Levensverhalen (pagina 1829)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom haat iedereen mij?

Ik ben een meisje van 17 jaar uit Leeuwarden. Ik heb een heel lief en knap vriendje. Ik heb heel vaak ruzie met mijn moeder. Mijn ouders zijn toen ik 7 was gescheiden. Mijn vader zie ik niet meer, maar hij belt wel heel vaak met mn zus. Ik heb heel veel problemen thuis en op school. Ook met mn vriend heb ik heel vaak ruzie. Op school wordt ik genegeerd door mensen. Niemand ziet me, of hoort me, en niemand praat tegen mij. Ik haat mezelf, vooral door hoe ik me gedraag bij mn vriendje. Hij is heel lief, en doet alles voor me. Maar ik waardeer het nooit, vind hij. Hij heeft ook best wel gelijk. Toen hij me laatst een hypocriet noemde, gaf ik ook toe dat ik dat ben. Ik verbied hem dingen die ik zelf wel doe. Maar dat wil ik eigenlijk niet. Ik hou echt heel veel van hem. Mensen om ons heen zeggen dat ik hem gebruik om zn geld, omdat ik altijd spullen van hem krijg. Maar dat is niet zo. ik wil zn spullen eigenlijk niet aannemen, maar doe het wel omdat ik het nooit eerder heb gehad. ik krijg ook niks van mn moeder, daarom neem ik het aan. Ik wil dat niet, maar ik moet wel, om hem gelukkig en blij te maken. Dat mensen waar ik van hou tegen me zeggen dat ik hem gebruik, doet heel veel pijn. Ik wil heel vaak dood. Ik heb net ook ruzie met hem gehad, omdat een vriend van hem net zei dat ik hem gebruik. Ik gebruik hem niet, en dat weet mijn vriend ook.
Maar waarom moeten andere mensen zo doen? Zijn ze jaloers ofzo? Ik wordt nu ook met de dood bedreigt door iemand, en eigenlijk vind ik dat niet eens erg. Maar als ik zelfmoord pleeg, wil mn vriend niet eens op mn begravenis komen. Hij is heel erg bang voor de dood. En hij haat mensen die zelfmoord willen plegen. Hij vind ze zwak. Nou, ik geef toe, ik ben ook zwak, en ik kan dit leven niet aan. Ik heb heel erg veel meegemaakt, en alles ging fout bij mij. Ik heb aan de drugs gezeten, en heel vaak zelfmoord pogingen gedaan. Zelfs net nog. Ik heb mn polsen doorgesneden, ik heb pillen met alcohol geslikt, ik heb een keer mn keel doorgesneden, ik heb me geprobeert op te hangen. Maar niks lukt. Mensen vinden me gestoord. Ik heb zelfs een keer geprobeerd iemand te vermoorden. De politie weet daar ook van. Iedereen hier in de buurt, of die me kent, weet dat ik zelfmoord wil plegen. Ik heb helemaal geen vrienden. Alleen af en toe mn zus. Met mn vriend kan ik niet praten, omdat hij niet over dood wil praten. Hij haat de dood. Hij vind het stom dat ik zelfmoord wil plegen. En terecht, eigenlijk. Het is ook stom. Ik heb het meest liefste vriendje op de hele wereld. En ik wil hem niet kwijt.
Maar ik kan dit gewoon niet aan. Het is gewoon te zwaar. Mijn leven is een complete hel. Het zijn misschien kleine problemen, maar veel kleine problemen, is net zo erg al 1 heel groot probleem. Net zoals met mn schoenen. ik kom een keer thuis bij mn vriend, worden mn schoenen door zn hond opgegeten. En mn moeder wil geen nieuwe kopen, omdat we te arm zijn.
Deze schoenen had ik een jaar geleden van mn vader gehad. En nu heb ik niks meer. Daar kan ik soms zo kwaad om worden. Kleren krijg ik van vrienden, en andere mensen. Omdat wij het niet kunnen betalen. Waarom vind iedereen het dan zo gek dat ik graag dingen van mn vriend aanneem? Mijn moeder beloofte me 2 jaar geleden een playstation 2 op mn verjaardag. Nou, op die verjaardag kreeg ik helemaal niks. Geen geld, geen cadeautje, niks. Niet eens een klein cadeautje. Het jaar daarop beloofte ze weer dat ik die playstation 2 zou krijgen. Maar nee hoor, weer niks. Ik heb m nu ook nog steeds niet. En dan heb je weer zo'n vriendje die zich te pleuris werkt voor je om zo'n ding te kopen, en dan kan ik het niet aannemen omdat mensen dan zeggen dat ik hem gebruik. Terwijl mijn vriend weet dat mn moeder het zo vaak belooft heeft, en het nooit gaf. Daarom wil hij het geven. Das heel lief van m, dat weet ik. Maar ik kan het echt niet aannemen. Ik wil zo graag dood, maar ik wil mn vriend niet kwijt. Ook al is hij soms een klootzak, ik blijf van m houden. Maar ik kan dit gewoon niet meer aan. Soms voel ik me gedwongen om het uit te maken. En omdat ik niet zonder hem wil leven, eindigt dat in een zelfmoord poging. Net zoals nu dus. Iemand zegt dat ik hem gebruik, Mijn vriend verdedigt hem en zegt tegen mij dat diegene het niet zo bedoelde, en ik voel me gewoon gedwongen om het uit te maken. Als ik het uitmaak, kan niemand me meer beschuldigen dat ik hem gebruik. Maar wie is hier dan de dupe van? Mijn vriend. Als ik dood ben, blijft hij achter, en dat wil ik niet. Want ik weet dat hij van me houdt, ook al laat hij dat nooit zien. Maar als mensen me op deze manier dwingen het uit te maken, kan ik toch niks doen? ik kan het moeilijk negeren, want het doet hartstikke veel pijn, zo erg dat ik er gewoon kapot aan ga. En dat kan mensen gewoon niet schelen. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Als ik bij hem blijf, leef ik in "misery". Als ik hem dump, gaat hij er kapot aan, en dat mag niet want hij is mijn schatje. Ik ben er heel erg trots op om zijn vriendin te zijn, maar ik wil geen rotleven. Waarom kan niemand ons met rust laten?
Waarom moet iedereen zich met ons bemoeien? Waarom haat iedereen mij?


