Levensverhalen (pagina 336)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Eenzaam

Al een paar jaar zit ik niet zo lekker in mn vel, ik ben tig keer van baan veranderd, en ben recent ontslagen wegens ziekmelding. Ik kon het niet verdragen dat het uit ging met mn ex, en het lijkt alsof ik iedereen ongelukkig maak, inclusief mezelf. Ik ben me thuis aan het verstoppen en durf amper de deur uit, heb geen eetlust meer en alleen maar zin om mezelf te vernietigen, en op die mooie roze wolk te zitten....Morgen word ik met kerst bij mn familie verwacht, e zie er als een berg tegenop....gezellig doen is niet meer aan mij besteed....ik vertrouw mezelf niet meer!
Datum:
24-12-2012
Naam:
Mar
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

Zat.

Ik ben zat van alles. Van mezelf, mijn egoistische, sneue, zelfmedelijdende zelf. En de stap voor zelfmoord wordt steeds kleiner. Godverdomme..
Datum:
23-12-2012
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

thuis en op school

bij alles dak doe of zeg beginnen ze te roepen enzo ze verwijten mij enzo kben al van huis weg gegaan ma dan worden ze nog kwader en dan wilk stuun bij mn lief zoeke en da ga ook nie wnt die snapt me nie enop school zitten ze mij uit te schelde en te slaan en te stalke me briefjes en men ouders snappen het niet en ik ben het kots beu al jaren peste ze me enzo
Datum:
23-12-2012
Naam:
audrey
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Geleefd

Hoi,

Ik ben hier niet om te vertellen hoe kut mijn leven wel niet is, want er zijn er altijd die het kutter hebben dan jijzelf.

Ik kan niet meer 'normaal' doen. Ik zit mezelf dwars en het lukt me niet om normaal te doen. Mijn moeder heeft al 8 jaar een nieuwe vriend, ik heb hem nooit gemogen. Er was vaak ruzie. Nu eigenlijk nog steeds en mijn moeder is ook erg veranderd door deze man in haar leven.
Ik heb tijden uit huis gewoond, ben al meerdere malen weggelopen, heb al met BJZ rond de tafel gezeten en met meerdere psychologen. En nu ben ik moe. Ik heb al zoveel gedaan en geoefend en ik ben al zodanig verandert dat ik op ben. Ik kan en wil niet meer. Mijn hoofd zegt op alle lieve dingen: 'NEE'. En daarom voel ik me nu ontzettend alleen.
Niemand van mijn vrienden weet ook. Voor de buitenwereld ben ik hartstikke leuk en grappig, maar vanbinnen voel ik me leeg. Een soort Bros, door alle luchtgaten erin.

Nu vragen mijn ouders of ik normaal wil doen vanaf vandaag, nu meteen. En als ik dat niet doe dan moet ik maar weg.
Ik heb nergens om heen te gaan en her liefst wil ik gewoon heel lang slapen.

Ik wil er gewoon graag mee ophouden. Ik ben er klaar mee. Ik wil niet meer geleefd zijn.
Datum:
23-12-2012
Naam:
-
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Geslagen

Op school thuis en bij familie wordt ik geslagen.
Toen ik 3 was heeft mijn vader mij verkracht.
Ik wordt nog steeds geslagen, gepest en mishandeld.
Ik wil zo niet meer verder leven :(

Gr.
Datum:
23-12-2012
Naam:
Kim
Leeftijd:
12
Provincie:
Flevoland

men leven begint meer op een puinhoop te lijken

wat heb ik al moeten doorstaan ni te beshrijven. vooral in de liefde.ben gesheiden.wil een relatie hebben,maar heet lukt niet. zijn het men kinderen niet ,dan zijn het men ouders. als ik iemand graag zie ,dan klikt het aan de andere kant ni en omgekeerd.pf pf. heb geen zin meer om iemand liefde te geven.heb meer zin om op te geven.tis precies dat ik aan niemand men liefde mag geven . help help.
Datum:
22-12-2012
Naam:
gert
Leeftijd:
45
Provincie:
België

wat nu ?

