Levensverhalen (pagina 1835)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelf Moord Nijgingen

Hallow Mensen
K Heb Ook Zelf
Moors Geprobeert
Al 3x Keer Mn Polsen Door Gesneden
Mensen Neem Dese Voorbeeld Niet..
Je krijgt Egt Vet Veel Vedriet En Pijn..
Dus 1 Tip..: Doe Niej Aan Zelfmoord
Grtz Stephanie
Datum:
26-07-2005
Naam:
Stephanie
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

Haat

op school werd ik altijd gepest en mocht ik nooit met de andere meedoen, dit begon al bij de basischool... toen ik op de middelbare school stopte het gepest dacht ik, maar naar een paar maanden begon het al weer. toen heb ik het bad een keer vol laten lopen en stond ik met een tv in mijn handen klaar toen mijn moeder net binnenkwam gelukkig heb ik nu geen last meer van pesterijen of zelmoordnijgingen
Datum:
26-07-2005
Naam:
Nick Koerkamp
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Geen zin meer

Ik heb zelf geen zin meer in het leven.
Ik ben van plan om voor de trein te springen.
Ik heb al zo'n poging gedaan maar het is mislukt
Ik werdt gepakt door conducteurs.
De rede waarom ik dit wil is:
Mijn moeder heeft me 2 jaar geleden het huis uitgezet omdat ze niet meer voor me wilt zorgen.
Mijn vader woon in spanje, daar kan ik ook niet naartoe voor een HEERLIJK warm gezin.

Mijn zusje belt me nooit of als ik haar bel vindt ze het vervelend dat ik bel.
IK heb gewoon helemaal niets.

Ik mis het gezinsleven.
Ik mis ... alles.

Ik praat er met niemand over.
elke dag denk ik aan de dood.
Vooral sochtends.
Ik denk dan: Als ik nu in Den Helder aankom loop ik meteen naar het station om mijn fiets te pakken en rij ik naar plek op het spoor waar de treinen 140 rijden en der dan voorspring.

ik voel me echt klote en ik zoek iemand om erover te praten.
Datum:
25-07-2005
Naam:
Claire Danes (patrick)
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

in de dood mijn rust vinden..

Ik denk de laatste tijd heel veel aan zelfmoord. Bij alles wta ik doe denk ik, was ik maar dood..

Ten eerste mag ik nog niet het huis uit van mijn ouders.. Dit zou zo veel beter zijn voor mijn studie als ik het huis uit mag. Dus nu ga ik iets studeren wat em totaal niet intereseert. Als ik het huis uit ben kan k ook veel beter naar mn bijbaan, die is namelijk prostituee, dit was ook niet mijn eigen keus maar mijn ex-vriendje dwingt me hiertoe.. ik wil zo graag me leven verbeteren maar als ik hier moet blijven wonen kan ik en geen goede baan nemen en uit het wereldje van prostituee stappen.

Ten tweede voel ik me ook heel erg alleen.. Ik heb 1 goede vriend end at is mijn hond. Mijn ouders willen hem niet meer, en wille hem dus laten afmaken omdat hij volgens de buurt erg gevaarlijk is.. Maar het is een lief beestje en hij betekent alles voor me.. IK HAAT MIJN OUDERS!!

Ten derde drink ik ook teveel alcohol.. Alleen zo kan ik als prostituee te werk gaan. Als ik nuchter ben kan ik deze baan echt niet aan..
En door al die dingen die ik met die mannen doe heb ik een soa opgelopen.. Genitale wratten

Het is dus beter dat ik dood ben.. Ik kan dit leven gewoon niet meer aan.. Ik wil opnieuw beginne.. maar dta lutk niet er is gewoon teveel verpest! alleen in de dood zal ik mijn rust vinden

groetjes Floor
Datum:
25-07-2005
Naam:
Floor
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

nu eindelijk gelukkig

Hallo.