Sherry, Leeuwarden, Friesland
Datum:
22-08-2005
Naam:
Sherry
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Zware Tijden

Tsja, mijn verhaal..waar zal ik eens beginnen..

Het begon allemaal toen ik een jaar of 9 was denk ik, Mijn moeder had in die periode een vriend die me woordelijk mishandelde. Hij gebruikte drugs, had wapens op zak en nam altijd zijn problemen mee naar huis..Jaren later horen wij dat hij zelfmoord gepleegd heeft..

Buiten dat om ben ik meer als drie-kwart van mijn familie kwijt geraakt..en het kleine beetje wat ik nog overheb beschouw ik niet eens als familie, simpelweg om de manier waarop zij mij bekijken..

Iets minder als een jaar geleden heeft mijn oom zelfmoord gepleegd..net in de periode dat ik bovenop mijn depressie kwam, het was alsof mijn leven in 1 minuut instortte.

Nog steeds ben ik zwak, heel zwak, en dat weet ik. Maar nog laat ik gebruik van me maken. Ik help mensen met problemen die ik zelf ervaren heb terwijl ik weet dat ik dat niet moet doen. Ik laat me gebruiken voor allerdaagse dingen. En dan krijg ik opmerkingen als "Iedereen Haat Je" naar mn hoofd..

Ik zie het gewoon allemaal niet meer zitten..Als ik de middelen had zou ik er uitstappen, maar die middelen heb ik niet (misschien wel goed ook)

Ach, misschien wordt ik morgen zonder zwarte wolken in mijn hoofd wakker..Of ik wordt niet wakker
Datum:
22-08-2005
Naam:
D.
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Ben blij dat ik nog leef

ik ben een meisje van 23 jaar, en het verhaal begon een paar jaar geleden. Opeens stond mijn hele leven op zijn kop en wist ik niet meer hoe ik met alles om moest gaan. Ik heb echt een verschrikkelijke tijd gehad. Ook heb ik geprobeerd om zelfmoord te plegen maar dat was dus niet gelukt. Achteraf ben ik daar heel blij mee. Ik kreeg opeens een nieuwe baan waar ik allemaal nieuwe vrienden kreeg en die hebben mij op dat moment er onbewust doorheen geholpen.

Nu zijn we een paar jaar verder en ik kreeg 30 december te horen dat ik niet oud zou worden. Ik heb een ongeneeslijke ziekte waar de dood mee zal eindigen. Dat was een hele harde klap voor mij. Mijn leven stond weer op zijn kop, maar nu op een andere manier. Ik wou er nu alles uit gaan halen voor dat het allemaal voorbij is. Ik heb de baan gevonden die ik van kleins af aan al wou, ik heb een eigen huis en een poesje, nu nog een man en een kindje en hopen dat ik de vijftig ga halen.

