Levensverhalen (pagina 1787)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dood

ik ben een stomme teringlijer iedereen haat ik ik denk ook dat ik gay ben ik word nu al gepest wat gebeurd er dan ik ben bang ik kan deze wereld niet meer aan ik word gek in d kop ik moet nu bijna huilen ik haat dit leve zelfs me ouders haten me me vader heeft me aangeramd ik heb ruzie met een buurman hij zei dta hij me

benew wil breke me oufers doen niks mense bid alsjeblieft voor me wand ik word gek help me

Datum:
20-12-2005
Naam:
omar
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

heey...
ik weet hoe jullie je allemaal voelen heb het zelf ook, zou graag het huis uit willen maar nu je 18 bent kan geen een kut instantie je helpen liefst slik ik nu pillen om niet meer te zijn miss gebeurt het wel straks maar hier heb ik geen zin meer in ik wou dat er een keer echt iemand voor me was ik hoop dat jullie je nooit zo voelen als ik !

Veel Liefs van mij
Datum:
19-12-2005
Naam:
Mij
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

is zelfmoord mijn enige oplossing?

hoi. Ik weet niet wat ik hier doe en ik schrik ervan. Ik heb altijd een perfect leven gehad tot 2 jaar geleden. Ik werd stukje bij beetje depressief en ik zat dicht bij een eetstoornis. Mijn vrienden (dit zijn echte vrienden) zagen mij verdrietiger worden en stapten naar mijn mentor. Die heeft met mij gepraat over vanalles. Mijn ouders waren er ook bij betrokken. ze bemoeiden zich met alles en spraken over een psycholoog. Ik heb een half jaar bij haar gezeten; mijn vrienden, mentor en ouders wisten ervan. Ik dacht dat ik daar zat om mijn eetstoornis, zij dacht dat het had te maken met mijn relatie met mijn ouders. Ik voelde mij langzaam weer beter, ik wilde niet meer dood, zag de leuke dingen van het leven en mijn vrienden zeiden dat ze me weer zagen opbloeien. Tot 2 dagen terug. Ik viel uit tegen mijn ouders, en ik verpesstten de 3 maanden die wel goed waren geweest. Ik ben zo verdrietig over vooral mijn vader. Misschien moet ik hier wel aan toevoegen dat dit niet mijn echte vader is, ik ben geadopteerd. Alles wat ik tegen hem zeg wordt afgeweerd, over de meest erge dingen zegt hij dat hij zich niet voelt aangesproken. Hij zegt dat het aan mij ligt, aan mijn negatieve zelfbeeld. Ik vind mezelf ook lelijk. Hij noemt me lelijk, een hobbezak, een ziek kind. Ik vraag of hij me niet zo'n pijn wil doen, hij antwoord: het is de waarheid. Ik voel me zo waardeloos. Ik wil dood. hij dreigt dat ik zometeen niet eens meer mag studeren '' als ik niet snel opknap', studeren was mijn enige licht. lekker weg van huis. Nog iets: ik wordt geslagen. Mijn ouders doen het af als iets dat ze niet willen, maar soms niet kunnen bedwingen. ze bieden nooit hun excuses aan. Ik haat ze en ik wil dood. Ik kom nooit van ze af.
Help me asjeblieft wie dit ook leest. maar zonder dat zij erachter komen! ik wil niet dood, ik weet wat voor een leven ik wil, maar ik weet dat ik nooit zal krijgen. Ik kom nooit weg van huis. Help me, vertel me wat ik moet doen. Dank je wel.
Datum:
19-12-2005
Naam:
kyung
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

...

ik wil iedereen even een hart onder de riem steken!
over een paar maanden zijn mischien al je problem wel opgelost.....en moet je kijken wie je alemaal achterlaat....het zijn de mensen die om je geven...zelf zit ik nu ook in zoon situatie.....een vriendin van mij is bezig met snijden.......maar kom op mensen! doe het niet...als je je snijd....zal je later altijd aan die nare tijd herinnerd worden.....
Datum:
19-12-2005
Naam:
netty
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

is er niet

ik ben door een vriend van mij verkracht! en daar zit ik nog al mee en ik snij mezelf ook in mijn armen en benen dat geeft me een fijn gevoel! ik ben gewoon deprisief door alles wat mij is over komen niemand weer het hele verhaal ookal denken ze van wel!
Datum:
19-12-2005
Naam:
Renée
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

