Levensverhalen (pagina 253)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik kan echt niet meer, ik ben gewoon op!

Het is echt moeilijk voor mij om dit toe te geven, maar ik ben echt op. Ik kan echt niet meer, ik ben moegestreden! Er blijft echt niks meer over van mij! Ik vecht al jarenlang tegen mijzelf, ik ben nooit goed genoeg, ik schaam mij kapot gewoon. Ik probeer al zo lang gelukkig te zijn, al zo lang goed genoeg te zijn. En het is mij nooit gelukt. Ik ben 29 en heb mijn leven gewoon weggegooid! Ik heb geen jeugd gehad, ik ben nooit geworden wie ik moet zijn. En nu ben ik gewoon leeg, verlaten door de enige persoon die ik echt graag zag, waar ik geborgenheid kon voelen! Ik weet echt niet wat ik nog moet doen, waar ik nog naar toe moet, hoe ik hier ooit uit geraak! Ik ga wel in therapie maar ik ben ergens bang dat ik echt gewoon getekend ben voor het leven, dat mijn verleden een handicap gaat zijn voor altijd. En dat ik ga sterven enkel maar met spijt in het hart, voor de dingen die ik gemist heb, die ik nooit gedaan heb of heb kunnen bereiken. Gewoon door mijn rottig verleden. Hoe enkele mensen je zo kapot kunnen maken! Echt gruwelijk! Dit neerschrijven lucht op, maar ik zou willen dat het allemaal gewoon weg was, misschien zelfs dat ik gewoon weg was, zodat ik toch op één of andere manier gelukkig kan zijn. Dat is echt mijn enige droom, gelukkig zijn, iemand graag zien en graag gezien worden. Dat is het enige dat ik vraag in het leven. Als je dit leest en je leeft met me mee, bedankt daarvoor! Ik zie je graag!
Datum:
27-03-2014
Naam:
Moegestreden
Leeftijd:
29
Provincie:
België

Vaarwel

Ik was vroeger een lief klein meisje. Ik was altijd vrolijk, ik had vrienden. Ik had één beste vriendin, S. We hadden het leuk samen, elke pauze samen spelen, elke middag. Toen, zomaar een dag in groep 5, ging ze met de populaire meisjes spelen. Ik had het toen niet echt door, maar iedereen wilde hun vriendin zijn. De pauzes zonder S werden langzamerhand meer. Zij was samen met andere meisjes, ik zat alleen. Elke pauze zat ik alleen. Ik wist niet wat ik moest doen. Ondertussen werd ik elke dag in elkaar geslagen voor en na school. Toen ging ik naar de middelbare school. Er was een jongen. Hij was eerst geweldig, ik werd verliefd. Toen verpestte hij het. Ik haatte hem. Maar ik kon niet stoppen met verliefd zijn. Dus elke keer als ik me dat realiseerde krapte ik mezelf op dezelfde plek. Ik kreeg wondjes. Hij zag het en was de enige die er van wist. Ik begon gewend te raken aan de pijn. Ik begon te snijden. Ik ben denk ik depressief geworden. Dus vandaar vaarwel, want dit zal één van de laatste dingen zijn die ik schrijf. Ik wil weg. Ik wil de pijn niet meer. Ik wil hem niet meer.
Datum:
27-03-2014
Naam:
Lonely
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

klaar!

