Levensverhalen (pagina 207)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

verdriet

Ik voel zoveel verdriet, het leven stelt niks meer voor.
Altijd maar problemen, het houdt nooit op.
Slechte jeugd, sociaal fobie, faalangst en dat is pas het begin.
13 jaar huwelijk met een ijzingwekkende man. Nu opnieuw getrouwd met een man die alleen aan sex kan denken. Het ergste is dat ik sinds augustus weet dat ik MS heb. Mijn leven staat nu totaal op zijn kop. Ik wil dit leven niet meer. Niemand kan het wat schelen hoe ik me voel. Zelfs mijn kinderen en ouders
Niet en vrienden heb ik niet.

Ik ben zo intens verdrietig!
Datum:
02-01-2015
Naam:
Marieke
Leeftijd:
43
Provincie:
Gelderland

ik kan niet meer

Hoe moet ik beginnen....
30 jaar getrouwd, 1 inwonende zoon en 1 uitwonend en torenhoge schuld.
Een man die steeds minder er voor mij was , zodra hij thuis was eten en achter zijn computer, als ik hem vroeg kom zullen we wat gaan doen was het nee dit is de enige dag dat ik wat voor mijn zelf kan doen.
Na een tijdje leerde ik iemand kennen door gesprekken tijdens het honden uitlaten, nota bene een buurman.
Hij was 40 jaar getrouwd, we praatten veel en na 1 jaar zij hij mij dat hij van me hield en me een goed leven zou geven.
Ik wilde eerst niet maar hij was toen zo lief voor me,ik had de stap genomen.
Maar nu een jaar later is de roze wolk weg , hij is niet meer de man die zo lief is en waar ik goede gesprekken mee heb.
Hij dringt steeds meer zijn wil op, zijn manier van leven maar ondanks dat hou ik van hem.
Mijn zoon die uit huis woont heeft het moeilijk en ik help hem zo veel mogelijk , hij zei mij mam als ik jou niet had hoefde het voor mij niet meer.
Mijn ouders iedem dito, de druk is zo hoog ik kan niet meer.
Het liefst leefde ik niet meer , ik voel me eenzaam maar ik kan hen niet in de steek laten.
Toch denk ik steeds meer aan zelfmoord , ik heb al heel veel pillen verzameld, genoeg.
Mijn vriend ontloopt me , nu zit ik ook weer alleen, dit zijn momenten dat ik dood wil en eens zal ik het ook doen, ik wil niet meer.

Datum:
02-01-2015
Naam:
jolanda
Leeftijd:
50
Provincie:
Utrecht

Geen 2015 voor mij

Ik ben al 2 jaar deprisief. Ik ga al een jaar naar een psygoloog maar niks helpt om mij blijer te maken. En op dot moment zie ik t egt nieteer zitten. Ik heb al 3x geprobeerd maar t lukt niet.
bye
Datum:
01-01-2015
Naam:
Suicidalthing
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

zelf moord plegen

Ik wil dood gaan omdat ik alleen ben ik will nii meer leven okey ik wil da op een dag doen,en ik ween ellke jaar en ook elke dag ik wil keer een dag nii wenen het is elke dag da ik ween ik wil dood gaan okey dood gaan!!!!!
Datum:
01-01-2015
Naam:
hava
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Wil zo niet verder

Hallo,

Na jaren te hebben gewerkt heb ik in 2007 een auto ongeluk gehad (whiplash) wat niet mijn schuld was , onder zware pijn stillers weer op therapie basis aan de slag gegaan
29-01-2008 een black-out na werktijd op weg naar een lange dag , ik heb sindsdien last van mijn onder rug waar ik oxicodon 2x 30 Mg plus oxinorm capsule 10 mg 2 x per dag in neem ,de laatste periode veel naar Sint Maarten kliniek Nijmegen geweest voor mri/ct scan waar ze niks voor mij kunnen doen en zeggen dat het cronisch ziek is wat voor mij met de dag erger word ,
Heb veel pijn zowel overdag als snachts dat ik door de pijn wakker word en niet meer weet waar ik het moet zoeken van de pijn .
Heb geprobeerd een warme douche , tiger balsem spray maar tevergeefs
Ik word de laatste tijd misselijk van de pijn die alleen maar heviger worden en het de laatste paar weken het mij teveel aan het worden is en ik zo niet verder meer wil gaan met mijn leven
M'n enige hoop is dat er een arts is die mij binnen een jaar kan helpen en opereren , want dan wil ik echt en kan ik niet meer
Datum:
31-12-2014
Naam:
jdm
Leeftijd:
37
Provincie:
Friesland

ach..

