Levensverhalen (pagina 230)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

schuldgevoel

Als nakomeling in het gezin heb ik van vroegs af aan al een minderwaardigheid complex opgebouwd die mijn hele leven beïnvloed heeft
van lagere school tot in mijn huidige professionele leven. Resultaat, 43 jaar oud en woon samen met mijn oudere zus omdat zijn mijn financieele zaken verzorgt en dat al sinds ik 24 ben. Al met al heeft dit heeft geleid tot een alcohol en softdrugs verslaving die mijn leven nog verder de afgrond in duwde, vooral omdat het mijn gezondheid aantaste. Mijn zus en ik hadden een reis tic, we hielden beidde van verre en vreemde bestemmingen en dit jaar mocht zij kiezen waarheen en we zouden in mei naar Canada gaan. In december wist ik al dat ik het fysiek niet meer aankon zon reis door mijn verborgen medische gebreken, maar ik durfde het haar niet te vertellen omdat ze zo gepassioneerd was en er zoveel tijd in gestoken had. Sinds die dag 4 dagen voor vertrek dat ik mijn hele familie verteld heb wat mijn probleem is, heb ik veel ondersteuning gekregen van mijn familie en ik ben ze daar ook dankbaar voor. Maar de teleurstelling die in het gezicht en het gedrag van mijn zus zie is voor mij hartverscheurend en ik huil bijna iedere avond. Ik had nooit geboren mogen worden.
Datum:
20-07-2014
Naam:
Arno34
Leeftijd:
43
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

ik wil een zelfmoord plegen naar het verlies mijn vrouw, zo is mij leven helemaal zinloos en men kinderen willen me niet begrijpen
Datum:
18-07-2014
Naam:
willy
Leeftijd:
69
Provincie:
Zeeland

Hate

Hate
Datum:
17-07-2014
Naam:
Fiona
Leeftijd:
35
Provincie:
België

Zelfmoord

Zelfmoord
Datum:
17-07-2014
Naam:
Fiona
Leeftijd:
35
Provincie:
België

kan niet meer..

hallo ik wil dit effe zeggen..

had een perfecte jeugd, had goede vrienden, een leuk vriendinnetje, plezante vriendjes en ik voelde mij blij.

tot 3 jaar geleden plots mijn leven stopte en een nachtmerrie werd...

eerst begon mijn vader mij en mijn moeder langzaam financieel kapot te maken, ik kreeg niets meer, moest het verdienen, pakte mijn drinken af, gaf niet het afgesproken geld niet meer om mama te helpen.

das punt 1,

daarna werd ik opeens gepest, alle gewone vrienden mochten mij blijkbaar alleen als ik geld op zak had maar omdat mijn vader mijn geld afpakte verloor ik hun, ik noemde da fake vrienden.

maar toen ging het van kwaad naar erger, en hele achtbaan naar beneden....

mijn beste vrienden lieten mij vallen voor de kleinste ruzies,...

toen werd mijn huis een vuilbak en ik schaam mij ervoor..

ik hield mij sterk zonder mijn vrienden maar toen kon ik zelfs niet meer naar school gaan en ben moeten weggaan omdat mijn vader nog meer geld afpakte..

had dus nu ook geen diploma meer, nog iets dat mij dichter bij dit bracht maar ik hield mij sterk...

daarna pakt de RVA mijn dop af omdat ik niet genoeg moeite doe om te solliciteren terwijl ze weten dat ik nog geen jaar uit school ben gegaan dankzij mijn vader,

daarna verloor ik mijn lief, het enige meisje dat iets om mij gaf, ze loog over heel veel en brak mijn hart en trapt erop alsof het een spel was, toen had ik een zelfmoordbrief geschreven en was op het punt mij op te hangen totdat ik het leven 1 extra kans wou geven, ik smeet de brief weg,

nu heb ik mijn tante,oom,neef en nicht tegen mij voor een stomme ruzie

ik kan niet meer... ik denk weer een brief te schrijven en vanavond weg te lopen en weeral eens een zelfmoord ga proberen maar deze keer definitief...
ik ben bang voor de dood maar ik heb toch niets meer.. geen geld,liefde,vrienden,steun, en familie waar ik kan op rekenen...

