Levensverhalen (pagina 1854)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geef niet op altans probeer

ik ben een meisje van 18 jaar oud ik heb ook een kutleven.
het lijkt net of niemand begrijpt wat ik voel en hoe ik me voel dag in dag uit.
en dan lijkt het ook nog eens zo dat het net lijkt dat het niemand iets intresseerd. dan zege ze "oohh wat kut dat het kut gaat ik begrijp het helemaal" maar wat is niemand kan zich zo verot en klote eenzaaam in de steek gelaten kapot gemaakt voelen als IK tuurlijk kun je je wel kut voelen en verot jij voelt het zo op je iegen manier zo voel ik me gewoon. ik denk dat ik zo goed als alles heb mee gemaakt ik was 4 toen ik geadopteerd werd door mij nederlandse ouder onder het mom jah we kunne je een beter leven geven dat dede ze toen ik 2 was 2 jaar later begon me (stief)vader me sexueel te misbruiken ik was 4 jaar!!!!we woonde toen nog in afrika en nu 14 jaar veder ik ben geslagen door de ouders sexueel misbruikt en je zou denke misschien door al die keren dat ik ben gelsagen en verneukt dat het alles wel uit me zou hebben geslagen maar dat is het probleem het is er juist in geslagen ik voel me elke dag lelijker worden eenzamer net of het gevoel uit je loopt.... IK RAAK LANGZAAM OP EN OPPER...!!!!!en wat dan ook nog eens pijn doet is dat er mensen worden geadopteerd over de hele wereld en weet jij veel zo gebreurd het zelfde met een van hen.. ik kan alleen zegen over de mensen die ik ken heeft geen een het slecht allemaal rijke ouders heel goed levenet voor ze is weg gelegd zo van kom jij het maar halle zo van of ik het niet waard wasom dat beetjuh goede leven te hebben.. nou is mij vader eindelijk opgepakt omdat ik VROUW genoeg was om aangifte te doen wat veel mensen niet doen en wel moeten doen je wordt op dat geboed wel sterke maar om terug te koem op mijn verhaal nou is me vader eindelijk op gepakt en raad gaat me moeder dwars ligge
ik kan gewoon niet leven met een een mens wat ik eigenlijk geen mensen wil noemen ze maakt nu alles kapot wat ik dan nog wel over heb dat is mijn famlilie en te na drukke MIJN kleine broertjuh waar voor ik dooor vuur ga en hij ook echt de enige uit me hele familie waar ik nog voor blijf ik wil dat hij nooit zo'n leven krijg als ik. me moeder probeer het nu als nog kapot voor hem te maken hoe kan iemand zo gruwlijk zijn en niet iemand gewoon ze leven late lijden en zich er altijd mee wille bemoeie laat iemadn zijn leven lijden zo als die gene het wilt en probeer het niet kapot te maken op het moment dat ze iets voor mij nog eens kapot maakt (wat moeilijke gaat bijna alles is al kopt.. maar zij krijgt het als nog voor elkaar zo is ze ..)en iemand anders dan zal ik van af dat moment haar leven gaan lijden en het zal haar in haar OGEN niet zo makelijk vanaf komen als IK en me BROERTJUH een dingen MENSEN LEEF JE LEVEN LEEF NIET JE LEVEN EN WEET WAT JE ZEGT ZEG WAT JE WEET.. IK WENS ALLE MANESEN OP DE SIDE HEEL VEEL STREKTE IN HUN LEVEN MAAK EEN STANDPUNT WAR JE GOED IN BENT ALS JE HOU VAST DAN KOMT HET GOED ZO GA IK OOK ELKE DAG VEDER IK HEB HET GEVOEL DAT HET VOOR MIJ BIJNA OVER KAN ZIJN MAAR VOOR HEEL VEEL VAN JULLIE DAAR NIET.........ALTIJD BLIJVEN VECHTEN VOOR WAT JE LIEF IS...en dan ben je zelf ook groet MIJ
Datum:
23-05-2005
Naam:
......!!!!
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