Het leven op zich heeft voor mij niet zo veel waarde meer. Het ding wat mij tegen houd is de pijn die het de gene om me heen zou doen. Ik vraag me soms wel af, als ik me meer afsluit dan wordt het makkelijker: "of meer vrienden om pijn te doen of er mee op houden". Ik hou het nog wel even vol, maar als de rest van mijn leven deze strijd blijft waarom dan.
Datum:
31-12-2014
Naam:
mr barb
Leeftijd:
34
Provincie:
Zeeland

zelfmoord gedachten

Hallo ik ben een alleenstaande mama van twee lieve kinderen. Een van 4 en een van 2. Een jongen en een meisje. Ik heb geen makkelijk leven gehad. Ik ben als kind behoorlijk mishandeld en gekleineerd Door. Mijn moeder. Ik ben geslagen opgesloten en emotioneel uitgescholden voor debiel enz en dat ik het nooit zou maken in het leven. Mijn moeder was een Jehova getuigen en we hielden ons mond daardoor voor de buitenwereld ook al kwam de politie vele malen op aandringen van de buren bij ons over de vloer. Hoe dan ook heb ik dat overleefd maar toen ik 21 was wilde ik mijn vader leren kennen en ben hem gaan opzoeken. Hij bleek een hele lieve vader te zijn.en ik vertelde mijn moeder niet dat ik contact met hem had omdat ze altijd slecht over hem sprak. Toen kreeg mijn moeder ruzie met mij om iets heel stoma zoals wel vaker en zette mij uit huis en zei ga naar je vader en je zal zien. Ik was bang dat ze wist dat ik contact met hem had. Uiteindelijk kon ik nergens heen. Vrienden had ik niet waar ik bij kon blijven. Ik probeerde het wel. Dus heb ik samen met een vriendin afgesproken dat ik bij mij vader zou blijven. Geen goed idee. Mijn vader ontving mij met open armen en na een week ben ik gedrogeerd en verkracht Door hem. Daarna probeerde ik het uit te praten met hem waarop hij mij nogmaals 2keer heeft verkracht. Hierbij kwam geweld aan te pas. Ik ben wel naar de politie gegaan. Dit alles duurde een jaar tijd waarin dit allemaal is gebeurd. Mijn moeder zei mij te komen en probeerde weer vriendelijk te doen. Hierop gaf ze mij twee weken om te vertrekken. Ik kreeg een kamer ergens en bleef daar maar zo begon het. Verkeerde mannen kwamen op mijn pad heel veel nare dingen gebeurd. Uiteindelijk kwam ik iemand tegen die geen papieren had maar heel lief was en mij hhielp.hij bleek later veel te liegen getrouwd te zijn. Ik heb contact met hem voor de Kids. Mijn ffamilie zus heb ik weinig contact mee. Ze vragen niet hoe het gaat. Mijn broertje al 4 jaar niet. Mijn moeder vind ik eng in de buurt van me Kids en met mij vader wil ik hem confronteren en zijn vrouw. Maar ik ben op. Ik haat mijzelf deze dagen en probeer te leven voor de kids maar kan niet meer.
Datum:
30-12-2014
Naam:
nancy
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

klaar mee

Ben er eigenlijk klaar mee. Eerst ben je ongewenst kind, wordt je geestelijk en lichamelijk mishandeld en na al die jaren valt het 'kwartje' . Dus mijn leven 12 ambachten 13 ongelukken: 2 x kanker en 2 hart operaties. Met dank aan mijn "fijne" ouders. Het enige is nog dat ik twee lieve kinderen heb (dochter en zoon) die me weerhouden om een eind aan dit rotte leven te maken.
Datum:
30-12-2014
Naam:
peter
Leeftijd:
66
Provincie:
Noord-holland

in de put

hallo

Mijn vrouw is gescheiden van mij.
En mijn oudste zoon wil geen con act meer met mij.
Ik heb een hoop pillen opgespaard.
Ik zie geen uitweg meer.
Ik heb nog een zoon waar ik af en toe contact mee heb.
Toch denk ik eraan om ermee te stoppen.
Op het werk gaat het ook niet goed.