goedendag, vorig jaar scheiding gehad waarvan ik me 2 kinderen gigantisch mis zonder dat iemand dat merkt, om het weekend breng ik ze terug bij hun moeder en als ik daar wegrij heb ik zoveel pijnb zoveel, dan heb ik altijd bij mijn vader gewerkt en ging niet goed met zijn bedrijf doordat mijn moeder met geld smeed en daardoor nu ook in psichiatrische instelling zit waar ik pas 1x ben geweest vanaf juni 2013 ik kan er niet heen het isn haar schuld dat ik het 13jaar slecht heb gehad met mijn ex en kinderen door altijd in de financiele problemen te komen door hun bedrijf. ben ik voor mezelf begonnen om mijn vader te willen helpen, begin ging goed met betalen maar heb nu inmiddels meer dan 30.000e open staan dus heb vrijdag besloten niet meer voor m te werken ondanks datbik weet datb ie het nu ook niet red. daarbij heb ik vorig jaar een vriendin leren kennen op 4augustus die in december met het verhaal kwam door mijn aandringen heel veel te hebben gelogen tegen mij vanwege aggressieve ex die haar en de kinderen sloeg, of te wel politie bureau in politie bureau uit. ik heb haar vergeven vraag me niet hoe maar toc h gedaan ik geloof haar verhaal. vanaf half januari ging het pas echt slecht met mij, werd door diverse verzekeringern eruit gegooit omdat ik niet kon betalen, mijn vriendin zou me helpen met een bedrag en auto. bedrag is er nog steeds niet en auto zou 28 februari opgehaald worden, maar nog niet telkens iets met de bank zegt ze dus nieuwe bank genomen. vandaag me eigen weer verheugd maar nee hoor ze moet eerst op afspraak bij de nieuwe bank, ik geloof er niks meer van. ik heb nog zoveel meer te vertellen zoveel meer, ik kan het niet eens ben op leeg ik kan echt niet meer, de enige die me overeind houden in gedachten zijn me kinderen, maar ik wil niet meer echt niet, wat moet ik doen dit komt allemaal nooit meer goed als jullie alles weten. ik was ooit een gewoon normaal persoon maar dit heeft mij zo veranderd, ik doe niks meer zit op een stoel, kijk voor me uit, luister het slechte nieuws alllemaal aan, blow heeel erg veel gebruik coke, niks helpt, ik ben niet zoo help voordat ik mijn kinderen veel verdriet doe help!!!!!!!!!!!
Datum:
26-03-2014
Naam:
fritske
Leeftijd:
34
Provincie:
Gelderland

je weet het niet meer

ik ben een meisje en heb heel veel mee gemaakt in me leven. ik heb steeds zelfmoord neigingen en voel me steeds meer en meer alleen me vader en me moeder zijn er niet meer voor me . dus sta er helemaal alleen voor. mensen geloven me nniet als ik zeg ik heb hulp nodig maar moet het dan zover komen om toch mezelf dood te maken. is dat de enige oplossing. ik ben de weg kwijt. ik kan nergens meer heen heeft iemand tips voor mij
Datum:
26-03-2014
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ik heb er genoeg van

Ik heb al een paar jaar tinnitus en het is echt een hel. Je hoort simpelweg alleen maar een ruis in je oren. Ik word er gek van en er is geen genezing voor. Ook is er niks om het te remmen. Ik ben verteld om er maar mee leren te leven, maar het lukt maar niet na al die jaren. Nu sta ik zo ongeveer op het punt om gewoon zelfmoord te plegen omdat dit ook mijn dagelijks leven sterk beïnvloed en ik krijg er zo'n stress van. Zo wil ik niet leven, en er is dus geen oplossing voor. Ik zie dus feitelijk gezien geen andere uitweg naast zelfmoord om deze nachtmerrie te verlaten..
Datum:
26-03-2014
Naam:
Tja..
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Leven/dood

Kent iemand het gevoel dat je niet kunt kiezen voor het leven ? Maar altijd ertussenin hangt, tussen leven en dood ? Dat gevoel heb ik al van kinds afaan. Het gevoel dat het nooit de bedoeling is geweest om de geboorte te overleven, maar dood had moeten zijn. Zo van: mij ouders wilden kinderen, maar hebben mij niks gevraagd...Nergens vol voor gaan, bijna nergens plezier aan hebben. Ik heb alles op internet afgestruind, opzoek naar anderen met hetzelfde probleem, maar ik kom niemand tegen. Ik heb al meerdere therapien en medicatie gehad tegen depressies, maar elke keer kom ik weer op hetzelfde punt uit , namelijk dood willen. Heb tot nu toe 3 keer serieus iets willen gaan doen, en toch houdt me iets daarin tegen.
Datum:
25-03-2014
Naam:
Ruvus
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

