Levensverhalen (pagina 1783)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood

ik heb gwn zo lang een lieve vriend gehad,, en nu hefet hij het uit gemaakt!
hihj betekende alles voor mij.. k kan dr niet labnger meer tege
hij zit nu met allemaal andere meisjes.. k snij mezelf nu ook..
k wil dood!
Datum:
23-12-2005
Naam:
rosa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

kwil dood

ik heb heel me leven al geen plezier in me leven ik woon nu samen met me vriend maar ik ben bepaald niet gelukkig ik voel me allen ik doe alles verkeerd niemand die me begrijpt zo voelt het voor mij ik ben me hele leven geestelijk en lichaamlijk mishandelt door me vader ik ben daaroor door ook heel erg bang geworden voor andere mensen die me aanraken zonder dat ik dat in de gaten hebik heb vanaf kleins af aan echt super veel mee gemaakt egt heel veel ik heb nu ook egt zeen zin meer om te leven elke dag spookt het door me hoofd ik weet er geen raad meermee . ik ben onder behandeling van een psygoloogsinds kort ik hoop dat het me kan helpen van ik voelme overbodig op deze aardkloot!!
Datum:
23-12-2005
Naam:
aartie
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

rusiie met un vriendin

anderhalf jaar gelede had k rusiie met un goeiie vriendin,, daardoor ging k denke dat me levee klote wsz & allesz in mijn ogen ging misz,, k ging dinge siien diie er niiej wareeh,, bloed op de muur, k sag un paard dood gaan en diiej shit,, het werd alleen maar erger,, ik probeerde me pols door te steke en me bloed te vergiftige,, ik had het tegeh me vriende vertelt en 2 ervan seideh heel bot "je moet naa un psyghiator,, dat raakte me heel erg ik wsz bang voor psyghiators,, uiteindelijk moest ik het aan me moeder vertelle dat ik dinge sag van een goeie vriendin,, later werd allesz minder, k denk er nog vaak aan bijna elke dag,, het gevoel is nooit ofer gegaan,,
Datum:
23-12-2005
Naam:
///
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

gewoon weg willen zijn.

Ik ben nu 14 jaar. ik heb ook heel wat downs in mn leven gehad, ik slikte alle pillen die maar konden, T ging slecht en wat het alleen maar erger maakte was glaasje draaien, K heb veel last van geesten gehad maar een paar mensen wisten die bij mij, maar zelfs die geloofden het niet! Ze dachten dat ik flipte elke keer! Maar zelf wist ik dat het echt was. Een jongen waar ik erg bevriend mee was in de eerste zag na een avondje zwemmen het zelfde als mij! Dus kon ik niet gestoord zijn. een tijdje later had ik er erge last van ik wou dood. gewoon weg uit die hell.! Ik heb wel is geprobeerd zelfmoord te plegen, (snijden van de brug afspringen enz.) maar iets hield me tegen, en elke keer dacht ik aan het zelfde. Mijn h0nd, Nee niet mijn ouders broertjes, vrienden die om me geven maar mn hond.. Ik heb er een hechte band mee, en elke keer als ik me alleen voel dan ga ik met de hond praten het is vreemd maar ze begrijpt me wel., en elke keer als ik bij mn hond was had ik geen last van geesten of andere dingen die kut waren in mn leven., Zonder mn hond was ik er nu allang niet meer geweest. zelf heb ik nu soms nog last van geesten wat ik erg Kut vind.. K ben er egt als de dood voor!! Maar niemand begrijpt het egt.. Ze gaan nu weer zo langzamerhand denken dat ik alles verzin enzo. egt kut.. maarja ik zie wel wat er van komt.. als het te erg word.. dan.. kan ik mn selfmoord niet langervoor me houden.. en mak ik er een feit van..
Datum:
23-12-2005
Naam:
deanne
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

tjah

hoi iedereen ik heb ook paar keer zelfmoord gepleegd.. ik ben vorig jaar bijna verkracht ik heb het heel lang verzwegen maa rik kon het niet meer aan toen begong ik in mn arm te snijden om de pijn die diep van binnen zit weg te krijgen amar het lukte niet ik had een soorrt waas voor mn ogen wat muh tog weer tegen hield om het te doen maar als ik me zelf snee voelde het als een opluchting op dat moment deed het niet pijn maar later wel ik he ook geprobeerd om me zelf te laten te verdrinken.. maar dat lukte ook niet..!! nu gaat het wel weer wat beter ik praat er met iemadn over die er verstand van heeft en het helpt wel..!! ik heb het ook aan paar vriendinne vertelt en dat luchte heel erg op alleen ik durf het nog niet aan mn ouders te vertellen..
Datum:
23-12-2005
Naam:
eef
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

