Levensverhalen (pagina 1832)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

laat elkaar vrij maar niet los

Mensen voelen zich soms alleen.
Soms te stil om hen heen.
Maar ze beseffen niet.
Hoe ik het allemaal ziet

Ik vind de wereld soms te druk
Al dat gepieker alles gaat stuk
Niet iedereen begrijpt dat
Dat ik soms diep in de put zat

Soms heb ik even vrijheid nodig
Dat is niet altijd overbodig
Lekker uitwaaien bij het strand
Lekker wandelen hand in hand

Als iemand dus heel rustig zit alleen
Dan moet je niet als iedereen
Er bij gaan zitten zeuren
Zo zal je de persoon nooit opbeuren

Geef die persoon rust en vrijheid
Anders raken ze hun controle over zichzelf kwijt
Denk dus niet alleen aan jezelf voortaan
Laat ieder zijn eigen weg gaan
Datum:
04-08-2005
Naam:
kyara
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

blij zonder lef

Ik was 8 toen ik zelfmoord wilde plegen,, het is alleen bij nare gedachtes gebleven dat wel maar toch. dat een kind van 8 jaar al aan die dingen moet denken. Mijn enige beste vriendin verhuisde zo ver dat ik haar niet meer mocht zien.. Verder had ik geen vrienden. ik voelde me erg eenzaam. Ik ben weken, maanden heel rustig en teruggetrokken geweest. Ik heb veel nagedacht. Soms dacht ik zal ik t nu doen, zelfmoord plegen? maar ik durfde niet... Toen ging ik doen of er niks aan de hand was. Ik deed heel druk en vrolijk. Zo doe ik nu nog steeds. Ik heb inmiddels wel vrienden maar tog voel ik me vaak nog eenzaam.. Maar,, ik ben ontzettend blij dat ik nog leef. dat ik geen lef had! Dat is mijn redding! en ik wil tegen iedereen zeggen.. NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN
Datum:
04-08-2005
Naam:
sorry, geef ik niet
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

te veel gezijk

ik heb een zwaar alchol probleem en heb daarom een ongeluk veroorzaakt en mijn vader en ik hebben altijd ruzie ik wil wel dood maar aan de andere kant ben ik er bang voor maar ik probeer te vechten ik win denk ik
Datum:
03-08-2005
Naam:
niels
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

geen zin meer

het gevoel dat niemand je mag ook al heb je veel vriende het gevoel da je altijd alles verkeerd doet ook al is het niet zo het gevoel da iedereen me altijd vergeeet het gevoel da je niej eens weet wat er is maar het gevoel heb je tog maar wrm?je word iedere keer wkkr als je slaapt en denk er gaat iets ergs gebeure maar je weet niej wat het gevoel da helemaal alleen bent en tog zijn er mense die om je geve en ik heel veel om hun maar tog er blijft er iets zegge da ik hier weg moet da ik nij hoor op deze plek ik weet niej meer wa ik moe doen denk er iedee dag aan ikmoet hier weg ik blow en drink vaak omhet te vergete maar het lukt niej ook is er niejmand waar ik mee kan prate wan da durf ik niej ik ga weg heel snel:'(
Datum:
03-08-2005
Naam:
mii
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer.

Toen ik 8 was zijn mijn ouders gaan scheiden. Sindsdien hebben ze al hun frustraties, irritaties en ruzies over mijn rug uitgevochten want praten met elkaar kunnen ze niet meer. Inmiddels ben ik 21 en het enige wat verandert is, is dat ze nu steeds dreigen mijn financiele steun in te trekken. Het gaat uiteindelijk altijd weer over geld. Gelukkig kwam ik 2,5 jaar geleden mijn fantastische vriendje tegen. Iemand die het minder erg maakte want wat er ook gebeurde ik had hem. Maar zelfs dat heb ik 2 maanden geleden zelf verpest door vreemd te gaan. Het stelde niks voor, ik wilde me alleen weer eens aantrekkelijk en bemint voelen. Maar mijn vriend kwam erachter zelfs na mijn leugens. Nu ben ik degene waar ik het meest van hou voorgoed kwijt. Ook zijn familie en vrienden waar ik ook gek op ben, ben ik nu kwijt. Hij kwam alleen nog mijn spullen brengen. 2,5 jaar in een keer weg zonder hem dingen uit te kunnen leggen. Via mail probeerde ik dat nog maar uit zijn reactie bleek dat er nog steeds dingen waren die niet zo waren. Maar hij wil een tijdje geen contact dus kan ik het niet meer recht zetten. Ik mis em ontzettend en dat heb ik mezelf aangedaan maar dat maakt het er absoluut niet makkelijker op. Alleen moeilijker want buiten dat ik hem mis ben ik al mijn rechten kwijt en komt er een enorm schuldgevoel en schaamte bij kijken. Binnenkort zal mijn hondje overlijden aan kanker. Mijn vader heeft me gezegd dat ik niet zo moet zeuren en doorgaan, ik heb het toch zelf gedaan. Mijn moeder is boos dat ik na een week het nou nog niet heb geaccepteerd en doorga met mijn leven. Mijn beste vriendin is nu heel gelukkig met haar nieuwe vriend wat ik haar gun maar ik heb haar nu zo hard nodig en ze is er niet voor me. Er is wel 1 vriendin die echt geweldig is maar die ook de pijn niet voor me kan wegnemen. En de pijn wordt niet minder maar erger. Iedere keer wil ik met mijn auto ergens tegenaan rijden maar daar breng ik andere mee in gevaar. Nu heb ik pillen meegenomen van mijn moeder want ik kan niet meer ik ben helemaal op, ik kan het niet accepteren en zonder mijn vriend kan ik niet leven. Mijn ouders willen dat ik het accepteer maar dat kan ik niet en dus blijf ik ze teleurstellen. Maar ik kan al niet leven met de teleurstelling in mezelf, laat staan de teleurstelling van mijn ouders. Ik heb in alles gefaalt. Het lijkt me heerlijk nu om in te slapen en nooit meer wakker te worden. Want leren leven met deze pijn zal ik nooit kunnen...
Datum:
03-08-2005
Naam:
Ter
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

