Levensverhalen (pagina 375)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mislukt

Voor de zoveelste keer heb ik nu zelfmoordgedachten. Al jaren eigenlijk. De eerste keer was toen ik 12 was. Mijn leven is niet echt beter geworden.

Ik voel me zo verschrikkelijk alleen. Mijn familie heeft allemaal morele standaarden waar ik niet aan kan voldoen, wat zij dan slecht vinden. Ja, ik ben homo. Nou en?

Ik voel me te lelijk en onhandig om uit te gaan dus sluit ik me in mijn huis op. Ik voel me te slecht voor mijn familie, dus die begin ik (na alle negatieve feedback) ook te vermijden.

Ik wil wel anders, maar wat moet ik dan? Ik heb alles geprobeerd om niet meer homo te zij, om studeren leuk te gaan vinden, om een baan te zoeken en te behouden, om leuk uit te gaan en met Jan alleman te praten.

Maar het lukt me niet. Het lukt me maar niet om aan al die verwachtingen te voldoen. Ik ben niet zo sterk als zij. Zij schudden andermans verwachtingen zomaar van hen af. Waarom kan ik dat niet? Waarom isoleer ik mijzelf? Waarom kan ik gewoon niet toegeven hoe ik ben?

Ik voel me mislukt. Mislukt op maatschappelijk gebied omdat ik geen werk heb en geen opleiding afgemaakt. Mislukt omdat niet heel veel vrienden heb, mislukt omdat ik nog nooit een vriend heb gehad. Mislukt omdat ik geen normaal leven kan hebben.

Misschien doe ik iedereen in mijn familie een lol als ik gewoon doodga. Dan hoeven ze niet op me neer te kijken, niet mijzelf te vinden, niet me hun advies te geven die ik toch allang ken, me niet onder druk te zetten, mij niet vies te vinden.

Ik ben er gewoon moe van.
Datum:
08-08-2012
Naam:
Joon
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

ik weet t allemaal niet meer

Hallo . Na lang aarzelen ben ik zover en wil ik ook graag me verhaal kwijt. Ik heb t gevoel alsof iedereen me haat.. t begon allemaak als 3 jarige. Toeb ben ik misbruikt. Daardoor he ik erbstige beschadigingen opgelpen en had ik een erg zwakke blaas gekregen. Op de bassischool mocht ik nooit snel naaar de wc van de juffrouw waardoor het gepest behon. De hele school staakte tegen me op omsat ik een pisseved was omdat ik altijd in me broek plaste.. wat ik dus niet met opzet deed. Vervolgens groep 8 waarin mijn nlaas problemen een stuk meer onder controlle had gjng ik door naar de 1e klas van de groen school. Ik dacht dat ik hier helemaal me plekje ging vinden maar helaas omdat ik het erg moeilijk vind om contract te leggen met vreende kinderen werd ik al snel afgestoot door de klas waar vervolgens het gepest vrolijk verder ging. In die tijd had ik het erg moeilikk wilde ik graag door maar had mijn paardje waarvoor ik in leven bleef. Elke dag en elk tussen uur was ik bij me paard te vinden. Vaak spjnbelde ik hele middagen zodat ik bij hem kon zijn. Bij hem vind ik me steun liefde warmte en troost. Sat paard was mijn trots. Vervolgens had ik eindeljjk een goede vriendin gevonden. We gingen vaak saneb naar minn paardje en samen ander eleuke dingeb doen. Maar toen begonnen me iuders ook nog tegen me te werken. Elke keer kreeg ik een maand straf waardoor ik een maand zonder me vriendin mosst.. dat vond ik rrg moeilijk. Nu ben ik natuurlijk jaren verder. Tijd lang geen straf meer gehad .. ik dacht me leven eindelijk weer een beetje fijn opgepakt te hebben had een vriend en voelde me enorm gelukkig. Maarja helaas kan me moeder dit niet warderen . Het likt wel alsof ze niet wil dat ik gelukkig ben. Me moeder is nogal een ruzie maker. Dag in dag uit vefzint ze dingen om ruzieover te krijgen. Ze heeft het zelfs al zover dat die jongen hier niet eens vwelkom meer is. Ik mag iniet meer met hem omgaan. En ik moet t uitmaken. Maaar ik kan niet zobder hem ik hiu van hem en er is niks lliever dat ik bij hem wil zijn ondnks dat ik vaak lles op hem afereageer. Ik vind het zoo moeilijk om hier mee om te gaan om dag in dag uit maar ruzie te hebben omdt ik wordt uitgekotst. Ik ben erg sterk vn geest. Maaar helaas niet sterk genoeg om zelfmoort te plegen. Natuurlijk is dit lang niet alles en is er nog veeeeel meer. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.. ben nog nooit bij het ggz geweest om te praten. Of bij een psychiater. Zou dit een oplossing zin? Andere misschien een oplissing hoe ik mijn dingen kan verwerken? Alles blijft me maar achtervolgen. Ik slaap niet ik eet bijna niet. Ik weet t gewoon niet meer heb helemaal nergens meer zin in...
Datum:
08-08-2012
Naam:
smurfin
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Ik

