Levensverhalen (pagina 1835)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

leven is hooploos !

soms ben je boos en soms ben je verdrietig maar ik ben dat altijd het is raar ik hou van niemand zelfs niet van me familie mijn verleden was hel alles is hel voor me school vakantie schoolreisje alles is levende hel voor me in mijn ogen zie ik alles anders dan mensen ik heb meer fantasie ik wil over me promblemen praten ik vetrouw niemand en me moeder begrijpt me niet dus dan prop ik alles op tot dat ik op een dag onplof het is veel stres veel te veel en ik word snel boos en ik weet niet waarom? dat is echt raar ik woon bij mn moeder ik mis veel dingen zoals een vader zus een goede familie en dat heb ik niet ik wil gewoon soms verdwijnen en dat vinden mensen raar ik niet het zou voor mij prettig zijn want ik voel me deprassief alsof diep van binnen iemand speelt met mn hersenen ik ben in de war over alles en ik haat mensen zonder reden ik voel me binnen in me als een monster ik heb altijd iets negatiefs te zegen ik vetrouw niemand omdat ik een rot verleden had dat is mijn verhaal
Datum:
30-07-2005
Naam:
chellsea
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

niet meer kunnen lachen

Geboren worden om te lijden als kind sexueel misbruikt door oudere zus en broer vreselijk vies is dat nu nog edoch ik bleef een vrolijk en optimistisch kind en ging door 13 jaar naar vele ziektes en lijdensweg sterft onze lieve en dierbare moeder.Onze verschrikkelijke dictator van een alcoholistische egoistishe vader maat onze het leven nog meer een hel.Op mijn21st nadat iedereen het huis uit was vertrek ik naar Groningen in een zusterflat
Datum:
30-07-2005
Naam:
geert
Leeftijd:
42
Provincie:
Groningen

nieuwsgierig

nou ik heb eigelijk helemaal geen problemen maar ik ben gewoon nieuwsgierig hoe het voelt om dood te zijn je kan zeggen je voelt niets maar hoe weet jij dat dan vraag ik me af ik denk er wel eens aan maar op dit moment zou ik het leven ook weer niet willen verlaten je weet maar nooit wat hierna is
Datum:
30-07-2005
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

...(...).....

Een poosje geleden heb ik ook mijn verhaal hier vertelt. toen was ik er sterk van overtuigd dat niets of niemand mij nog zou kunnen redden uit deze wereld. ik had nooit gedacht dat er iemand zou komen of al was, die mij van die gedachte af zou brengen en toch is dat gebeurd. dat wil ik graag nog even vertellen. ik liep weer met zelfmoordneigingen na 2 pogingen die al mislukt waren. ik slikte namelijk laxeermiddelen en kon er niet meer mee stoppen. ik dacht dat ik er mee kon stoppen maar dat was een verkeken zaak. een jongen kwam erachter en wilde dat ik zou stoppen, misschien dat mijn lichaam het wel zou kunnen maar het probleem was dat ik niet wilde. en zonder dat je het wil kan je niet stoppen. uiteindelijk ben ik er langzaam vanaf gekomen. degene die het meest gelukkig was en overigens ook de enige die het wist en weet, was die jongen. ik ben hem het meest dankbaar. uiteindelijk heeft hij er namelijk voor gezorgd dat ik er vanaf kwam. ik ben van de gedachte af om zelfmoord te plegen. en geloof me: soms wordt je door het kleinste probleempje al geneigd tot een zelfmoordpoging. maar meestal is het zo dat je er de volgende dag weer anders over denkt. je kunt jezelf niet zomaar uit dit leven laten verdwijnen, natuurlijk kunnen er problemen zijn en kan je het allemaal niet meer zien zitten maar er is altijd nog een reden om te leven, altijd zijn er mensen die van je houden. echt waar! door die jongen is mijn leven weer op de rails.....we hebben sinds een paar maanden een relatie....we vullen elkaar aan en vertrouwen elkaar.....ik ben weer gelukkig.
Datum:
29-07-2005
Naam:
A
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

als het leven soms pijn doet!!

weet niet zo goed,hoe moet beginnen.vind het heel moeilijk om me verhaal tevertellen.Ik heb veel al mee gemaakt in me leven. 9 jaar geleden is me vader overleden en 2 jaar geleden is me neefje van 13 jaar overleden me neefje was ernstig ziek,zoontje van mij zus. was hier erg bij betrokken.ik heb het daar nog altijd moeilijk mee.in dat zelfde jaar ontmoeten ik hele leuke jongen lieve jongen kennen.we kregen een relatie,maar ging niet altijd even goed,we begrepen elkaar niet altijd.omdat deze jongen dubbelleven lijden.zij ouders weten niet dat hij homo is,hij kan het ook niet vertellen,zijn ouders zijn christelijk en hij is ook christelijk en gaat naar de kerk.heeft mede daarom ook onze relatie stop gezet.ik hield heel van deze jongen,en dat doe ik nog steeds.ik heb veel op zij gezet voor deze relatie,me vrienden.weet ook dat het voor hem ook heel erg moeilijk is,dat begrijp ik heel goed.en nu ben ik alleen.weet gewoon niet meer hoe verder moet leven.het liefs ben ik er morgen niet meer.sorry voor me schrijf fouten.kan niet zo goed op schrijven.ik kan beter praten.
Datum:
28-07-2005
Naam:
hans
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

als het leven soms pijn doet!!

