Levensverhalen (pagina 1847)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

beschaamd vertrouwen

een kwartier geleden is het nu, dat ik hun vertouwen heb beschaamd, het vertouwen van mijn twee beste vriendinnen, ik was op de een, maar mijn hart lag ij de ander, een foute zin in die mail, heeft een einde aan dat alles gemaakt, nu is het enigste wat me in dit leven houdt de gedachte dat ik mijn ouders heel erg verdrietig maak door uit het leven te stappen, dit is een van die momenten dat ik het haat dat ik zoveel om de gevoelens van andere mensen te geven.
Datum:
18-06-2005
Naam:
erwin
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

???

ik ben ook nooit echt gelukkig geweest ik betijvel of ik het ooit zal worden maar ik vecht er voor.heb behandeling en dit slaat aan
Datum:
18-06-2005
Naam:
danielle
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

dag

Nu ik dit schrijf weet ik niet wat dit eigenlijk is. Is dit een afscheid of is dit een vraag om hulp? Ik denk een afscheid want ik trek het niet meer. Ik heb een zoon van 1 wat echt het beste is wat me ooit is overkomen een huis een hond een vriend en ik ben zwanger. Wat heb dan ik te klagen denken jullie vast. Ik voel me zo rot ik doe zo m'n best voor m'n zoon en m'n vriend maar het is nooit genoeg NOOIT GENOEG!! M'n vriend loopt me alleen maar onderuit te halen en m'n zoon is een schat echtwaar maar hij verdient beter veel beter dan ik ben. M'n vriend doet me zo onwijs veel zeer met zijn woorden en ik heb er met hem over geprobeerd te praten. Hij snapt het niet of wilt het niet snappen en ik snap het echt niet meer. Ik wil bij hem weg maar ik hou zoveel van m'n vriend en op alles wat ik doe heeft hij commentaar echt op alles. Ik kan niet meer ik wil niet meer en nu ben ik op het punt gekomen dat het leven dat er in me leeft me ook niet meer interesseert. Ik trek het gewoon niet meer ik kan ook niet meer aan en ik wil niet meer. Dag
Datum:
18-06-2005
Naam:
Anoniem1983
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

kut gevoel

Altijd als ik in de steek word gelaten dan ga ik in mezelf snijden ,, dan voel ik me fijner ,, ik was laats gek op een jongen en hij wou met me vrijen , maar dat wou ik niet en dat heb ikhem verteld en toen heb ik hem niet meer gezien , maar ik ben egt super gek op hem , en telkens als ik aan hem denk ,dan pak ik iets wat scherp is en dan snijd ik in mezelf,, en ik probeer de hele tijd mijn polsen door te snijden , maar ik heb er het lef niet voor om door te duwen wat moet ik doen?? ik word helemaal gek ,, overal als er iets gebeurt dan ga ik in mezelf snijden en dat wil ik niet maar ik kan er niet mee stoppe groetjes anoniem
Datum:
18-06-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Mijn verhaal...

Ik ben nooit gelukkig geweest. Al zolang ik me kan herinneren heb ik gedachtes gehad die gingen over dood en zelfvernietiging. Op m'n twaalfde is dit uit de hand gelopen en werd ik depressief. Ik voelde me anders, doodongelukkig, sneed mezelf en zag geen uitwegen meer. Toch heb ik vol weten te houden. Toen ik op m'n zestiende ernsige boulimia kreeg, wist ik dat er iets niet goed zat. Mijn relaties waren altijd verschrikkelijk, ik verpestte alles, m'n vriendschappen en alle leuke dingen. Ik MOEST alles stukmaken en nog steeds haat ik mezelf en alle postitieve dingen die ik doe. Nu ben ik opgenomen voor anderhalf jaar in verband met een borderline persoonlijkheidsstoornis nadat ik drie zelfmoordpogingen gedaan had. Ik krijg nu hulp en hoop dat ik ooit een beetje gelukkig zal worden, ook al zie ik de dood nog steeds als het enige positieve dat er is...
Datum:
17-06-2005
Naam:
Renée
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

.....