Wat ik eigenlijk met dit verhaal wil vertellen is dat vooral jonge mensen niet te snel aan zelfmoord moeten gaan denken. En ja, ik weet dat je dat niet met opzet doet. Maar ik wou er een aantal jaren terug ook een einde aan maken, en nu ben ik heel blij dat dat toendertijd niet gelukt was. Nu is het tegenovergestelde, ik kan elk moment ziek worden en nu wil ik helemaal niet dood. Voor sommige mensen duurt het leven nog zo lang en die kunnen nog zoveel dingen meemaken, zowel goed als kwaad, maar bij mij gaat alles nu in een stroomversnelling, heel anders dan dat ik me dat heb voorgesteld.

Ga proberen hulp te zoeken, ga praten met je beste vrienden of een psycholoog, of zelfs iemand die je niet kent, bijv. op internet. Probeer met iemand te praten, dat lucht echt op, maar denk er ook aan dat er altijd wel mensen zijn die om je geven!!!!
Datum:
21-08-2005
Naam:
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Leeftijd:
23
Provincie:
Drenthe

Een leven lang zonder liefde

Een leven zonder liefde is een hel op aarde, wat heeft het leven voor zin.
Ik leef in een omgeving waar men zegt, 'doe het zelf', 'doe het nu', 'het aftellen is begonnen' en ik heb dus al 14 pogingen gedaan, toch word ik gewoon weer wakker na een overdosis medicijnen, met de bijkomende bijverschijnselen, en dan beginnen ze meestal weer opnieuw met berichten te sturen naar mij 'jij moet weg', gek word ik ervan, dat men zo met mensen omgaat.
Datum:
20-08-2005
Naam:
onbekend
Leeftijd:
28
Provincie:
Overijssel

....

t begon allemaal ander half jaar geleden
ongeveer.
me oma overleed.
ik had heel veel problemen thuis en op school.
heel veel verdriet doordat vriendinnen me in de steek lieten.
ik kwam achter iets wat me hele leve heeft verandert iets wat me vader is aan gedaan toen hij nog een jongetje van 9 was.
verschrikkelijk.
dagelijks spoke beelden door me hoofd. zelfs nu nog.
maar toen ik in die tijd er achter was gekomen moest ik het aan iemand kwijt omdat ik t allemaal gewoon niet meer wist.k vertelde t die jongen ik dacht dat ik kon vertrouwen.
t ging uit door bepaalde redenen.en hij ging me bedrijgen.ik moest dingen doen en als ik het niet zou doen zou hij het iedereen vertellen.
ik wist op dat moment niet meer wat ik moest doen..ik sneed in me pols.
ik huilde me elke nacht in slaap.
ik voelde me so leeg en alleen.
ik vertrouwde niemand meer. ik was bang elke nacht nachtmerries.
op een gegeven moment na zo vaak ingestort te zijn was k het zat.
ik belde me beste vriend op met de boodschap ik vergeet je nooit je blijft altijd in me hard.ik ga na t station en k kom niiet meer terug.
ik fietste diie nacht na het station.
de trein kwam er aan. k wou springen.maar me beste vriend die hield me tegen diie begon tege me te sgreeuwe.uiteindelijk helemaal bang en alles ben k mee gegaan.
en ik ben m da nu nog heel erg dank baar voor.
me ex die verhuisde na limburg en die zag ik nooit meer gelukkig.
ik heb hulp gezocht bij een dokter.
en langzamerhand laat ik het achter me nog af en toe heb ik een terug ma heel veel minder dan eerst dat komt ook door dat ik nu een ontzettende lieve vriend al bijna een jaar heb.
die ik het naa heel veel moeite en pijn heb verteld omdat ik wist dat dit wel een jongen iis die ik kan vertrouwen omdat hij zelf ook niet een bepaalt makkelijk leventje heeft.
we houden veel van elkaar,,en t heeft gwn zo gemoeten dat hij in me leven kwam gewoon even een lichtpuntje dat me weer kracht gaf en doorzettingsvermogen.
dit was mijn verhaal.
wat ik mensen die het willen doen even wil zeggen.

ik voelde me heel alleen ma k kom er nu achter hoeveel mensen eigenlijk wel niet om me geven.k weet dat je dat niet ziet.
as je alleen ma problemen hebt moet je niet denken t komt nooit meer goed.
altijd komt er iets goed.
iets ook al is alles zwart iets komt in je leven wat je die kracht geeft om door te gaan.

