Levensverhalen (pagina 34)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Niet wetende

Ik heb sinds mn negende weinig interesse meer in alles gekregen nadat ik het doorhad dat m'n ouders geen goede band meer met elkaar hadden. Toen ik in groep 7/8 was wist ik al dat ze gingen scheiden toen ik in de brugklas zat gingen ze scheiden met veel ruzie en al. Ik toonde geen interesse in alles wat op me kwam ik probeerde zo min mogelijk iets van ze nodig te hebben. Ze zijn gescheiden doordat de ene anders dacht over religie en wat wel en niet mag. Ik zelf ben als een moslim opgevoed maar ik vind religie niks. Ik heb zo de manieren die me aangeleerd zijn aangehouden behalve het eten van alleen halal vlees. In de vanaf de 2e heb ik een pijn in me gekregen dat me kapot maakt. Alsof ik constant leeggezogen word. Ik ben altijd het (postduifje) geweest tussen mn ouders. Ze praten niet met elkaar en groeten elkaar niet. Ook fiets ik een 30 minuten van huis naar huis.
Ik heb met cijfers op school proberen te laten zien dat het slecht met me gaat. Ik laat zo elke vak echt heel slecht door het jaar heen. En ik flik het om het daarna op te halen om zo aandacht te trekken. Ze denken dat ik een luilak ben. Ook heb ik nooit zakgeld gekregen als mn vrienden en kleedgeld of iets erop en eraan. Ik probeerde in het begin een beetje geld te maken met wiet etc. En nu werk ik wit. M'n moeder is altijd huisvrouw geweest en werkloos. Ze krijgt de laagste uitkering en kan vaak moeilijk rond komen. Ik ga naar de 4e havo en iedereen in m'n familie is een hypocriet. Ze houden zich aan alle regeltjes zogenaamd voor mn moeders neus of andere familie leden. Maar ik ik moet heilig zijn en ik kan niet zo laat buiten zijn en ik moet dat maar een andere dag doen. Ik heb nu de 2e jaar zonder (vakantie) gehad wil ik na werk beetje praten met mensen van mn werk. Dus na sluitingstijd 12 uur. Krijg ik gelijk een boerende broer en moeder over de telefoon. Ik wil iets, iets ergens van het moment nemen. Word het ontnomen. Ik heb van dat gesprek het meeste genoten dan van m'n zomervakantie. Ooit hoop ik dat ik omvergereden word zonder dat ik het merk of iets. Als ik ergens mee eens ben van mn ouders dus een kant kies zogenaamd in hun ogen. Ben ik gelijk de in de steek later. Soms denk ik hoe kunnen volwassenen zo dom zijn in het leven. M'n pa is intelligent maar te dom iets te zien. Ik heb gegroepeerd pijn doet verlichten door muziek te luisteren extra te sporten en buiten te zitten. Hopen dat iemand buiten iets oppikt. Thuis is nooit echt te eten wat ik wil daarom werk ik veel ste veel en dan op werk te kunnen eten. Ik werk vanaf de middag soms ochtend en dan sluit ik s'avonds. Ik had een tijdje dat ik een beetje emo keek en alles wat het was van mensen is "Haha heeft je vriendin uitgemaakt". Ik hoop dat ik ooit echt een besluit kan maken en een brief kan achterlaten wat voor een lijers mn familie was en hoezo ik hun verlaten had. Ik zou wat pillen willen of een groot mes door mn hoofd willen halen. Niemand heeft dit beeld over me. Ik ben de "spontane aardige sociale jongen" zo gedraag ik me. Soms heb ik even een flipout van een paar uur waar ik niemand wil zien of spreken. Ik word agressief emotioneel en ik word heel suïcidaal. Ik had vroeger toen ik 11 was ooit een groot mes gepakt en na te denken om mezelf te snijden. Net niet iets van gekomen. De grootste voorbeeld die ik heb is me spiegelbeeld. De mening van andere over mij maakt me helemaal niks uit

Ik hebt dit geschreven om zes uur in de ochtend (niet geslapen)

Ik luister nu naar lil peep-awful things ft lil tracy.
Datum:
18-08-2019
Naam:
Lievergeennaan
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Zelfmoord

