Levensverhalen (pagina 1731)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ff weer me verhaal vertellen ..

Ik blijf depresief. Gister leek het beter te gaan, maar gister avond werd ik weer depresief. Vanochtend wou ik weer niet op staan. Ben nu alleen gister ff 2 uur naar school geweest. Ben nu iets van bijna 2 weken niet meer op school geweest. Zit alleen maar thuis. Zelfs thuis kan ik niet goed tot rust komen. Ik jank bijna de hele dag door, heb alleen maar koppijn en ben best wel saggie.
Er moet toch een oplossing er voor zijn dat die pijn van binnen weggaat?! Ik zit er de hele dag over na te denken, maar ik kan hem niet vinden. Niemand anders weet ook een oplossing. Volgende week naar de psygiater. Ik hoop zo dat het gaat helpen. Ik wil gewoon weer eens gelukkig zijn. Ik wil gewoon weer genieten van het leven. Mijn wens is niet om dood te gaan. Mijn wens is om te leven. Om gelukkig te worden. Mijn ware liefde te vinden. Kinderen te krijgen. Goede baan. Je weet wel. Maar ik zal moeten beginnen met die pijn weg te krijgen. Ik zou eerst weer moeten voelen dat ik belangrijk ben en nodig ben en zo.
Ik heb nu bijna geen vrienden meer. Ik ben zo bang dat ik de rest ook kwijt raak. Ik heb ze nodig. Ik wil ze niet kwijt. Ik ga nog meer kapot als ik hun kwijt raak. Op familie kan ik altijd rekenen. Daar ben ik zeker van. Die laten me niet stikken. Dan zou ik het geen familie noemen.
Ik merk sowieso nu wel dat er echt hulp komt. De psygiater, mensen die zeggen dat je altijd bij hun terecht kan en met hun kan praten enz. Iemand vroeg mij gister of ik op papier wou zetten dat ik me zelf niks aan zou doen. Dat heb ik ook gedaan. Ik kon moeilijk weigeren vond ik. Ik bedoel ik wil echt leven. Ik wil me zelf niks aan doen. Tja, alleen soms wil ik het zo graag, snijden of zo, maar dat is omdat ik het dan heel erg zat ben. Dat is op dat moment. Maar als je me zou laten kiezen, zou ik voor het leven gaan. Ik zou er voor vechten, ook al ben ik nu zo zwak. Ik heb nu hulp en die hulp kan ik ook goed gebruiken. Dus maak ik er ook gebruik van!
Maarja.. het leven gaat alsnog door (gelukkig wel). Ik ga er maar proberen van te maken wat er van te maken valt. Het zal een poos duren natuurlijk om gelukkig te worden en het zal me vast ook veel pijn bezorgen door al die tegenslagen. Maarja.. dromen kunnen waar gemaakt worden. En mijn droom zal ooit de waarheid worden!



( P.S. ; Ik dacht dat ik niet meer positief kon zijn/denken. Dat kan ik gelukkig dus nog wel =). )

*edit by ossirian: roos email aderessen mogen niet sorry*
Datum:
07-04-2006
Naam:
Roos
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

