Levensverhalen (pagina 228)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

nooit echt begonnen

waarom nemen geld en tijd zo n belangrijke rol in
in ons bestaan en waarom ontken ik het.
Het is een feit in een wereld die verdraait is en
met anstgevuld mijn wereld dat niet te
verkroppen valt, het is belachelijk haast
om met schuld de wereld in te komen en
steeds meer schuld (moreel) op te bouwen
door die zelfde schuld, schuld is geen basis.

ja ik heb mn eerste verhaal gewist zo onzeker ben
ik wel dat ik grijp naar iets sterkers.

En dat is mijn probleem, ik zie de feiten niet
omdat ik ze niet kon zien door mijn angst en mijn schuld nu ik het eenmaal begrijp kan ik het haast niet onder ogen komen.

bang ben ik voor mijn toekomst dat ik ooit een
te grote last word door mijn gebrek aan inzicht
waaraan ik lijd en wat ik zelf daardoor ook
alleen maar versterk in intensiteit.

domme beslissingen als basis en nog dommere beslissingen als eind product. het is geen woede
dat mensen drijft, misschien wel angst maar als je
t nou niet kan slaat het dan niet om in t ander
een instabiliteit, aangeleerde woede.

hoe bang ben ik dat mijn instabiliteit mij niet
nog verder afdrijft door gebrek aan reden de reden
als in gezond verstand dat ik lijk te missen.

Ik wil geen last zijn voor anderen en eigenlijk dacht
ik aan een wereld waarin midddelen minder telden
maar het is gewoon niet zo, het teld en ik heb
er straks misschien geen meer door mijn eigen schuld, zo voeld het.

is het echt zo duister? ik hoop van niet toch ben ik
bang van wel en van de puinhoop die ik van mijn leven maak uit angst en uit de wil lief te hebben.

wees niet bang overgeslagen te worden wees
eerder bang niet tot je recht te komen, de wereld is niet tegen je en dat is soms moeilijk te bevatten als
je moeder schrisofreen was, ze is er niet meer,
maar haar gedachten nog wel steeds in mij
nu niet meer nu sijpeld de echte wereld langzaam
binnen en het besef dat ik het heb verprutst
al weet ik dat het de angst is die me tot wanhoop
drijft..

ik ben er zo klaar mee, het lukt me constand niet
en ik maak het alleen maar erger door mijn aanwezigheid, ik raak ook in paniek door de
toekomst die door dat ik hem niet heb veilig
gesteld in handen van anderen ligt..

welkom in de wereld van irieele angst?
of is het allemaal echt zo erg?
ik ben er bang voor..

Datum:
06-08-2014
Naam:
zwart
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer.

ik ben 15,
en ik weet niet hoe ik mij moet voelen.
laatst is mijn oom overleden.
ik ben er een beetje overheen maar..
ik rook, ik drink, en ik doe soms aan drugs.
dit komt om mijn gedachten te verwerken, over mijn ouders.
mijn ouders negeren mij de kaatste tijd meer, ik moet alles alleen doen, en zijn maar 1 keer in de week vrij (eigen vedrijf) en die dag werk ik zelf.
hoe moet ik hiermee omgaan als ik zelf neit weet hoe ik mij voel?
Datum:
06-08-2014
Naam:
Lisaa
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

god is een leugenaar

Ik heb er geen zin meer in. Ik schaam mij dat ik mens ben met religeuze opvoeding.
RELIGIE IS DE REDEN DAT IK DOOD WIL.
Van die schijnheiligen die religieuze boeken gebruiken om te zeggen dat het antwoord god is.
Het staat allemaal in de bijbel. Kots.Barf
Uit naam van een god worden de meest goddeloze gruwelijkheden begaan.
Van oorllog tot onderdrukking. Van geestelijk misbruik tot sexueel misbruik . Niets is die mensen te gek.
Ik bid dagelijks tot god dat hij die mensen van de aarde veegt . Maar hij bestaat niet dus waarom doe ik nog. Dan maar zelf stoppen met leven. Snel ook want anders komt er weer zo'n gek mij vertellen dat god t antwoord is. Laf als ze zijn. Iemand hersenspoelen en tegen alles en iedereen opzetten wat hem lief is. Dus god...t is heel simpel, breek die religie af...grefo en islam als eerste svp..of ik doe t voor je op n manier waarbij ik ook sterf. Zodat ik stop met mens zijn.
Datum:
05-08-2014
Naam:
henk
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Mijn leven, mijn verdriet