groetjes
Datum:
19-08-2005
Naam:
...
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

dik zijn

hoi ik ben 31 jaar moeder van drie kinderen en woon samen ik ben te dik en dat verpest alles ik denk vaak ik wil niet meer vooral als ik weer hoor kijk die dikke de mensen hebben geen besef hoe pijn me dat weer doet. ik haat mezelf en mijn lichaam mijn 100 kilo die ik heb. ik haat de zomer en zwemmen wat ik toch moet doen volgens mijn vriend met de kinderen ik haat het leven om mijn dikzijn zo erg.... waarom mogen mensen je meteen niet waarom vinden ze je vies en lelijk waarom.............
Datum:
19-08-2005
Naam:
cyntia
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

IK VOEL ME SCHULDIG

IK BEN EEN MEISJE VAN 22 ONGEVEER EEN MAAND GELEDEN ZAT IK IN DE GEVANGENIS IK ZAT DAAR GEDETINEERD OP DE BIJZONDERE ZORG AFDELING OMDAT IK BORDERLINER BEN TOEN IK DAAR ZAT ZAT ER OOK EEN MEISJE DIE VOOR DOODSLAG ZAT ZE HUILDE ALTIJD OP EEN DAG WAS IK HAAR ZAT EN ZEI TEEF HOU JE BEK EN SNIJ JE POLSEN DOOR DAT HEEFT ZE OOK GEDAAN IK KAN HIER NIET LANGER MEELEVEN EN WIL TER ERE VAN HAAR ZELFMOORD PLEGEN
Datum:
19-08-2005
Naam:
LELA
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Ik voel me raar

Ik voel me heel raar en kut. Ik wil wel dood, maar ook weer niet. Maar de laatste tijd denk ik er steeds vaker aan. Ik heb vanaf 2 jaar geleden tot nu kutjaren gehad. Het ging thuis slecht en op school werd ik door iedereen genegeerd. Het 2e jaar ging btr. Ik kreeg ook meer vrienden, maar zodra ik thuis was pakte ik m'n passer en begon te snijden in m'n onderarmen. Niemand heeft het gezien. (Denkik dan.) Er is ook een vriendin van mij en haar oom heeft kanker en die gaat binnenkort dood. En ze zit tegen mij te vertellen hoe ze zich voelt enzo. Dat vind ik okee, wnt iedereen weet dat ze bij mij kunne komen als ze iets willen vertellen, maar zij doet soms alsof dingen mijn schuld zijn, en als ik dan zeg dat dat niet zo is, word ze boos en zegt ze zoiets van: '' ik voel me kut, jezus.. trouwen het boeit je toch niet.. '' Maarja, dan ga ik mij nog kutter voelen enzo.. (ik lul te veel..) Maar als ik eraan denk, (zelfmoord), dan denk ik aan een jongen, hij is gewoon een hele normale vriend van mij, maar hij is degene waardoor ik al niet weg ben.. Ik wil mezelf helpen, ik wil geen psychiater ofzo.. Dat kan ik mentaal niet aan.. Maarja, dit is mijn verhaal, en ik ben dankbaar dat ik die even kwijt kon.. Lie
Datum:
19-08-2005
Naam:
Lie
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

na regen komt zonneschijn

als je zelfmoord wil plegen denk dan ook eens aan hoe t zou worden als je bleef leven.. als je je problemen op zou lossen en gelukkig zou worden.. dat is toch veel mooier dan de dood. En je moet onthouden dat na slechte dinge altijd goede komen.. Ik ga nu niet zeggen dat ik er altijd zo over gedacht heb, Ik heb ook wellis zm willen plegen maar ik heb t niet gedaan en uiteindelijk ben ik door t vegten tegen de zelfmoord sterker geworden. Ik heb dat helemaal alleen gedaan. Maar meestal kan je beter met vrienden samen dat doen(als je geen vrienden heb met kennisen of mensen van chaten) Maar vecht voor je leven want daarna word t beter!!!
Datum:
19-08-2005
Naam:
Xanne
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Allemaal leugens

Het begon allemaal toen mijn vader een vriendin kreeg,, hij loog tegen mijn moeder hij deed haar pijn,, ik heb mijn moeder vaak huilend gezien,, ze deed niets meer,, mijn moeder kon de leugens niet meer aan en heeft besloten om zelfmoord te plegen,, ze heeft zichzelf opgehangen bij ons thuis,, ik ben er helemaal kapot van,, maar bij mij gaat alles precies hetzelfde,, overal leugens,, niemand die eerlijk is tegen mij,, ik wil wel dood maar ik doe het niet,, het is een grote klap voor mijn broer om na zijn moeder ook nog zijn zusje te moeten verliezen,, ik heb wel een paar zelfmoordpogingen geprobeerd,, pillen slikken met messen snijden,, uit het raam proberen te springen,, maar elke keer was er een stem in mijn hoofd die zei : niet doen je hebt nog een mooi leven voor je,,
Datum:
19-08-2005
Naam:
J.
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.