kutlevennnnnnn

ik heb dus echt een k*tleve.mun allerbeste vriendin is half amerikaans en ze kent de mense van guns n' roses persoonlijk. ze zit de ganse tijd daarover te stoefe! ik haat die groep vershcrikkelijk en kan amerikanen niet uitstaan. ik ben 12 jaar. een meisje. ik woon gewoon in een wijkje lekker gezellig tot op een dag!! mun neef kwam op bezoek. ik bleef alleen thuis omdat ikz iek was en toen kwam mun neef mun mama en papa en mun zus die ginge naar de colruyt in maasmechele. ik was toen helemala alleen me mun neef en da was vershcrikkelijk. hij praatte eerst met mij. en toen verkrachtte hij muh.
tis daarna nog heel vaak gebeurd zondags toen ginge we altijd naar mun bomma die nu gestorve is 9 december 2004. ik was heel gehecht aan mun bomma en das nu kapot!!:@ ze werd op mun verjaardag begrave en iedereen zit muh daarom te peste ik heb geen vriende meer op school omdat ik dit jaar ook naar het middelbaar moest. en mijnvriende ginge allemala naar een andere school naar de moderne. en ik meost naar de technise. en op het zesde moeste we naar ene pennenvriendin in heel. en ik ben nooit goed geweest om opneiuw vriende te make en dat liep echt nietvaan ene leien dakje. het wasd aar heel stom en mun pennevriendin was gewoon een k*twijf. en nu ik op die andere school zit is het da kut ik loop iedere dga weer opnieuw zonder vriende bij me ieereen vindt me daar sotm omdat ik anders ben dna alle andere mensen. mun rapport is kei slecht. had ik es een vriendin ging ik daar naartoe en zie die de ganset idj dat ik op mun klastitularis verliefd was!! en das een meisje van dertig jaar en ik vind die kei lelijk!! ik mag er niet aan denke wnat da begin ika l te kotse. ik snij mij iedere dga in men armen en dan moet ika ltijd van die bloussen drage met lange mouwe anders zietmun ma dat en dan rkijg ik slaag want dna lig ik binne de minuut onder de kast in!! ik be de jongste van de klas want ik verjaar pas 15 december!! en daar lache ze muij ook mee uit. dat zijn f*cking dupes!! en ik luister ook naar de grope zornik en iederen van mun klas haat die groep en dna zitte ze me daarmee ook te peste maar ik hou ook va greenday en al ik hou gewoon van groepedie gaan over zlefmoord enzo. ik wil ook zelfmoord plege maar als ik dat dan wil doen dan dna lukt het mij mij niet ik krijg het gewoon niet over men hart om zelfmoord te lge. en ook heb ik contact verborkemet men beste vriendin!!
Datum:
06-04-2006
Naam:
anoniempje(belgie)limburg
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

liefdesverdriet

om een lang verhaal kort te maken ben ik voor de 2de keer in mijn leven weer op hetzelfde meisje van mijn dromen verliefd geworden. alleen na alles wa er de voorbije week is gebeurt (en nrml nog moet gebeuren) heeft een vriendin (niet zo een goeie maar toch) gezegd dat ze zojuist tegen haar had gezegd dat ik maar een vriend ben voor haar. ik vertrek donderdag naar engeland met haar en ik ga afwel nu ofwel na de week van engeland mij van kant maken.

daaag
Datum:
05-04-2006
Naam:
Lars Benschop
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

te ver

ik weet nie precies hoe het begon, maar ik ben sterk veranders in groep 4. ik was in mekaar geslagen. toen heb ik altijd bij meself gedacht: wie nu nog aan me zit krijgt een klap. en toen werd ik agresief ik heb later op de bassisschool nog 3 x een jongen in mekaar geslagen. in de eerste van de middelbare sgool voelde ik me egt rot, me beste vriendin liet me barsten, me cijfers gingen heel slecht en thuis veel ruzien. toen begon ik me self te snijden, in me armen, benen en selfs polsen. ik dat steeds mee aan selfmoord en voelde me DE mislukeling van alle mensen, ik was niks waard voor mijn gevoel. ik heb veel hulp gehad van riagg maar het was nog steeds nie over. ik ging drugs gebruiken en dranken, dat gebruik ik nu nog steeds. ik zit nu op de bascule ne het gaat wel beter met me maar de drugs, dranken en snijden is er nog steeds. en helaas me selfmoord gedachten ik voel me vaak nog waardeloos maar ik merk dat het beter gaat.
Datum:
05-04-2006
Naam:
maartje
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik bn een jongen zeer verveelende moeder en al een paar X zelfmoord geprobeert maar lukte neit...school gaat neit goed...voel mij neit lekker kwil dood...
wat meot ik doen.....

Datum:
05-04-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

De druk..

Ik ben al een tijdje depressief zonder dat mijn omgeving er iets van doorheeft... Ik functioneer gewoon alsof er niets aan de hand is... en laat weinig merken van mijn problemen merken als ik met mn'n vrienden en vader communiceer......

Dat neemt niet weg dat ik de laatste tijd steeds vaker denk aan het beëindigen van mijn leven... de studie waar iik binnenkort noodgedwongen mee moet eindigen en de sociale druk om te presteren wegen erg zwaar... Soms ben ik benieuwd of er zoiets als reïncarnatie bestaat............
Datum:
05-04-2006
Naam:
Jurgen
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Depressief.

