Levensverhalen (pagina 1850)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik wil niet meer leven

Ik wil niet meer leven... Ik ben het level al hele lange tijd zat, en mijn allergrootste wens is gewoonweg de dood... Ik hoop dat die ook snel komt voor mij.

Ik heb al eerder van deze gedachten gehad, maar dat kwam doordat ik al teveel heb meegemaakt in mijn korte leven.
De laatste maanden komt het weer helemaal terug, sinds dat ik weer werkeloos ben geworden. Tja en als je werkeloos bent ziet je bankrekening er ook niet echt bepaalt rooskleurig meer uit. Daar wordt ik al behoorlijk depressief van. Dan is er nog het feit dat ik niet meer terug kan naar het vak waar ik voor geleerd heb (DTP, Grafisch), en dat komt omdat als ik veel achter de computer heb gezeten veel last kan krijgen van RSI. Dit heb ik de ene keer erger dan een andere keer.
En dan is er ook nog het probleem dat ik nu al weer vrij lange tijd vrijgezel ben, en ik het gewoon heel erg mis om me aan iemand verbonden te voelen. Ik voel me gewoonweg eenzaam.
En dan kijk ik om mij heen, al mijn vrienden en familie hebben een goede baan, een relatie etc... En bij mij is alles zo'n verschrikkelijke chaos.
En door dit alles kan ik ook niet meer sporten omdat ik elke keer ademhalingsproblemen krijg. Als het nog niet erg genoeg was kan ik mijn hobby en mijn lust ook niet meer uitvoeren.

Echt ik wou dat ik dood was. Het leven is gewoonweg niet eerlijk.

Er is nog maar 1 ding op deze wereld wat mij op dit moment op de been houdt, en dat is een bepaald computerspel. Daarin kan ik voor even al mijn gedachten vergeten en plezier hebben in het spelen met mensen aan de andere kant van de wereld.

Maar ik denk dat ik binnenkort maar er mee moet stoppen (met het leven). Ik ben helemaal kapot van binnen.


Gegroet GW
Datum:
11-06-2005
Naam:
GW
Leeftijd:
24
Provincie:
Overijssel

I was afraid

I was afraid to the dead. But i was also afraid to live. I don't know it animore. should i live or shuld i died. i chouse to live and everything is going much better now. thanks from friends en family!
Datum:
11-06-2005
Naam:
english-girl ( i chose a provincie or something.
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

Hallo,

Ik denk ook (nogsteeds) regelmatig aan zelfmoord. Dat doe ik al de laatste 6 jaar en heb het al 5 keer tevergeefs geprobeerd. op mijn 7e, 12e en 16e ben ik herhaaldelijk verkracht. Ook had mijn vader nogal eens losse handjes. Een vriend van me pleegde zelfmoord voor mijn ogen en zei dat het mijn schuld was. En natuurlijk is ook mijn hart gebroken. Zelf vind ik dit alles niet genoeg om voor dood te gaan. *Hoe graag ik het ook zou willen* Dus lieve mensen, denk asjeblieft goed na voor je iets doet. Er is een groot verschil tussen dood willen, of niet meer willen leven..
Datum:
10-06-2005
Naam:
Eva
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Hoe kan ik helpen...???

Mijn allerbeste vriendin is al een hele tijd depressief, naar de buitenwereld toe is ze altijd heel erg vrolijk. Maar diep van binnen zit ze in een diep zwart gat. Ze heeft veel meegemaakt en vind zichzelf een slecht mens, ze denkt dat ze mensen alleen maar pijn kan doen terwijl dit helemaal niet zo is. Zij is 1 van de allerliefste personen op deze wereld!!!! Maar dit kan ze zelf niet zien.. Eerst was het altijd een meisje vol energie die veel lol had. Maar de laatste tijd heeft ze er geen zin meer in... Ze kan niet meer lachen en voelt veels te veel pijn van binnen. Ze heeft al zo vaak geprobeerd gelukkig te zijn maar steeds weer lukte het haar niet. Ze wilt nu niet meer proberen en wacht af op het moment dat ze eindelijk de stap durft te zetten, de stap om niet meer te hoeven leven en de pijn niet meer te voelen. De stap om al haar dierbaren achter te laten en ook mij met veel verdriet en pijn achter te laten... Ik wil haar graag helpen, ik wil haar laten zien dat er nog zoveel moois te beleven is in deze wereld...maar hoe doe ik dit?? Ik weet niet wat ik moet doen, het enige wat ik weet is dat ik niet zonder haar kan. Zonder dit lieve vriendinnetje zie ik mijn leven ook vervagen.... Meisje alsjeblieft doe het niet, ik geef teveel om je...
Datum:
10-06-2005
Naam:
Marijke
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