me leven heeft geen zin meer

iedereen zegt dat ik gelukkig moet zijn kheb goede ouders en goede zijfers op school.
maar gelukkig ben ik helemaal niet.
Ik zit in een rolstoel daar word ik heel erg mee gepest door die rolstoel heb ik ook geen vrienden meer.
ik heb een ziekte waarvan ze niet weten waar het eindigt.
ik heb 24 uur per dag pijn ik kan nu al niet meer lopen.
de dokters hebben gesegt dat ik zelfsin een bed teregt kan komen maar dat ze dat nie zeker weten.
ik heb geen zin meer in school ik haal wel goede cijfers maar ik weet niet eens of ik later wel een beroep kan uitvoeren.
me 'vrienden' laten me steeds vallen.
me vriend heeft ook zelfmoord neigingen.
hij zegt ook dat hij wel van me houd maar dat hij niet weet of hij nog met me verder wil.
ik ben heel erg in de war en ik heb al vaak zelfmoordpogingen gedaan maar ik durf het niet ik ben bang om me ouders en me zus pijn te doen.
iedereen zegt dat ik egoïsties ben omdat ik er anderen aleen maar mee pijn doet.
maar ik kan zo tog nie doorgaan.
Datum:
22-05-2005
Naam:
xxxx
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Niet meer van deze tijd

Steeds vaker heb ik het gevoel dat ik niet meer thuishoor in deze tijd van agressie en andere gedachten. Mensen om mij heen, van dichtbij of iets verderaf, begrijpen mij niet meer. Daardoor heb ik het gevoel dat ik zeer alleen ben. Misschien ben ik wel een wereldverbeteraar, maar ik kan niet meer tegen deze agressieve tijd. Waarin je eigenlijk niet thuishoort als je opkomt voor het goede.
Dat is wat ik steeds vaker voel, en ik vind dat niet goed. Ik wil op deze manier niet meer verder.
Datum:
22-05-2005
Naam:
A
Leeftijd:
44
Provincie:
Zuid-holland

vader

het enigste wat ik ken is verdriet in mijn leven geluk ken ik niet sinds dat mijn vader dood is gegaan ken ik geen liefde meer of geluk mijn vader was alles voor mij ik was 4toen ik tehoren kreeg dat hij longkanker had en van mijn 4 tot mijn 8e is het niks anders dan ziekenhuis in en uit geweest en ik mis hem elke dag weer opnieuw ik zit met vragen waar niemand antwoord op heeft of kan geven en proberen ze dat toch dan liegen ze mij voor van mijn 9jaar speel ik al toneel tegen over iedereen in mij omgeving ik heb het geprobeert gelukkig teworden maar dat wordt ik niet elke knal ik tegen un muur op van gelieg en bedrog en niemand kan mij krijgen zoals hij dat deed echt niet ze proberen het masar het lukt niet daarom wil ik iedereen de rust geven (masar ja dat hebben ze toch wel want ze kijken niet naar mij om mijn fam of mijn moeder ) en mijn broer wil mij niet eenns kennen en mijn zus dsie heeft alles ik werk mer dood en wat schiet ik er mee op niks want ik kom niet uit die dal wat ik ook doe of probeer ik drink me nu lam en ga het dan weer proberen (poging 14) maar dit keer lukt het mij
dat weet ik zeker want ik heb geen geluk meer wil ik ook niet er is maar 1geluk en daar ga ik nu naar toe en dat is mijn vader
Datum:
21-05-2005
Naam:
edwin van nieuwburg
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord..

ik ben lindsay ben 12 jaar en heb heel vaak zelfmoordgedachten,,
alleen omdat niejmand mij moet en ze kunnen mij niet helpen met mijn problemen en daarom wil ik zelfmoord plegen want niemand ken ik vertrouwen en niemand steunt mij..
Ik moet ut maar helemaal alleen doen..
Ik heb geen hulp meer nodig,
Want het heeft geen zin.
Ik heb geen hulp meer nodig,
Ik stort toch wel weer in.
Het heeft geen zin om mij te helpen,
Je doet jezelf alleen maar pijn.
Je kan beter iets voor je zelf doen,
Om gelukkig te zijn.
Het maakt me echt niet meer uit,
Geef mij maar de dood.
Het boeit me echt niet meer,
Sta ik op een flat, geef me dan een flinke stoot.
Laat me maar dood gaan,
Dat is beter voor iedereen.
Laat het leven maar uit me stromen,
Laat me maar alleen.
Datum:
21-05-2005
Naam:
lindsay
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

