Levensverhalen (pagina 227)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord is messchien gemakkelijk maar soms is er geenuitweg me

hallo,
Ik zie het leven al een tijdje niet meer zitten. Ik heb op mijn 15 jaar mijn papa plots verloren en dat heeft nog altijd diepe littekens in me achter gelaten. Ik had een maand geleden een vriendin waar ik met me verdriet terug kon daar over. Maar ze heeft me laten zitten, ze zij dat we uit elkaar gegroeid waren het was een klap in het gezicht dat ik kreeg. Het ergste is dan nog dat we samen een zoontje hebben van 10 maanden oud. dit heeft me erg diep in een put laten vallen.Ik weet nu nie meer hoe ik hier uit moet geraken. mijn ex-vriendin daar heb ik geen gevoelens meer voor. Ze heeft te veel met mijn emoties gespeeld op het laatste. ik heb een week geleden iemand nieuw leren kennen het klikte wel, het enige probleem dat ik heb door dat ik al te veel tegenslag heb tegen gekomen is dat ik moeilijk kan praten en dat is lastig ik zou graag ook geowon heelsan een gessprek kunnen voeren. Maar het meisje dat ik leerde kennen wasook een maand geleden bedrogen geweest door haar ex. En ze vond dat alles een beetj te vlug ging tussen ons dzat versta ik ook ikwil graag zelf tijd geven al is dat niet altijd gemakkelijk. sins het gedaan is met mijn ex-vriendin denk ik al aan zelfmoord en niet gewoon eens zegen ook gewoon manieren opzoeken hoe het beste zonder pijn te hebben. ik heb al eens op het punt gestaan om gewoon met de wagen op een lantarenpaal te rijden. nu het voorval met het meisje dat ik leerde kennen ben ik weer heel onzeker. Ik vraag me constant af of het niet beter is om gewoon te stoppen met leven. Ik vraag me af of ik wel al ooit geluk gekend heb. Ik was ook nooit voor zelmoord maar ik begrijp nu hoe het voel en ik denkdat er ooit een dag komt dat het leven zal stoppen. Weet er iemand raad voor me?
Datum:
14-08-2014
Naam:
jo
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Genoeg ellende

Ik zit er helemaal doorheen, het begon al in mijn jeugd dat ik geen liefde kreeg van mijn ouders. Als klein jongetje heb ik vanaf 23.00 uur s'avond tot 04.00 uur s'ochtend in mijn onderbroek in een pak sneeuw tot aan mijn knieën gestaan voor straf, waarbij ik helemaal onderkoeld raakte! Op mijn 12e kwam mijn vader door de ernstige ziekte (kanker) op 39 jarige leeftijd te overlijden. We hadden op dat moment een bouwbedrijf die failliet ging en bleven met een schuld achter waardoor we ons huis moesten verkopen. We gingen verhuizen en dat was voor korte duur want na een paar maanden kon mijn moeder de huur niet meer betalen en werden we op straat gezet en verhuisden richting mijn oma. Mijn moeder was depressief geworden en mijn zus kreeg stemmen in haar hoofd waardoor ze zichzelf begon te snijden in haar pols. De relatie tussen mijn moeder en mij werd steeds slechter en zette me buitenshuis met al mijn spullen. Ik heb 3 weken op een tribune van een voetbalveld geslapen als onderdak! Na de 3e week toch maar moed verzameld om terug naar huis te keren en na een goed gesprek mocht ik weer terug in huis! Op mijn 16e liep ik met een vriend in de stad om te gaan stappen maar daar waren we niet aan toe gekomen om hij door zinloos geweld werd neergeschoten waar ik bij was ( ik mis hem zo erg). Een paar weken na zijn crematie werd ik thuis niet meer geaccepteerd en werd ik weer op straat gezet ik had op dat moment een vriendin waar ik terecht kon, heb er een tijdje bij in gewoond tot ik erachter kwam dat ze vreemdging en mijn spullen gepakt en ben vertrokken naar vrienden! Na een tijdje ontmoette ik een leuke meid maar die woonde nogal ver weg en uiteindelijk na een relatie van 2,5 toch uitelkaar gegaan vanwege de afstand, daar heb ik een jaar lang verdriet van gehad. Ik ging weer opzoek naar het geluk en kwam een meid tegen en daar een relatie mee gehad en ook daar kwam ik er weer achter dat ze mij bedonderde en beloog, ze loog over dat ze verkracht was en kwam nachten niet thuis! Bij mijn vorige baan heb ik een oude collega een arm zien verliezen en heb een collega gehad die door een zuiveringspomp werd getrokken en daardoor overleed. Sinds kort heb ik een vriendin met een dochtertje en het leek in het begin te mooi om waar te zijn en voor 2 week geleden was ik nog alles voor haar en nu kom ik op plek 5! Ik heb echt alles maar dan ook echt alles voor der over om ons zo gelukkig mogelijk te maken maar word niet geaccepteerd! Ik weet nu zeker dat geluk en het levenswil niet voor mij is weg gelegt dus vandaar deze brief
Datum:
13-08-2014
Naam:
Ik87
Leeftijd:
27
Provincie:
Groningen

