Levensverhalen (pagina 1786)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmo0rd...

ik denk al ander half jaar aan zelfmoord. alleen maar omdat ik altijd problemen mewt jongens heb. ander half jaar geledemn begon ik mewt een schaar mun arm open te schaven. bijna iedereen wist er van en mun moeder kwam er o0wk achter. ik moes in een soort van therapie maar het was meer een soort van cursus want ik was nogal verlegen
aan het begin van het jaar heb ik een heel lief persoon ontmoet waar ik o0wk verliefd op ben geworden. ze zeggen dat hij mij ook wel leuk vind alleen segt hij dat nooit. we hebben wel 3 x wat afgesproken maar het ging niet verder dan wat knuffelen. hij wil niet mewt mij nemen omdat hij bang is voor de liefde of soow. hij is 3 jaar ouder en zit in zijn examen jaar duss zie ik hem bijna nooit. ik wil soow graag mewt hem...

ook heb ik altijd problemen mewt mun zusje van 10. se slaat me voortdurend. ik sla dan wel trg alleen slaat zij veel harder, ze heeft me gwn in mun macht. ik kan er echt niet meer tegen. veel vriendinnen heb ik niet eigenluk maar 1 echte vriendin de rest sijn alleen maar nep vriendinnen. ze gaan alleen maar mewt je om als het hun uiwtkomt
en mun ouders maken ookal altijd ruzie.
ik kan het niet meer aan zelfmoord is voor mij de enige oplossing....
Datum:
21-12-2005
Naam:
kelly
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

IK WiL dOoD

ik worstel al een tijd met mijn ziekte. Ik heb een ernstige vorm van annorexia nervosa. Ik weeg nog maar 37. Ik schrijf dit in een internetcafé. Ik slaap in het bos of bij een opvang.
Datum:
21-12-2005
Naam:
Winnifred Bomslog
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

help

ik kan er gewoon niet meer tegen.
ik ben het leven zat!
al die problemen.
ik wil gewoon niet meer verder.
als iemand me op andere gedachten brengt graag.
want anders is mijn leven beeindigt.
MIJN LEVEN IS KUT.
eerst door een pedofiel uitgescholden en gehackt.
hij wouw zelfs met me naar de film.
en nu me vriend die ik al 13 jaar ken,
heb ik vriendschap uitgemaakt.
hij gaat met die pedo om.
ik kan er niet meer tegen.
ik wouw dat ik de kracht had om voor de metro te springen.
dan zou ik het gedaan hebbuh.
maar iets houd me tegen.
ik wil me leven beeindigen.
ik kan er niet tegen.
me moeder lig ook in het ziekenhuis heel ziek.
en leeft niet meer zolang (
ik kan er egt niet tegen MIJN LEVEN IS KUT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik wil heel graag voor de metro.
maar als ik die enge plaatjes zie......
moet ik best huilen.
om wat die mensuh met hun leven hebbuh gedaan.
en die pedofiel die maakt et denk ik uit met me vriendin (mij gehacht dus)
ALS DAT GEBEURT ZET IK VOOR HET LAATST HIER EEN OVERLEIDINGS BERICHT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.
want mijn leve is kut.
Datum:
21-12-2005
Naam:
sebastiaan
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Auto-multuilatie

Aan wie ik dit moet richten weet ik niet en wat ik er precies mee wil bereiken weet ik ook niet, maar ik wil denk ik ook gewoon mijn verhaal kwijt. Ik auto-multuleer zelf al best lang, maar vind dat niet direct met zelfmoord in verband moet worden gebracht. Ik lees veel over mensen die dat namelijk wel doen, maar het zijn heel verschillende dingen. Vaak snij je jezelf om innerlijke pijn te verzachten of het even te vergeten, maar dat is niet hetzelfde als zelfmoord. Dat is zelfs heel iets anders..
Ik moet wel zeggen dat ik veel te maken heb gehad met zelfmoord en dat ook een reden is waarom ik mezelf ben gaan snijden, maar mezelf doden zou ik niet kunnen. Ik blijf namelijk altijd de hoop hebben dat er wél mooie tijden komen en dat er op een gegeven moment wel een lichtje is aan het einde van de tunnel.
Het klinkt waarschijnlijk heel erg afgezaagd en dat is 't ook, maar wanneer je op dit moment je leven beëindigd, kan je nooit meer weten welke mooie momenten er komen.
Ik wil alle mensen die op deze site komen een hart onder de riem steken en hoop dat jullie erover heen zullen komen... ook al duurt het lang en denk je dat het nooit komt. Want er is altijd een weg, altijd een licht, haal de tranen nu uit je gezicht, want er komt een moment dat het geluk voor je staat, dus hou nog even vol als het niet gaat... het komt eraan.
Datum:
20-12-2005
Naam:
Nightingale
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Zelfmoord?