Ik heb al zelfmoordgedachten van mijn 13e en ik denk er dikwijls aan.
Op school gaat het erg lastig, ik heb wel vrienden, maar mijn punten zijn slecht waardoor er een constant conflict is thuis.
Ik word dikwijls boos omdat ik vind dat er gigantisch veel onrecht is bij mij thuis.
Mijn ouders zijn overbezorgt voor mij.
Ik ben nu 15 en onlangs was ik van een feest zat thuisgekomen en mijn ouders dachten dat ik verslaafd was aan bier.
ze stuurden me naar een psycholoog enkel voor die ene keer het was nog nooit eerder gebeurt.
Mijn ouders geven me nu ook dikwijls huisarrest zonder afleiding.
Op een bepaald moment was ik het zo beu want mijn ouders dachten dat ik gek was en ben ik weggelopen van huis, de politie heeft me gevonden.
sindsdien vertrouwen mijn ouders me voor niets meer en denken ze dat ik altijd lieg.
Ik heb nu al maanden ruzie met mijn vader en het doet zo gigantisch veel pijn hoe hij soms doet tegen mij.
Mijn moeder scheld me ook dikwijls uit met het weglopen van huis en mijn vader doet niets anders dan schreeuwen tegen me en soms slaat ie me zelf.
Ik zit dan soms op mijn kamer gewoon door mijn venster te kijken denkend over zelfmoord.
Ik heb het ook 1 geprobeerd met pillen maar het was mislukt en men ouders zijn er nooit achter gekomen
Datum:
07-08-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Verloren

Lieve mensen,

Ik heb dit eigenlijk opgezocht omdat ik pas een goeie vriend heb verloren die zelfmoord heeft gepleegd.
Iedereen voelt zich wel eens kut verloren en eenzaam.
Ik heb periodes gehad dat ik het ook allemaal niet meer wist en ook aan deze gedachtes had gedacht maar dat helpt je niks. PROBEER het positieve uit het leven te halen en leef voor de mensen die wel van je houden. Je denkt mischien dat niemand van je houd? maar dat is zeker wel zo. Als is het er maar 1? De rest verdiend jou liefde niet want jij bent te goed voor deze wereld alleen denken anderen daar mischien anders over die denken dus alleen aan zichzelf. Ik zeg niet dat je iedereen aardig moet vinden maar stel je doet niks en ze vinden je niet aardig is er iets mis met hun zelf. Heb je vervelende dingen mee gemaakt? Schrijf dat op zodat je je gevoel kan opschrijven dat helpt bij mij heel erg... Geloof me ik ben een vriend kwijt geraakt en dat is het verschrikkelijkste wat je kan mee maken... iemand die zelfmoord pleegt.. en waarom? omdat je het niet meer ziet zitten? maar je laat een hele hoop mensen achter met heel heel heel veel pijn en verdriet die niet kunnen slapen door zoveel verdriet.. Je hebt in het leven een heuvel die je op en af moet. Veel liefs
Datum:
07-08-2012
Naam:
Babbette
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Wat moet ik nou doen

Ik heb en vriend al 3 jaar hij is heel lief en staat altijd voor mij klaar maar er is een heftige probleem ontstaan door een inbraak waar mijn vriend niks mee temaken heeft, maar mijn vader wilt hem nooit meer zien en ik kom ook niet meer bij me vader maar zo kan ik niet leven dit doet mij heel veel pijn en het loopt maar niet goed af waar blijft de happy ending mijn vriend weet dat ik niet meer wil leven maar houd me tegen ik wil echt dood
Datum:
07-08-2012
Naam:
Geheimpje
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

iedere dag weer !

