Levensverhalen (pagina 1854)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

intens verdriet en pijn

ik voel me leeg en zo alleen.ik zie nu dat mijn leven niet veel meer te bieden heeft.ik heb een gezin waar ik ziels veel van hou maar die me geen liefde kunnen geven .dat doet pijn .ik heb gedacht een goede moeder te zijn maar niets is daar van waar.de pijn is niet meer te dragen .
Datum:
27-05-2005
Naam:
petra vaes
Leeftijd:
51
Provincie:
Noord-brabant

mijn verhaal

Hallo mensen, ik zal hier heel in het kort mijn verhaal vertellen.

Het begon allemaal toen ik 8 was. Voor mijn vaders werk verhuisden we naar het buitenland. En zeker elk half jaar verhuisden we wel nog een keer. Ik had dus geen vrienden behalve dan mijn broers.

Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen, ik was 12, 13 jaar. Ik werd depressief en toen we in amerika gingen wonen werd het alleen nog maar erger.

Ik heb toen zelfs een half jaar op straat geleefd. Veel dingen gezien, veel meegemaakt.
Zo is mijn beste vriend, hem heb ik toen leren kennen, neergestoken en in mijn armen overleden. In die periode op straat waren de eerste 2 keer dat ik het bijna gedaan had. Maar hij had het altijd voorkomen. Ik voelde me zó machteloos toen hij werd neergestoken.

Toen ik weer thuis woonde ging het niet beter, juist slechter. Ik was net 15, gebruikte drugs en was zwaar depressief. Op een gegeven moment ging mijn vader me slaan. Toen mijn moeder er uiteindelijk achter kwam zat hij een nacht in de gevangenis en ik een week in het ziekenhuis.

Hij vertelde mijn moeder dat hij tumoren in zijn hoofd had en niet behandeld meer kon worden. Pas toen hij op sterven lag in het ziekenhuis hebben we het goedgemaakt.

Daarna gingen we weer terug naar Nederland. Het ging redelijk goed. Behalve dan dat iemand die ik vertrouwde mijn verhaal had doorverteld op school en iedereen het toen wist. School werd een pure hel.

Toen met kerst 2004 vertelde mijn moeder dat ze ook kanker had. Een week later is ze overleden. Niemand had verwacht dat het zo snel zou gaan... Sindsdien gaat het weer bergafwaarts.
Datum:
27-05-2005
Naam:
Matthew
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

in hel leven

ik heb mijn moeder op 6jarige leeftyd verloren.myn vader had zo'n verdriet dat niet meer wou leven.dus in april 1999 overleed en liet mij en mijn broertje achter met schulden.nu heb ik n dochter van 3 en onze leven is n hel.soms hebben we geen geld om te eten en de buurtbewoners ziiten mijn broertje dreigen.de woningbouwstichting wil ons uit het huis zetten.terwyl er niks aan de hand is.ik raak mijn dochter kwyt.ik heb nooit rust in mijn leven gekend en ik snak er nu zo na.gewoon rust en kunnen genieten va mijn leven.
Datum:
27-05-2005
Naam:
indogirl
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

waarom???

ik bdn bijna 17 en op dit moment supergestrest!
ik weet niet meer waarom ik nog zou proberen om verder te gaan ik heb er ook echt geen zin meer in.
ik weet niet waarom ik me rot voel maar ik voel me alleen buitengesloten en al te veel vrienden heb ik niet meer...ik heb het leukste all gedaan in me leven als je het mij vraagt...
ik kan alleen niet aan een vriendin komen dat is het laatste wat ik nog zou willen maar dat zit er denk niet meer in, aangezien ik toch waarschijnlijk binnenkort eindelijk een einde eraan maak....

ook ben ik al nooit bedoeld om te leven, aangezien ik bij me geboorte meerderd hersenbloedingen heb gehad en hierdoor motorisch een achetrstand heb aan mijn linkerbeen (spitsvoet) waardoor ik een beetje mank loop ik voekl me hierdoor helemaal onzeker en ongelukkig en het achtervolgd me ook erg...thuis is het toch maar ruzie en missend doen ze me toch niet (zie er steeds erger teggenop om naar huis te gaan), en mijn paar vrienden? k heb er 1 die het weet maar die voelt zich ook kut..hij is denk de enige die mischien mij wel zal missed :(

ik houd me nou vast aan mijn muziek en naar concerten gaan enzo...

ik weet dat dit een lang stuk is maar ik moet het gewoon ff kwijt sry voor de ruimte die ik verbruikt heb...
Datum:
26-05-2005
Naam:
......
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

mijn gev0elens

Hall0.. Ik ben Kim van Dijk
ik heb geen verhaaltje 0m te schrijven maar uit mijn gev0elens in gedichten en in zingen.. daar0m dit gedicht.. begrijpt iemand me?

Inkompleet:

ik voel me zo leeg
maar ik zit vol met tranen
iedereen vraagt aan mij waar0m ik zweeg
maar d0or dii vragen, weet ik me geen weg te banen
het m0et eruit, maar het lukt me niet
waar0m heb ik t0ch z0veel verdriet?
ik kan er niet meer tegen
het lege gev0el gaat maar niet weg
is dat de rede waar0m ik niks zeg

ik weet niet wie ik ben
en ik weet niet waar0m ik mezelf niet ken
ik ben iemand anders
dan dat meisje dat in die spiegel kijkt
van buiten ben ik vr0lijk
maar het is niet wat het lijkt
wat is het t0ch dat ik mis
ik w0u dat ik het wist..!!