als er nooit meer een morgen zou zijn

elke dag zeggen tegen jezelf dat de dag erop vast beter is
elke dag hopen zonder enige zekerheid dat je toch nog gelukkig word
ik ben 19 jaar en heb 8 jaar in een internaat gezeten
doordat mijn ouders elkaar zowat aant vermoorde waren thuis ging op school alles fout
ik deed eerst havo/vwo maar ik ben gaan spijbelen omdat ik door alles school gewoon niet aankon
daarom werd ik uit huis getrapt
op het internaat moest ik mezelf elke dag opnieuw bewijzen want anders word je gewoon ff lekker in elkaar getrapt
door dat ik bang was en er alleen voor stond sloot ik me aan bij een groepje rockers en ik ging zelfs aan de drugs waar ik inmiddels al ruim 2jaar vanaf ben
ook bij het internaat ben ik nu ongeveer een jaar weg
ik kan me nog goed herinneren dat ik elke dag zelfmoord wilde plegen
maar ik durfde het niet
ik ben bang voor de pijn en nog banger voor de dood
ik probeer nu mijn leven weer op te pakken maar door al het geseik kan ik niet meer normaal functioneren
ik werk nu bij van der valk
en dat is drie dagen in de week
maar ik heb hele erge buikpijn als ik moet werken kriebels in mijn keel en in mijn hooft en ben steeds misselijk en kheb het de hele tijd benauwd
en zelf op mijn vrije dagen ben ik er ziek van omdat ik bang ben voor de dag dat ik weer moet
ik droom er zelfs over
en een andere baan helpt ook al niet
ik heb dit bij 2 voorafgaande banen ook gehad..
ik ben nu al ruim 9 jaar aant het vechten voor een leven
een leven die me te zwaar word
ik wil huilen maar het lukt me niet
ik wil schreeuwen maar niemand die het horen zal
en degene die het hoord die geeft er waarnschijnlijk niks om

vrienden heb ik niet doordat ik op een internaat zat en daar gewoon niet weg kon

ik weet het niet meer
ik hoop elke dag dat als ik ga slapen dat ik niet meer wakker hoef te worden

Tranen
Tranen in de regen
Niemand die ze ziet
Tranen uit de hemel
Tranen van verdriet
Zolang de regen maar blijft komen
Kun je je tranen laten komen
Maar zodra de zon je van de regen komt beroven
Wordt je gedwongen om je tranen te drogen
Het moment is voorbij, voor even voel je je opgelucht
De dag braakt aan, vol verwachting kijk je naar de lucht
En hoopt dat het weer gaat regenen

ik wens iedereen hier veel kracht en sterkte toe
veel liefs ray
Datum:
21-05-2005
Naam:
Angus-Daray
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Ik word geleefd en durf zelf niet te leven.

samenvatting
Geen aangename baan, geen uitlaatklep meer door vertrek bij de sportschool, geen sociale contacten buiten de familie.

Wel in geniep gescreend door organisaties en instanties als de bijstand en integratie. Rapport conclusie: psychologische problemen.
Een van de instanties gaat onverminderd door met mij te screenen en ik voel dat. Geef mij de dood of de gladiolen, want ondanks dat ik altijd heb beloofd te blijven leven zolang nog iemand van mij houd zit ik er mentaal doorheen. Ik durf ik enkel nog maar naar familie toe.


Details
Op basis van doorzetting en financiële steun van mijn ouders behaald ik een HEAO opleiding afgerond in 2003.
Met mijn afstuderen stopte 'toevallig' mijn laatst betaalde baan. (reorganisatie)

Enkele weken geleden was voor mij een integratietraject begonnen op een lokatie in Maarssen. Direct na afscheid aan de sportschool werd ik op een onbetaalde 'werkplek' gezet, maar na twee weken eistte ik meer naleving in het conctract en werd het traject stopgezet op 'psychische problemen'.

Ik lijk nu alleen onbetaald werk te kunnen aannemen en zelfs datgeen wat ik van harte zou willen doen krijg ik dan nog niet voor elkaar, vanwege mijn "psychische problemen". (dus bij die werkgever is mijn rapport ook bekend.)

Het gat in mijn cv opvullen met nepwerk kan niet, want dan fraudeer ik met mijn uitkering en bovendien druist het in tegen mijn fatsoensnormen. (Ik kwam in gewetensnood toen ik het wel deed en biechte het dan op.)

In feite is familie het enige wat mij van zelfmoord weg houd, want ik wil mij steeds verder terugtrekken van de samenleving.