Ik weet niet waarom ik van dat gebouw afsprong maar ik wou niet echt dood. Ik weet niet waarom ik de 3 daarop volgende keren van die gebouwen afsprong maar kennelijk waren ze niet hoog genoeg want ik leef nog steeds. Goed, de eerste keer was voor een jongen. Erg stom, maar i kdeed het gewoon zonder er goed over na te denken. Het was van de schouburg waarin hij een toneelstuk had gespeeld. De tweede keer was omdat ik er gewoon geen zin meer in had, ik sprong van mijn huis maar de bosjes hebben mij gered denk ik zo. De andere twee keren zijn ongeveer hetzelfde als de tweede keer. Nou zit ik hier met veel moeite dit te typen. Niet omdat het probleem zo vreselijk is omdat ik de andere verhalen veel erger vind dan de mijne, maar omdat 1 arm in het gips zit.
Veel sterkte iedereen!
Datum:
20-12-2005
Naam:
--
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Vriendschap..

Ik heb een heel goede vriendin, maar voor mij is ze méér dan een goede vriendin. Ze betekend echt heel erg veel voor mij. Maar zij denkt van niet:(. We hebben echt heel erg vaak ruzie. En ik was het 1x zo erg zat; ik heb tegen haar gezegt dat als het zo door gaat, ik het niet meer wil! Geen vrienden meer zijn, de vriendschap maar opgeven. Dat is gebeurt..:'( , ik heb echt zó spijt dat ik dat óóit heb gezegt! Maar ik was echt heel erg boos. Naar een paar dagen, zei ik dat ik het niet meer kon verdragen; ik kon niet meer zonder haar! Zij had het zelfde, maar ik had dus heel erg vaak ruzie met haar! En dat veranderde me leven zo erg. Me ouders gingen ook al bijna scheiden. Want ze hadden zó vaak ruzie. Op school was het zó verneukt:( . Ik voelde me nergens thuis. Eerst had ik haar, maar die ruzie... Nu zijn we gewoon vriendinnen. Maar dat wil ik niet. Ik wil net als vroeger. Ik mis haar zó erg. Ik denk zij mij niet. Ze laat te minste niets merken. Ik ben echt kápot van verdriet. Maar het is me eigen schuld.. ik heb zúlke domme dingen gezegd! Maar ik heb spijt! .. en dan zie ik me leven soms ook even niet meer zitten, want niemand geeft om mij. Het kan niemand wat schelen als ik weg ben of wat dan ook. Niemand zou mij óóit missen.. Denk ik?
Datum:
20-12-2005
Naam:
....
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

pappa

beste iemand .

ik voel me zo ongelukkig , ik kan er niks aan doen .
ik mis mijn pappa nu al 8 jaar lang, en ben ontzettend bang!
bang om;
mijn vrienden kwijt te raken.
er alleen voor te staan.

de enige uitweg die er denk ik is voor mij ,
is : de dood .

xx hulpeloosje.
Datum:
20-12-2005
Naam:
jaclin
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

problemen en nog meer problemen......

hallo, ik ben nadia en ben 15 jaar oud.

ik heb al vanaaf toen ik 10 jaar oud was geen zin meer in het leven.
myn moeder is achter al mijn problemen gekomen