waarom

Er is maar 1 vraag die ik zou willen stellen, aan al diegene die hun verhaal zo openlijk hebben neergezet. Is er dan buiten je verdriet helemaal niets meer belangrijk??

Het is voor mij, die toch haar portie ellende vanaf haar leeftijd 8 heeft gehad, zo moeilijk te bevatten, dat al de door je meegemaakte en nog mee te maken ellende, je doet besluiten er een einde aan te maken.

Er is toch nog een heel klein lichtpuntje, waar je naar kan kijken??

Heel veel kracht,

Sonja

Datum:
02-08-2005
Naam:
sonja
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

Geen brief

Mijn man heeft 2 jaar geleden een eind aan zijn leven gemaakt hij had de ziekte OPS al 15 jaar hij zat vast een een cirkel die niet te doorbreken was zijn karakter alles maar dan ook alles was veranded ben al 2 keer gehuwd geweest maar wel met dezelfde man een brief nee...we hadden alles besproken 3weken voor die tijd ik had altijd verwacht dat hij aan een hartaanval zou sterven maar helaas nam hij zelf het heft in handen.Graag zou ik andere mensen willen helpen die met deze gedachten rondlopen .Vriendelijke groet Astrid
Datum:
01-08-2005
Naam:
Astrid Klaassen
Leeftijd:
51
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Ik ben toch niet slim mijn leven is niks waard me ouders vinden me ook dom.
Ik ben toch een stuk vuil wat niks waard is
Datum:
01-08-2005
Naam:
Art
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

depresivieteit zelfmoord neigingen gepest alleen bisxsueel en sl

ik ben slechthorend sinds mn geboorte ik word daar als sinds groep 4 mee gepest ik ben toen gaan nadenken over mn leven ik ben al bij 2 verschillende psychiatoren geweest deze hebben bijde mijn probleemniet sirieus genomen en alles aan mijn ouders vertelt nu zijn mijn ouders ook nog ns gescheiden en heeft mijn vader binnen 2 maanden al heeft een nieuwe vriendin gekregen ik heb niks tegen haar maar het ging voor mij te snel mijn pa accepteerde niet dat t voor mij te snel ging. Ik ben al bijna mn hele leven depresief en heb sinds groep 6 zelfmoordneigingen nu blijkt dat ik ooknog eens een extra afwijking heb ik heb concentratie moeilijkheden. Ik heb al het gevoel dat ik genoeg gezijk aan mn kop heb . ik moet om dit te laten testen weer naar een psychiator maar dit is wel het laatste wat ik wil. Het vertrouwens persoon op school kan ik niet vertrouwen mijn leraren niet mijn zogenaamde vrienden vertellen ook alles in hun dronken bui aan iedereen en bij mn ouders kan ik het niet over mn hart verkrijgen zijn er mensen die dit probleem kennen en mij kunnen helpen tips geven en wie ik egt kan vertrouwen
Datum:
01-08-2005
Naam:
mster
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Waarom...!!!

Hallo ik ben un meisju van 17 en heb vanf me 10 al zelfmoord neigingen!op m'n 14é ben ik voor de bus gesprongen 2 jongens hebben mij op tijd weg kunnen duwen ...0p dat moment baalde ik me heele fammilie had dr verdriet van dat ik niet meer wou LEVEN ik heb nu nog steedsl ast van zelfmoord neigingen.Het is heel moeilijk om dr mee om te gaan.je moet het zien als un ziekte in ju hoofd un te kort aan een bepaalde stof in ju hersens waardoor je zo diep in un dal zakt en alles zwart ziet!ik heb vaak in therapie gelopen het enigste wat mij op de been houd is dr over schrijven en er over praaten met familie en vrienden....ik heb nog un lange weg te gaan..ik voel me nu in un heel diep dal!!!maar ik hoop ooit dat het goed komt.
Datum:
31-07-2005
Naam:
rachel
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.