Levensverhalen (pagina 333)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn verhaal, mijn leven

Ik vind zelfmoord altijd zo naar klinken, mijn ogen schieten vol als ik het woord hoor. waarom zul je denken... Nou dat is omdat mijn moeder afgelopen jaar een zelfmoordpoging heeft gedaan na jaren erg depressief te zijn. Ik weet het, het is een schreeuw om hulp. GELUKKIG, is alles goed gekomen, heb ik goed gehandeld toen ik haar bewusteloos zag liggen. Ze is opgehaald door de amulance en ze had in totaal 130 pillen ingeslikt (lag in de prullenbak, de hulpverleners wilden weten hoeveel ze had ingelsikt). Ik werd goed opgenomen door de rest van mijn familie, namelijk mijn vader, stiefmoeder, oma, andere oma en mijn opa. Maar na een week vergaten ze het, leek het wel.. Ik werd uit huis geplaatst, zonder dat ze dachten aan mij. Ik heb het hier echt niet naar mijn zin. Ik word erg gepest op school, zie mijn liefste moeder bijna nooit meer omdat ze best wel ver weg in een ingesloten inrichting zit. Maar het voelt ook alsof ik ongewild ben. Ik zie het leven echt niet meer zitten, ik huil uren. Maar ik moet doorgaan en mag geen zelfmoord plegen van mezelf, ik weet dat het veel mensen pijn zal doen ookal denk ik van niet. Maar ik weet dat ik door moet zetten en dat ik hier wel doorheen kom. Ik slik anti-depressiva en dat werkt goed, hoewel de bijwerkingen soms vervelend zijn (heel erg moe). Ik wil even zeggen dat je echt geen zelfmoord moet plegen, het doet veel meer mensen pijn dan dat je denkt, echt waar. en als de poging mislukt voel je je nog rottiger, tenminste dat had ik. Dus STAY STRONG en geniet van de leuke momenten!!!!

xxxxx
Datum:
04-01-2013
Naam:
louise
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

En wat nu?

Toen ik 6 jaar oud was, gingen mijn ouders scheiden. Ik, me zus en mn moeder gingen inwonen bij de nieuwe vriend van mn moeder (die ik nog nooit ontmoet had.) Het was een drama. Elke dag ruzie tussen iedereen. en ik werd door mn moeder en mn zus regelmatig geslagen. toen in 8 jaar was had die vriend ons het huis uitgezet en waren we met zn 3en weer verhuist. (Me moeder en die vriend zijn tot op de dag van vandaag nog steeds bij elkaar, hoe ziek kunnen ze zijn??) Alsnog ging het niet goed. Ik had elke dag ruzie met mijn zus, maar omdat zij altijd schijnheilig zachtjes praatte en ik gewoon schreeuwde kreeg/ krijg ik altijd de schuld, soms terecht maar soms ook niet. ook die vriend had nog gewoon ruzie met ons allemaal. Iets van 2 jaar geleden kreeg mn moeder borstkanker waar ze nu wel weer van af is. maar veel andere problemen aan over heeft gehouden, waardoor ik nu een groot deel van het huishouden op me moet nemen. ( me zus is ondertussen verhuisd). dan 1 jaar geleden kregen we het bericht dat ook mijn vader kanker had, prostaatkanker. Hij heeft dit niet overleefd. Mijn stief familie heeft mij en mn zus totaal laten vallen. thuis is er nog steeds veel ruzie en meestal naar mij toe, vooral door mn zus die regelmatig weer thuis is en door die vriend, ik ben een lui kut kind, een parasiet, en dat alleen omdat ik 1 dag later wil stofzuigen dan wanneer het gevraagd word. En wanneer ik me moeder erop aanspreek waarom ze wel altijd boos word op mij wanneer ik iets tegen hun zeg maar niet boos word op hun wanneer ze mij kapot schelden zegt ze dat ze het niet in de gaten had -.-'. ook op school gaat het niet geweldig. ik sta op het punt te stoppen met mn opleiding zonder enig idee te hebben wat ik verder wil doen. Het punt is dat ik het allemaal een beetje zat ben, en vaak fantasieën heb over zelfmoord heb, maar ook over het pijn doen van mn zus en die vriend. dat laatste heb ik ooit geprobeerd te vertellen aan mn moeder maar ze reageerde er niet op en liep gewoon weg.
Sorry voor zn lang verhaal, er word vaak tegen me vertelt dat het niet goed is om dingen op te kroppen, dus ik dacht ik schrijf maar is wa op...
Datum:
03-01-2013
Naam:
Mi.....
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