Ik loop al maanden aan zelfmoord te denken en heb al diverse malen getracht om zelfmoord te plegen door middel mijn pols door te snijden.
Mijn vader begon ruzie met mij te maken vanwege dat mijn dochter tegen mijn vader had gelogen en ik vertelde hem dat het allemaal niet waar was, alleen mijn vader geloofde mij niet en de ruzie tussen mijn vader en mij werd erger waar op ik zei dat ik daar geen zin in had en hing op.
8 dagen overleed mijn vader en dat is nooit uitgepraat en dat zit mij erg dwars.
Ik had in december 2016 drie mensen overleden waar van mijn vader de laatste was en dat in 18 dagen tijd sindsdien heb ik dus PTSS en heb dus ook last van extreem veel stress en weet ik hier niet meer mee om te gaan.
De laatste maanden heb ik dus erge zelfmoord neigingen en gedachtes.
Ik loop bij de GGZ en zij weten dat ik heb geprobeerd mijn pols door te snijden alleen weten zij niet dat ik nog steeds probeer mijn pols door te snijden, ik heb al diverse littekens op mijn pols.
Het enige wat ik denk is dat ik dood wil want mijn dochter heeft al meer dan anderhalf jaar geen contact meer met mij en mijn zoon loopt alleen maar de boel bij elkaar te liegen en de boel bij elkaar te manipuleren en ruzie met mij te maken.
Ik ben dit allemaal moe en zat geworden en heb hier dus ook geen zin in meer.
Datum:
03-08-2019
Naam:
Ton
Leeftijd:
51
Provincie:
Noord-holland

Alleen

Hey ik ben een meisje van 15 jaar. Ik zit elke dag aan zelfmoord te denken door me verleden. Op me 10e werd naaktfoto’s van mij verspreid over jet internet. Door een jonge van die tijd 14. Ik maakte foto’s omdat ik heel onzeker over me was. En had toen niemand om mee te praten. Familie had ik weinig contact mee. En me moeder en stiefvader geven niks om me. Op me 12e verkracht en misbruikt door 2 verschillende jongens. De weetje jonge zei dat hij van me hield en “overtuigde” me dat hij echt van me hiel. Na dat we seks hadden zei hij dat dit een one night stand was en dat hij niet echt heel veel van me hiel. Volgende dag wou een. Vriend van die jonge verhaal halen. En verkrachten mij in zijn eigen kamer... op me 12e heel veel vrienden kwijt geraakt en vaak verwisseld van scholen. 12e begon ik met snijden in de tussentijd ook verhuisd naar me vader en naar een groep. Omdat niemand mij kon handelen. 13e me eerste echte zelfmoord poging. 3 strips paracetamol, rond 3 uur moest ik overgeven en ging paar keer out. Vanaf dat moment weet ik niet meer precies hoe alles ging. Vanaf dat moment ben ik weer verhuisd naar me moeder. Me moeder kan niet goed voor me zorgen en woon nu ongeveer half jaar bij me vriend (we hebben 1,3 jaar) niet normaals denk je. Inderdaad maar ik kan nergens ik heb niemand. Ik heb geen goeie band met me familie en heb helemaal heen vrienden. Door dingen die ik heb meegemaakt ben ik heel bang om mensen te verliezen en heb ik agressie problemen uit het niks kan ik ontploffen als een volkaan. Me leven is altijd een grote achtbaan geweest. En zit er nog steeds in
Datum:
30-07-2019
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Sinds mijn 14de..

