Levensverhalen (pagina 256)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoe verder?

ik weet het gewoon niet meer.. het is allemaal teveel voor me..
mijn moeder is ziek al zolang ik mij kan herinneren.. spierziekte. Mijn vader is eind 2012 overleden waarbij hij mijn moeder, mn autistische broertje, mij en een gigantische schuld achterliet. Dit neem ik hem zeker niet kwalijk, maar ik ben boos op mezelf. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik hem had kunnen helpen.. ik heb nooit afscheid kunnen nemen, voor ik bij hem was was hij al dood..
mijn moeder werd gelijk het huis uitgezet omdat zij alleen een uitkering heeft. Hierbij was geen kamer voor mij dus tot ziens. ik kwam langs om haar te verzorgen en verder sliep ik overal en nergens.. In dat jaar heb ik wel mijn propedeuse gehaald, al ben ik na de zomervakantie na 3 maanden school gestopt omdat ik het niet meer trok. Mijn moeder is ondertussen steeds zieker geworden en gaat nu heel erg achteruit. een aantal operaties en ziekenhuisopnames verder, was ze bedlegerig thuis. Er kwam veel op mijn broertje en mij te liggen. Uiteindelijk werd er besloten dat ze naar een verpleeghuis ging.. Er werd geen plan gemaakt voor mijn broertje dus ben ik in huis getrokken om voor hem te zorgen. Ondertussen wilde ik dolgraag verder met mijn toekomst maar die mogelijkheid is er gewoon niet.. de laatste tijd kom ik nog amper mijn bed uit, behalve voor mijn broertje voor hij terug komt van stage. Het is dat hij er is... van mij hoeft het niet meer.
Niemand van de familie, incl mijn moeder, vraagt niet hoe het met mijn broertje of met mij gaat. alles draait om haar. Ergens logisch, maar is het dan heel egoistisch om te denken: wij zijn er ook nog? wie helpt ons?
Ik kan dit gewoon niet alleen, maar ik weet niet waar ik mijn prioriteiten moet leggen.. Waarom kijkt niemand naar me om? Ziet niemand dat ik hieraan kapot ga?
ik voel me zo egoistisch..
ik droom.. ik droom van ongelukken, van diepe eindeloze slapen en de dood..
ik weet dat ik het niet zou kunnen, niet zolang mijn broertje hulp nodig heeft.. niet zolang hij er is.. hij mag niet nog meer pijn dan nu...
ik weet gewoon niet wat ik moet doen...
Datum:
20-03-2014
Naam:
rizlan
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten,voel me alleen maar down :(

Het was superleuk in de eerste totdat er iemand bij kwam ,hij had (heeft nog steeds) altijd kritiek,en ik heb ingegroeide nagels gehad alle4 de kanten (ze gingen verkeerd groeien) en we hadden gym en toen viel er iemand tegen mijn voet en toen ging het bloede en ik schaamde me kapot ik zei toen maar dat ik een wondje had,even later had ik ruzie met mijn vriendin ze wou altijd gelijk hebben,toen ging ik naar de 2de en toen kwamen er 2 nieuwe kinderen en ik hoorde dat er over mij gerolldelt werdt weet niet meer wat toen werdt ik goede vrienden met j en y en j die verandere steeds weer en nu ontwijkt hij y en mij. In de vakantie heb ik i ontmoet,en niet veel later n ik wil verder er niet op ingaan over n,toen begon school we gingen op introkamp,ik ging samen met mijn vriendin in een tent,en ze waren de hele tijd met de bal tegen onze tent aan het schieten,en toen op de terug weg werdt ik duizelig op de brug (met daaronder water,kan daar namelijk niet tegen) en toen lachte bijna iedereen me uit. Op school ging alles goed,totdat joep weer begon te zeiken over mij dat ik niks kon,dat mijn ouders zich voor mij moeten schamen en de hele tijd zegt ie lullige dingen,soms doet hij het vaak en soms even niet,en ik heb een leraar (die niet eens zo knap is) leuk gevonden :s dat weten alleen jullie en verder niemand,alleen die leraar doet heel raar tegen mij onwijkt me steeds enzo,en ik heb een hele heftige tijd achter de rug met mijn broer :( hij zit steeds aan me (ook op plekken wat ik niet wil) en hij doet het alleen maar als mijn ouders er niet zijn,en heb ook een heftige tijd met n (ze verspreide leugens bijvoorbeeld dat ik deed of ik kanker had) en ik had een periode dat als ik c niet had dat ik zm had gepleegt,en dat is echt waar,en gister dacht ik weer aan zm alleen ik weet niet hoe,ik zag beelden voor me hoe het zag als een trein over je reed dus ben nu echt bang,mijn nepp vriendin heeft gezegt als je heel veel paracetemols neem dat je dan dood ga,en mijn nep vriendinnen proberen y van me af te pakken
Ik heb nog 2 dingen: 1 ik zit echt met mezelf te strijden over n,met niemand durf/kan ik er over hebben
2 in de zomer wil ik zwemnen maar ik kan niet ik heb wat ergs op mijn buik,en ben superdik,ik wil wel foto versturen,maar niet doorsturen!
Datum:
19-03-2014
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Nothing is trivial

