Levensverhalen (pagina 1833)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik weet het niet meer.

Toen ik 8 was zijn mijn ouders gaan scheiden. Sindsdien hebben ze al hun frustraties, irritaties en ruzies over mijn rug uitgevochten want praten met elkaar kunnen ze niet meer. Inmiddels ben ik 21 en het enige wat verandert is, is dat ze nu steeds dreigen mijn financiele steun in te trekken. Het gaat uiteindelijk altijd weer over geld. Gelukkig kwam ik 2,5 jaar geleden mijn fantastische vriendje tegen. Iemand die het minder erg maakte want wat er ook gebeurde ik had hem. Maar zelfs dat heb ik 2 maanden geleden zelf verpest door vreemd te gaan. Het stelde niks voor, ik wilde me alleen weer eens aantrekkelijk en bemint voelen. Maar mijn vriend kwam erachter zelfs na mijn leugens. Nu ben ik degene waar ik het meest van hou voorgoed kwijt. Ook zijn familie en vrienden waar ik ook gek op ben, ben ik nu kwijt. Hij kwam alleen nog mijn spullen brengen. 2,5 jaar in een keer weg zonder hem dingen uit te kunnen leggen. Via mail probeerde ik dat nog maar uit zijn reactie bleek dat er nog steeds dingen waren die niet zo waren. Maar hij wil een tijdje geen contact dus kan ik het niet meer recht zetten. Ik mis em ontzettend en dat heb ik mezelf aangedaan maar dat maakt het er absoluut niet makkelijker op. Alleen moeilijker want buiten dat ik hem mis ben ik al mijn rechten kwijt en komt er een enorm schuldgevoel en schaamte bij kijken. Binnenkort zal mijn hondje overlijden aan kanker. Mijn vader heeft me gezegd dat ik niet zo moet zeuren en doorgaan, ik heb het toch zelf gedaan. Mijn moeder is boos dat ik na een week het nou nog niet heb geaccepteerd en doorga met mijn leven. Mijn beste vriendin is nu heel gelukkig met haar nieuwe vriend wat ik haar gun maar ik heb haar nu zo hard nodig en ze is er niet voor me. Er is wel 1 vriendin die echt geweldig is maar die ook de pijn niet voor me kan wegnemen. En de pijn wordt niet minder maar erger. Iedere keer wil ik met mijn auto ergens tegenaan rijden maar daar breng ik andere mee in gevaar. Nu heb ik pillen meegenomen van mijn moeder want ik kan niet meer ik ben helemaal op, ik kan het niet accepteren en zonder mijn vriend kan ik niet leven. Mijn ouders willen dat ik het accepteer maar dat kan ik niet en dus blijf ik ze teleurstellen. Maar ik kan al niet leven met de teleurstelling in mezelf, laat staan de teleurstelling van mijn ouders. Ik heb in alles gefaalt. Het lijkt me heerlijk nu om in te slapen en nooit meer wakker te worden. Want leren leven met deze pijn zal ik nooit kunnen...
Datum:
03-08-2005
Naam:
Ter
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

waarom

Er is maar 1 vraag die ik zou willen stellen, aan al diegene die hun verhaal zo openlijk hebben neergezet. Is er dan buiten je verdriet helemaal niets meer belangrijk??

Het is voor mij, die toch haar portie ellende vanaf haar leeftijd 8 heeft gehad, zo moeilijk te bevatten, dat al de door je meegemaakte en nog mee te maken ellende, je doet besluiten er een einde aan te maken.

Er is toch nog een heel klein lichtpuntje, waar je naar kan kijken??

