Levensverhalen (pagina 208)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Vrij zijn

Het enige wat ie wil is vrij zijn. Gewoon vrij zijn. Vrij van het groeiende narcisme, vrij van alle opgelegde verplichtingen, vrij van lasten....
Hij wil weer vrijheid voelen, maar dat kan niet, de financiele middelen ontbreken hem.

Al jaren moet ie.. niets mag meer, zo lijkt het. Hij heeft keihard gewerkt voor zijn baas, maar die laat em gewoon verotten in de kou.. Hij geeft aan te denken aan ASS, dat dat de problematiek op zijn werk deels veroorzaakt. Maar het bedrijf zegt: "Nee... doen we niet aan mee. Je bent gewoon maar een monteur, dus hou maar op met je gezeur, je kunt de enge ziektes krijgen, maar dat zeggen we alleen niet.."
En nu mag ie op kosten van jullie 'genieten' van een uitkering. Want doen uitkeringstrekkers toch? Genieten van een uitkering..
Nog een jaartje, dan stopt het eindelijk, dan krijgt ie niets meer. Intussen wel blijven zoeken, maar niemand heeft interesse. Niemand wil iemand die job heeft gehopt, die geen diploma hoger dan de havo heeft of die simpel autoruitjesmonteur is geweest..
Hij weet beter, maar kan niet anders. Hij moet aan een ideaalbeeld voldoen en oh wee als hij iets vergeet! Dan wordt ie dubbelop beboet.
Ze geloven em echt wel, daar bij de ggd, maar zo trots als ie zelf is, zegt ie maar de helft. Eigen schuld dikke bult. Dat is het toch al zijn hele leven al, alles wat ie zelf verkeerd doet issie zelf altijd verantwoordelijk voor..
Het houdt voor hem op, maar hij weet alleen nog niet wanneer..
Datum:
29-12-2014
Naam:
Francois
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

levensmoe

je hebt er niet om gevraagd om hier te zijn,toch word het leven je opgedrongen en je opgedragen er wat van te maken,geef mij aub een humane manier om eruit te kunnen stappen,ik loop bij de GGZ en de zorg word dramatisch slechter [Schippers] meer en meer bezuinigingen v/d ziekenfondsen etc, aub geef mijn portie aan................
Datum:
29-12-2014
Naam:
neejanee, ja
Leeftijd:
58
Provincie:
Gelderland

Verdriet

Mij vriendin en ik hebben besloten om na 5 jaar uit elkaar te gaan. Ik voel me hier zo rot onder. Ondanks dat we veel ruzie hebben kan ik me een leven zonder haar en mijn lieve hond niet voorstellen. Ik weet me er op dit moment geen raad mee. Ik heb moeite om mijn gevoelens te uiten. Ik heb vaak het gevoel dat ik niet meer wakker wil worden. Maar hier schiet ik ook weinig mee op. Ik ben zo verdrietig.
Datum:
26-12-2014
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

Zonder begin is er geen einde

Sinds dat ik geboren ben, heb ik geen geluk gehad met mijn ouders. Mijn vader was alcoholistisch en mijn moeder had 0 assertiviteit. Het was niet ongewoon voor mijn vader om mij te slaan. van af dat ik 9 was, ben ik opgenomen geweest tot mijn 16e. Nooit school gekregen nooit wat dan ook. Het enige wat ik nu heb is een begeleid wonen, een paar vrienden die ik soms zie. En een heel erg grote leegte dat mijn toekomst moet voorstellen. Eerlijkwaar, ik zie geen reden om door te gaan.
Datum:
25-12-2014
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