Hallo allemaal,

Ik ben een meisje van 16 jaar oud. Al zo lang als ik mij kan herinneren heb ik last van depressieve episodes. Momenteel zit ik weer midden in een episode en heb zware neiging tot zelfdestructie, en veel behoefte alles te doen wat slecht voor mij is. Ik heb in het verleden al vaak nagedacht over zelfmoord, echter ben ik blij dat ik nooit daadwerkelijk die stappen heb genomen, al lijkt het leven soms een hel, en denk je dat je jezelf maar beter van kant kan maken, je lost er niets mee op. En ook al lijkt het je misschien stug, met het beindigen van je leven doe je veel mensen heel veel pijn. Hoewel het momenteel slecht gaat met mij, houd ik mij vast aan de gedachte dat het beter wordt, want dat wordt het. Neem een warm bad of een lange douche of doe een dutje, probeer tot rust te komen, it gets better, I promise.

liefs,
Datum:
19-03-2014
Naam:
Tiff
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

ik wil dood ik haat me leven en me ouders!!!!!!!!

IK ben een meisje van 14 en me ik mag van me moeder niks ik scheld helemaal uit en zei gaat lopen janken bij me vader en dan komt me vader me heel hard slaan omdat hun mij niet mogen , want ik heb niks bereikt wat zei wilden, ik had vmbo Kader en ik wou maar naar Mavo maar ik haalde dat niet en ik haalde kader ook niet , ze gingen me toen zo hard slaan dat ik zelfs blauwe plekken had. en nu de helft van het jaar ze willen dat ik weer naar kader ga dus k moet weer me best doen ik probeer het steeds maar steeds als ik leer ofzo zegt ze Je bent toch dom. of ik haat je of ze zegt je bent toch dom om naar kader te gaan of ze gaat me uitlachen . en dan komt rapport haal ik het niet gaat ze me zo hard slaan soms wil ik zelfmoord plegen maar het lukt me steeds niet iets houd me tegen ik haat me moeder en me vader ik wil dat hun dood gaan ik ben op dit moment zo boos omdat ik iets op school heb iets leuks (schoolfeest) ik mag er niet heen omdat ik basis heb zegt me moeder IK WIL DOOD!
Datum:
19-03-2014
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

levensmoe

Ik hen vier kinderen en ben perfectionistisch en moet werken. Ik heb het gevoel (en is zo) dat ik alles moet doen en verantwoordelijk ben voor alles en iedereen in en om mijn leven. Voor de buitenwereld lijk ik perfect maar ik ga dood van binnen. Als ik alleen ben huil en schreeuw ik veel en wil ik mijzelf pijn doen. Ik heb al lang zelfmoordgedachten maar voel mij schuldig tov kinderen ondertussen ga ik kapot van verdriet en vermoeidheid. Mijn man wordt alleen boos als ik mijn gevoelens toon. Het liefst wil ik heel ziek worden waardoor ik misschien tot rust kom.
Datum:
19-03-2014
Naam:
ikke23
Leeftijd:
30
Provincie:
Anders