Heel veel kracht,

Sonja

Datum:
02-08-2005
Naam:
sonja
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

Geen brief

Mijn man heeft 2 jaar geleden een eind aan zijn leven gemaakt hij had de ziekte OPS al 15 jaar hij zat vast een een cirkel die niet te doorbreken was zijn karakter alles maar dan ook alles was veranded ben al 2 keer gehuwd geweest maar wel met dezelfde man een brief nee...we hadden alles besproken 3weken voor die tijd ik had altijd verwacht dat hij aan een hartaanval zou sterven maar helaas nam hij zelf het heft in handen.Graag zou ik andere mensen willen helpen die met deze gedachten rondlopen .Vriendelijke groet Astrid
Datum:
01-08-2005
Naam:
Astrid Klaassen
Leeftijd:
51
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Ik ben toch niet slim mijn leven is niks waard me ouders vinden me ook dom.
Ik ben toch een stuk vuil wat niks waard is
Datum:
01-08-2005
Naam:
Art
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

depresivieteit zelfmoord neigingen gepest alleen bisxsueel en sl

ik ben slechthorend sinds mn geboorte ik word daar als sinds groep 4 mee gepest ik ben toen gaan nadenken over mn leven ik ben al bij 2 verschillende psychiatoren geweest deze hebben bijde mijn probleemniet sirieus genomen en alles aan mijn ouders vertelt nu zijn mijn ouders ook nog ns gescheiden en heeft mijn vader binnen 2 maanden al heeft een nieuwe vriendin gekregen ik heb niks tegen haar maar het ging voor mij te snel mijn pa accepteerde niet dat t voor mij te snel ging. Ik ben al bijna mn hele leven depresief en heb sinds groep 6 zelfmoordneigingen nu blijkt dat ik ooknog eens een extra afwijking heb ik heb concentratie moeilijkheden. Ik heb al het gevoel dat ik genoeg gezijk aan mn kop heb . ik moet om dit te laten testen weer naar een psychiator maar dit is wel het laatste wat ik wil. Het vertrouwens persoon op school kan ik niet vertrouwen mijn leraren niet mijn zogenaamde vrienden vertellen ook alles in hun dronken bui aan iedereen en bij mn ouders kan ik het niet over mn hart verkrijgen zijn er mensen die dit probleem kennen en mij kunnen helpen tips geven en wie ik egt kan vertrouwen
Datum:
01-08-2005
Naam:
mster
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Waarom...!!!

Hallo ik ben un meisju van 17 en heb vanf me 10 al zelfmoord neigingen!op m'n 14é ben ik voor de bus gesprongen 2 jongens hebben mij op tijd weg kunnen duwen ...0p dat moment baalde ik me heele fammilie had dr verdriet van dat ik niet meer wou LEVEN ik heb nu nog steedsl ast van zelfmoord neigingen.Het is heel moeilijk om dr mee om te gaan.je moet het zien als un ziekte in ju hoofd un te kort aan een bepaalde stof in ju hersens waardoor je zo diep in un dal zakt en alles zwart ziet!ik heb vaak in therapie gelopen het enigste wat mij op de been houd is dr over schrijven en er over praaten met familie en vrienden....ik heb nog un lange weg te gaan..ik voel me nu in un heel diep dal!!!maar ik hoop ooit dat het goed komt.
Datum:
31-07-2005
Naam:
rachel
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Do0d