gebroken liefde

Ik ben een meisje van 20jaar en heb 5jaar geleden op 14/04/2009 een relatie begonnen met een hele leuke jongen , hij is altijd lief geweest voor mij, hij stond altijd klaar voor mij. op 18/06/14 heb ik besloten om een pauze te nemen, ik had een week later een andere jongen gekust da ik niet wilde.
Met die jongen ben ik niet verder gegaan.
Hij heeft diezelfde week een ander meisje gekust.
Het deed me verschrikkelijk veel pijn.
De dag erachter is hij naar mij gekomen om te praten, we hebben gekust en zijn samen in bed beland,
hij zei dat hij tijd wou voor wat er allemaal gebeurd is, de week erachter is hij s'acht's een paar keer zat voor mijn deur komen staan, ik laat hem binne en ik laat zatte mensen niet meer rijden.
Dus hij is blijven slapen.
En telkens hadden we seks, en hij wist er niks meer van de dag nadien....
Ik ben later een week op vakantie geweest, in die week hebben we af en toe gesmst, we sturde foto's naar elkaar , soms wel pikante foto's.
hij zei toen ook da hij mij miste en dat hij mij graag zag.
Toen ik thuis was van vakantie , stond hij aan mijn deur , en hij gaf me een dikke knuffel en een kus.
Ik dacht dat ik hem terug had.
Dezelfde avond terug in bed beland.
Hij wilt mij een kans geven , maar hij twijfelt nog aan mij.
We zijn ondertussen bijna een maand verder , 2maanden na dat ik de pauze maakte.
Hij zei me altijd dat ik de einigste zal zijn voor hem.
Wat moet ik dan doen?
Echt niks doen , ni smsen ?
Ik kan dat niet meer aan ...
Datum:
12-08-2014
Naam:
poessie
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Graag zelfmoord voor mij

Ik weet het ik ben jong maar toch wil ik het ik heb echt ENORME ruzie met me ex-bff en ik vraag soms jongens verkering maar ze zeggen dan nee omdat ze SUPER GEMEEN IS en dat zegt iedereen en ik kan er niks aan doen mij Ex-bff die gaat ook een heel verhaal zeggen dat ik gemeen ben op wie ik verliefd ben.... Dusssss daarom wil ik zelfmoord doen maar weet iemand hoe dat moet?
Datum:
09-08-2014
Naam:
Verdrietige_ik
Leeftijd:
10
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord gedachten

Hey
Ik ben nu al 3jaar samen met de man van leven mijn soulmate hij is wel 20jaar ouder als mij maar leeftijd maakt niet uit en zie hem doodgraag.
Maar voorbije 2jaar bespreken wij onze toekomst en als over kinderen gaat is altijd moeilijk gesprek
2jaar zegr hij ja nee ja nee
En paar maand geleden zei hij dat zie ik zitten binnen paar jaar zitten
Maar gisteren hzeft hij duidelijk gemaakt nooit geen kinderen te willen hebben en gaat hij zich laten sterlisseren
En nu is mijn hart gebroken wat ik ook kies ik verlies iemand dierbaar en dat zie ik ni zitten
Hij is de liefde van mijn leven en een wereld zonder een dochter of zoon zie ik ook niet zitten dus weet niet meer wat te doen
En momenteel zie ik maar 1 uitweg zelfmoord
Datum:
09-08-2014
Naam:
bloom
Leeftijd:
21
Provincie:
België

liefde lijdt bijna tot zm..