vroeger heb ik vaker gedacht aan zelfmoord het is niet zo dat ik de daad werkelijk zou verrichten maar wel de gedachten hebben dat het leven van andere zonder mij tg verder zullen gaan dat ik en mijn leven dus eigenlijk nutteloos is. Dit allemaal wat ik op heb geschreven lijkt op een niet samen hangend geheel, maar ik zal duidelijker probereb te zijn(ik ben namelijk niet te houden wanneer ik begin met typen). Sinds mijn kinderjaren heb ik onzettend veel last van mijn eigen gedachten, ik denk te veel na en analyseer gebeurtenissen om mij heen mateloos ik heb ook altijd ontzettend lage zelfvertrouwe gehad. IN mijn pubertijd verergerde dit en haatte ik me zelf er waren dagen dat ik niet buite wou gaan omdat ik de mense het niet aan wou doen om zo een lelijke persoon als mijzelf op straat te zien. in sie tijd dacht ik niet echt aan zelfmoord maar wou gewoon niet leven en op de eerste plaats niet geboren zijn. na een tijdje kwam ik daar overheen. ongeveer 2 jaar lang heb ik niet echt erg last gehad van die gevoelens maar ze zijn er wl structureel gebleven en zijn nog steeds aanwezig in mijn leven. de paar mensen die af weten van mijn onzekerheden zeggen tegen mij dat zij het nooit zouden weten van me, ik kan als ik het wil heel goed verbergen hope ik me voel zo goed dat de mensen juist het tegenovergestelde denken van hoe ik me in het werkelijkheid voel. ik moet deze email nu wel een beetje afronden. tot slot wil ik er nog bij vermelden dat ik me zelf best wel haat ik haat me zelf dat ik niet gelukkig kan zijn met me leven en met mezelf zoals het is ik haat het
Datum:
17-06-2005
Naam:
moi
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

dood

is het niet gewoon beter om dood te zijn??
niemand geeft tog om me, kank net zo goed zm plegen..

groetjes..
Datum:
17-06-2005
Naam:
gurl
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Mijn verhaal..

Wel, ik werd geboren en vanaf toen begon deze hel voor mij. In het begin viel het allemaal wel mee, ik heb een leuk gezin, leuke hobby's, leuke vrienden. Maar op m'n 9e word ik sexueel misbruikt tot ongeveer mijn 12e levensjaar. Sindsdien ben ik ontzettend depressief.. Ook mijn vader heeft kanker gehad maar heeft dit gelukkig wel overleefd. Zelfmoordgedachten spelen bij mij al vanaf mijn 14e levensjaar. Ik ben een poging ondergaan, maar die mislukte..
Ik heb professionele hulp, maar echt helpen doet het niet..Wel, ik haat mezelf en m'n leven. Ik voel zoveel pijn van binnen, dat de dood me de enige oplossing lijkt..

Dit was mijn verhaal in het kort..

Kusje
Datum:
17-06-2005
Naam:
Blackrose
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

Het einde

Ik overweeg al maanden lang zelfmoord. Steeds meer wil ik het doen. Ik heb hulp gezocht bij mensen die naar me luisterde maar het heeft niets uitgehaald. Mijn belangstellingen in het leven zijn afgenomen en ik ben ook niet meer geinteresseerd in andere mensen. Ik wil zelfmoord plegen omdat ik het niet leuk meer vind. Ik heb ook andere websites bezocht over zelfmoord maar overal beginnen ze over "problemen" die ik zou moeten hebben , maar ik heb helemaal geen problemen. Ik heb niemand verloren , me studie gaat goed , ik heb een prettig sociaal leven etc. Ik wil zelfmoord plegen omdat ik het leven saai vind, uitdagingen zijn een kwestie van tijd en inspanning waarvan ik mezelf niet hoef te laten zien dat ik het kan. Ik heb geen zin meer om hier te blijven daarom wil ik weg.
Datum:
17-06-2005
Naam:
-
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

Ik denk sinds een aantal maanden aan zelfmoord. Dat is omdat ik in deze wereld niks goed kan doen lijkt wel. Mn vader zegt dat ik een grote fout ben en dat ik beter nooit geboren had kunnen worden. Ook krijg ik altijd alleen maar dingen te horen wat ik fout doe en dat is volgens mijn vader heel veel. mn ouders zitten financieel heel krap en daar word mn vader heel depressief van. alleen reageerd hij dat af op mij, alleen op mij!!! niet op mn broertje of mn moeder nee ik, Ik ben de lul!!! in het begint probeer je je er niks van aan te trekken maar op een gegeven moment kan je het niet meer negeren. Als je het jaren achter elkaar hoort ga je het op een gegeven moment vanzelf geloven. En dat punt heb ik een tijd geleden berijkt. Ik heb geen zelfvertrouwen meer want alles wat ik ooit gehad heb is de grond in geboord. het enige wat ik nu nog van mezelf vind is een grote fout!! En daarom denk ik dat ik er beter een eind aan kan maken daar is iedereen mee geholpen. Ik heb nu het lef er nog niet voor maar hoe langer dit doorgaat hoe meer haat ik voor mezelf krijg hoe eerder ik die echte stap zet.Ik heb het namelijk wel een keer geprobeerd. Heb met een mes gedeeltelijk mn linker pols doorgesneden maar dat is al weer aan het genezen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Want aan de ene kant wil ik helemaal niet dood!!. maar ik hoop alleen dat die kant sterker is als de andere. anders kunnen dit misschien wel mn laatste woorden zijn.
Datum:
17-06-2005
Naam:
stephanie
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.