weet niet zo goed,hoe moet beginnen.vind het heel moeilijk om me verhaal tevertellen.Ik heb veel al mee gemaakt in me leven. 9 jaar geleden is me vader overleden en 2 jaar geleden is me neefje van 13 jaar overleden me neefje was ernstig ziek,zoontje van mij zus. was hier erg bij betrokken.ik heb het daar nog altijd moeilijk mee.in dat zelfde jaar ontmoeten ik hele leuke jongen lieve jongen kennen.we kregen een relatie,maar ging niet altijd even goed,we begrepen elkaar niet altijd.omdat deze jongen dubbelleven lijden.zij ouders weten niet dat hij homo is,hij kan het ook niet vertellen,zijn ouders zijn christelijk en hij is ook christelijk en gaat naar de kerk.heeft mede daarom ook onze relatie stop gezet.ik hield heel van deze jongen,en dat doe ik nog steeds.ik heb veel op zij gezet voor deze relatie,me vrienden.weet ook dat het voor hem ook heel erg moeilijk is,dat begrijp ik heel goed.en nu ben ik alleen.weet gewoon niet meer hoe verder moet leven.het liefs ben ik er morgen niet meer.sorry voor me schrijf fouten.kan niet zo goed op schrijven.ik kan beter praten.
Datum:
28-07-2005
Naam:
hans
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

kut leven

het zit zo ik woon met mun moeder en me broertje in een huis mun vader woont in amerika mt zijn nieuwe vrouw en een kindje dat is opzig niet zow erg maar ik mis hem wel en zkr me da kindje da ze same hebbe . maar het grootste probleemis mun moeder ze is op zig wel aardig bedoelt alles ook goe maar ik kan da niej axepteren op de een of andere manier heb ik een soort van haat gevoelens voor haar ik wil ook niej meer thuis wone maar als ik weg ga gaat ze me zoeke en ik krijg egt te veel probleme met iedereen maar ik denk er tog vaak over na ook ben ik uit mezelf nooit vrolijk thuis ben altijd stil voel me niej fijn wil weg.vaak heb ik ook het gevoel dat me vriende me niej moge omda ik niej vrolijk ben als ik het wel ben is het vaak ook niej goe maarja ik denk er vaak over om dood te wille ik heb ook welles bijna een overdissis pile genomen maar ben tege gehoude was er opzig wel blij mee maar nu niej meer nu is het weer zow ver ik wil hier niej meer zijn maar ik weet niej of ik het lef heb om nu voor goe weg te gaan vaak las ik ook een soort van aanval heb van ik wil dood ga ik hyper ventieleren en ik wor helemaal gek snij in me armen enzow ik weet egt niej meer wa ik moe doen om weer een btje gelukkig te worde........
Datum:
28-07-2005
Naam:
meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

I just wanna die!!!!!

Ik ben een jongen van 15 en wil eigenlijk al mn hele leven dood. Op mn 8ste zei ik al dat ik nooit groot wilde worden... Dat is toch niet normaal? En nu... nu wil ik helemaal dood... Mn vriendin zeikt me dagelijks af, k word zowat geslacht door mn ouders en zus.. Heb grote problemen op school en sta ook nog bekent bij de politie... Ik wil gewoon dood.. als niemand me mag waarom zeggen ze dan dat ik nie dood mag? Mn vriendin zeikt me af maar ze wil niet dat ik weg ben...ik vind het weird.. als k toch niks waard voor haar ben kan ik toch beter weg gaan.. k heb het vele malen geprobeerd.. k heb op de rand van een flat gestaan; bijna mn polsen doorgesneden; heb mezelf bijna gestikt; heb mezelf in de fik gestoken.. Is dit leven????? Voor mij is het een hel!!!!! Waarom laat niemand mij gaan? Ik ben niks waard toch?Just forget me.. is het zo moeilijk? Dacht het niet! Tis geen leven om dagelijks jezelf te slachten... of geslacht worden door anderen. Ik weet zeker dat de dood veel mooier is dan het leven. T leven zal bst mooi zijn maar niet bij mij... Al die haat en stress wat ik heb uit zich nu! En het is gewoon teveel voor me. Maja ik ga maar es verder met lijden. K heb ff mn agressie ge-uit maar het lucht inet echt op maja.. Wish me luck!!!
Datum:
28-07-2005
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

