Levensverhalen (pagina 334)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mislukkeling, eenzaam. geen zin meer

iedereen die ik ken word gelukkig of steeds gelukkiger. ik gun het ze.

alleen ik kan het niet vinden. laatste tijd voel ik me de zwarte schaap. net wanneer ik dacht dat het goed gaat is het weer gefaald. ik deed zo hard me best met alles

denk niet egt aan zelfmoord. maar heb lertterlijk geen zin meer in nix, zelfs dingen die ik leuk vind. ik zie mezelf niet meer als een vriend(geliefde), of als een vader meer. omdat ik zo lang alleen ben gebleven. heb geen zin om iemand aan te spreken. ik kom tog DooD over.

ik ben me vrienden kring ook uitgelopen. omdat ik de enigste ben die nog hetzelfde is als toen.
het voelt eg als een loser.
Datum:
30-12-2012
Naam:
peter
Leeftijd:
2
Provincie:
Zuid-holland

Bang

Mijn papa is al sinds mijn geboorte een alcoholist.
Er was altijd ruzie en in huis, en soms waren er dreigende situaties dat ik bang was dat hij mij, mijn broer of mijn moeder iets zou aandoen.

Sinds 2 jaar is hij gescheiden van mijn moeder en is hij opnieuw getrouwd met de domste, naïefste vrouw ter wereld. Ze ziet niet dat mijn vader een drank probleem heeft, en mijn vader heeft het ook niet verteld.

Ik heb al sinds ik 10 was (nu 17) last van depressie en zelfmoord neigingen. Ik probeerde iedereen het altijd naar zijn zin te maken, en voelde mij alleen maar als probleem. Ik werd gepest en voelde me afschuwelijk. Ik haatte mezelf, en doe dat nog steeds.

Toen mijn ouders net waren gescheiden heb ik maanden lang bij mijn vader gezeten die elke avond dronken op de bank lag te huilen. Ik heb hem al die tijd proberen te helpen omdat ik doodsbenauwd was dat hij zichzelf iets zou aandoen. Toen van de een op andere dag ontmoete hij zijn nieuwe vriendin en zette hij mij aan de kant. Het voelde alsof hij mij gewoon weg gooide. Alsof ik niets voor hem betekende. Het werd steeds erger en hij beschuldigde mij ervan dat ik zijn relatie/geluk probeerde te verpesten. En dat deed nog meer pijn. Ik zette altijd mijn gevoelens aan de komt om hem te helpen met alles, met zijn ''relatie/geluk''.

Ik heb sinds een maand mijn moeder mijn zelfmoord neigingen verteld maar niets concreet. Ik loop nu ook bij een psychiater, alleen ik voel mij alleen maar rotter en leger. Het voelt niet meer alsof ik mijn leven in de hand heb. Ik heb gewoon zelfhaat uitbarstingen en snij mijn arm dan open of trek aan mijn haar of krab mezelf, als ik maar mezelf pijn kan doen. Want anderen pijn doen kan ik niet, ik richt het op mezelf om anderen niet te belasten.

Nu wordt dit steeds erger, ik heb nu al een aantal keren een mes op mijn polsen gezet met de intentie die door te snijden. Ik zie het niet meer zitten, ik mis mijn vader, ik mis liefde, ik mis geborgenheid. Ik zie geen reden eigenlijk om te blijven leven. Waarom ook, als niemand je ziet staan? Als niemand je waardeert? En hoe hard ik ook probeer te roepen dat het niet goed gaat, ik kan het niet vertellen dat ik er klaar mee ben. Uit angst om mensen te kwetsen met deze bekentenis.

Ik ben ook de laatste tijd extreem bang me vader te verliezen, dat hij zichzelf dood drinkt, of dood rijd terwijl hij alcohol op heeft. Ik zie geen enkele logica waar deze angst vandaan komt. Het was er zo ineens.

Ik zie mijn vader nu al 3 maand niet meer, en ik kan hem dit ook niet vertellen. Bang dat hij boos op me wordt.

Ik ben bang voor de reacties van mensen. Ik ben bang voor het leven van mijn vader, ik mis mijn vader. Ik ben bang voor mijn eigen leven. Ik ben bang voor mezelf.

Ik voel me radeloos en alleen, en moest dit even kwijt.
Datum:
30-12-2012
Naam:
Karin
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Verlies en ziekte van dierbare

Ik zie nu niks positiefs meer in het leven. Ik probeer iedere keer weer positief te denken maar dan gebeurt en weer iets negatiefs. Mijn moeder is heel erg ziek, ze heeft kanker en me vader is alcoholist. Mijn broer waar ik een hele goede band mee had, heeft vorige maand zelfmoord gepleegd. Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. Ik huil elke dag ik weet niet hoe ik dit moet verwerken.. En mijn opa ligt ook in het ziekenhuis, hij heeft ook kanker en heeft niet langer meer dan een week te leven.ik voel me heel alleen, niemand kan begrijpen hoe ik me voel.. Ik wil zo graag dood. Misschien zie ik me broer dan weer.. Ik heb ook niemand om mee te praten en luisterd. Ik wil weg van hier..
Datum:
30-12-2012
Naam:
..
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Intens verdriet

Pijn, leegte, wanhoop... Intens verdriet
Zo verder leven kan ik niet

Door iedereen uitgekotst en verlaten
Ik ben mezelf gaan haten

Hoe hard ik mijn best ook doe
Er veranderd niets en ben zo moe

Woorden schieten te kort
Heb nu alleen nog de hoop dat ik morgen niet meer wakker word
Datum:
29-12-2012
Naam:
Ik
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Ongeliefd en ongewild

De oudste thuis zijn valt niet altijd mee, dat hoor ik van meerdere mensen.
Maar bij mij thuis draait alles om mijn zusje. Alles wat zij doet is geweldig, ik ben de mislukking. Mijn ouders hadden mij graag naar het VWO zien gaan, maar ik haalde het simpelweg niet en werd teruggestuurd naar de HAVO.
Mijn zusje doet VMBO en wordt de hemel ingeprezen omdat ze het zo goed doet.