ben moe

Ik vind het leven soms moeilijk en verwachtvol, je moet maar doen aan ijzen van de maatschappij.
Ik heb een druk en geleeft leven.
Maar ik ben moe en het zat, wil rust, niemand begrijpt me.
Het blijft in mijn al jaren een strijd van wel of niet, en tot nu toe geef ik de hoop niet op, ook door me kinderen, kan ze niet missen, maar toch, ben moe en het zat.
Kan het soms niet meer op brengen, en de dingen die ik pobeer, kom ik toch weer te boven. wat heb ik dan ! pech of een engel? dat het toch net niet mijn tijd is.
Datum:
23-12-2005
Naam:
yvon
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

Gevoelens

heb heel wat meegemaakt vroeger qua pesten en loop al bij een psycholoog. M`n psycholoog weet dat ikvroeger zelfmoord neigingen heb gehad , maar ik heb niet verteld dat ik ze nog steeds heb en dat ze steeds heviger worden, ik weet niet hoelang ik het nog vol houd om er tegen te vechten. m`n ouders weten hier niets van. Ik heb zo`n ongelooflijke negatief zelfbeeld gekregen, dat ik geen enkele meid durf aan te spreken of als ze me aanspreekt ik niets durf te zeggen ,omdat ik er al bij nadenk wat voor lelijkerd ze aanspreekt. Ik ben ook gekapt met de MDS , omdat ik me lelijk voelde en het gevoel had dat ze beter een knap iemand in de winkel konden hebben.
De reden waarom ik dit opschrijf , is vanwege de psycholoog .Van haar moest ik dingen van me afschrijven als ik er veel last van had, maar ik ben bang dat als ik het op papier zet , iemand het vindt. Dus doe ik het op deze manier, want m`n ouders zullen nooit op deze website komen en ik moest het op deze manier kwijt , zodat ik toch een gedeelte van dat kutgevoel kwijt ben. Sorry vanwege taalgebruik, maar dit is de enigste manier nu waarop ik het voel. En ik ben bang dat het binnenkort misgaat ,als ik dit niet opschrijf of op een andere manier kwijtraak. Ik dur m`n psycholoog niet te vertellen dat ik nog steed last heb van zelmoordneigingen . Ben bang dat ze me doorverwijst naar een psychiater, zodat ik alles uit m`n leven nog een keer kan gaan vertellen. En ik voel me nu al als een psychisch gestoorde, ben het niet, maar voel het wel zo. Ben blij dat ik dit gevoel op heb geschreven . Ben nu op een of andere manier even opgelucht. De3 reden waarom ik m`n email er niet opzet, is dat m`n ouders of m`n broer ook weleens m`n email zien. En ik heb geen zin dat ze hiervan weten. Ik ben continue gepikeerd thuis, kan geen liefdevolle opmerkingen of omhelsingen meer verdragen. En ik wil het veranderen , maar het lukt me niet. en daar schaam ik me behoorlijk voor. Bedankt voor de mogelijkheid om dit kwijt te kunnen, ik had het echt nodig nu . Anders had ik weer een nacht liggen piekeren over zelfmoord , omdat ik een meisje niet durfde aan te spreken en me lelijk voel. Bedankt , Anoniem
Datum:
23-12-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Groningen

ik haat dit leven

ja als ik jullie verhalen allemaal lees dan denk ik wat kunnen ze dat goed en wat goed dat ze dat durven.ik heb me eroverheen gezet en schrijf nu ook wat.
ik ben getrouwd en moeder van 2 kids.
mijn kids zijn erg lief maar hebben een speciale gebruiksaanwijzing nodig.
ook mijn man is niet makkelijk.
het gaat al en paar jaar slecht tussen ons.
k ben zelf erg depressef en heb al vaker hulp gezocht wat ik krijg? medicijnen antidepresiefa en kalmeringstableten.
ik haat me zelf en denk dat anderen dat ok doen ik doe niks goed maar dan ook niks.
ik word gekleineerd enzenz.
ik weet het niet meer.
nou ja weet het niet meer?
ik weet dat het het beste is om weg van deze wereld te zijn.
dan heeft niemand meer last van me en hoeven ze nooit rekenschap meer te houden.
ik weet ook dat niemand mij zal missen.
ja misschien mijn kids een jaartje maar die komen er wel overheen.
maar ik kan en wil niet echt meer.
mijn man houd net van me en ga zomaar door.
ach ik stop er mee om te schrijven het helpt toch niks.
ik geef toe dat ik egenlijk aan het kijken was welke manieren er allemaal zijn om het te doen en welke het beste bij mij past.
maar kwam dit eerst tegen.
ik hoop voor jullie dat jullie allemaal de goeie keus maken.
ik ga nu verder op zoek naar een manier zodat het niet mislukken kan
en dan zie ik wel op dat moment of ik er toe in staat ben

groetjes
Datum:
23-12-2005
Naam:
xena
Leeftijd:
31
Provincie:
Groningen

In de steek gelaten...