Ik was eerst ook ongelukkig.En heb mezelf in al die jaren 14 keer gesneden.En pillen geslikt.enz.
Ik kreeg van niemand aandacht en liefde.
Zelfs van mn ouders niet,ze waren er nooit voor me.Als ik een zelfmoordpoging deed zei mn vader neem een abbonement op het ziekenhuis.En dat vind ik niet normaal.Mn man nu al 5 en een half jaar inmiddels exman was er ook nooit voor me.Dus niemand was er ooit voor me.Ik ben op school vroeger ook veel gepest,omdat ik heel stil was.Ik was toen echt ongelukkig.Ik dacht toen het is beter om er niet meer te zijn.Omdat niemand me toen aandacht en liefde gaf daarom ging het slecht met me.Ik heb nu bijna 5 en een half jaar een hele lieve vriend mart heet hij,hij is er altijd voor me,hij steunt me,ik heb altijd zon plezier met mart,ik ben nu echt super gelukkig,en dat komt allemaal door mart,hij is er altijd voor me.Hij geeft me boordevol aandacht en liefde en mart heeft altijd een luisterend oor.En dat mensen dat helpt om gelukkig te zijn.Ik wil nooit meer dood,ik heb nu al 5 en een half jaar geen zelfmoordpogingen gedaan.En dat zal ik ook nooit meer doen.Ik dacht dat er toen niemand bestond die me begreep,gelukkig wel,Mn leven is nu compleet samen met mart.Mn leven is zo veranderd gelukkig maar,nu ben ik niet meer stil,ik zeg nu mn mening voortaan.
En dit was mn verhaal.
Datum:
25-07-2005
Naam:
cindy
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Ondanks zoveel proberen...

Als je je moet realiseren dat er niemand meer is die je kunt bellen. Dat het totaal onmogelijk geworden is de normale dagelijkse bezigheden uit te voeren. Als je dag na dag wakker wordt onder een rotsblok. En als ook de crisisdienst niet méér weet dan te vragen wat ze voor je kunnen doen.
Dan weet ik óók helemaal niets meer. En zie ik mijn leven als een optelsom van inzet, werken, helpen met als uitkomst: een gebruiksvoorwerp. Iemand die alleen maar recht van bestaan heeft zolang hij bruikbaar is. En dat ben ik niet/nauwelijks meer.
Te oud, geen kinderen, geen contact meer met de andere gezinsleden, alleen nog 'belangrijk' voor mijn bejaarde vader en een dementerende tante. Geen aanspreekpunt meer. Niets. Nergens.
En niet de moed vinden er zelf een eind aan te maken.
Dat is de HEL!
Datum:
25-07-2005
Naam:
Diana
Leeftijd:
53
Provincie:
Limburg

hey mensen,

Ik loop al bijna 3 jaar met de gedachten om zelfmoord te plegen. Omdat er alleen maar mensen om me heen kwamen te overlijden ik ehb het nu al 2 keer gehad dat er 3 mensen kwamen te overlijden binnen 3 maande. Toen ik een jongen leerden kennen had ik het hem verteld hij wou me er mee helpen om er van af te komen, hij was zo lief en bezorgt dat het uiteindelijk wat werd tussen ons. Vlak voor het nieuwe jaar hadden we een goed gesprek. Ik had het voorgesteld aan hem om het jaar opnieuw te beginnen met leven en alles achter te laten dat vond hij goed en mooi verzonnen van mij.
het niewe jaar was begonnen 19 dagen later krijg ik een telefoontje van me vriend, huilend had ik hem aan de telefoon hij zei dat ik met spoed nar hem moest komen ik zei: O wat is er nou weer gebeurd en hij zei: me vader is overleden toen ik dat hoorde zat ik recht op in mijn bed en liep jankent naar beneden wist niet meer wat ik moest doen eht was de beste ( schoonvader ) die ik ooit heb gehad mar affein ik was er toen van af toen zijn vader stierf begon het bij mij weer te knagen dat ik dood wou.
2 maanden later had hij het uitgemaakt met mij ik ben daar goed ziek van geweest, ik wist niet de reden waarom hij het had uitgemaakt na lang doorzeuren ben ik er uiteindelijk achter gekomen dat deed bij mij nog meer pijn. paar dagen later kreeg ik van mijn moeder te horen dat een vriendin van mij moeder ( kon ik al me hele leven) dat zij in het ziekenhuis lag met kanker en nog maar 3 maanden te leven had de dokters hadden het goed ingeschat het was precies 3 maanden. Als ik zo eens om me heen kijk en hoor is er wel altijd een bekende van mij die dood gaat dan dnek ik: hun moeten het niet zijn ik moet het zijn en sinds die keer zijn bij mij steeds weer de gedachtens sterker geworden. En ik wil het zo graag doen maar ik kan het niet ik heb mijn beste vriendin (zus) belooft om het niet te doen omdat zij heeft gezegt: als je dat doet is onze vriendschap voor altijd voorbij. dus stel dat het mislukt en zij komt erachter wat dan ben ik wel mijn zus kwijt. maar zij mocht het avn mij niet weten en me ex heeft het lekker doorgelult leuk he zo'n ex die het wel met je uitmaakt maar ondertussen wel goeie vrienden wil blijven maar ondertussen alles loopt door te lullen en ik kan hem er ook niet op wijzen omdat hij niet mag weten dat zij het mij heeft verteld dat hij dat tegen haar heeft gezegt over mij ( kunnen jullie het nog volgen ) Dus wat moet ik nu? ik weet het niet meer. Ik weet het zelf niet meer, ik wil zelf zelfmoord plegen maar ondertussen als ik hoor dat een vriend of vriendin van mij het wil doen probeer ik hun te stoppen en vaak lukt het ook nog. Want het is vaak zo je kan jezelf niet helpen maar anderen wel. Dit wou ik allemaal even kwijt
Datum:
24-07-2005
Naam:
Knuffelbeer
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