Ik heb het gevoel dat ik niet goed genoeg ben voor mijn ouders, dat ik dat nooit zal zijn.
Meerdere keren heb ik geprobeerd ze te vertellen wat er in mijn hoofd gebeurt, ik heb ze geprobeerd te vertellen waar de wonden op mijn armen vandaag komen, waarom ik soms hele dagen van huis weg ben. Ik heb geprobeerd uit te leggen waarom mijn vriend zich niet op zijn gemak voelt bij mij thuis, waarom ik vroeg naar bed ga en met rode ogen terug uit mijn kamer kom.

Het mag niet baten, alles is onzin, alles is overdreven.

Ik voel me ongeliefd.

Ongeliefd en ongewild.
Datum:
29-12-2012
Naam:
Eve
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

feels

ik heb me al heel mijn leven slecht in m'n vel gevoeld, ik werd gepest,en dat is pas na 8 jaar gestopt,nu ben ik populair waar ik kom,zowel bij jongens die me chill vinden als bij de meisjes,ik heb zelf een lief, maar toch voel ik mij supersleecht,mijn ouders haten mijn lief waardoor ik haar voor een heel lange tijd niet mag zien, en zij helpt mij,zij zorgt ervoor dat ik minder pijn heb,mij minder slecht voel,maar ze zegt dat ik hulp moet gaan zoeken dus hier ben ik,ik wil er niet met mijn ouders over praten,maar ik heb zware zelfmoord gedachten,ik ben een jongen maar voel me enorm vies,ik kan mezelf niet in de spiegel zien zonder te braken (ja ik braak dan echt). ik voel mezelf vettig al kom ik net uit de douche,en ik kan het niet meer aan,ik weet niet wat het is of vanwaar het komt maar ik kan het niet meer aan.. help me :(
Datum:
29-12-2012
Naam:
Mathieu
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Ik ben er klaar voor

Pffff ik weet niet eens meer waar ik moet beginnen... Ik ben zo moe. Van alles.... En nog het meeste van mezelf... Zou iemand ooit kunnen begrijpen hoe zwaar het is om iemand zoals mij te zijn?
Mijn leven is als een tornado. Er gebeurt altijd wat en laat een spoor van verwoesting achter.
Je kan niet zeggen dat ik het niet heb geprobeerd... Al 13 jaar voer ik een gevecht met mezelf op leven en dood. Letterlijk! Ik heb het meerdere keren op gegeven, een keer op het randje van de dood gebalanceerd. Steeds weer opgestaan en keihard door gevochten. Dit gevecht houd nooit op. Ik zal me nooit beter voelen. En ik wil niet ineens 40 zijn met nog steeds dezelfdenhardnekkige gedachten aan de dood. Dan kan ik beter nu opgeven.
Het is tijd om te gaan. 2013 wordt mijn jaar. Ik ben er klaar voor. Dit keer geen halfslachtige poging. Maar een methode die niet fout kan gaan. Eindelijk zal ik vrij zijn.
Ik ben alleen bang... Bang dat er na de dood nog steeds een vorm van bestaan zal zijn en ik tot in de eeuwigheid gevangen zal zitten in de zelfde staat als nu....
Datum:
28-12-2012
Naam:
Dunya
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

nutteloos

Ik steelde van mijn ouders energiedrank en het kwam vandaag uit men vader werd kwaat en riep zodat iedereen het hoorde da ik een dief was. dat was ook zo
want in bet verlede heb ik zeker in het totaal 100€ gestolen ik ben niet verslaaft aan iets ik heb veel vriende gehad masr ik heb het gevoel dat ze allemaal weg zijn ik heb ook altijd ruzie met mijn ouders
ik heb ook me nooit echt gelukkig gevoeld en in de lievde ist ook ni altijd iets deftig
ik voel me vaak nutte
loos enja als ik me nu dood wie zal me missen en mijn ex heeft ook zelfmoord geprobeerd te plegen ik vind het leven pas nuttig als ik gelukkig kanzijn en ik iemand kan vertrouwen en dat heb ik niet
Datum:
28-12-2012
Naam:
dries
Leeftijd:
14
Provincie:
België

ik krijg een nee zonder woorden...

altijd als ik verliefd ben zegt het meisje nee ik ben een gewone jonge niet struis ofzo gewoon ik ben14 MAAR DAN op een feest zie ik ZE staan ik kwam goed met hhaar overeen ik kreeg veel gevoelens voor haar maar dat was zot echtwaar het was veel meer dan echt verliefd ik dacht dat ze ook iets voelde..... ik zag haar niet meerdus ik nam contact op met facebook het was leuk dat ik met haar kon chatte maar op een dag ....
ze doet gewoon alsof ik ni besta jullie moeten begrijpe er blijft niets meer van myn hhart over nooit gaat iemand mij wille echtwaar jullie denken jawel ooit wel maar ne ik weet da dat niet zo is ik weet het allemaal niet meer.
Datum:
27-12-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Te lang gepest

Hay ik word al te lang gepest al meer dan 6 jaar en heb al iets van 100 keer zelfmoord geprobeerd te plegen maar niemand helpt me wat moet ik doen heb al aan mijn mentoren hulp gevraagd en aan mijn ouders maar niemand luisterde
WAT MOET IK NU DOEN!
Datum:
26-12-2012
Naam:
Mijnaamdoeterniettoe
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.