ik wil er niet meer zijn

wat moe ik nu ik kan het niet meer (s is iemand van op het dansen die gestorven is aan leukemie en beenmergkanker paar dagen geleden en 2 personen weten dit van deze ideen jullie zijn j en s ja ik heb dit gekopieerd van op fb wat ik tegen hun zy dus ja kleine inhouw van alles ):kijk ik heb een tijd voor jullie het wisten ook aan zm gedacht en ook geprobeert ma twas mislukt ik heb men polsen willen oversnijden en voor s leukemie had ook ff voor da jullie het wisten hebben s en ik gelijk zm willen doen we hadden een dag afgesproken iin de vakantie voor alles te doen we gingen dan zogezegt bij elkaar spelen en dan ergens gaan wandelen bij haar in de buurt was een vijver eerst wouden we dat doen maar dat ging toen niet toen wouden we ons ophangen ofzo we heddan alles al voorbereid normaal gingen wij dat doen in de vakantie maar toen kreeg ze die rot kanker leukemie we zijden de dokters dat ze niet sterk genoeg ging zijn dat ze het niet ging redden toen wou ik het alleen doen maar toen heb ik he jullie verteld ik had niet gezegt dat s kanker had en toen de dag na da ik het jullie had verteld hoorde ik dat s toch het ging halen dus ddaarom dee ik het niet tot vorige maand toen kreeg ze ook ng beenmergkanker nu waren de slechte cellen ook naar haar hoofd gegaan nu ist gedaan met haar he ik kan gwn nie met dit verdriet blijven zitten diegenen van men familie waar ik alles tege kon zeggen die ik vertrouwde zijn nu ook weg tege wie kan ik nu ng dingen zeggen behalve jullie ? ik geef het egt op j ! ge snapt me waarschijnlijk nie ma als gy da zou meemaken dee ge juist hetzelfde believe me!!veel zeggen als ik dit verteld dat ik gwn aandacht zoek da's helemaal niet waar dit is hoe ik me vooel en wat men gedachten zijn ik kan het gwn niet meer alles is me te veel niemand kan deze gedachten ooit uit men hoofd halenik blijf dit in men hoofd hebben en sta egt op het punt om nu op dit moment alles op te geven ma alles
ik zie het echt niet meer zitten
Datum:
24-03-2014
Naam:
idon'tknow
Leeftijd:
14
Provincie:
België

ik voel me zo slecht

hallo,
ik ben al bijna een jaar samen met mijn vriend en we wonen ook samen. net voor we samen waren heb ik een aanranding meegemaakt waardoor voor mij seks en alles wat daarrond ligt heel moeilijk was in het begin. Ik ben zelden jaloers op mijn vriend want ik weet dat hij me doodgraag ziet maar de laatste weken vind hij meer en meer van die sexy ( vine) paginas leuk op facebook en als hij knappe naakt vrouwen ziet zal hij dat ook beginnen zeggen. Vandaag heeft hij een pagina leuk gevonden op facebook met allemaal twerking en stripping girls op. op zich vind ik dit nie erg , maar er stond een filmpje op die site met meisjes van maximum 15-16 jaar. dit terwijl hij zelf 28 is. ik vroeg mijn beste vriendin of dit pedofilie is maar dit is blijkbaar pornorisering van de maatschappij volgens haar. Het feit dat hij dit heeft geliked heeft me enorm gekwetst. Ik voel me enorm lelijk en niet meer goed genoeg voor hem. Dit ligt zeker gevoelig bij me door wat in het verleden allemaal is gebeurd. Ik weet heel goed dat sommige mensen dit overdreven zullen vinden maar ik voel nu eenmaal wat ik voel. ik voel me zodanig slecht ( ook door mijn jeugd enzo) dat ik weer regelmatig aan zelfmoord begin te denken. ( dit was gedurende een jaar over ) ik neem ook nog steeds medicatie op de correcte manier.
khoop dat ik wat tips en advies kan krijgen want ben uitgebrand , ten einde raad en op !
Datum:
24-03-2014
Naam:
fake
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Ongelukkig, Eenzaam en Depressief