Ik heb niet zo´n makkelijke jeugd gehad. Ik ben vanaf mijn 14e 6 keer uit huis geweest. Altijd bij vreemde gezinnen. Ik heb veel problemen met mijn ouders gehad. Ik was agressief en mijn vader ook, en ja... dat liep altijd uit op ruzies en vechten.
Drie jaar geleden ging de zaak van mijn vader failliet. Hij had een ontwerpbureau. Het ging helemaal bergafwaarts. Mijn ouders gingen ongeveer anderhalf jaar nadat ons bedrijf failliet ging scheiden. Ik woonde een tijdje bij mijn vader maar dat schoot niet op, we hadden voortdurend ruzies en woorden. Ik ben een jaar geleden uit huis gegaan. Ineens, ik was een meisje van 18 en ik wist helemaal niet hoe de wereld nou echt was. Ik wist niet hoe de realiteit was. Mijn moeder ging met mijn zusje ergens anders wonen, wel in dezelfde stad als mij.
Toen ik net op mezelf woonde is mijn vader naar China vertrokken. Hij heeft mij, mijn moeder en mijn zusje gewoon in de steek gelaten. Ik heb hem nu bijna een jaar niet meer gezien.
Mijn moeder heeft inmiddels ook een nieuwe vriend. Ik kan totaal niet met hem opschieten en het ergste is dat hij is getrouwd. Mijn moeder heeft ook alleen maar aandacht voor hem. ik zie haar ongeveer één keer in de week en ik kan niet bij haar terecht met mijn problemen of emoties. Ze heeft nooit tijd en sinds kort is die vriend van haar bij haar ingetrokken dus voor praten heeft zij geen ´tijd´.
Ik heb nu ongeveer een jaar een vriend. Toen ik hem leerde kennen dacht ik dat hij degene zou zijn waar ik al mijn dingetjes bij kwijt kon en dat hij degene was die mij zou steunen. In tegendeel... Hij heeft het te druk met zijn eigen problemen zegt ie en elke keer als iets mij dwars zit moet ik mij problemen maar voor me houden. Hij snapt mij totaal niet en ik voel me vaak zo machteloos omdat ik wel van hem hou maar dat ik zie dat ik niks aan hem heb. Ik weet niet wat ik daarmee aan moet.
Ik kan nergens terecht, niet bij mijn moeder, niet bij mijn vader en zelfs niet bij mijn vriend. En om nou iedere keer bij een willekeurig persoon me hart te moeten luchten schiet ook niet op, ze hoeven niet allemaal te weten wat mij dwars zit. Ik heb me maar bij GGZ aangemeld omdat ik niet anders wist... Kijk, het lijkt allemaal niet zo erg, maar het gaat gewoon helemaal bergafwaarts. Ik haal rare dingen in me hoofd, omdat ik het gevoel heb dat niemand er voor mij is. Dat het mensen niet kan schelen. Het lijkt zelfmedelijden, misschien is het dat... Het is in ieder geval niet de bedoeling. Maar vanaf mijn 14e is mijn leven gewoon geen pretje. Ik heb op mijn 16e een scooterongeluk gehad waarbij ik een bijna dood ervaring meemaakte. Ik denk elke dag na over het feit waarom ik eigenlijk ben terug gekomen op deze wereld. na dat ongeluk is er eigenlijk niets geweest wat mijn leven heeft verbeterd. Het is juist helemaal bergafwaarts gegaan. Ik vraag me gewoon af waarom het niet mijn tijd was. Wat is er zo belangrijk waarom ik moes blijven op deze klote wereld? Zelfmoord
speelt vaak in mijn hoofd af. Maar ik ben gelovig opgevoed, dat is het enige wat mij nog tegenhoud. God.... Maar het lijkt of ik elke dag een stapje dichter bij de "daadwerkelijke daad" kom.... Ik ben gewoon bang dat er een moment komt waarbij ik breek en zelfmoord pleeg...
Datum:
22-12-2005
Naam:
Matahari
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

haat

geen werk .geen geld....
Datum:
22-12-2005
Naam:
ana
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.