en na alles..
weet ik me n0g geen weg te banen
d0or al deze tranen
z0o lang dit gev0el
maar t0ch weet ik niet wat ik bed0el

ik mis niets
maar t0ch iets
ik weet z0veel
maar t0ch niets
maar er is 1 ding wat ik wel weet..
IK BEN INK0MPLEET!:(
Datum:
26-05-2005
Naam:
Kim van Dijk
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

dood

k wil heel vaak dood, vandaag sekr. k heb rusie gmaakt me iemant waar k heel feel om geef. het was egt heel heftig gesprek. het was kwetsend. gelukkig was er iemant online die hetselfde d8 soals my. sei heeft me bestwel geholpen. toen k het egt nie meer kon hebbe heb k een fan myn skouting leiding opgebeld en die heeft me heel erg geholpen en gaat die jongen aanspreke. k ben bang da k tefeel an meself denk en dah k meself te feel aanstel. met selfmoord was eignlyk al begonne fanaf myn 7e. k hat me voor de 1e x gesneden omda k iets hat meegmaakt, myn frindin hat me n de steek gelaten. daarna ben k een hele tyd gestopt. pas op mn 12 ben k weer begonnen. een klasgenootje deed het ook en k vond het helpen. mn ouders zyn er 8er gekomen, k ben darna gelyk gestopt. mar fandaag kan k het efen niej meer houde, hoor fan alle kante dah iedreen me haat. heb meself heelmaal onder gesneden, en laatst 35 aspirientjees ingeslikt. k wil heel graag fan ut dak afspringen maar k durf het nie.
xxx sleentje(sgryft celaine)
Datum:
26-05-2005
Naam:
sleentje
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

kutleven

ik voel me elke dag alleen gelaten ik heb nergens vriendinnen en op de bass school werd ik altijd gepest, toen ik naar de middelbare school ging dacht ik: yes, nieuwe start maken en hopen dat het op deze school wel leuk word maar nee het werd (en is nogsteeds) kut, thuis wouden m'n ouders me vaak helpen maar ze begrepen er niks van en vonden dat ik en te schelle stem heb elke keer als ik praat dan of ik praat te hard dat m'n ouders boos worden dat ik schreeuw of ik praat te zacht dat ze me niet horen en dan voel ik me in de steek gelaten, m'n kleine zusje word altijd voorgetrokken en de enige wie ik nog heb is m'n zus zij steunt me gelukkig anders was het echt niet goed met me gegaan , op school weet ik ook niet waar ik moiet gaan staan enzo bij mijn (NOT DUS) vriendinnen en dan zeggen ze : "wat doe jij hier? " en ze zorgen altijd wel dat ik weg ga en dan ben ik ook nog de dochter van de directeur...da's pas echt kut ze vinden dat ik arrogant doe omdat m'n vader hier werkt en dat ik kapsones heb enzo... ik weet nie hoe ze erbij komen en dat bedoel ik echt niet verkeerd...ik weet het niet hoe het komt maar ik haat mijn leven ik schrijf alles op in mijn dagboek maar dat heeft niet veel zin dat maakt m'n leven niet beter...snik wat moet ik doen??
Datum:
25-05-2005
Naam:
carola
Leeftijd:
12
Provincie:
Flevoland

ik wil dood

Ik haat school want voor de juf doe ik bijna nooit iets goeds en voor mijn mama ook niet,ik heb nooit eens geluk alles steekt tegen,op school zijn dan van die rijke kinderen die alles krijgen en ik heb bijna geen geld in de famillie gaat alde aandagt naar mijn zus,als zij iets vraagt krijgt ze het en ik niet,ik wil elke dag zelfmoord plegen dan heb ik tenminste een beetje rust.
Datum:
25-05-2005
Naam:
daan
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

mijn verhaal

ik heb geen zin meer in het leven,
niemand die van me houd,
ik voel me gewoon dagelijks klote, op het werk krijg ik overal de schuld van ook al heb ik het niet gedaan, thuis is de situatie gespannen omdat mijn vader iedere avond gaat zuipen mijn moeder is bijna nooit thuis en mijn broer woont uit huis.
waar kan ik nog heen????
naar de hemel is de beste oplossing me voor de trein gooien dat doe ik binnekort.
het boeit me niet meer wat andere van mij denken ik wil gewoon dood!!

als mijn broer bij ons is en ik ben boven is het onder gezellig, maar wanneer ik onder kom valt de stilte in de woonkamer dat doet me enorm veel pijn heb vaker op mijn kamer zitten te huilen van verdriet en met de gedachten van dat mijn ouders meer van mijn broer houden dan van mijn want ik ben toch maar een nietsnut met twee linkse handen zo denk ik dat hun over me denken !!
weet echt niet wat ik er mee moet dus dan denk ik maar aan zelfmoord dat is voor mij de beste oplossing maar dan doe ik mijn 3 beste kameraden pijn hoe kunnen hun mij dat ooit vergeten???

maar ik wil dood mijn leven heeft geen nut meer !!

mensen vaarwel en bedankt voor de aandacht die jullie even voor mij hebben genomen
Datum:
24-05-2005
Naam:
N
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

te veel

ik ben me halfe leven sexueel misbruikt ik heb op straat geleefd en bijna geen eten gehad. ik werk nu hard en ik heb een zoon maar alles blijft mis gaan ik heb 2 relaties gehad waar ik geestelijk en lichamelijk mishandeld bent ik ben in 2 jr tijd 3 keer geopereerd en me auto total loss gereden ik ben zo moe ik heb het al is gebrobeerd en het is dat ik een zoon heb anders was ik hier nu niet meer ik praat er met niemand over ik durf niet dan denken ze dat ik aandacht wil maar ik ben zoooooooooooo moe en zo verdrietig ook al ziet niemand het ik huil graag alleen.
Datum:
24-05-2005
Naam:
melissa
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.