Hey, ik ben een meisje van 17 jaar en ben helemaal ten einde raad.. Ik heb geen goede band, zeg zelf maar een heel slechte band met mijn familie omdat ik vroeger nog al een rebel was.. Ondertusse is dat al wel gebeterd omdat ik een liefje heb die me erdoor sleurde.. Maar sinds een tijdje gaat het daar ook heel slecht mee ( het is trouwens een meisje ) maar nu begint het echt erger te worden, ze roept voor alles, word kwaad om alles, slaagt me, .. En ik ben nog al een gevoelig persoon bij mensen waar ik om geef.. Ik denk omdat ik nooit het gevoel heb gehad dat er iemand om me geeft of van me houdt.. Ik heb nooit de warme liefde gekend die iemand je kan geven, ik was echt gelukkig toen ik haar had, in iemands armzn liggen waarvan je weet of opzenminst dacht dat die er altijd voor je zal zijn.. Ik was zr zo aan gewend geraakt dat ik altijd op iemand kon terugvallen maar dat is ondertussen ook al niet meer het geval.. We maken dagelijks ruzie, al 2 maand aan een stuk huil ik me bijna elke dag inslaap, denkend aan manieren hoe ik uit het leven kan stappen.. Maar eerlijl gezegt ben ik bang, bang voor de dood.. Maar op deze manier kan ik gewoon echt ni leven, dz pijn en verdriet dat ik met me moet meedragen kan ik echt niet meer aan, mijn vriendin ziet ook dat het bergafwaards gaat met me maar dat kan haar noet veel schelen.. :'(
Datum:
03-08-2014
Naam:
Shiratje
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Geen leven

Hallo,
Ik ben opgegroeid met alleen maar een alcoholist als moeder die haar vijf kinderen zwaar mishandelde elke dag.
Mijn moeder is daar ook door de rechtbank steeds voor gestraft maar ze kreeg ons altijd weer terug.
In de tussenperiodes zaten we een jaar in een nonnen opvang huis en werden daar ook weer zwaar mishandeld.(ja,door Nonnen!)
Geen vader en geen enkele familie..die waren allemaal al lang vertrokken door mijn dronken moeder.
Ben vaak weggelopen als kind;.maar de politie bracht me netjes terug naar mijn bezopen moeder.!
Op mijn elfde kreeg mijn moeder een hersenbloeding en linkszijdig verlamd,voor altijd in een verzorgingshuis dus..nu is ze alweer jaren dood.
Daardoor moest ik naar een pleeggezin want er was geen familie.
In dat pleeggezin ook mishandeld en psychisch gekweld..zo erg dat de omringende buren zich ermee bemoeiden als ik in elkaar geslagen werd.
Toen ik 16 jaar was ben ik vertrokken (gevlucht) naar een huur kotje om alleen te leven..ik had tenminste dan geen slaag en mishandelingen meer.
Dus ik woonde vanaf mijn 16e jaar op mezelf..ik heb alleen maar slechte mensen in mijn leven gehad en ontmoet,mijn familie heeft mij nooit gezocht,mijn zussen ook niet na hun vertrek bij ma ,en ik heb last van sociale angsten die ik probeer te verstoppen onder een open en spontaan gezicht.
Ik ben nooit getrouwd en heb geen kinderen; wel 2 abortussen ondergaan in mijn leven,was een zware keus.
Ik ben nooit gehuwd omdat ik bindingsangst heb…bang voor de verkeerde te kiezen.
Mensen snappen niet dat ik vrijgezel ben,want zo denken ze: ze ziet er toch leuk uit,mooie vrouw bla bla..alsof een lelijke vrouw geen man heeft denk ik dan.
Ben te vaak mishandeld en kan niemand meer vertrouwen..en er is niemand die ook maar iets moeite wil doen.
Want dan “ben jij te moeilijk” en zoeken ze een ander.
Ik ben erachter gekomen dat ik HSP ben…High sensitif person: gevoeilig op allerlei vlakken en anders in aanvoelen van andere mensen hun gemoed.
Ik woon nu 25 jaar alleen en ik merk dat ik de afgelopen 2 jaar mijzelf steeds verder opsluit en afsluit van de buitenwereld..en ik sta op met de gedachte: shit,ik leef nog,was ik maar niet wakker geworden..ik huil dagelijks en lijd in stilte.
Ik ga nergens meer heen al jaren..zelfs geen koffie bij de buurvrouw,als ze het vraagt…ik heb ze niks leuks te zeggen denk ik dan.
Vroeger had ik jaren vriendinnen,maar die hebben mij zo vreselijk gekwetst allemaal dat ik ook al lang geen vrienden meer heb (eigen keus).
Ik had al jaren 2 poezen maar deze heb ik al naar een asiel gebracht voor een nieuw thuis..ik zou niet willen dat ze honger moesten lijden omdat ik zo nodig zelfmoord wil plegen.
Ik heb al jaren het gevoel van..” ik LEEF niet, ik besta ” ik heb een naam en een ID pas ..ik ben een nummer.
Maar liefde,genegenheid,vertrouwen,saamhorigheid en steun heb ik van niemand.
Op je werk ben je een concurrent..mijn collega’s zijn als de dood dat ik iets beter kan/doe dan hun…dus op het werk is het allemaal erg koel en nep vriendelijkheid voor de vorm.
Ik spreek met niemand over mijn doodswens..maar ik weet wel hoe ik het wil doen: in een afgesloten garage mijn auto in parkeren met lopende motor en alle gaatjes in de deur afsluiten met doeken.
Nu moet ik alleen een afgelegen afsluitbare garage vinden want bij mijn huis is er geen en ik wil niet te snel “gevonden of opgemerkt” worden door mensen op de straat.
Dela verzekering leg ik naast mij in de auto die zal alles regelen…niemand zal mij missen.
Datum:
03-08-2014
Naam:
Maria
Leeftijd:
41
Provincie:
Utrecht

Het is genoeg !