achter elke glimlach

K ben er klaar mee me zo te voelen... ik voel me down weet niet wat ik moet doen.. heb t gevoel dat ik overal alleen voor sta.. er zijn veel dingen gebeurd vroeger.. mn pa heeft mn halve leven in de kroeg gezeten altijd maar dronken. Hij was er nooit voor me. Veel pijn heeft hij me gedaan. Regelmatig blauwe plekken. Ben er klaar mee! Op mijn 16e ben ik verkracht door mijn toen beste vrienden... weet je hoe erg je walgt van jezelf daarna. Nog steeds denk ik dat ik het allemaal had kunnen voorkomen. Heb een grote glimlach voor iedereen om me heen. Maar alleen ik weet hoe ik me werkelijk voel. Ik wil gewoon dat alles beter word, maar al t positieve wat nu gebeurt draait ook om in negatief. Ik weet dat ik blij moet zijn met het leven wat ik nu heb. Maar hoe hou je dat vast als het altijd mis gaat. Blijkbaar ligt het dan dus toch aan mij en is er met mij iets mis. Zoveel dingen schieten door mn hoofd. Misschien is t beter als k gewoon verdwijn, dan is mijn pijn weg en hoeft niemand mijn gezeik meer aan te horen..
Achter elke glimlach schuilt iets wat niet zichtbaar is :'(
Datum:
03-01-2013
Naam:
ikke
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

mijn wens

Als we nou eens met xijn allen onze masker afdoen, dan kan iedereen vrolijk zichzelf zijn, en zich niet meer schamen voor hun zwaktes en dan kunnen we allemaal lang en gelukkig leven.
En alle haters mogen dit jaar wegblijven. We gaan er tegenaan. Depressie of geen depressie, of ik nu goed of slecht ben, mooi of lelijk, interessant of saai. Ik wil niet meer aan andere mensen denken. Ik wil geen geroddel aanhoren. Ik wil een normale ongeving waar mensen normaal met elkaar omgaan. Ik wil gewoon dat als mensen lachen, ze ECHT lachen, en geen fake-smile opdoen.
Dat is alles.
Datum:
03-01-2013
Naam:
Optimist
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

mijn dochter van 8 wil dood, en langer dan vandaag,..

't zit dus zo,..

m'n oudste dochter, 'n slim en flink meisje,.. 8 bijna 9 jaar ondertussen, wil sinds een paar weken niet meer fatsoenlijk eten en gewoon dood om niemand meer tot last te zijn,.. (dit zijn hààr woorden).

Ze vraagt me hoe je het best dood kan gaan.
6 weken geleden hebben we een poes geadopteerd uit't asiel als speelkameraadje,..blijkt't beestje toch niet zo gezond en de kans is groot dat ze het niet haalt,..

Stella wil dan weten hoe je het best kan sterven en dat vraagt ze me dan ook,..

'k heb zelf ook ooit zulke gedachten gehad, toen ik een jaar of 12 was,..

Daarstraks voor't slapengaan vroeg ze me letterlijk hoe je best kon sterven,.. ik vroeg haar hoe het volgens haar het best was en dat ik haar héél graag zag enzo,.. zij antwoordde dat een touw haar het beste leek,..
Ze heeft er volgens mij al over nagedacht en vraagt mijn idee omdat ze me vertrouwt (dat zegt ze ook zelf), ik heb geantwoord dat ik haar op dat vlak niet wil helpen, enkel en alleen en àltijd wil luisteren.

Stella heeft een moeilijke papa met wie ik co-ouderschap deel, en hoewel ze haar papa wil blijven zien, denk ikzelf niet dat dit de beste manier is.