*anorextia
*zelfmoordpoging
*mishandeld
*slechte cijfers op school
*geen zin meer in het leven

mijn ouder zijn al gescheiden toen ik 4 jaar was.
en ik ben mijn beste vriendin verloren.
en toen heeft mijn vriend het uitgemaakt.
omdat ik zo veel problemen heb.
mijn zus die heeft de moed in mij op gegeven
en mijn broer die helpt me nog een beetje.
ik weet niet meer wat ik moet doen.
ik heb veel verdriet omdat mijn vriend het heeft uitgemaakt.
en mijn familie die geeft mij op.
ze geven gwoon niet meer om mij.
ze hebben me op allerlei manieren mishandelt.
maar ik denk steeds is het de oplossing zelfmoord...??
maar dan denk ik er zijn mensen die wel om je geven en die doe je dan zoveel pijn.
maar ik heb het gedaan en overleeft.
ik weet niet of ik het nu ooit weer zou gaan doen... ik kan dan egt dood zijn.. wil ik dat nu nog wel...
ik wil graag contact met kinderen die in dezelfde situatie zitten mijn email adres is op te vragen bij de admin van deze site
Datum:
20-12-2005
Naam:
Nadia
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

ik wil weg van hier

het begon allemaal toen me vader 5-6-1997 er een eind aan heeft gemaakt, het deed me veel verdriet en namate ik ouder word begin het steeds meer pijn te doen.mijn moeder kreeg ongeveer een jaar na het overlijden van mijn vader een nieuwe vrien. ze zijn getrouwd geweest. ze hadden vaak ruzie en zaten erg aan de alcohol. ik trok het me heel erg aan. iedereen laat mij in de steek ik heb geen vrienden, niks. mijn stiefvader heeft ons toen we daar nog woonden ook al onze familie afgenomen. ik heb ook nog een een verschrikkelijke hekel aan mezelf. ik durf niks meer. mijn moder en sitefvader zijn bijna een half jaar uit elkaar omdat mijn stiefvader me zus heeft aangerand(laat ik het zo zeggen) mijn zus heeft mij op dat moment willen wakker maken (we sliepen bij elkaar op kamer_ maar ik was te moe en dacht dat ze weer een nachtmerrie had gehad. ze yheeft de hele nacht naast me gezeten. en zelf heb ik ook niet met een lekker gevoel egslapen ik dacht straks is er iets ernstig gebeurt.
de volgende dag heb ik haar gevraagd wat er was maar ze zij alleen dat mn stiefvader heel tijd op akmer kwam(dat zei ze omdat mn moeder er bij zat) later ging ik naar boven en heeft ze me alles verteld op dat momkent voeldfe ik me behoorlijk schuldig en nog wel. een paar dagen daarna ik was naar de bios geweest met een vriend, we waren op de fiets en het was al erg laat, toen we weer bij ons in het dorp waren bleek dat er geen stroom was (dat was niet zo erG) ik kwam thuis en voelde een snijdende spanning. mijn zus zou het aan mn moeder vertellen, ik vond het wel beter. het bleek dat mn moeder en stiefvader al ruzie hadden op dat moment. mn moeder heeft de volgende dag direct scheidingspapieren opgehaald. mijn moeder heeft er met mn stiefvader over gepraat (niet egt praten) en hij ontkende alles nog steeds( maar ik heb zelf een deel meegekregen) me moeder heeft ons ook voor een ander huis ingeschreven. mijn zus was voor een tijd dhet huis uit. en ik ging echt met tegenzin naar school omdat ik bang ws dat mijn stiefvader mijn moeder wat ging aandoen. ik en mijn moeder hebben 2 maand lang nog daar in huis gewoon en egt geen plezierige twee maand. ik was ook een avond op stap ook niet egt met plezier heen gegaan ik wist gewoon dat er iets ging gebeuren en inderdaad, ik kwam de discotheek uit en mijn zus had een sms ik moest bij mijn neef slapen. ik werd woedend want wou bij mijn moeder zijn wat er ook was. toen bleek dat ik zelf ook een sms had van de politie mijn moeder was aangehouden en ik moest zo snel mogelijk contact opnemen met de politie. mijn zus belde de politie zelf kon ik niet want was te overstuur. de politie wou niks zeggen en toen stond mijn neef bij ons. hij wou nog niet direct iets eggen ik denk mede omdat een vriend van mij bij me was. ik en die vriedn zijn nog naar een shoarma tent geweest en hebben even gepraat. ik wist nog niks maar dacht dat mijn moeder mn stiefvader had neergestoken ofzo. ik kom bij mijn neeft thuis nog weert ik niks, dan brengen we die vriend van mij thuis en op de terugreis verteld hij ht me. mn moeder had mn stiefzusje bedreigd met een mes, maar toen ik ook wist waarom kon ik het me wel voorstellen, de volgende dag nog niks van kijn moede gehoord, ze hadden haar vast, laterop die middag krijgen we een telefoonte ze was bij een vriendin ze was thuisgebracht door de politie. ik en mn moeder hebben daarna nog heel even thuis gewoond, maar was amper vol te houden.. toen we gingen verhuizen hebik mijn dierbaarste bezit moeten achterlaten mijn hond. en dat vergeef ik mn stiefvader nooit. het ging een tijdje beter maar dat duurd niet lang en alles was weer overhoop in mijn hoofd, ik voel me net zo klote ik weet het niet meer, mijn moeder zitvolop aan de alcohol, en het enioge waar ik aan denk is de dood, ik heb al vaak zelfmoordpogingen ondergaan en ben laatst ook weer bijna begonnen om in mezelf te snijden. ik werd woedend op mezelf en heb de mes wegegooid en daar ebn ik best wel trots op. ik denk nu nog vaker dan te voren aan de dood, ik weet niet meer wat ik hier doe, ik ben lelijk, haat mezelf , neimand mag me, iedereen haat me, wat heeft het dan nog voor zin....de laatste 7 weken begin ik het lichamelijk ook weer te merken dat het heel snel achteruit gaat, ik word snel moe, hoofdpijn nergens zin in.
ik heb gistern de brief van mijn vader ontvangen die hij had geschreven voor hij er een eind aan had gemaakt, ik wachte al een hele tijd op die brief, en eindelijk had ik hem, toen ik hem las voelde ik niks, maar toen ik wou gaan slapen stroomden de tranen er uit, was een beetje boos voor het eerst, voelde heel veel pijnen voel me eenzaam. het enige waar ik nog aan denk is zelfmoord, en ik denk ook dat het niet lang meer duurt.
Datum:
20-12-2005
Naam:
Petra
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