Help

Sinds een paar maanden zijn wij verhuisd vanuit een eengezinswoning naar een appartement in dezelfde woonplaats. Ik ben letterlijk doodziek van heimwee wat dag en nacht tot op het bot gaat. Ik ben depressief geworden , heb krachtverlies, huisuitslag, en hier wonen is een gruwel voor mij. Geen enkel plekje in dit gruwel appartement is mijn thuis. Ik voel mij niet thuis en wat ik ook doe niets werkt. Kotsen moet ik ervan zo erg is de heimwee naar mijn oude vertrouwde stek. Mijn man wil er niets over horen en zegt glashard dat ik maar een kamer moet huren in ons oude vertrouwde buurtje. Ik wil en kan zo niet verder leven zo gruwelijk ziek ben ik van de heimwee. Dag en nacht voel ik het. WIE heeft voor mijn een goede tip om hier wonen draaglijk te maken ?? Ben geknakt en compleet mezelf niet meer. Functioneren lukt ook niet meer terwijl mijn karakter normaal strijdbaar is lukt het mij echt niet.
Datum:
23-12-2014
Naam:
Stephanie
Leeftijd:
50
Provincie:
Overijssel

Wat ben ik nu nog waard?

Ik heb elke week wel ruzie met een broer of zus. Ze geloven mij nooit. Als ik zeker van mezelf ben, dat ik gelijk heb. Dan krijg ik altijd ongelijk van anderen. Op dit moment denk ik echt, als ik weg ben (dood), dan hebben ze geen ruzie meer. De mensen geven toch niets meer om mij en ik ben geen last meer voor anderen. Ik heb het altijd gedaan en nooit anderen. In mijn relatie is dat ook zo. Wat moet ik hier nu mee. Het liefst ben ik weg van iedereen.
Datum:
22-12-2014
Naam:
karlijn
Leeftijd:
18
Provincie:
Overijssel

Ik heb het via een boek verteld

Dag,

Mijn verhaal kon ik nooit vertellen, maar nu heb ik er een boek over geschreven. Ik heb heel diep gezeten, maar ik ben er nu weer bovenop. Op deze manier wil ik anderen in moeilijkheden bereiken en een hart onder de riem steken.
Als je interesse moest hebben... Mijn boek komt in januari 2015 uit bij boekscout. Het is getiteld' De haven die me rust en ruimte gaf'

Grtz D D
Datum:
22-12-2014
Naam:
D D
Leeftijd:
28
Provincie:
België

waarom

ik ben een meisje van 15 en heb nog helemaal geen borsten ik lig er bijna elke avond van wakker en heb het er heel vaak met mijn ouders over ze vinden een borstvergroting niet goed en zeggen dat t nog wel komt ik heb t gevoel dat jongens me daarom niet zien staan ik snijd mezelf nu ook soms omdat ik gewoon geen uitweg meer zie ik ben ook behoorlijk depressief en heb er echt helemaal geen zijn meer in t leven
Datum:
21-12-2014
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Zwanger

Hoi,
Ik ben een jongen van 14 jaar en ik heb per ongeluk mijn vriendin zwanger gemaakt. Mijn vriendin en ik wilden allebei graag sex en dat hebben we ook gedaan, we hadden alleen geen voorbehoedsmiddellen. Nu denk ik dat ze zwanger is omdat ze allerlei symptomen heeft, ik wil het haar alleen niet vertellen omdat ik bang ben dat ze me zal verlaten.
Ook heb ik een jaar al geen huis meer, ik woon in een stacaravan omdat we ons huis hebben verkocht en geen geld hadden om een ander huis te kopen. Kortom, we hebben geen geld.
Om deze redenen wil ik zelfmoord plegen.
Datum:
20-12-2014
Naam:
14 Jarige
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

ik wil zelfmoord plegen

Ik weet dat ik nog jong ben maar al van toen ik 10 jaar was wil ik zelfmoord plegen. Ik heb al een aantal plannen om het te doen. Ik heb een mentaal gehandicapt broertje en dat is heel moeilijk om mee te leven mijn moeder ligt vaak in het ziekenhuis en ik ben opgegroeid zonder haar. Ik ben al naar heel veel psychologen geweest zonder dat ik het zelf ooit wou. Nu wil ik hulp maar ik vertrouw niemand meer. Ik kan met mijn leerkracht praten maar vandaag is ze van school vertrokken. Nu heb ik niemand meer.
Datum:
19-12-2014
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.