Levensverhalen (pagina 273)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het begon

Het begon toen ik mijn eerste zenuwbeknelling kreeg in mijn knie ik kon bijna niks meer de eerste gedachten over zelfmoord waren: ik maak toch niks uit. Ik ben erg onzeker ik ben bang over hoe mensen mij zien of ik wel mooi ben? Ik werd beter mijn gevoelens ook. Ik kreeg terug val omdat ik mijn tweede zenuw beknelling kreeg. Dit keer wou ik echt dood ik heb geprobeerd mij zelf te verstikken enz. Ik kreeg er anorexia bij ik was kapot de enige die het wist was mijn bff zei steunde me hier in. Ik heb mezelf pijn gedaan door expres mijn voet tegen de deuropening aan te slaan. Ik vecht nu nog tegen mijn anorexia ik heb geen zelfmoord neigingen meer het gaat met mij allemaal goed komen net aan wel maar nu gaat het oké ik ben nu erg blij dat ik geen zelfmoord heb gepleegd
Datum:
07-08-2013
Naam:
Kim
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Pesten, anders & alleen voelen

Hoi, ik ben een meisje van 12 jaar oud.
Op de basisschool werd ik altijd heel erg gepest. 2 Kinderen die toen bij mij in de klas zaten, scholden me uit via Internet. Ze zeiden dat ik 'een kanker manwijf' was en dat ik 'maar beter zelfmoord kan plegen'. Ze maakten me altijd belachelijk in de klas, en de (meeste) leraren deden er helemaal niets aan. De reden dat die kinderen me manwijf noemden, was omdat ik een andere kledingstijl had, jongensachtig. Ze accepteerden me niet.. In groep 6 was alles begonnen, en in groep 7 gebeurde het ineens ook buiten school. Ik begon toen te denken aan zelfmoord. Toen ik naar groep 8 ging, werd alles toch al wat makkelijker. Ik kreeg hulp van een hele lieve juffrouw, die mij ook echt steun gegeven heeft. Ik heb haar vertrouwd(zij mij ook :P). Nu ga ik na de zomervakantie naar de Middelbare School. Ik ben erg nerveus, bang dat het daar weer gebeurd, maar ik hou de eer aan mezelf en heb geleerd me te verweren. Zelfmoord is nooit de goede optie! ;)
Datum:
07-08-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

liefde

hey ik ben een jongen van 18 jaar ik heb een vriendin en we zijn een goeie 4 maanden samen en nu twijfelt ze hard over onze relatie ik kan dit moeilijk begrijpen ze is mijn alles mij steun en toe verlaat ze zegt dat ze hard moet zijn en ik hulp moet zoeken dit heeft mij zeker geraakt sinds kort denk ik er meer aan om mezelf iets aan te doen dit meisje is mijn grote liefde ik heb voorheen al eens een poging gedaan heb dan een overdosis medicijnen ingenomen maar deze keer verkies ik een snelle dood egt ik ben zo gelukkig me haar maar ben zo bang ze het uitmaakt en elke dag sterft mijn hart meer en meer ik heb geen goede jeugd gehad veel mensen vaarwel moeten zeggen ik vraag mij af wie mij nog graag ziet wie mij gaat missen ik heb zoveel spijt !
Datum:
07-08-2013
Naam:
koen
Leeftijd:
18
Provincie:
België

op is op

mijn x wil mijn pentioentje ook nog hebben .
Datum:
05-08-2013
Naam:
piet
Leeftijd:
65
Provincie:
Noord-brabant

geen idee

Hey allemaal ik ben een jongen en ik ben 14 jaar.
Nou ik zat al met zelfmoord gedachtes sinds paar maand geleden. Ik sneed mezelf ook. 1e keer in groep 8 in groep 6 begon het ik werdt kapot gepest niet geaccepteerd altijd alleen en het werdt erger. In de 1e klas ging het goed hoewel ik het nog steeds deed. Nou dus 2e klas nieuwe jongen in de klas hetzelfde bij hem altijd alleen dus ik nam hem op in mijn vrienden groep. Nou Tijdens gym ontdekte een vriend uit mn vrienden groep de littekens maar die jongen die nieuw was begon me niet meer te accepteren. Mijn vriendengroep ging daarin mee en ik was weer alleen. Ik ging bij andere klasgenoten ziten meiden vooral. Fietste met iemand anders mee maar 1 van hun wou mij ook niet meer mee. Gewoon uit het niets. Weer was ik alleen en ik begon weer met snijden ik kreeg zelfmoord gedachtes en begon te denken hoe ik mij het beste van kant te maken. Ik heb die soms nog. Maar ik heb 2 mensen op internet gevonden een meisje en een jongen in belgië. Zij wisten niks totdat ik keertje ging skypen met hun en webcammen nouja ik weet niet hoe maar ze zag mij littekens en wou mij helpe. Dat heeft ze ook gedaan ik snijd niet meer maar ik heb nog steeds zm gedachtes want het is nu vakantie en heb weer half mijn vriendenkring terug. Maar als ik weet dat hun ergens naartoe gaan vragen ze mij nooit mee. Ik zit altijf thuis. En ik voel me sociaal ziek. Ik weet het niet meer... Iedereen rond in mijn buurt accepteerd me niet.
Datum:
05-08-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