Al 3,5 jaar heb ik deze gedachts, als je dit leest snap je het zeker wel.
Ik snapte het nut van het leven niet, we werken ons uit de naat om vervolgens toch dood te gaan.
Terwijl ik een heel goed levem heb, voel ik ne dood ongelukkig.
Ik heb een vriendin, maar die houd me heel er tegen in alles.
Waardoor ik verder iedereen afsluit en weg stoot.
Mijn vrienden zijn op vakantie, ik wil heel graag mee.
Maar ik weet dat als ik ga, mijn vriendin het niet aan kan.
Zij vind het leven ook te veel, en ze is alleen gelukkig als ik bij haar ben.
Maar ik ben de laatste tijd dood o gelukkig als ik bij haar ben.
En ik ben heel bang dat zij zichzelf iets aan doet.
Maar ik kan er niet meer tegen, ik heb er genoeg van.
We zijn al 2 jaar samen, maar het laaste jaar is erg zwaar geweest.
En ik trek het allemaal niet meer, ik wil dit niet meer.
Ik weet dat als ik het morgen uit maak, ik naar mijn vrienden kan.
En dat ik dam gelukkig kan zijn, ik hou het toch niet lang meer vol bij mijn vriendin.
Ik moet er tussen uit, ik hoop dat ik morgem de ballen heb om het te zeggen.
En ik hoop dat zij zichzelf niet zal verliezen, anders zit ik daar ook nog is mee.
,
Sterkte aan iedereen die dit leest, en ook met zichzelf in de knoop zit !

Hou hoop en waas sterk, niet iedereen heeft het zo met je voor.

Gr.
Datum:
03-08-2014
Naam:
Herman
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

...

M'n hele leven ben ik al gepest ik doe niks goed me ouders zeggen ook altijd dat ze me niet willen en dat ik dik ben enzo dus wat voor reden heb ik dan nog om door te gaan.
Datum:
02-08-2014
Naam:
Becca
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

....

Ik zie gewoon niks waarvoor ik zou willen leven , ik heb geen vader meer omdat hij mij in de steek laat . Mijn oma , moeder , oom haten mij . Mijn opa is dood . En ik ga of naar een pleeggezin of internaat , en dat wil ik niet , want op een dag ga ik echt gewoon zelfmoord plegen . Ik haat mijn leven !
Datum:
01-08-2014
Naam:
Wennie
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Ik hou het niet meer vol en wil einde aan mijn leven

Ik ben en man van 51 jaar en sinds 1994 altijd depressief met ook een paar goede jaren. De laatste jaren zijn al mijn geliefden weggevallen en nadat ik mijn vader als mantelzorger gisteren moest afgeven aan het tehuis, heeft mijn leven geen betekenis meer. Ik heb geen baan, geen partner, geen vrienden meer en mijn laatste ouder is weg, bovendien heb ik een chronische ziekte, waarbij ik blind raak. Ik heb niets meer voor te leven en het mag dan ook direct eindigen. Ik ben en voel mij leeg en weet geen uitweg meer.
Datum:
01-08-2014
Naam:
Richie
Leeftijd:
51
Provincie:
Gelderland

Tips

Ik ben nu op het punt terecht gekomen dat ik er geen uiteinde meer in zie. Hoe kan ik het beste een uitweg uit dit leven kiezen zodat mijn geliefde er zo min mogelijk verdriet om hebben? Want dat is wat wel gaat gebeuren.

Ik ben al jaren depressief, om kort te zijn woon ik nu en jaar of 8 in Almere. Mislukte relatie. Maar nu heb ik weer een relatie die alles voor mij doet, maar toch blijf ik depressief. Ik heb mezelf diverse keren bij huisartsen gemeld en weer doorverwezen. Cognietieve gedragsterapie,:( niet afdoende. Wat ik niet kan vertellen is de pijn in mijn lichaam, pijn in alle ledematen terwijl ik een gezond jonge man moet zijn... continu falen met wat ik moet doen, lukt niet. Ik zou, met mijn nieuwe relatie, vader moeten worden, ik ga dat niet redden. Alles doet pijn en niemand die me begrijpt.

Voor mij is het al jaren klaar, nu wil ik dat het gaat gebeuren. Sorry lieve schat, je wilt met mij een nieuw leven opbouwen, je ziet mij als vader van je kinderen.......

Gaat me niet lukken.. Ik geef de handoek in de ring, het lukt me niet meer... Sorry..


Datum:
30-07-2014
Naam:
Elmar
Leeftijd:
32
Provincie:
Flevoland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.