het leven is mooi

Ik heb een tijd terug een behoorlijke rotperiode achter de rug gehad. Mijn toenmalige vriendje werd niet geaccepteerd door mijn ouders en heb daar toen een hoop ellende mee gehad. Ik mocht echt helemaal nix. Heb het toen maar uitgemaakt en achteraf was dat toch het beste, maar op dat moment ging ik bijna dood. In die tijd heb ik eigenlijk niet echt gedacht aan zelfmoord, dat stond zo ver van me af en ik kom me ook niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen. Nu is er laatst een student bij mij op school overleden doordat ze zelfmoord had gepleegd en afgelopen donderdag is er iemand voor de trein gesprongen die ik (gelukkig) niet meer haalde. Ik heb toen een trein later gepakt en hoorde achteraf van mijn vader wat er was gebeurd (hij zat wel in die trein). Nu denk ik bij mezelf: Hoe kan je het zo niet meer zien zitten dat je zelfmoord pleegt? Het kwam toen echt zo dichtbij. Gelukkig ben ik er ver vanaf gebleven een aantal jaren geleden, want ik was toen ook behoorlijk depressief. Het ging toen ook steeds slechter op school. Ik zat in de puberteit (nu ik er zo op terug kijk viel daar veel aan te wijten) en voelde me ongelukkig, niet geaccepteerd, niet geliefd. Ik denk dat veel tieners van 12-18 jaar dat ook zo voelen, maar in de puberteit zag ik ook alles heel grauw en somber. Gelukkig ben ik er weer uitgekomen door al dat achter me te laten, me eroverheen te zetten en het geluk op te zoeken. Ik ben blij dat ik ouders, familie en vrienden heb die me hebben geholpen en alles voor me over hebben. Ik heb nu een gelukkiger leven. Gaat goed op school en met mijn vriendje dat ik nu heb ook. Het is bijna kerst en ik hoop dat iedereen die op deze site berichtjes post ook het licht mag zien en uit zijn dal mag klimmen. De kerst is er om met je familie en vrienden te zijn en gelukkig te zijn, niet om er een einde aan te maken. Het leven is mooier dan je denkt wanneer je maar eenmaal weer kleur ziet in plaats van grauwigheid. Als je maar inziet dat alles weer beter zal gaan na verloop van tijd en je je er gewoon even doorheen moet zetten, dan vind je vanzelf weer geluk. Zoek de mensen op waarvan je houdt of waarvan je wilt leren houden en vier een gelukkige, vrolijke kerst. Ik hoop dat mijn berichtje mensen helpt weer in te zien dat het leven eigenlijk heel mooi is.
xxx
Datum:
19-12-2005
Naam:
iemand die om je geeft
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

ongelukje

ik ben 19 en ik kan me niets herinneren van mijn vorige jaren. ik weet alleen nog maar de rot dingen, mijn zusje die uit huis werdgeplaats...mijn vader die weg ging... een nieuwe vriend voor mijn moeder.. en nu alleen nog maar gezeik...

waar is het allemaal goed voor.. wat doe ik allemaal fout.. als ze zeggen je doet te weinig en ik verander dat dan doe ik het op een andere manier wel weer fout.. ze zeiken me allemaal af hier thuis.. mijn moeder, haar vriend en mijn broer.. ik zou willen stoppen met school, zodat ik kan werken en een huisje kan huren.. ik denk dat het dan beter met me zal gaan.. maar ik kan niet stoppen met school... ik wil graag mijn diploma.. maar wat nu... ik kan niet meer en ik wil niet meer.... iedere dag droom ik over een ongeluk.. in de hoop dat die de volgende dag uitkomt..mezelf van het leven beroven..dat durf ik niet.. dus op die manier hoop ik dat ik het zelf niet hoef te doen....