Ik ben een meisje van 12 jaar en ga naar de 1e. op mijn basisschool kon ik met iedereen wel goed opschieten maar 1 meisje daar was ik dan even hele g0ede vriendin mee en dan maakte ze weer ruzie. dan zette ze iedereen tegen me op en voelde ik me heel erg in de steek gelaten door al me vriendinnen. ik wou toen al zelfmoord plegen maar toen ik dat tegen iemand verteld had op msn lulde die alles door en kwamen die "nepvrienden" dat ook te weten. die vertelden dat natuurlijk weer aan iedereen door. toen vroeg een van die meisjes waarom ik zelfmoord wou plegen. het antwoord was het is jou schuld dat vertelde ze aan iedereen en later zei ze op msn je pleegt maar zelfmoord ik wil niks meer met je te maken hebben datraakte me heel diep en wou ik alleen nog maar erger zelfmoord plegen. Thuis gaat het ook niet zo best. vorig jaar is mijn moeder er achtergekomen dat ze kanker had. dat vond ik heel erg om te horen want ik was best bang dat als ik het aan iemand zou vertellen ze mij kklijer enso0w n0emden . elke keer als ik gesgeld hoor met kanker krijg ik tranen in mijn ogen want er zijn heel veel mensen die eraan dood gaan. gelukkig ging de operatie goed . daarna moest ze nog een keer geopereerd worden want er was nog iets mis. later moest ze ook nog chemotherapieen en was ze telkens erg moe en ahd ze geen tijd meer voor mij. ik heb ook nog een broer die erg vervelend is. hij slaat me en schopt me bijna elke dag. als ik dit tegen mijn oufders vertel doen ze er niks aan . mijn vader drinkt best veel en word vaak boos dan begint hij te schreeuwen enzo. mijn moeder vind dat ook niet leuk en het was een keer zelfs zo erg dat se wou scheiden maar dat is al een hele tijd geleden. ik wil heel graag zelfmoord plegen maar ik durf het niet je hoort zoveel verhalen van mensen die het gedaan hebben en vrienden die er maar niet overheen kunnen komen. maar ik heb toch geen vrienden. ik heb al heel vaak verkering gehad mijn broer zegt ook heel vaak dat ik een hoer ben enzo dan word ik boos en word ik helemaal wild enzo ik heb nu een lamme arm dus ik stop maar ik heb nog veel veel veel meer problemen maar die kan k nu even niet meer kwijt. ik durf neimand meer te vertrouwen dus ik kan het ook tegen neimand zeggen. iedereen die ook zelfmoord wil plegen denk er goed over na het is een belangrijke keuze;) [K]uszz My
Datum:
31-07-2005
Naam:
((.*. Rest In Peace.*.))
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

leven is hooploos !

soms ben je boos en soms ben je verdrietig maar ik ben dat altijd het is raar ik hou van niemand zelfs niet van me familie mijn verleden was hel alles is hel voor me school vakantie schoolreisje alles is levende hel voor me in mijn ogen zie ik alles anders dan mensen ik heb meer fantasie ik wil over me promblemen praten ik vetrouw niemand en me moeder begrijpt me niet dus dan prop ik alles op tot dat ik op een dag onplof het is veel stres veel te veel en ik word snel boos en ik weet niet waarom? dat is echt raar ik woon bij mn moeder ik mis veel dingen zoals een vader zus een goede familie en dat heb ik niet ik wil gewoon soms verdwijnen en dat vinden mensen raar ik niet het zou voor mij prettig zijn want ik voel me deprassief alsof diep van binnen iemand speelt met mn hersenen ik ben in de war over alles en ik haat mensen zonder reden ik voel me binnen in me als een monster ik heb altijd iets negatiefs te zegen ik vetrouw niemand omdat ik een rot verleden had dat is mijn verhaal
Datum:
30-07-2005
Naam:
chellsea
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

niet meer kunnen lachen

Geboren worden om te lijden als kind sexueel misbruikt door oudere zus en broer vreselijk vies is dat nu nog edoch ik bleef een vrolijk en optimistisch kind en ging door 13 jaar naar vele ziektes en lijdensweg sterft onze lieve en dierbare moeder.Onze verschrikkelijke dictator van een alcoholistische egoistishe vader maat onze het leven nog meer een hel.Op mijn21st nadat iedereen het huis uit was vertrek ik naar Groningen in een zusterflat
Datum:
30-07-2005
Naam:
geert
Leeftijd:
42
Provincie:
Groningen

nieuwsgierig

nou ik heb eigelijk helemaal geen problemen maar ik ben gewoon nieuwsgierig hoe het voelt om dood te zijn je kan zeggen je voelt niets maar hoe weet jij dat dan vraag ik me af ik denk er wel eens aan maar op dit moment zou ik het leven ook weer niet willen verlaten je weet maar nooit wat hierna is
Datum:
30-07-2005
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.