Het begon allemaal op de middelbare school onzeker, durfde niet te praten, erg verlegen, ik had geen vrienden en deed het daardoor ook slecht op school. Fast forward.. Ik ben nu 25 en herriner me nog tot op de dag van vandaag nog dat ik op mijn 14de in de spiegel keek en mezelf afschuwelijk vond. Ik droomde weg en hoopte zo erg dat ik toen al volwassen kon zijn en mijzelf zelfverzekerder voelden en knapper. Als ik hieraan denk dan wil ik gewoon huilen van al de pijn en verdriet door alle jaren heen. Ik vindt mezelf niet knap maar ik ben zelfverzekerd ik kan zeker sociaal zijn en voor mezelf opkomen...maar ik kies er voor om thuis te blijven te gamen en anderen niet te dichtbij mij te laten komen.. Ik woon met zussen en broers en me ouders en elke dag de heledag dag door heb ik zeker maar 2 zinnen gesproken. Mijn familie heeft zeker wel een woordje over mij te zeggen maar dat boeit me niet zo veel, ik heb daarnaast ook nog eens een chronische ziekte. Ik ben +anti social niet om mijn onzekerheid maar meer omdat ik er echt gewoon geen f.ing zin in heb why thef zou ik met anderen willen praten waarvan ik fake zou moeten doen en acteren alsof ik het erg naar me zin heb terwijl dat niet zo is nope not gonne happen. I hate people!? Sorry not Sorry.. Maar ik vindt het leven gewoon letterlijk niets. Wtfk doe ik hier. Wat is dit voor iets een wereld bol waar mensen op leven een stuk vlees bij elkaar dat het maar moet zien uit te vinden met hun tijd die ze te leven hebben tot een bepaald tijd tot je onder de grond ligt R u fkin kidding me? Ik geloof in God maar seriously? Moest je mij zo lelijk maken moest je mensen maken die er veel knapper uit zijn moest je mensen hun gevoelens laten bepalen door uiterlijk. Moest je slechtheid laten bestaan. En why the fuck bestaan er insecten??? Dude like meen je deze? Ohja en niet alleen over het bestaan maar dan dit society ook? Gestoord!! School, werken, soft people gaan het nooit ergens halen en harteloze mensen wel geen waarde aan goedheid en slechtheid??!! Om te leven en survive MOET je geld hebben.. Als je geld wil MOET je werken,(de mensen die onzeker zijn en falen hebben geen goed toekomst!!!???????) en dan naast dat heb je ook nog eens TERING Ziektes niet alleen kanker maar chronische ziektes mag er ook wezen? Nja ik ben hier echt helemaal klaar mee ik wou dat ik in een plaats was waar alleen maar liefde en zachtheid en goedheid bestond waar mensen respect hebben waar er niets uitmaakt behalve je mooie zachtaardigheid. Mensen met een goed hart daar hou ik van daar zou ik voor willen leven met dieren om mij heen en een mooie strand met mensen om mij heen die een goed hart hebben en er voor elkaar zijn lieve respectvolle mensen. Niet op dit aarde wanneer je naar het strand gaat dat je wordt gezien als een stuk vlees lichaam knap of niet wat is dat voor slechte eigenschap dat bijna ieder mens heeft. Bah breng me aub naar mijn eigen mooie paradijs die ik zeker na mijn dood zou willen meemaken. En zeg me niet dat dat niet bestaat want dan snap ik het al helemaal niet waarom wij mensen op dit aarde zoveel hebben moeten leiden.

Lieve ik met een hart van goud ik hoop zo graag dat er wat bestaat na dit leven want hier op dit aarde zal geen een mens gelukkig worden kijk aub om je heen wtfk is dit? Helaas zelfmoord plegen is geen uitweg want anders heb ik voor niets zitten lijden op dit aarde en straight back 2hell en vergeleken met hell is dit wel een stukje comfortabeler😅.. Wees wat open minded en weet dat dit aarde een test is want niemand op dit aarde zal niet getest worden en zal zeker ook nooit gelukkig worden zelfs de rijkste mensen op aarde zijn ongelukkig.. En yep ik kom nu met geloof onzin maar ik probeer hier en typ mezelf nu eigenlijk uit zelfmoord. I'm just trying convince myself that iam worth it and I can be loved.

Bednkt dat ik mijn gevoelens hier op dit website heb mogen verwerken. Doet me goed. Ik hoop dat ik zo in slaap kan vallen het is al 7uur in de ochtend.. Ik voel me al iets beter nadat ik mijn gevoelens heb kunnen uiten basicly tegen mijzelf. Maar dit helpt zeker voor mij en ik heeft me ook op idee gebracht om elke avond misschien in een schrift e mijn gevoelens te uiten..
Datum:
23-07-2019
Naam:
Soraya
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

ik heb gewoon geen zin meer om te leven

ik heb gister ruzie gehad met iemand waar ik heel veel om geef zij denk dat ik geld gestolen heb wat niet zo is ik steel niet van vrienden ik heb werk ik heb geen geld nodig van andere maar door mijn emoties dat ik kwaad werd dat ik haar geslagen 2 keer mss meer ik heb enorme spijt er van wat gistere gebeurd is ik schaam me diep in verleden zijn er ook vergijlkbare situaties gebeurd en doet mij zo pijn dat ik niet verdragen kan dat ik ruzie heb dat nooit meer goed komt ik hou zo ziels van haar dat leven gewoon geen zin meer heeft ik kan gewoon niet verdragen als ik als zwarte boeman word gezien of jullie dit begrijpen zal mij rot zorg zijn een leven zonder mij is beter dan heeft zij en de rest geen last van mij het spijt me zo
Datum:
22-07-2019
Naam:
marco
Leeftijd:
41
Provincie:
Limburg

