Levensverhalen (pagina 374)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik en zelfmoord?

Hey, ik ben Daan van 14
Ik wordt al 10 jaar lang gepest en ik heb geen vrienden, En dat allemaal omdat ik een hang oog heb,, daarom ben ik van plan op zelfmoord te plegen, ik heb ook hetgevoel dat niemand van me houd en dat ik niks goeds kan doen

-Daan
Datum:
11-08-2012
Naam:
Daan
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ik hoor gelukkig te zijn

Ik haat me zelf doe alles verkeerd en maak alleen maar mensen boos, ik wil dat die dingen helemaal niet gebeurd zijn. En hopen dat het wel weer voorbij gaat,
Datum:
11-08-2012
Naam:
B
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

leven

het leven is voor mij 1 groot vraagteken
ik denk overalles te diep na maar het gebeurt van zelf en het maakt me zot.
ik krijg er stress van ik sta continu onder stress ik zoek middelen om die stress te verdrijven het lukt niet het wordt steeds erger .
ik ben zestien en na alles wat ik heb meegemaakt heb ik het gevoel dat men leven geleefd is zelfmoord heb ik vaak aangedacht maar weet niet hoe eraan te beginnen ik wil het pijnloos en subtiel maar bestaat dat wel? ik zoek mensen om mijn verhaal mee te delen hopelijk vind ik dat hier...
Datum:
11-08-2012
Naam:
denkertje
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ongelukkig...

Toen ik wat jonger was heb ik veel meegemaakt in me jeugd.. ik moest in therapie en ben er zelf uitgestapt. in die periode, voordat ik in therapie ging heb ik meerdere malen geprobeerd om zelfmoord te plegen. 1 x vond mijn moeder mij in me badkamer. sindsdien moest ik van haar in therapie. ik ben van mezelf echt een binnenvetter, als er iets is zeg ik het niet krop ik het op. ik heb al jaren iets dat in me zegt dat ik niet gelukkig kan zijn. i k zit nu met stage op Curacao, ik dacht dat dat het misschien allemaal kon veranderen, maar dat is het geval niet. ik heb veel huilbuien voel me zwaar depressief en slaap slecht. jaren lang denk ik elke dag dat het leven niet is weggelegd voor mij. wat ik ook doe het gevoel en de wil om weg te gaan blijft zo sterk. ik weet niet meer wat ik moet doen.. het einde van de tunnel is steeds meer in zicht...
Datum:
10-08-2012
Naam:
S
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Het waard zijn..

Just read this..,
Ik heb vele malen nagedacht over zelfmoord en ben er ook vele malen voor geholpen, nadat ik verschillende verhalen op deze site heb doorgelezen, raakt me dat.
Ik hoop dat de mensen die hier een bericht op hebben gezet er wat langer over nadenken en wéten dat ze bijzonder en perfect zijn om hun eigen manier.., jullie zijn het waard om te leven, écht waar..
God bless you.
Datum:
10-08-2012
Naam:
J
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Mijn leven

Ik heb mezelf moeten opvoeden. Mijn moeder had borderline en was manupulatief, vader had een verrslavingsprobleem. Thuis werd ik uitgelachen en gekleineerd op school en middelbare school vreselijk gepest. Ik kreeg anorexia, boulimia. Kon er niet uikomen door de angsten van mijn vader wilde me in de inrichting houden mijn moeder wilde me niet meer zien. Terwijl ik alles goed wilde doen voor iedereen. Eetproblemen voorbij..maar toch nog in de intichting, vader praatte met mijn hulpverrlener ipv ikzelf, ik hoorde daar niet. Werd lichamelijk, geestelijk en sexsueel misbruikt door mannen. Mensen geloofde me niet zelfs mijn eigen ouders lachtte me uit en werden boos op mij. Gevlucht met een man..tsja kon alleen maar de verrkeerde zijn. Zwanger gevlucht naar een blijf van mijn lijf huis. Mijn ex stalkte mij en bleef mij lastig vallen. Bang voor mijn dochter en mij, hij was niet alleen gevaarlijk voor mij..na aantal jaren relatie met een vrouw, weer in de steek gelaten, ze loopt over me heen bedoeld of onbedoeld, ze begrijpt me niet, geeft mij van alles de schuld en treitert mij met belangrijke dingen bv de financien, daardoor flinke schulden. Mesen luistereren niet naar mijn echte verrhaal hebben etikketten en diagnoses en die plakken ze op je hoofd, je bent een nummer. Ik wil vooruit al mijn hele leven maar het gaat niet, dan is er nog maar een oplossing..ik wil het niet kan het niet maken, maar het zit zo diep..ik zou wel iemand willen ontmoeten die echt van me hield voor me ging..ik voel me zo eenzaam zo alleen. Ik ben zo bang..ik kan dit niet meer, niet nog een keer..
Datum:
09-08-2012
Naam:
Isa
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-brabant