mijn leven

ik ben een meisje die de ziekte heeft crohn dat is een ontsteking in je darmen.Daardoor krijg je vaak buikpijn en mag je niet alles eten.Mijn moeder schreeuwt en slaat me vaak omdat ik foutjes maak.Ik mag zelfs niet buitenspelen van haar en ik ben al 11 jaar.mijn vader is ook heel vaak agresief. en dit is mijn verhaal. groeten van anoniem
Datum:
04-08-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Anders

zelfmoord is nooit de juiste optie

ik ben 19 jaar en in die tijd heb al meer dan 30 keer zelfmoord proberen te plegen.
mijn voornaamste keuze van ophanging en stikken.
ik ben in mijn middelbare school periode nooit echt geacepteerd door mensen doordat ik anders was of althans ik gedroeg me anders.
dit heeft er voor gezorgd dat mijn middelbareschooltijd een nachtmerrie voor mij was en in die periode van mijn leven heb ik de meeste keren zelfmoord proberen te plegen.
maar gelukkig heb ik in mijn laatste jaar van de middelbare school mensen leren kennen die gewoon accepteren voor wie ik ben en daar ben ik hun heel erg dankbaar voor dat heeft me de kans gegeven het leven anders in te zien dus niet alleen maar de slechte dingen van het leven zien maar voornamelijk de positieve dingen te zien en daar vol op van te genieten.

en die ervaring zou ik nooit hebben kunnen op doen als 1 van mijn vele pogingen tot zelfmoord waren gelukt.

dus het gene wat ik wil zeggen is probeer het beste van je leven te maken zie vooral de mooie dingen van het leven.

met zelfmoord los je misschien jouw probleem op maar laat je heel veel mensen achter met problemen waar je niemand mee wilt op schepen.

Datum:
04-08-2013
Naam:
jannik
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Oorlog in mijn hoofd

Ik ben nu 53 jaar.
En ben zelfs al zeer vermoeid geestelijk om mijn verhaal hier te vertellen.
Maar in het kort heb ik in mijn jeugd alles meegemaakt wat je maar mee kunt maken.
In de psychiatrie loopt het helaas vol met mensen zoals ik het word benoemd dat ik een ernstige posttraumatische stoornis heb.
Na mijn jeugd ben ik al zeer jong getrouwd en dit waren de mooiste 25 jaar van mijn leven.
Maar helaas is dit mij ook ontnomen door het overlijden van mijn dierbaarste maatje.
Je komt dan in een proces terecht wat ik niemand hoef uit te leggen na 7 jaar zit ik nog in dit proces.
En komt de hele film van vroeger weer terug.
Heb in deze 7 jaar vele mensen om me heen gehad die misbruik hebben gemaakt van mijn verdriet.
Waardoor ik mede door verleden contacten vermijd.
Verlatingsangst/bindings angst.
Door het verlies vele gezondheidsproblemen gekregen waaronder epilepsie.
In mijn omgeving heb ik nog een moeder van 82 jaar waar ik letterlijk en figuurlijk voor leef.
En een echtpaar die heel goed voor me waren maar nu ook weer steeds minder op zijn zachts uitgedrukt.
Blijken narcisten te zijn.
Ik hou me vast aan mijn moeder waarbij de angst zo groot is dat ik haar verlies.
En diep in me hart eerder wil gaan dan zij.

Zelfdoding is niet nieuw voor mij ik heb al 2 pogingen gedaan.
Maar was toen zeer opgelucht dat het mislukt was.

Maar de laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik hier steeds meer mee bezig ben en dit met niemand deel.

Ik ben ook een gevaar voor mijzelf omdat ik vrij impulsief kan handelen.
Dus niet een doelbewuste geplande poging.

Maar de gedachtte nemen steeds meer de overhand en maakt me ook angstig.

Ik ben zo moe van het leven en voel me bejaard.
Als morgen het licht dooft zou mij dat een hoop pijn besparen.

Ik weet het gewoon niet meer.

Zit in mezelf opgesloten

En neem langzaam afscheid om mijn zaken goed achter te laten

Wanhopige maria
Datum:
03-08-2013
Naam:
Maria
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-holland

ik voel me een zaam

wat moet ik doen als ik een zam voel al me 6 jaar ik heb vrienden gehad maar die hebben me in de steek gelaten en ik wil heel graag dood maar ik weet ook dat het niet ged is want als ik dood wil dan blijf ik dood en dat wil ik dek ik ook niet maar wat
moet ik nu dan doen om me leven goed te makken heeft uw misschien tips voor mijn ???
Datum:
02-08-2013
Naam:
ad
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

verdriet en verwarring

Ik ben een meisje van 15. Ik heb mijn relatie verpest en school gaat niet goed. Ik weet niet of ik ooit iets ga
berijken. Ik probeer zelfmoord te plegen maar kan het niet. Wanneer ik het probeer denk ik aan mijn moeder en broertje en zusjes die kapot van de pijn zullen gaan. Ik kan gewoon niet leven met mezelf. Ik wil hier niet. Ik wil niet meer leven Is er iemand die mij kan vertellen wat ik moet doen.
Datum:
02-08-2013
Naam:
onbekend
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.