Al jaren voel ik me eenzaam, ongelukkig en vecht ik tegen terugkerende depressieve gevoelens. Het stomme is dat ik weet dat ik op dit moment geen slecht leven leid. Ik heb een baan waar ik veel plezier mee heb en een diploma. Het is niet een hoog diploma maar het is nog steeds een diploma, iets waar ik niet eens aan dacht in de tijd dat ik gepest werd. Maar het voelt alsof ik het allemaal voor niks doe. Ik voel me leeg en lusteloos.

Ik had al teveel meegemaakt op een jongere leeftijd. Mijn vader was een dealer, mijn moeder zat aan de drugs en toen ik elf was waren we uit het huis getrapt. Gelukkig had ik nog mijn familie waar ik op kon vertrouwen. Voor twee jaar leek alles normaal tot dat ik bij hun weg ging en terug ging naar mijn moeder die inmiddels was afgekickt. Ik ging de brugklas in vol met vertrouwen...dat is al een lange tijd geleden nu.

Het lijkt wel alsof school de oorzaak is voor de depressie dat meeste mensen hebben als ik zo de verhalen hier lees want ik ben ook jaren lang gepest op school. Het waren erg zware tijden en het heeft zeker iets met mijn hoofd gedaan. De vrienden die ik ooit had ben ik door mijn depressie allemaal bijna kwijtgeraakt. Hoe langer ik leef hoe meer ik denk aan het verleden dan aan mijn toekomst. Had ik maar een reset button, dan zette ik alles weer recht. Mijn verleden blijft mij volgen. Er is geen dag dat ik er niet aan denk. Ik heb geprobeerd om mezelf te verbeteren en uiteindelijk is dat ook gelukt door de hulp van mensen in mijn omgeving.

In het begin werkte het om positief te blijven. Ik bleef en blijf nog steeds hopen voor een betere toekomst, dat er een verandering zal komen maar met de recente evenementen in mijn leven is mijn depressie alleen maar gestegen. Ik ben al een lange tijd ongelukkig...
Datum:
24-03-2014
Naam:
R.
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

ik weet niet hoe

Al heel lang loop ik met de gedachte er tussenuit te stappen. ik weet niet hoe ik het moet doen, stel dat het mislukt. ik wil gewoon niet gered worden of als een kastplantje verder moeten. ik wil het graag op een manier doen dat ik zeker weg ben en op een rustige manier zonder pijn of wat dan ook. ik ben gewoon moe van alles, ik weet het niet meer. \voor niemand ben ik een toevoeging of aanwinst en ik loop iedereen in de weg. ik heb een dochter die mij liever niet als wel ziet en het gezin waar ik nu in leef is zo perfect dat ik er als een kip zonder kop tussen loop. ik zie het niet maar steeds hoor ik dat ik alles fout doe en Jezus wat doe ik mijn best alles goed te doen, lukt geloof ik niet zo te horen. ik ben zo moe en alles doet mij pijn en ik wil gewoon niet meer verder, voor mijn ouders vreselijk en ik wilde wachten tot die weg zijn maar die leven ook maar door, ziekte en tegenslag maar niet klein te krijgen. dat is ook het gevoel, ik heb een verplichting tegenover de anderen om door te gaan, je mag er niet uit stappen want....en dan leef je de ene zinloze dag na de andere. we gaan allemaal dood en wat maakt het uit wat je hebt gedaan in dat leven, dood is voor iedereen hetzelfde, het leven is eruit en je wordt opgeruimd en na een perioden gewoon vergeten (de meeste dan) ik zeker.
Is er een pil die ik kan nemen en gewoon weg stap, niemand hoeft zich schuldig te voelen of in paniek te raken, ik wil gewoon stoppen met dit zinloze gedoe.
Datum:
23-03-2014
Naam:
jo
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.