ik snap het wel maar begrijpen kan ik het niet

na bijna 30 jaar samen te zijn geweest is de beslissing genomen door mijn ex-vrouw om te gaan scheiden ik wilde dit niet maar heb wel ingestemd om alles voor haar gemakkelijker te laten verlopen veel van de ergenissen die zijn ontstaan zijn mijn schuld ik zit sinds 6jaar thuis na een bedrijfsongeval en ben daarna overspannen geraakt even later mijn ex ontslagen ze werkte bij de zelfde baas die heeft haar toen weggetreiterd ook zij raakte overspannen soms ging het hele tijden goed mijn ex is gaan studeren en heeft zelf en daar was en ben ik nog steeds zeer trots op nu een eigen pedicurebedrijf aan overgehouden ze werkte veel en lang en ik zat maar thuis en deet eigenlijk weinig thuis wel hield ik het huis schoon dus als ze thuis kwam moest ze ook nog koken wassen en boodschappen doen ze was dit op een gegeven moment beu we zijn daarna een paar keer opnieuw begonnen maar hoe eigenwijs kan je zijn ik veranderde niet met het gevolg dat we gingen scheiden op de dag dat ons eerste kleinkind geboren werd dat word ons ook kwalijk genomen het was niet gepland want de kleine was te vroeg geboren na dat we uit elkaar gingen is mijn ex voorlopig op een camping gaan wonen ik mocht en mag nog steeds niet weten waar het is ik vind dit zo klote ik heb ze nog nooit geslagen of wat dan ook moet het dan op deze manier er zijn ook een paar gevallen geweest dat ik gehoord had dat ze iets met een ander gehad zou hebben ik heb nooit gedacht dat het waar was maar als ik er om vroeg was het je vertrouwd me niet etc etc nu zag ik mijn ex pas want we moesten even samen iets regelen stel ik haar een vraag waar ik eigenlijk geen antwoord op had willen krijgen maar ik kreeg deze toch ik vroeg en hoe is het met de liefde ze zij me er is iemand die mij heel leuk vind en ik vind hem ook heel leuk we kunnen samen goed praten we hebben geen relatie maar mocht hij scheiden dan kan het misschien wel iets worden ik zei wat hij is nog getrouwd kan ik hem en ja hoor weer een klap in mijn gezicht ja het is -----de man van----dat was iemand die veel voor haar gedaan had mijn ex is 46 en hij is 64 smerig ik walg er van in mijn ogen is het een echte pedofiel hij heeft kinderen kleinkinderen en is 43jaar getrouwd hij kwam ook wel eens bij ons thuis en dan zag ik hem altijd wel naar mijn ex gluren maar dit had ik nooit verwacht ik dacht dat mijn ex heel wat meer eigenwaarde had ik zag en zie het niet meer zitten ik heb zitten dubben zal ik mijn polsen doorsnijden of zal ik alle medicijnen die ik heb innemen ik ben bij de dokter geweest en heb zware medicijnen gekregen hij zei kijk de pijn die je nou hebt is de ergste die er is want voor alles is wel een pilletje te regelen maar voor liefdesverdriet niet ik heb veel fouten gemaakt maar dit is mijn grootste en stomste fout die ik ooit gemaakt heb om haar te laten gaan het is over en voorbij ik ben 47 en moet ik nou nog opnieuw beginnen ik weet het niet meer ik heb geweldige ouders prachtige kinderen en een super kleinzoon maar ik weet het niet meer alles doet zo verschrikkelijk veel pijn
Datum:
09-08-2012
Naam:
peer
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

Ik heb geen leven meer.

Mijn leven is begonnen als een hel.
Ik ben van groep 2 tot 8 heel erg gepest geworden. In groep 7 heb ik geprobeert om zelfnoord te plegen door veel pillen te slikken maar dat is mislukt. ik heb het nog eens geprobeert toen ik in de eerste zat maar toen heeft mijn vriendje mij tegengehouden.
Nu ga ik inmiddels naar de 3de en heb bijna geen vrienden. maar er is niemand in mijn leven die dit vehaal weet.
Mensen die dit verhaal lezen, probeer nooit zelf moord te plegen later hen je er hele erge last van en op begevenmoment ga je niet meer van jezelf houden en dat moet je dus vooral niet doen.
Veel liefde Jinke.
Datum:
08-08-2012
Naam:
Jinke
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

...

Maandag 6 augustus heeft mijn vriend het met me uitgemaakt.
Is een half jaar geleden begonnen toen hij er dacht achter te komen bi te zijn iets miste in zijn leven wat hij al zijn hele leven mist.
We hadden erover gepraat en oplossingen gevonden, hij had weer hoop.
Maar die is blijkbaar het laatste half jaar weer weg gegaan langzamerhand.
Nu heet hij het toch echt uitgemaakt en is het 100% zeker dat hij me niet meer terug wilt.
Misschien ooit egt hij, maar waarschijnlijk niet.
Hij houdt nu nog wel van me en vind het zelf ook best moeilijk.
Als we elkaar zien moet ik huilen en hij dus ook.
Heb het gevoel alsof ik me zo heb bloot gegeven maar wordt toch aan de kant gegooid.
Ben wel blij dat hij eerlijk tegen me was en dat hij het persoonlijk heeft gedaan.
Maar heb toch ieder uur de neiging mezelf iets aan te doen.
Zou niet weten hoe, maar ik wil zo niet leven.
Er zijn toch weinig mensen die me missen.
Heb geprobeerd mezelf te snijden maar dat lukt me niet.
Ik weet niet wat ik moet doen, we zijn 3,5 jaar samen geweest, waren verloofd enz.
Ik ga kappot.
Datum:
08-08-2012
Naam:
A
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Heb het wel gezien

Heb zelf een einde gemaakt aan mijn relatie maar dat wou ik niet...

Ben mijn goede baan verloren maar dat wou ik niet...

Heb een kind gekregen maar dat wou ik niet...

Als ik lees over de dood word ik blij...

Als ik lees over blije dingen voel ik me dood...

Wie gaat er steeds met een staafmixer door mijn hoofd?

Ik wil graag mijn zoon zien opgroeien maar kan het niet opbrengen daar 18 jaar op te wachten...

Ik heb nog een piepklein waakvlammetje dat brandt en ik hoop dat de psychiater er weer een olympisch vuur van kan maken...

Ik hoop het een heel klein beetje...


Datum:
08-08-2012
Naam:
Maikel
Leeftijd:
37
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.