Ik wel Jij niet

ik zit nu al een tijdje te denken aan zelfmoord en was op zoek naar een goede manier om dit pijnloos te doen toen ik op deze site kwam.
ik keek er van op dat er zoveel jongeren zijn die zelfmoort willen plegen die nog thuis wonen en ruzie hebben met hun ouders.
perzoonlijk vind ik dit een beetje vroeg niet omdat je niet weet waar je het over hebt maar meer omdat ik vind dat je even moet volhouden zelf had ik het niet makkelijk thuis maar waarom jezelf straffen als je ouders eigelijk de schuldigen zijn ik ben op mijn 16 weggelopen van huis ik was in die tijd gezegend met een vriend die mij vertelde dat ik het beste naar een jongeren hulpgroep kon gaan (weet even niet meer hoe die heete maar heb daar de situatie uitgelegt en kon zo met hulp van deze instantie op mijn 16 al op mijzelf gaan wonen en het leven werdt100% anders.
ik zeg anders wand echt beter werd het niet maar nu weet ik wel dat mijn ouders daar niets meer mee te maken hadden.
conlussie ga eens praten met een instantie die mischien iets voor jou kan doen.
ik wil hier niemand van zijn zelfmoord laten afzien maar doe het alleen als je denkt dat jij schuldig bent aan je ellende
ouders, vrienden en dergelijken kan je van je af zetten en verder gaan op JOU manier.
bij mij heeft diet echter slechts tijdelijk gewerkt ik ben nu 12 jaar zelfstandig en ben er nu achter dat ik een hekel aan mezelf heb en niet aan mijn ouders
jezelf aan de kant zetten is niet eenvoudig dus ik maak er een eind aan
maar als jij 16 jaar bent hoef je niet meer alles van je ouders of school te pikken
kies je eigen weg en denk dan nog eens na over zelfmoord .
jij bent de enige die teld in jou levendus denk niet hij is een klootzak (of trut ) dus ik maak er een eind aan wand dat slaat nergens op als je je leven niet tof vind heb je gelijk en kan je doen wat je wil zelf ben ik op het moment dat ik dit schrijf aardig dronken met voorbedachte rade ik maak er vannacht nog een eind aan denk ik als ik het lef heb het blijft een zware taak jezelf te doden een mens is gebouwd om in leven te blijven dus als je denkt ik ga het doen moet je nog het lef hebben om echt aktie te ondernemen zelf ben ik angstig voor een mislukking met als resultaat dat ik een levenslange schade oploop maar niet dood ga zodat het leven nog veel moeilijker wordt.
zelfmoort is wel het laatste wat ik doe.
moge ik in vrede rusten
Gerwin.
Datum:
28-07-2005
Naam:
Gerwin
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

alleen op de wereld

het is wazig, nogal mistig. het enige waaran ik denken kan is aan zelfmoord. ik ben al vanaf mijn 13e depressief en eigenlijk is het nooit helemaal overgegaan. wel ben ik een tijdje gelukkig geweest maar dat was helaas maar voor zeer korte duur. gisteren ben ik er achter gekomen dat mijn ex-vriend 6000 euro gestolen heeft uit een jongeren centrum. wij werkte daar allebei als vrijwilliger. hij is voor de rechter geweest en heeft een taakstraf gehad en hij moet het geld terug betalen. dit alles is zeker 3 jaar geleden gebeurd en ik heb er nooit iets vanaf geweten, niks van de hoorzittingen, van zijn straf niet niks. ik voel me zo onwijs dom, achtelijk en heel erg naief. hoe heeft dit onder mijn ogen kunnen gebeuren?! iemand die ik voor de volle 100% vertrouwde blijkt gewoon een crimineel te zijn...

ik voel me belazerd, gekwetst en bovenal gebroken, misschien zelfs wel verbreizeld... ben gelijk weer terug geval in mijn depressieve patronen. het was dat een vriend me steeds smste, maar vandaag ben ik alleen. de komende drie weken ben ik alleen. mijn ouders zijn op vakantie en ben alleen thuis. alle kans en tijd om zelfmoord te plegen dus. heb weer eens alle gedichten, brieven en verhalen gelezen die ik in de loop der jaren geschreven heb. mijn afscheidsbrief zit er ook bij. mijn rouwkaartje ook....
de vraag die ik mezelf steeds stel is waarom, waarom wil je dood, waarom wil je niet meer vechten.... ik haat mezelf, maar weet eigenlijk niet eens waarom.

een gedicht die ik ooit geschreven heb:
Alleen.
niemand die wat zegt,
niemand die wat hoort.
ik roep, geen gehoor.
ik vraag, geen antwoord.
geen hulp, van niemand.
niemand die naar je vraagt,
niemand die naar je kijkt.
helemaal niks,
Alleen

en alleen is wat ik ben, en alleen kan ik het niet meer, ik heb hulp nodig en dringend, voor het te laat is....
Datum:
27-07-2005
Naam:
Jann
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.