:'(
Datum:
15-07-2014
Naam:
jaimie1234
Leeftijd:
18
Provincie:
België

is het leven nog wel zo interesant.

al geruime tijd loop ik rond met zelfmoordneigingen. de keren dat ik er aan denk worden er steeds meer tot zelfs dagelijks nu.ik ben veel gepest vroeger. pas me baan kwijtgereaakt,nu wel nieuw werk maar toch. me vriendin na relatie van 3 jaar vreemdgegaan en uitgemaakt,dit is alweer 3 jaar geleden.
ik heb geen zin meer in het leven geldproblemen, mezelf down voelen,waardeloos,nergens meer zin in hebben. heb wel me hobby waar ik energie uit put maar ook dat houdt een keer op.
ik heb geen zin om me ouders en zus pijn te doen door mezelf van het leven te beroven. maar is het geen tijd dat ik nu aan mezelf ga denken.ik heb nog een heel leven voor me , maar heb geen zin om op deze manier oud te worden.
veel gelezen op internet tips om van die ideeen af te komen, sommige werken even maar uiteindelijk komen de ideeen toch weer trug.

ik vind mezelf zo waardeloos ,ik zit er gewoon helemaal doorheen.
Datum:
15-07-2014
Naam:
waarom?
Leeftijd:
26
Provincie:
Zeeland

Klaar met alles

Ik ben klaar met alles. Mijn vriendengroep heeft me laten vallen, ik dacht hierna gewoon dat hun hufters waren en heb aansluiting proberen te zoeken met andere. Maar ook die willen me er niet bij hebben. De laatste (en echt goede) vriend die ik had is nu met het meisje dat ik al 3 jaar leuk vind. Hij en dat meisje hebben me ook beide laten vallen. Ook thuis reageren mijn ouders hun problemen met elkaar op mij af. Mijn kleine broertje is bang van mijn uitbarstingen en praat bijna niet meer met me. Ook mijn andere broertje (ouder dan die andere) ontwijkt me liever. Er is niemand waar ik op dit moment nog op kan terug vallen en als ik aansluiting probeer te zoeken bij die ander zeggen ze me dat ze me er niet bij willen. Ik ben er klaar mee
Datum:
15-07-2014
Naam:
-
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

het is genoeg, mooi geweest

Ik voel me in de steek gelaten door mijn broers en mijn zus maar ook ontzettend schuldig nadat ik een scheve schaats heb gereden (vreemd gegaan dus). maar natuurlijk ook naar mijn ex Ik heb zoveel spijt van hetgeen er gebeurd is dat ik het geen plaats kan geven. Inmiddels zie en spreek ik een psychiater omdat ik om verder te kunnen professionele begeleiding denk nodig te hebben.
Ondertussen denk ik en wil ik eigenlijk alleen maar slapen, dromen en het liefst nooit meer wakker worden. Alleen het allerbelangrijkste wat een mens beroert zou mij er van af kunnen houden om niet te kiezen voor de eeuwige slaap en dat is de liefde. Ik hunker maar ben ook bang en als het zover komt dat ik mijn eigen einde regisseer dan weet ik ook nog niet hoe. Maar als ik vind dat het moet, en dat denk ik, dan gebeurt het.
Datum:
15-07-2014
Naam:
antoine
Leeftijd:
58
Provincie:
Utrecht

Uitschelden..

Hoi,
ik ben SweetNytmare.
Ik heb al erg lang een zelfmoordgedachte,
Omdat mijn moeder vaak drinkt en agressief is.
Als ze zo is begint ze te schelden en te slaan...
Op school lachen ze mij uit,
zeggen ze dat ik lelijk ben...
En op social netwerken zeggen ze anoniem dat ik er beter een einde aanmaak en zelfmoord plegen moet.
Ik snij mezelf nu al een tijdje in m'n pols..
Omdat ik mijn verdriet en woede op mezelf uitreageer.
Ik kon alles nog behoorlijk goed verdragen,
maar nu word de drang naar zelfmoord steeds groter en groter..
Sinds dat ik mijn Peter, Oma, en Meter verloren ben.
Nu heb ik het gevoel dat ik niemand nog heb,
dat ik alleen ervoor sta.
Ikzelf durf dit niet aan mijn ouders zeggen,
Mijn moeder wil me nu al in een instelling steken. (Nouja, dat zegt ze toch)
Ik wil echt van deze gedachten af..
:c


-SweetNytmare.
Datum:
14-07-2014
Naam:
SweetNytmare
Leeftijd:
14
Provincie:
België

uit

Mijn vriend heeft het vandaag uitgemaakt. Misschien achteraf niet geheel onverwachts, maar wel een enorme shock voor mij. De persoon waarvan ik dacht de rest van mijn leven mee te zullen delen heeft me laten vallen. Een onbeschrijflijk gevoel overrompeld me. Waarom zou ik nog verder willen? Geen idee.
Datum:
14-07-2014
Naam:
Isabel
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.