Lees dit

Ik ben al een tijdje depressief,ik weet niet wanneer maar ik ga het doen,niemand gaat me tegen kunnen houden.
Datum:
20-07-2019
Naam:
Anoniem iemand
Leeftijd:
49
Provincie:
Groningen

Altijd angst

Ik wil liever niet leven omdat het leven moeilijk is wanneer je in mijn hoofd zit. Ik haat hoe ik ben, hoe ik eruit zie. Daardoor durf ik veel dingen niet te doen. Mensen ontmoeten, gezellig uitgaan. De hele tijd ben ik bang. Ik ben niet goed genoeg, ik zal nooit goed genoeg zijn. Alles maak ik moeilijk. Relaties, werk, sociaal. Waarom moet ik zoveel denken ik word er gek van. Ik wil gewoon rust en mij gelukkig voelen. Maar dat kan ik niet. Ik wil ook niet mijn moeder verdriet doen door weg te gaan.. maar ik ga toch niet als een normaal mens kunnen leven... Ik zou willen dat ik gewoon kon verdwijnen zonder mensen pijn te doen.
Datum:
14-07-2019
Naam:
Sharon
Leeftijd:
25
Provincie:
Flevoland

Droom

Zoek naar oplossingen
Zoek naar iedee
Zoek naar doel in leven
Zoek naar droom
Ik kan niet denk
Ik weet niet wie ik moet vertrouw.
Ik hopen dat morgen helemaal op neuiw kan bing
Het niet meer leuke het leven
Ik denk aan dat morgen weer weg wil lopen
Ik droom dat niks waard ben
Ik krijg weer nachtmerrie
Niemand die me kan help of wilt help of weet hoe je me help want niet niemand weet wat het met me doet alles als of doet tegen me
Ik wil er niet want ik denk echt dat mens gelukkig van me woorden
Ik maken eind aan me leven
Ik wil er niet zijn
Ik wil dat jullie weet ik geven heel veel voor jullie Ik doen alles voor jullie
Het goed zo Ik wil er niemand zij niet omdat pijn maar omdat heel ongelukkig ben omdat ik niemand heb iedereen heeft iemand waar van je houd io heb heb niemand ik moet alles alleen doen ook dat will wel Maar ik laat staat los doent meer samen.
Ik wil helemaal niemand pijn doen Maar het is voor klaar
Ik kan dit leven niet voor jullie maken ook alleen verdriet of ik val jullie lastig
Je kunt me niet wijs maken dat niet zo is
Ik merk dat hoe ze dan tegen me doet
Ik geven nooit op maar dit keer wel weer sorry sorry
Ik ben morgen weg Waar heen weet nog niet misschie naar vriend in Misschie gewoon naar iemand waar niemand me kan vind waar gelukkie ik me kan voel
Datum:
07-07-2019
Naam:
Luna
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

Verhaal

Ik zit nu zo diep in de grond ik heb echt teveel dingen verpest. Er is een jongen waar ik een tijdje mee ging geen relatie maar een friends with benefit en hij heeft dat laatst gestopt de reden is om een ander meisje en hij heeft mijn hart zo diep gebroken. Laatst op een feestje liet een vriend van mijn zus me zijn sigaret proberen het was heel smerig enzo maar die hebben dat dus door verteld aan me zus en me zus aan mijn ouders nu vroegen mijn ouders of t waar was en ik zei nee dat ik m alleen maar heb vast gehad om te kijken hoe zoiets was. Maar mijn zus gaat natuurlijk weer zeggen dat ze het echt gezien hebben en dan worden me ouders nog bozer op me en ik wil het allemaal gewoon niet meer de vorige 3 jaar van mijn leven zijn ook allemaal kut geweest door meiden die gemeen deden ik snap niet waarom ik door zou moeten gaan als alles toch kut is en het leven nou eenmaal zo is ik heb geen zin meer om sterk te zijn maar ik heb ook geen zin om te gaan. Het voelt nu alsof ik vast zit tussen 2 muren en niemand mij kan helpen. Ik denk dat ik hier ben als een soort oproep of iemand mij kan helpen. Ik voel me ook een aansteller ik bedoel wie zou er om deze redenen zo slecht gaan. Zo slecht heb ik het ook weer niet. Dit was denk een deel van wat ik wilde vertellen geen idee wat er nu gaat gebeuren en hoe dit allemaal zal aflopen ik ga zo denk ik met mijn moeder praten. Dankjulliewel alvast denk ik.
Datum:
07-07-2019
Naam:
Regina
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Denk er steeds vaker aan