Ik ben te einde raad wat moet ik doen?
Ik weet het niet meer is er iemand diee kan helpen?

Datum:
29-12-2014
Naam:
jos
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

Dealen met teleurstellingen

Ik ben pas 18 jaar, maar voor mij is er veel gebeurd in m'n leven. Ten eerste hield mijn enige opa vanaf mijn geboorte niet van me, omdat ik het zoveelste meisje was. maar die relatie was niet echt het probleem. Op de basisschool ben ik gepest omdat ik "te dun"was en raar. Dit pesten ging ook deels door op de middelbare school. Ik was nog steeds te dun en kinderen die naar de zelfde school gingen als ik vertelde allemaal verhalen aan anderen, ook al waren ze niet waar. Maar niemand geloofde mij als ik dat zei. Ik heb nooit veel vrienden gehad. Daarom ben ik ook hulp gaan zoeken bij een psycholoog en ook nog bij een vertrouwenspersoon op school. Die beloofden mij dat alles goed zou komen als ik zou gaan studeren. Niet dus. Later kreeg ik enkele goede vriendinnen waar ik veel voor over had. Maar elke keer als ik een afspraak had gemaakt met m'n BESTE vriendin zei ze die elke keer af. Zelf zeg ik bijna nooit nee. Ik verwacht altijd te veel van mensen, daar kan ik niets aan doen, maar dat maakt de teleurstelling groter. Zo ging het een paar jaren door. Toen kreeg ik te horen dat mijn moeder psychisch niet helemaal in orde is. En was voor een tijdje weggegaan naar een tehuis. Maar elke keer als we bij haar langs gingen kregen we ruzie om niets. Ze kon er niets aan doen, maar toen hadden we voor die tijd geen contact meer.

We wisten eigenlijk al dat er wat aan de hand was met mijn moeder. want als ze de controle verloor, kreeg ze een woede uitbarsting en begon ze mij te slaan, of mijn vader, of mijn zus. Maar meestal mij.
Mijn vader is ook niet de meest makkelijke van allemaal. Ik ben daarom ook wel streng opgevoed.

De enige met wie ik echt kon praten was mijn oma. Dit was een soort moeder voor me. Daarom heb ik nooit zelfmoord overwogen. Maar zij is door kanker gestorven. Ik heb lang voor haar gezorgd. Ik heb d'r kots opgevangen in mijn handen, helpen aankleden en ik heb haar geholpen met naar de wc gaan. Ik had alles gedaan wat ik kon en ben elke dag naar haar toe gegaan tot de laatste dag dat ze inging slapen.
Toen ze eenmaal was overleden heb ik er een depressie aan overgehouden.
Door de relatie met mijn ouders kan ik niet goed met ze praten dus met negatieve gedachten kan ik niet bij ze terecht want dan ben ik de zeur.
Mijn zus is door de situatie thuis al vroeg uit huis gegaan, maar bij haar moet ik ook oppassen met wat ik zeg, want zij verteld altijd de dingen door aan mijn ouders.

Ik ben een persoon die niet andere mensen wil opzadelen met mijn problemen.

Nu ben ik allemaal dingen aan het doen om te kijken of ik het wel leuk vind. Ik kan namelijk vrolijk van verdriet onderscheiden.
Ik heb zo al een paar keer seks gehad met mensen die ik nooit meer heb gezien. Dit was onbeschermd en heb dus vaak een zwangerschapstest moeten doen. Niemand weet dit van mij. Zo heb ik nog veel meer dingen gedaan met drugs en alcohol. hopend dat ik ooit een keer in m'n eigen kots stikte.
Het ergste wat ik heb gedaan is mijn Beste vriendin kwetsen door te vozen met haar (net geworden) ex. Ze heeft mij vergeven maar ik mezelf niet.

Laatst heb ik toch verteld aan mijn ouders en aan mijn zus hoe ik me voelde, maar m'n ouders vonden het grappig en raar en onzin. Want het kwam uit het niets. Maar niemand ziet de verdriet achter een glimlach.
Ik bezoek nu weer regelmatig een psycholoog en schrijf dingen op, maar ik ben gewoon ten einde raad en ik weet niet of het nog nuttig is om door te gaan. Na je 20e word je leven toch minder leuk.

De rede dat ik me zo voel is eigenlijk omdat ik te veel van de wereld verwacht en er te weinig van terug krijg.





Datum:
29-12-2014
Naam:
lifestory
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.