Hoi,
ik ben een meisje van 15 jaar en eigenlijk haat ik mij leven heel erg, ik ben opgevoed door strenge ouders en nee ik ben geen nederlander dus je snapt t miss wel.Vroeger was ik egt heel gelukkig tot op een dag alles veranderde ( vertel liever niet wat ) ik voel me nu heel stom, op school gaat het slecht... en thuis wordt ik soms geslagen, ik kan niet om gaan met mijn broers of met mijn zus. IK HAAT MIJ LEVEN, ik heb nu ook al ruzie met mijn bff, en die jongen die ik leuk vind heeft verkering..ikhaat alles en ik kan erook niet over met iemand praten, ook niet met mij ouders. En mijn moeder is ook zo irritant, scheld me alleen maar uit enzo.en mijn vader werkt dus is heel laat thuis. en soms wordt ik geslagen IK HAAT ALLES ALLLES ALLES ik zit altijd maar te huilen enzo! wat nu!?!
Datum:
22-12-2012
Naam:
MeisjeZonderNaam
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

R

Het doet pijn dat alles overhoop ligt. Jong uit huis alle instellingen gehad. Bordeline autisme ADHD alle diagnoses zijn er. Ondertussen verslaafd aan drank. En ik kom er maar niet vanaf. Doe dingen die ik eigenlijk niet wil. En ik krijg het allemaal niet meer op een rijtje. Het ging goed tot dat ik de verkeerde man tegen kwam. Hij heeft me overhoop gehaald. En nu na 3 maanden stalken en 4 aangiftes ben ik totaal uitgeput. Ik weet niet wat ik moet. Ik heb in ieder geval hulp nodig! Mensen zien niks aan de buitenkant en zeggen wat zie je er goed uit. Maar onder tussen wil ik eigenlijk niet meer. Ik ben ontregeld zo noem ik het maar. Te veel drugs en drank en geweld het afgelopen jaar.
Datum:
22-12-2012
Naam:
Giul
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Ik kan het niet meer

Toen mijn zus op de basisschool zat, werd ze heel erg gepest. Ze zou dagen, soms weken niet naar school komen en kinderen waren van plan om haar haar blauw te verven op kamp. Nu, als 17 jarige, is ze depressief en snijdt ze zichzelf. Ze heeft ook woede aanvallen. Nu denk je, ja maar dit is toch jouw verhaal? Dit is inderdaad mijn verhaal. Mijn verhaal begint doordat mijn zus gepest werd.
Sinds ik het mij herinner, is mijn zus al gemeen tegen me. Ja, maar zo zijn zussen nou eenmaal, zeggen ze. Is het normaal dat je bloedeigen zus je dood wenst? Dat ze meerdere keren heeft geroepen dat je uit het raam moet springen? Dat ze het fijn vindt om met haar knie op jouw luchtpijp te leunen, tot ze ziet dat je blauw wordt? Of, dat ze zo boos is, dat ze je zo hard slaat, dat je een bult op je hoofd krijgt? Volgens mij niet. Maar wat kan ik nou weten? Ik ben maar een kind. Toch?
Nadat mijn zus mij voor de honderdste keer dood wenste, dacht ik, misschien heeft ze gelijk. Misschien ben ik inderdaad een dik, vet, nutteloos kut kind dat geen vrienden heeft. Misschien moet moet ik inderdaad maar dood?
Vanaf dat moment, werd het alleen maar erger. Vanaf mijn elfde snij ik mijzelf al en eerder dit jaar probeerde ik zelfmoord te plegen, wat tot mijn grote spijt niet is gelukt. Ik had zelfs al een afscheidsbrief geschreven.
Nu, omdat ik geen pillen meer heb, zal ik gewoon verder moeten leven. Best wel een kut gevoel hoor, om iedere keer dat je een auto ziet te denken: 'Als ik nu spring, ben ik vast op slag dood!', of als je uit het raam kijkt, en dag droomt over naar beneden springen, zodat je maar heel even kunt vliegen.
Maar, ik zweer het je, het zal me lukken. Een van deze dagen zal ik zelfmoord plegen. Of het nou met pillen, een scheermesje of een sprong is. Het zal mij lukken.

Dag,
Ella
Datum:
22-12-2012
Naam:
Ella
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

het hoeft niet meer

Sinds de basisschool word ik gepest en daar was ik ook best aggressief altijd naar iedereen. ik hoopte op de middelbare school een nieuw begin te kunnen maken door me rustig te houden en gewoon beetje stiller te zijn. dat had ik fout ik word elke dag uitgescholden, vernederd of gekleineerd. zo hoeft het voor mij niet, thuis krijg ik ook altijd commentaar en ben ik altijd de lastige. soms weet ik gewoon niet meer wat ik met doen.....
Datum:
21-12-2012
Naam:
Nina
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.