Ik heb heel vaak dat ik vrienden maar voor even heb , of laat me leggen vrienden die geen vrienden blijken ze zijn eerst heel lief tegen me en daarna katten ze me af en zeggen dat ik lelijk ben en dat ik stink en dat ik vies ben, eigelijk wordt ik ook maar steeds in de steek gelaten.. En heb ik eigelijk geen echt vrienden. Ik voel me elke dag een eenzaam, het doet me iedere dag pijn om niemand om me heen te hebben die me vriend of vriendin is .. Want de meeste mensen schelden me toch alleen maar uit, soms zit ik in me kamer en denk ik van niemand vind mij aardig leuk of lief .. Ze vinden me alleen maar lelijk en vinden me stinken wat doe ik hier nog.. Ik wil hier niet meer zijn .. Ik krijg elke dag minder zin in het leven.. En heb vaak zelfmoord poginge gehad .. Ik zou echt graag geholpen worden om van dit rot gevoel af te komen
Datum:
06-08-2012
Naam:
lariss
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

:(

Ik word al sinds ik 8jaar ben uitgemaakt bij mijn thuis voor dikke enzo maar ik ben nu wel vermagerd doordat ze me zo noemde en nu noemen ze me nog zo ik word er altijd kwaad om, mijn broers slaan me dan maar mijn vader zegt er niets op mijn moeder helemaal niet dus probeer ik hun gewoon trug pijn tedoen maar dan krijg ik ook slaag van mijn ouders :( ik heb al eens zelfmoord probere te plegen door een overdosis slaappille tenemen maar mijn ouders werden gewaarzschuwd door mijn beste vriend, het ging een tijdje goed ik dagt niemeer aan zelfmoord en toen begon alles terug ik heb geen steun van mijn moeder en dat is het allerergste een meisje van mijn leeftijd heeft de steun nodig er beginnen nieuwe dingen tekomen enzo en dat had ik dus niet en ik voelde mij inde steek gelate dus ik denk vaak aan zelfmoord hoe jong ik ook nog ben :(
Datum:
06-08-2012
Naam:
hana
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

niemand luistert

Ik heb kei lieve ouders maar ze luisteren niet als ik met een probleem kom zegt mijn stief-vader ja los het zelf op en mama zegt dan hmm ja ik snap het enz. en doet niks ze vergeet alles en als ik perongelijk iets fout doe dan wordt ze mega boos en zegt dat het allemaal mijn schuld is en dan gaat ze schreewen en als ik eht niet heb gedaan zegt ze niet eens sorry ze zegt dat niemand naar HAAR luistert terwijl ik alles voor haar doe.
ik kan het gewoon niet meer aan, ik heb sinds ik 9 was al aan zelfmoord gedacht help me pliees!
xxmij
Datum:
05-08-2012
Naam:
Flydown2me
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Mijn leven

Ik heb een slecht leven m'n ouders zijn gescheiden en wij hebben niet zoveel geld meer ik krijg rare reacties op m'n foto's en voel me lelijk wat moet ik doen??
Xx Demi
Datum:
04-08-2012
Naam:
Demi
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

meer, of niet?

Al heel wat jaren, heb ik het gevoel dat ik gevangen zit in de maatschappij, wat mij niet gelukkig maakte. Nu zit vast aan een vriendin en kind, woning, verzekeringen etc etc. Ik draai dus mee met de massa, waar ik mij altijd al tegen verzette.
Werken, werken en werken om al die aardse dingen, terwijl mijn beeld en gedachten ver daar buiten gaan.
Ik kan niet genieten van werken, tv kijken, computeren etc etc. Ik wil vrij zijn, in mijzelf en gedachten. Maar nee, ik moet meedraaien in de maatschappij om te kunnen overleven, door vriendin en mijn kind.
Bijna elke avond zit ik er aan te denken, waarom mezelf nog langer pesten, zelfmoord is een oplossing, want ik ga toch een keer dood, toch?
Datum:
03-08-2012
Naam:
Pascal
Leeftijd:
29
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.