Met andere woorden,.. mijn dochter heeft hulp nodig en ik heb het gevoel dat ik grip verlies,.. elke tegenslag is er één te veel,.. elk falen een druppel in haar emmertje dat op overlopen staat,..

Iemand 'n idee hoe ik m'n dochter er bovenop kan helpen?

Datum:
02-01-2013
Naam:
liesbeth
Leeftijd:
33
Provincie:
België

Het Einde

Het einde zal er aan komen.

Ik weet niet hoelang dit nog kan volhouden.
De jaren vergaan en alles leeft maar het is stil in mij soms gaat het beter maar dan val ik terug.
Het enige wat ik wil is rust ik heb het gezocht maar kan het niet vinden.

Ik heb de spullen liggen maar ik durfde of ik kon het niet.

ik weet niet hoelang het nog zal duren,
ik hoop dat ik rust vind want dat heb ik lanng niet gehad
Datum:
02-01-2013
Naam:
Patrick
Leeftijd:
1
Provincie:
Zuid-holland

ik kan het niet meer aan

Ik ben vroeger nooit gelukkig geweest, ik ben altijd gepest geweest op school en ik had de hele tijd ruzie met mijn ouders omdat ze me niet begrepen.
Een paar maanden heb ik toch iemand leren kennen die me toch gelukkig maakte.
Ze heeft het een paar weken geleden uit gemaakt en ik kan het gewoon niet meer aan, ik eet of slaap al weken niet meer en ik voel me elke dag slechter en slechter en ik weet gewoon niet meer wat te doen...
Datum:
02-01-2013
Naam:
nick
Leeftijd:
19
Provincie:
België

ik?

ik ben een meisje met allebei mijn ouders nog en een autistisch broertje van 10
mijn broertje slaat en bedrijgt me vaak maar daar zeggen mijn ouders niets tegen bij mij wel en ik had een keer een ak maltersers gekregen van mijn moeder en toen had mijn broertje die hellemaal leeg gegeten terwijl ik er nog maar een paar uit had gepakt ik was boos en zei dat tegen mijn broertje mijn vader was werken en toen kam mijn moeder en sloeg me ik schold terug omdat ik een rotleven heb en ze zei dat iki mijn laptop niet meer mocht ik word al dagen uitgescholden en geslagen en geschopt maar nu ben ik er klaar mee
Datum:
02-01-2013
Naam:
cindy
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Moe

Ik trek het niet meer. Van kleins af aan werd ik mishandeld door mijn vader. Zowel geestelijk als lichamelijk. Mijn moeder was meestal afstandelijk en was vaak moe. Mijn zus en broertje waren alles voor mijn vader, dus ik was een onzeker en mensenschuw kind. Langzamerhand, sinds ik ouder werd en de horeca in ging, werd ik socialer en durf ik meer voor mezelf op te komen. Ik laat niet meer over me heen lopen. Dit is ook weer niet goed. Ik zie alles zwart-wit. Ik schrik mensen af denk ik en daarom heb ik geen echte vrienden en met de rest vd familie geen contact. Ook qua studie heb ik alles verpest. Ik ging van havo naar vmbo-t en ben daarin geslaagd. Daarna wist ik het niet. Heb meerdere mbo studies gedaan, niet afgerond. Uiteindelijk maar iets afgemaakt om de studieschuld te ontlopen. Met dat diploma kan ik niks. Ik voel me zo nutteloos. Ik werk al 8 jaar in.een stoffig pannenkoekenhuis waar ik depressief word. Ik voeg niks toe, mijn leven staat stil, ik ontwikkel mezelf niet, al wil ik dit supergraag. Ik heb me aangemeld voor vele leerwerktrajecten bij allerlei zorginstellingen. Nergens is plaats. Ik heb minstens 40 sollicitaties gedaan. Overal afgewezen of niks van gehoord. Ik heb nog een sollicitatie lopen waar ik mijn hoop op vestig en nog een 21+ test op het hbo. Als dit allebei niks wordt, weet ik het niet meer. Bij het pannenkoekenhuis werk ik nog hooguit 2 dagen in de week, dus ik heb bijna geen inkomen en geen recht op ww. Werk kan ik niet vinden en opleiding ook niet en niemand die me kan helpen. Wat moet ik doen?!?!?! Ook vind ik mezelf erg lelijk. Mijn broertje is wel knap en mijn ex is verliefd op hem geworden. Ik ben homo en hij ook. Ik durf nu niet meer verliefd te worden. Ik ben zo moe!! Help :(
Datum:
02-01-2013
Naam:
Dennis
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