Ik ben een vrouw van vijftig jaar en mijn leven bestaat uit een aan een schakeling van gebeurtenissen.
Mijn jeugd was warm en harmonisch, ik had epilepsie en mijn ouders werdopgedagen om emoties te ontwijken voor me.
Dus hebben ze altijd met een stoffer en blikje voor me uit gelopen om mij het leven zo makkelijk mogelijk te maken.
Ik ontmoette mijn man toen ik twintig was en trouwde op mijn 21.
Mijn moeder waarschuwde mij voor hem, maar ik dacht ik verander hem wel.
Hij was alcoholist en crimineel.
Ik kwam natuurlijk van een koude kermis thuis, veranderen was er niet bij.
Negentien jaar heb ik het uitgehouden, toen was de maat vol.
Al die jaren ben ik geestelijk mishandeld.
Ik stelde niets voor en zou het nooit alleen redden.
Heb door hem een fraudeschuld, waar ik van mijn leven niet af kom.
Nu moet ik volgende week voor de rechter verschijnen om een wsnp (schuldhulpverlening), de kans is klein dat ik aangenomen word.
Hij heeft in de gevangenis gezeten, toen had ik een uitkering voor een een oudergezin, nadat hij vrij kwam wou ik weer een uitkering voor een economische eenheid, dat mocht niet van hem, ik was bang, voor mezelf en de kinderen.
Hij was agressief.
Op een dag stond de economische recherche voor de deur en ik moest mee.
Ik ben veroordeeld en hij niet.
Al word ik tweehonderd, dan nog krijg ik het niet terug betaald.
Heb er tien jaar alleen voor gestaan om de kinderen groot te brengen, nadat het was gebeurt, heb ik eindelijk de moed gevonden om hem eruit te trappen.
Dat is nu haast twaalf jaar geleden.
Ik heb er nog dagelijks last van.
Zit nu in een diepe depressie en zie geen uitweg meer.
Al die wrok en haat, ik sta tegen de muur en mijn ex fraudeert maar door.
Volgende week sta ik voor de rechtbank en hoop dat het positief is, zoniet dan heb ik geen toekomst meer dus ook geen reden meer om te leven.

Tanja.
Datum:
04-04-2006
Naam:
Tanja
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-holland

Soms

Ik denk wel soms, wat heeft het nou zin om te leven? Waarom kan ik niet zijn zoals anderen. Waarom moet ik steeds depri worden om iets? Komt het door me exen die wat geflikt hebben of komt het door mij? Dat ik soms iets niej durf te zeggen tegen anderen wat er in me hoofd rond gaat? Jah ik heb ook zlefmoord pogingen waar ik niet echt trots op ben. Ik kan niet echt tegen iemand zeggen ik moet het van me afschrijven maar dat wilt soms niet lukken. Op ene moment ben ik ziels gelukkig loop ik stralend rond en de andere moment denk ik aan zelfmoord. Soms denk ik wel van wie gaat mij missen wie gaat er zeggen dat ze van me houden? Wie zou zeggen dat ze me terug willen hebben dat ik weer leefde? Ik wil weten hoe ik er aan gekomen ben maar toch wil ik die antwoord niet weten. Ik wil weer vrolijk zijn net zo als vroeger, ik wil geen zorgen kennen.. En nu heb ik toch een brok in me keel en lopen tranen over me wangen heen. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven weet afentoe niks meer...
Datum:
03-04-2006
Naam:
Susanne
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

dood echt!

ik ben paranormaal en wil dood elke keer als ik iets sie moet ik huilen ensoo en ik snij mezelf ook :$ maar ik wil echt niet door en heb ook als pogingen tot dood gedaan:$:$
Datum:
03-04-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Weet niet waarom

Tja..waar moet ik beginne... ik weet egt niet waarom ik dood wil, ik wil dat al zoon kleine 3 jaar maar ik weet niet waarom...ik heb gewoon geen zin meer in sgool enz...het lijkt me gewoon lekker om dood te zijn, en als iemand aan me vraagt waarom? dan kan ik daarop geen antwoord geven ik WEET het gewoon niet, maar ik durf geen zelfmoord teplegen, bang dat het mislukt en dat mn ouders er achter komen en dat wil ik niet.
Ik heb mezelf ook tijden gesneden, en dat luchte egt erg op, ik was er een tijdje vanaf maar nu heb ik het gevoel weer, ik huil er erg vaak om,,,ik hoop dat ik er af kan komen, heel vaak denk ik ook, waarom steekt niemand me neer of krijg ik een autoongeluk zodat ik het niet zelf gedaan heb...
Datum:
02-04-2006
Naam:
anoniemm
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.