mensen kopop

nu heb ik een vraagje wat hep je aan zelmoordt schiet je daar iets mee op vast niet dus blijf sterk in je schoenen staan ik heb ook genoeg mee gemaakt maardat ga ik hier niet open en blootstellen maar mesnen sterkte
Datum:
24-07-2005
Naam:
andre
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

hij wil me niet meer

er is een jonge waar ik helemaal dol op ben en daar heb ik ook al 2x mee heb gehad maar ik heb nOg zo veel gevoelens voor hem en ik zie hem ook best wel vaak maar ik heb egt het idee dat hij me niet wil
Datum:
23-07-2005
Naam:
fabienne
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Onmacht..

hallo...

wat ik hier ga vertellen heb ik nooit tegen iemand gezegd... iedereen weet van mijn gebeurtenissen af, maar niet dat ik zelfmoord zou willen plegen..

het begon toen ik 14 jaar was... we wisten al een paar jaar dat mijn moeder ziek was... maar deze keer was het vreselijk... ze was ongeneselijk ziek... mijn moeder kwam te overlijden... ik stond er letterlijk alleen voor, want met mijn vader had ik niet zo'n goeie band... ook al probeerde de lieve man het steeds wel weer. 7 maanden na mijn moeder kreeg mijn vader een hartinfarct... ook hij kwam te overlijden... een vriendin van mijn moeder werd mijn voogd... ik d8 dat ik het goed getroffen had met haar... niets bleek minder waar... ze heeft in totaal 10000 euro van mij te weten verduisteren... ik heb 3 jaar in armoede geleeft. ik kwam erachter dat ik homo ben... ook niet bepaald de leukste ontdekking in mijn leven... maar nix aan te doen. ik kreeg een vriend... echt helemaal geweldig... totdat hij het na 11 maand uitmaakte. ik wou weer dood. ik had het bijna gedaan... maar mijn ex had me tegengehouden. ik woon nu bij hem en zijn ouders in huis.. het vervelende is dat hij nu iets heeft met mijn andere ex... ik moest me er over heen zetten. dat lukte in het begin absoluut niet... ik heb zo vaak geprobeerd mezelf iets aan te doen zonder dat zij het door zouden hebben. het lukte me gewoon niet... iuk kreeg een nieuwe vriend.. ook dit keer was het geluk me niet gegunt... hij bleek HIV te hebben... ik weet niet of ik het nu ook heb... ik durf me ook niet te laten testen... als je denkt dat het niet erger kan gebeurt er altijd wel weer iets waarmee duidelijk gemaakt wordt dat het heus wel erger kan... ik ben er zo zat van... ben ik op deze wereld om al het leed van anderen te dragen?? waarom kunnen de mensen om mij heen wel gewoon gelukkig zijn behalve ik?? ik ben het zat.. ooit komt de dag dat ik van deze wereld af ben en ik zal gelukkig zijn... ik zal terug bij mijn oudrs zijn en geen zorgen meer hebben.

bedankt...

sharony
Datum:
23-07-2005
Naam:
Sharony
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.