Geestelijk kapot

Ik heb de stoornis BPS (borderline persoonlijkheidsstoornis) en denk elke dag rond de 100 x aan zelfmoord en niemand die mij kan helpe :-( heb hevige stemmingswisselingen waardoor ik niet meer normaal kan functioneren...
t erge is nog wel, dat ik ergens een klein beetje hoop heb dat het wel goed komt met mij. maar met de dag wordt die hoop minder en zie geen uitweg meer dan zelfmoord plegen.... ECHTE vrienden heb ik niet. de mensen op straat vinden me een freak :S dus waarom zou ik nog langer in deze hell verblijven als ik het ergens anders beter kan krijgen.....
regelmatig snij ik mezelf en eerlijk gezegd, het lucht op :-) maar ondertussen weet ik dondersgoed dat het FOUT IS, want je problemen los je er niet mee op!!!! maar dat gevoel dat ik na het snijen heb, wil ik het liefst elke dag weer. Ik voel me een nul en ben ook een nul, want sta letterlijk onderaan de maatschappij. Heb in het verleden meer dan 50 verschillende bedrijven gehad in 6 jaar tijd en zeg nou zelf, dat is NIET NORMAAL!! elke keer weer voel ik me enorm slecht en een stumper. en dat ben ik ook !!!!! zelfs de GGZ kan mij niet helpen :-( en medicijnen werken niet bij mij!!! alleen snijen helpt....
voor de mensen die he took moeilijk hebbe wens ik veeel sterkte toe en een gezond & gelukkig 2006 !!!
ik heb besloten dat ik niet verder kan/wil met leven

LIFE SUCKS !!!!!! (ook al probeer ik er het beste van te maken)
Datum:
20-12-2005
Naam:
borderliner
Leeftijd:
23
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.