Ik haat mensen, inclusief mezelf

Mensen zijn slecht. Door en door slecht. Het enige wat ons ervan weerhoud om slechte dingen te doen zijn de (mogelijke) consequenties. ik walg er zo van. We zijn geen mensen, we zijn getemde dieren bovenaan de voedselketen. Logisch dat opvoeding en wetten hoog in het vaandel staan. En dat heb ik echt met alles. Ik haat gelovigen omdat ik ze hypocriet vind (ze denken dat ze een goed moraal hebben vervolgens haten ze homo's en niet-gelovigen zullen branden in de hel). Ik haat het kapitalistische tiefus systeem, omdat het alleen maar hebzucht in de hand werkt. Ik geloof nergens in. Ik geloof nergens meer in. Heb gewoon het idee dat anderen zich in een illusie bevinden. Als je alles relativeert, echt alles, kan je niet anders dan op negatieve conclusies komen. Het zou misschien dragelijk voor me wezen als mijn eigen leven niet zo'n fkkn teleurstelling zou wezen. Het leven heeft geen zin, we zijn er gewoon. Er zit geen groot plan achter. Bange en kwetsbare mensen hebben een einde aan het verhaal gebreid. Kon ik maar zo naief zijn om het te kunnen geloven. Zo'n vrolijke fantasie waar je herenigd wordt met alle mensen die je bent kwijtgeraakt. Ik vervreemd me van mensen, want ik ben te kwetsbaar om met ze te leven. Ik ben volledig bewust van mijn gedrag en daden en ik bedoel nooit iets fout maar ik krijg aaaaaaaaltijd gezeik wat ik ook doe. Waar heb ik dat aan verdiend denk ik dan. Het enige wat me op de been houd is hoop. En ik weet niet eens op wat ik wil hopen. Een vriendin misschien? Zal ik weer de puf moeten vinden om mezelf te bewijzen en tevens me kwetsbaar op te stellen. Ieder mens is op zoek naar liefde en erkenning maar ik kan geen van beide vinden. En ik heb altijd maar het gevoel dat ik me moet verantwoorden tegenover andere mensen, bewijzen dat ik spoor, bewijzen dat ik goed ben, bewijzen bewijzen verantwoorden.. En dat komt alleen maar omdat er wel slechte mensen zijn die het eigenlijk verpesten voor de goede. Waarom haat ik mezelf? Doordat ik ook slecht ben. Net als elkander. Nou, leuk concept, echt geweldig! Wat een prachtig leven.. not. Ben klaar met het toneelspelen. Doen alsof ik geinteresseerd ben terwijl het me geen reet kan schelen. Mensen ervaren mij als sociaal maar ik ervaar het als nep. Alles is bedacht. Ik geloof ook dat vrijheid, zowel lichamelijk als geestelijk, een illusie is. Hoe kan je geestelijk vrij zijn als ik alles op een weegschaal moet leggen van wat ik wel en niet kan zeggen.. hoe ben ik geestelijk vrij als ik me steeds tegen mn zin in moet verantwoorden.. Hoe ben ik lichamelijk vrij als ik tegen mn zin in moet werken? Tis niet dat ik lui ben, kzie er gewoon echt het nut niet van in. Life sucks and then you are left dead... Ik zie mezelf als filosoof, ik denk aaaaltijd maar na maar nadenken is niet leuk meer. Wat was ik vroeger toch vrolijk, omdat ik zo naief was. Dacht dat de hele wereld om mij draaide en dat ik belangrijk ben. Naja ik stop nu nadenken is al kut genoeg en formuleren ook..
Datum:
02-01-2013
Naam:
Thijs
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.