Ik kan niet meer

Zoveel mensen op de wereld, maar ik ben alleen. Niemand ziet me staan niemand houd van mij! Ik kan dit niet meer ik zoek een manier die mij verlost. Ik ben niemand ik ben niks anders zagen de mensen om me heen de tranen wel. Ik ben er klaar mee. Ik zoek een manier om uit het leven te stappen. Ik wil niet meer lijden dit verdien ik NIET!!
Datum:
19-03-2014
Naam:
Niemand
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

epilepsie

sinds ik te horen kreeg dat ik epilepsie heb is mijn droom als vrachtwagen chauffeur in deugen gevallen omdat ik nu alle rijbewijzen kwijt ben geraakt sinds dien denk ik steeds meer om er een einde aan te maken omdat ik niet leven wil zonder de rijbewijzen en zo graag mijn droom werkelijkheid wil laten worden maar het durven en de moed om het te doen is er niet maar de gedachtes om het te willen doen komen er steeds weer...
Datum:
18-03-2014
Naam:
hardloper
Leeftijd:
23
Provincie:
Friesland

dood

Mijn man is overleden op 12 februari. Nada hij op 14 januari was opgenomen. Ik weet niet hoe ik verder moet. Ik krijg alleen maar brieven die me p mijn plichgten wijzen. Heb wel 10 katten die hem missen, Kippen en een konijn. Vn de bijstand kan ik niet leven maar ik moet wel al mijn hebben en houwen overleggen. Ik kan er niet tegen. Laaat ze lekker. Vandaag in de zon de tuin gedaan. Kan hun het schelen. Katjes liggen bij me. Heb Oxycdon, 6 tabletjes van mijn man , nog over en Melatonine, potje zit helemaal vol. Is dat genoeg ?Vind het zielig voor de katten. Maar over twee maanden kan ik ze geen voer meer gevenof hun kattenbakken verschonen. Ik zie geen andere uitweg.
Datum:
17-03-2014
Naam:
baumpie
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

kapot make

van plan mezelf voor n trein te mieteren omdat ik mijn opleiding niet zie zitten, me ouders te streng zijn mij mn opleiding te kunnen laten halen, geen zin heb me hele leven te gaan werken, bang om op straat te komen leven.
Datum:
16-03-2014
Naam:
werk
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Al lang deze wens..

Al jaren worstel ik met depressieve gevoelens.. vorig jaar de diagnose borderline gekregen.. veel pogingen al gedaan, maar werd aldoor gevonden. Opnames in het ziekenhuis en de psychiatrie volgden.. Op dit moment nadat ik mijn vorige relatie had verpest, heb ik een nieuwe vriend.. Hij is ontzettend lief en steunt mij heel veel. Maar het ergste vind ik, dat hij voor mij heeft gekozen ondanks dat ik hem waarschuwde dat ik een vreselijk persoon ben.. Ik zal hem nooit gelukkig kunnen maken. Waarschijnlijk zal ik nooit aan het werk kunnen, geld verdienen, sparen en op dit moment houd ik therapie niet eens vol.. Hoe moet ik dan een leuke toekomst opbouwen als ik waarschijnlijk toch nooit beter zal worden.
Ik denk veel aan zelfmoord de laatste tijd, hoe ga ik het doen.. het is beter als ik het zou doen.. Nu de moed nog...
Datum:
16-03-2014
Naam:
L.
Leeftijd:
22
Provincie:
Drenthe
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.