hoe moet ik het noemen

op een afstandje bekijk ik mijn leven.
Na alles wat ik heb meegemaakt heb ik het nu toch best leuk voor elkaar.
Een goede baan, lieve familie, stapvrienden.
daar is het al,stap vrienden, mensen die je tijdens de leuke momenten ziet.
Mensen die je ontmoet als je een leuke tijd wilt hebben.
Mensen voor het weekend.
Ik voel me leeg, kaal,naakt.
Ik ga na mijn werk, moet je na gaan dat ik met mensen werk die zware geestelijke problemen hebben, die ik uit de put moet trekken.Terwijl ik me zoals nu gewoon bezig hou met zelfmoord.
het is niet constant aanwezig hoor, maar de laatste paar weken speelt het steeds vaker door mijn hoofd.
En daar sta ik, het leuke populaire meisje, waar iedereen graag mee omgaat.
Maar niet wetend, dat dat meisje zo verschrikkelijk eenzaam is.
Zo vaak verteld dat ik bijzonder ben, maar waarom ziet niemand dan niet wie ik echt ben.Dat ik liefde nodig heb, en niet oppervlakkigheid, lieve lachen heen en weer, biertjes drinken dansen en weer naar huis.
Alleen, altijd alleen. In de grote menigte ben ik alleen, met een huis vol familie ben ik alleen.Nachten loop ik te denken, met al mijn therapeutische theorietjes die ik er tijdens mijn opleiding heb ingestampt.En ik kom er niet uit, ik weet niet waar die leegte vandaan komt. Ik vind het leven vaak zwaar, de eenzaamheid wordt me zo vaak teveel, ik wil van iemand houden, maar ik kan dat niet, en dan ontvang je ook geen liefde. Ik wil er gewoon bij horen, ik wil het waard zijn.
Ik wil niet die oppervlakkigheid. Maar toch,ik kies er telkens voor, bang om nog eenzamer te worden.
Maar uiteindelijk geeft het mij alleen maar meer leegte. Wat zit er in vredesnaam in mij, dat ik me zo voel. Ik wil het niet voelen, maar het wordt steeds sterker, en ik steeds zwakker om dit gevecht nog aan te gaan.Ik ben bang, dat ik straks echt dit gevecht verlies. Ik wil zo graag die rust, die stilte in mijn hoofd. Maar ik wil ook een doel hebben, ik weet niet waar ik voor leef.Ik wil ook niet meer leven, maar ergens ook wel, maar dan met die rust. Ik voel me verward, mijn hele lichaam doet pijn. Ik wil die pijn die zo diep in me zit, pakken aanraken, uit me trekken, maar het is niet tastbaar. Ik weet ook niet hoe ik het moet noemen
Datum:
09-06-2005
Naam:
I need love girl
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

ik was bang

ik was bang.
voor de leegte die zou komen.
niemand hield meer van mij.
dat was wat ik dacht.
ik hat te weinig kracht.
om overeind te staan.
maar nu kan ik weer verder gaan.
doordat ik ben gaan praten.
met mijn goede maten.
die ik vertrouw.
en waar ik veel van hou.
in die tijd wou ik dood.
ik wilde verdrinken in een sloot.
mezelf de polsen doorsnijden.
de angst vermijden.
maar die angst moet je juist tegemoet gaan.
dan pas kan je weer op bijde benen staan.


ga met mensen die je vertrouw erover praten..!!!
Datum:
09-06-2005
Naam:
kdii
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Mijn zelfmoord verhaal

