje probeert haar te steunen, maar ze blijft zich er constant zelf de schuld van geven, hoewel ze dr eigk helemaal niks aan kon doen. Dit vind ik helemaal niet prettig en probeer haar constant op te vrolijken. Dit leidde uiteindelijk tot dat ik nu erge ruzie met haar heb, wat ik echt niet wou. Nu voel ik mijn depressiviteit weer opkomen, waar ik drie jaar geleden al last van had. Ik heb ook een beetje het gevoel dat ik door mijn medicijnen veel meer rare dingen doe, waardoor ik erg raar overkom op mijn vrienden, wat er in groep 7 (toen ik met de medicijnen begon) ook was gebeurd. Hier maak ik me erg veel zorgen om, want ik wil mijn vrienden echt niet kwijt.
Datum:
16-10-2018
Naam:
Arthur
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Leven of dood

ik ben niet zo iemand die een aantal jaar of maanden in een moeilijke periode zit in zijn leven omdat iets is gegaan wat niet leuk is waardoor je maar denkt dat je beter zelfmoord kan plegen dat soort mensen zijn zielig en niet sterk genoeg
ik ben 36 heb een leuke vriendin we hebben kinderen alle twee een baan waar we tevreden mee zijn een leuk huisje en alles is eigenlijk goed en gaat ook goed
wat heb ik te klagen vraag je jezelf dan af ik heb namelijk een bepaalde stof in mijn hersenen waardoor ik niet in staat ben om te genieten van dingen en alle medicijnen en middeltjes en dokters en psychologen therapieën noem maar op kunnen mij niet helpen daarom wil ik uit het leven stappen zodat ik geen last meer heb van mezelf en heel hard gezegd wat ik dan allemaal achter laat heb ik geen last van

Datum:
15-10-2018
Naam:
Ben
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

Zware tijd

Hallo, ik ga de afgelopen maanden door een zware periode, had 3 maanden geleden een bad trip van cannabis, kreeg toen een paniekaanval. De paniekaanval veroorzaakte derealisatie. Derealisatie houdt in dat je hele leven eigenlijk nep lijkt, het voelt alsof je slaapt met je ogen open. Soms loop ik op straat en denk ik dat ik gewoon aan het dromen ben, zelfs nu ik aan het typen ben. Van derealisatie heb ik soms ook kleine paniekaanvallen, omdat vaak alles nep lijkt. Afgelopen zomer vakantie ben ik in Indonesië geweest (lombok). Hier waren een paar zware aardbevingen, hierdoor is mijn derealisatie ook versterkt, en heb ik ptss opgelopen (posttraumatischestressstoornis). Dit gepaard met derealisatie maakt mijn leven echt kapot. Zelf heb ik eigenlijk geen vrienden, waardoor je je nog rotter gaat voelen, waardoor ik ook een depressie heb opgelopen. Ook zit ik sinds kort op speciaal onderwijs omdat ik autisme heb (asperger). Waardoor het voor mij al heel lastig is om vrienden te maken, en deze te behouden. Iemand tips om hiermee om te gaan? Of wat ik kan doen. Laat het alsjeblieft horen. Mvg Timo
Datum:
13-10-2018
Naam:
Timo janssen
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Dakloos

Ik word binnenkort dakloos en weet me geen raad, ik ben een oude lul die het niet gaat overleven in deze wrede wereld, ik heb mijn naasten om HULP gevraag maar niemand heeft oor naar en mijn bloedverwant die is keihard en wilt me echt niet in haar huis, ik ga binnenkort als een hond zwerven en ben bang dat het mijn DOOD wordt ik ga het niet overleven, ik heb zo vaak suïcidale gedacht om mezelf te verlossen van deze ellende, maar ben een bangerik , bang om pijn ik zou liever een snelle dood willen en als het kon in mijn slaap, GOD help mij om uit deze ellende, neem me mee breng me naar de hemel waar ik met mijn mensen kan zijn, DAG wrede wereld, dag wrede bloedverwant tot nooit.
Datum:
10-10-2018
Naam:
Soer
Leeftijd:
51
Provincie:
Zuid-holland

Instagram

Mensen zeggen onder mijn Instagram dat ik zelfmoord moet plegen en ik weet niet of ik dat nu echt moet doen. Help me!
Datum:
08-10-2018
Naam:
Herman
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Ik ben klaar:)

Ik wil mijn zelf vermorden. Ik ben een vluchteling, ik heb geen huis, leven en niks. Dus ik heb eigenlijk niks! Ik heb geen zin in het leven. Ik weet niet waarom ik nu hier ben! Ik wilde gewoon tegen iemand zeggen. Nou er is eigelijk niemand en het is gewoon niet belangrijk. En ja ik kan niet meer leven.:)))))
Datum:
08-10-2018
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

zelfdoding

ik denk al een hele tijd aan zelfmoord. de ene moment al wat meer dan de andere. ergens wil ik het niet, omdat ik mijn ouders broer en de weinige vrienden die ik heb geen pijn wil doen. daarom zoek ik me een manier waardoor het op natuurlijk overlijden lijkt.
Datum:
07-10-2018
Naam:
anoniem5678
Leeftijd:
30
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.