De afgelopen weken ben ik grotendeels in een sombere stemming. Dat komt door verschillende omstandigheden..ik heb in december 2017 de huur van mijn geweldige appartement opgezegd, om samen te gaan wonen met mijn ex. Na zo'n 7 maanden vond mijn ex het niet werken, dus besloten we om apart te gaan wonen en moest ik op een kamer gaan zitten (die ik in augustus vond) in een woning die ik deel met huisgenoten, zodat mijn ex uit kon zoeken of hij zo weer meer naar mij toe groeide. Een half jaar lang heeft hij me aan het lijntje gehouden, omdat hij steeds twijfelde of de relatie moest worden verbroken. Afgelopen maart maakte hij het dan toch uit. We hebben een maand geen contact gehad, maar trokken uiteindelijk toch weer naar elkaar toe. M'n ex zei dat hij open stond voor alles, of het nou vriendschap of toch weer een relatie zou worden. Hij zei ook dat hij nog niet aan daten toe was, en dat hij eerst rustig wilde uitzoeken wat zijn hart nou over mij/ons zei.
We zoenden elke keer dat we elkaar zagen, hebben heel veel goede gesprekken gevoerd en mijn ex deed het echt lijken alsof hij heel veel om me gaf en leek bijna wel weer verliefd op me. De laatste keer dat we elkaar zagen (vorige week woensdag) was het ook weer heel leuk en gezellig, en ook toen hebben we weer gezoend..zowel bij hem thuis als bij mij voor de deur toen we afscheid namen. Vier dagen later, afgelopen zondag dus, kreeg ik een appje van hem dat hij het leuk heeft met een meisje/vrouw dat hij pas een week geleden had ontmoet en waarmee hij alleen maar via app contact had, en dat ze wilden uitzoeken of het meer kon worden. Ik voelde me zo verraden, gebruikt, boos en teleurgesteld dat ik helemaal niks meer tegen hem gezegd heb en alle vormen van contact verbroken heb. Ik mis hem ontzettend maar weet ook dat we (in ieder geval nu) geen contact kunnen hebben, daarvoor heeft hij mij teveel pijn gedaan.

Ik ben mijn vertrouwen in de liefde volledig kwijt..sowieso ben ik nu natuurlijk niet toe aan een nieuw iemand, ik moet dit allemaal eerst nog verwerken en aan mezelf werken.

Het probleem is alleen dat ik het allemaal niet meer zie zitten.
Het loopt in mijn leven allemaal niet zoals ik graag wil of gehoopt had. De wachtlijst voor een sociale huurwoning is hier zo'n 9-10 jaar, en geluk met het vinden van een lotingwoning heb ik nou ook niet echt. Ik wil niet nog veel langer in deze kamer zitten, ik word er alleen maar depressief van. Daarnaast moet ik weer een half jaar vertragen met mijn studie, terwijl ik zo graag gewoon aan het werk wil..dat zou alles ook een stuk makkelijker maken, evt. kan ik zelfs in de vrije sector huren.

Iedereen zou zeggen 'dat is gewoon een kwestie van tijd..er komt vanzelf iets op je pad', maar ik ben het wachten zat. Ik zie de toekomst gewoon somber in. Er staan leuke dingen op de planning deze zomer, concerten van mijn favoriete bands, waarvan een meet&greet met een van die bands, uitje naar de Efteling, boottochtje met m'n ouders en zusje, maar ik kan me er niet meer op verheugen. Ik doe al deze dingen wel, maar zodra ik thuis kom ben ik weer somber..
Ik denk steeds vaker aan manieren om er een eind aan te maken, zonder dat anderen er hinder aan ondervinden, maar dat is nog niet zo makkelijk...Daarnaast is hetgeen mij tegenhoudt vooral mijn ouders. Ik wil hun die pijn niet aandoen..
Datum:
03-07-2019
Naam:
J.
Leeftijd:
28
Provincie:
Flevoland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.