Ik ben een meisje van 15 en heb al een jaar een vriendje. De laatste tijd gaat het niet goed tussen ons, veel ruzie etc.. Ik ben na een halfjaar weer begonnen met snijden en heb geprobeerd om zelfmoord te doen ( voor de zoveelste keer)..
Ik ben zo verliefd op hem, maar ik wil echt niet meer verder leven..
Datum:
08-08-2014
Naam:
mikelover
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

wachtend op de laatste zucht

Nu ik 40 ben al vanaf me 20ste zwaar in de problemen zit komt het moment om zelfmoord te plegen steeds dichterbij, relaties die niet werken ouders die liegen( ben enigst kind) die neefjes en nichtjes belangrijker vinden dan hun eigen kind, zie totaal geen uit weg meer dan zelfmoord te plegen, te vaak gehoord dat niemand me zal missen, niemand een traan zal laten om me. Hier door totaal geen drang om verder te leven, zoek de juiste manier om zelfmoord te plegen, wil niet anderen tot last zijn door voor de trein te springen de machinist kan der nix aandoen dat ik uit het leven wil stappen. Voor de buiten wereld ben ik het mannetje maar niemand weet hoe ik werkelijk in elkaar zit en steek, ik heb een eigen taekwondo school en daar hou ik me groot ze moesten eens wweten hoe ik me voel, heb niets om nog langer voor te leven.
Datum:
08-08-2014
Naam:
nimjae
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord gedachten

In 2013 pleegde een van me beste vriendinnen zelfmoord. Dat kwam echt over als een bom op me, ik wist niet wie ik dit allemaal moest vertellen en hoe ik me verdriet moest uiten. Ik besloot niks tegen me ouders te zeggen want die kende haar niet goed, terwijl als ik een probleem had haar altijd belde. Ze woonde in Drenthe en ik in Noord-Holland. Ik ben nietnaar haar begravenis geweest want ik hield het verborgen voor anderen. Ik dacht dat ik alles zelf kon oplossen maar dat was niet zo. Ik werd steeds verdrietiger en ik hield mezelf stil. Op school ging alles heel slecht. Al me cijfers gingen achteruit en niemand snapte er wat van. In februari 2014 begon ik alles zat te worden ik sneed mezelf, haatte mezelf. Ik wou weg van deze vreselijke wereld. Op een avond na dansles reed ik naar een spoorweg. Ik stond op het punt om voor de trein te springen, totdat ik werd teruggetrokken door een persoon. Vanaf die dag ben ik in therapie gegaan en medicatie gekregen. Nu gaat het stukken beter met me en ben ik blij dat ik nog leef. Het leven is nog steeds heel moeilijk. Maar ik wil blijven leven en de toekomst halen!
Datum:
08-08-2014
Naam:
xpaardenmeisjex
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

verlies ik mijn verstand?

Het is nu half drie in de ochtend, ik heb nog geen oog dicht gedaan. Ik lig gewoon te piekeren, alweer. De tijd lijkt stil te staan en toch vliegt het. Ineens schieten de gedachtes aan "alles te beëindigen" in mn hoofd. Mezelf opsneiden of van het balkon springen, allemaal andere gedachtes vliegen door me heen, herrineringen. Verlos me, red me. Ik begin nu hoofdpijn te krijgen. Alles is zo verwarrend want ik ben wie ik ben, maar ik verander steeds.
Datum:
07-08-2014
Naam:
freefallingfinn
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Kwil gewoon dood

Kben alles beu, kben mijn beste vriend kwijt, niemand geeft nog om mij, khaat mij zelf gewoon 😞
Datum:
06-08-2014
Naam:
Smartie
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.