Datum:
20-05-2005
Naam:
mr X
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

Ik ga helemaal kapot..!!!

Ik kan egt niet meer ik ben helemaal kapot.. in school heb ik geen zin meer slapen kan ik niet meer eten smaakt me niet.. ik wil niet meer ben gebroken... niemand die me begrijpt niemand die er iets van snapt hoe ik me nu eigenlijk voel niemand die me helpen kan kan alleen mezelf helpen door er een einde aan te maken.. maar hoe?? ik durf mezelf niet te snijden want ben bang voor de pijn.. ik wil me moeder ook geen verdriet doen maar moet ik dan allee nog leven voor haar..!!
Datum:
19-05-2005
Naam:
peace
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

ik haat me eigen

ik wil zelfmoord plegen omdat ik altijd kei kwaad word en meubelen en al kapot maak mijn ouders worden gek van me ik ben de oudste thuis van de kinderen en ik wil zelfmoord plegen omdat ik me alleen voel en ik denk dat ze soms van me af willen omdat ik zoveel gemene dingen doe mijn zusjes worden voor getrokken mijn vader schreeuwt kei vaak tegen me enz. vandaag wou ik een spel en dat mog niet omdat ik op sgool mijn gymschoenen was kwijtgeraakt voor die schoenen moet ik hun gaan terug betalen en ik wil zo graag die spel en hun zeggen eerst dat spel en die schoenen kosten 99.99 euro en per maand krijg ik`12.50 dus dat duurt heel lang en toen ik klein was 10 jaar toen had ik een stiefvader die liet mij alles doen ik werd toen ook bij mijn keel gepakt mijn moeder schopt me soms ik denk soms dat ut leven geen sin meer heeft en dan sla ik die meubelen kapot worden mijn ouders kei kei kei boos (mijn ouders zijn gescheiden en ik wou dat ze bij elkaar waren gebleven ze waren gescheiden toen ik 6 jaar was en ik zag mijn vader mun moeder slaan)soms zegt mijn vader dat ik paar kei harde klappen ga krijgen als ik di en da niet doe het enigste wat hun denk ik om geven zij mijn zusjes alleen ik weet soms niet hoe ik zelfmoord moet doe nik heb al een paar keer min hoofd kei hard tegen mijn stalen bed aangeknalt.en hun proberen het goed te maken enz maar ik blijf altijd in mijn gedachten houden dat mijn ouders niet aardig voor me zijn enz en ze zijn met mij naar jeugdzorg geweest enz daaruit bleek da ik pdd-nos had dat is een sociale contacten probleem min stiefvader die ik vroeger had zij altijd ga buiten spelen en maak nieuwe vrienden hieruit blijkt waarom ik da ni so goed kon dus daar werd ik altijd op gepust en ik weet ni hoe ik het moet aanpakken wat ik met mijn leven moet doen ik hoop da ik nog wat te horen krijg growtjes arthuro
Datum:
18-05-2005
Naam:
arthuro
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

het gaat niet meer

Waar moet ik beginnen? Theoretisch zou ik gelukkig moeten zijn, een vriend een huis een huisdier ouders en vrienden en vriendinnen.
Ik weet het gewoon niet, toch heb ik al een zelfmoordpoging gedaan, ik heb borderline en wil van mezelf af.
Maar daar kwets ik iedereen in mijn omgeving mee.
Hoe zou ik dat nou kunnen doen?
Ze houden van me en ik van hen maar het lijkt allemaal zo uitzichtloos.
Ze zeggen dat je er mee om leert gaan.
Maar ik weet niet hoe. Trainingen gehad en ondersteuning, heb al overwogen hoe... Van een gebouw afspringen? Dat geeft zoveel troep.
Voor een trein springen? En de machinist met een trauma achterlaten zeker?
Pillen? Ja dat lijkt me de mooiste oplossing.
Maar toch, dan is er mijn vriendje die me zo erg staande houdt, die me ondersteunt en die met me huilt en met me lacht.
Mijn moeder die altijd voor me klaar staat.
Waarom pak ik dan toch dat mes en die pillen?
Ik heb antidepressieva en ga elke dag naar de opname vervangende dagbehandeling. Ik zeg dat het helpt, maar doet het dat wel?
Ik weet het niet het gaat niet ik blijf maar spoken.
HELP ME IK WEET HET NIET MEER!

Datum:
17-05-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.