hallo iedereen!!
ik Caressa en ik ben 12 jaar.
op het eerste gezickt lijk ik een heel normaal meisje maar in het echt ben ik heel gevoelig van binnen.
een meisje in mijn klas heeft er voor gezorgt dat ik depressief ben geworden en dat ik dus dood wou.
het begon met dat ze me altijd uitscholt en zei dat ze geen hechte vriendschap meer met mij wou, ze was met iemand heeeeeeeeele goeie vriendinnen geworden(een erg goeie vriendin van mij) en ik voelde me gedumpt. toen gebeurde eigenlijk het ergst. het heeft me toen erg geraakt. we hadden ruzie gekregen en ze zei dit: Ik ben depressief geweest en ben het nu weer!! en toen zei ik: Ja, ik was depressief ben er 1 dag uit geweest en zit er nu weer mee!! toen gebeurde het!! dit is wat ze zei: Dat is fijn voor je, weet je ook eens hoe dat voelt!!
ik was geraakt en kon wel gaan janken!!
dat heeft me heel veel pijn gedaan van binnen. ik heb al meerdere keren met een mes op mijn keel en pols gestaan, mezelf bijna op gehangen en mezelf geprobeerd te wurgen. ik ben gewoon heel depressief geworden en kan de wereld af en toen niet aan. ze scheld me nog steeds heel erg uit zonder reden en dan voel ik me van binnen eigenlijk alleen gelaten.
ze wilde geen vriendinnen meer met me zijn want ze heeft een keer tegen mij gezegd dat ze definitief geen vrienden wou zijn. dat kon ik niet aan en heb toen allemaal krassen met mijn huissleutel in mijn been gemaakt, dat ondekte mijn ouders en zeiden dat ik niet in mezelf moest snijden en dat ik me niks van haar aan moet trekken. maar bij mij lukt dat niet. ik kan haar moeilijk negeren als ze naast me in de klas zit en me altijd uitscheld dat kan ik echt niet!! die vriendin van mij (en nu dus afgepakt) zegt af en toen ook tegen mij dat ze gek wordt van haar rot opmerkingen. dus ik heb het nu wel minder omdat ik andere GOEDE vrienden ben gaan zoeken. het is wel al wat minder geworden, maar het blijft toch bij me en ik wil nog altijd op sommige momenten mezelf pijn doen, andere of iets kapot maken. daar valt niet mee te leven en ik ben dus tot de conclusie gekomen dat ik dood wil. maar ik wil niet weten wat ik mijn familie en ECHTE vrienden wel niet aan doe, ookal denk ik dat dit het beste is.
ik zou alle mensen aan willen raden, denk eerst aan je familie en doe dan de juiste (volgens jou) beslissing.

-xxx- Caressa
Datum:
09-06-2005
Naam:
C.S. boogschuter!!
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

nothing

wrom kan je inplaats van zelfmoord plegen de hele dag slapen zonder dat iemand daar last van heeft en zich ermee gaat bemoeien. ik loop al bij een psychiater en ik heb een hele lieve vriend maar tog wil ik hier weg,, maar als ik eraan denk wat ik hem en mijn familie aandoe durf ik t niet..ik wil de wereld ontlopen,,niemand hoeft te zien hoe kut ik me voel. dat is voor mij eigen. het probleem is dat ik gesloten ben en over mijn echte problemen niet eens bij de psychiater praat..hier kan het wel,,zo dit moest eruit.zucht
Datum:
09-06-2005
Naam:
believing in everything and knowing nothing at a
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

ik weet het niet..........

ik wil al heel lang dood maar dan word er weer gesegt doe het niet ik houwFnjouw en dan gaa ik weer ligeen denken dan krijg ik weer het gevoel waarom zetten ze mij voor zo'n keuze moet ik voor mezelf kieze of voor hun ik weet het niet ik doe ze nu ook pijn waarom zou ik het dan niet doewn want dan doe ik ze maar even 1 keer pijn als ik zo doorga is het voor altYd.... ik weet het gw0n niet meer ze willen niet zonder mij en een jongen zegt als jij het doe ga ik jU egt missen ik vind hem heel lieF en wil hem geen verdriet doen maar die ruzie's altYd en allUs ben ik zat ik wil niet meer en het zal nooit veranderen en als ze horen dat ik zelfmoord wil plegen komen ze ineens van ja ik houvan jou wil ju nie kwijt en zo maar op een gegeven moment geloof ik dat ook niet meer en ga ik flippen ik snij vaak in mijn polsen om de pijn van binnen weg te snijen maar dat helpt ook niet meer WAT MOET IK DOEN IK WEET HET NIET MEER wil weg........ weg van hier en niet meer terug nooit meer dat kan ik niet ik mis ze nu al mijn moppieJs maar ik zal het me zelf niet vergeven als ik voor mijn leven zal blijven leven.....
Datum:
09-06-2005
Naam:
meisjU
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

ik snap mezelf soms niet

eerst sneed ik in mezelf het met opfleurde als ik me neit goed voelde. als ik ruzie had met heel veel mensen. ik voel me in de steek gelaten door me moeder en ze heeft meer aandach voor me pleegzus dan voor mij.Ik snij dus in mezelf als het me even teveel word. ik heb al een aantal keren geprobeert mezelf te laten verdrinken in bad en te laen stikken. ook wilde ik gisteren uit het raam springen. nik had me vriendin en vriend beloofd dat ik niet meer in mezelf zou gaan snijden maar ik akn me er gewoon neit aan houden.Moet ik het aan me moeder vertellen..?Moet ik hulp zoeken..?

groetjes een hulpeloos meisjes
Datum:
09-06-2005
Naam:
phoebe
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.