maar ik zit nog 2 jaar op school.. en ik kan het nu al niet meer aan.. een huisje kan ik niet betalen.. dus ik blijf maar dromen over dat ongeluk.. tot het er op een dag van komt...
Datum:
18-12-2005
Naam:
hopeloos
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

geen zin meer in het leven

ik kan het niet vertelen
maar het is echt waar
Datum:
18-12-2005
Naam:
leen
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-holland

levensmoe

in mijn tienerjaren zag alles er zo rooskleurig uit!ik zag er goed uit,en trok veel meisjes aan!had vriendinnen bij de vleet.ik was gewoon een hele populaire gozer.
toch werd ik veel gepest,en mede door mijn karakter,kon ik daar niet mee om gaan.ik was zwak en kwetsbaar!eigenlijk mijn hele leven geweest!alsof ik in een verkeerd lichaam was geboren.ik ben,een heel zachtaardige kerel,en ieder kwetsbaar gevoel die ik kreeg,van mensen maakte mij onzekerder,en angstiger.
dat resulteerde,dat mijn liefde voor mensen op een gegeven moment verdween.
op een dag leerde ik een vrouw kennen,die echt bij mij paste,na een hoop slechte ervaringen in de liefde,die ik gehad had.ons motto was dan ook;"mijn leven is met jou begonnen,en zal met jou eindigen".na een jaar verliet ze mij,ondanks dat ze nog steeds veel van mij hield,dat vertelde een paragnost mij,en zelf zei ze dat ook!
maar ze moest bij mij weg,ze wist zelf niet eens waarom.
kort daarna kreeg ik een uitslag op mijn geslachtsdeel,dat ik bijna vijf jaar bleef houden.in die tijd isoleerde ik mijzelf,en sloot mezelf op voor iedereen.heel eenzaam.ik koos er echt voor.
nu is het weg,en ben al ruim zes jaar alleen.ik zit in een visieuze cirkel,en kom er niet meer uit.ik wil niet alleen zijn,maar wil ook geen contact met mensen meer!bang om weer verlieft te worden,onzeker,en angstig.ik ben een echt gevoelsmens,ik zit heel diep,ondanks dat ik een goede baan heb,een mooi huis+auto heb.ik zit op slot.en leef met een masker op.god is de enige nog die ik vertrouw,alleen soms denk ik dat hij mij in de steek gelaten heeft,en dan denk ik wel eens:hij zal zijn redenen wel hebben.hij heeft zijn eigen zoon voor onze zonden laten sterven,maar wij hebben er niets van geleerd,logisch dat hij de mensheid heeft verlaten!kijk eens om je heen!
niets anders dan ellende!ik ga gewoon monotoon verder,en hoop dat hij mij red.
en de duivel niet de bovenhand gaat krijgen.anders is het gebeurd.
Datum:
18-12-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

depressief

niemand niemand niemand ziet het aan mij voor de buitenwereld ben ik een vrolijk lief aardig en stil meisje en heb een leuke vriend....maar van binnen voel ik me zwaar klote....al heel die 18 jaar wordt ik getreiterd en gepest door me eigen ouders, ze schelden me vaak uit voor van alles en nog wat dat ik niks kan lelijk ben en dom elke dag weer...als het dan weer een tijdje goed ben ik zoo blij...ik heb er ook wel is met me moeder over gepraat en ze zegt dan steeds dat ik het me niet zo aanmoet trekken dat ze allemaal niet zo meent maar ik geloof dit niet meer....het is volgens mij niet echt normaal als je eigen moeder je kanker toewenst en je uitscheld met woorden zoals je mag dood vallen en ik geef niks om je...niemand weet het ook want voor de buitenwereld doet me moeder alsof wij een geweldig gezin hebben me moeder is zelf ook niet aan de drank of iets en is gewoon een heel normaal uitziende vrouw zelf heel erg sjiek in haar doen en laten. Maar me moeder is gewoon heel erg snel gestrest er hoeft maar iets te gebeuren en ze gaat tekeer tegen me vader en tegen mij me oudere zus van 20 en zusje van 10 kunnen haar meestal wel ontzien.....en ze zegt ook dat ze om hun wel geeft en om mij niet pffffff ik weet het allemaal niet meer toen ik 14 was heb ik bij de jeugdzorg gezerten maar dit hielp niet veel.....ik voel me gewoon zo onzeker en elke dag als ik over straat loop denk ik alleen maar wat denkt iedereen wel niet van me ik ben raar ja zie je iedereen kijkt me raar aan.....ik ben ook heel erg verlegen zeker als ik met onbekende mensen een gesprek aanga...terwijl ik van andere altijd hoor dat ik zo spontaan ben ...en ik durf ook mensen niet teleurstellen door altijd maar ja te zeggen ik wordt gewoon helemaal gek van mezelf ik weet dat zelfmoord laf is en geen goeie oplossing maar ik kom er gewoon niet meer uit ik kan het niet meer aan..... zou iemand met mij willen praten?
Datum:
18-12-2005
Naam:
sanne
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.