Levensverhalen (pagina 170)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn verhaal

kort geen zin meer in het leven
Datum:
12-09-2015
Naam:
theo
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

ellende

drie keer samengewoond. Kind nooit meer gezien sinds zijn derde levensjaar. twee keer huis ingeleverd. 15 jaar betalen aan kind en ex die niets met je te maken willen hebben. 15 jaar wordt er wekelijks eten naar mij gebracht omdat al mijn geld naar ex gaat terwijl ik full-time werk en ongeveer 2000 euro per maand binnen krijg (geen vetpot maar het zou moeten kunnen als ik niet mijn ex zou moeten sponsoren). Binnenkort wordt mijn zoon 18: via advocaat heeft hij aangegeven wel mijn geld te willen maar pertinent geen contact te willen.
ik ben op. Dit was de druppel. 15 jaar is mij voorgehouden dat hij (zoon) wel zou komen zodra of ex het toe zou laten of wanneer hij (zoon) zelfstandig keuzes zou kunnen maken.
na de derde vrouw ben ik nu sinds december 2009 alleen. 41 jaar. vrouwen die ik mooi vindt zien een oudere man. dan hoor je dat je geen concessies moet doen. en laten we wel wezen: als ik niet verliefd ben heb ik ook geen behoefte om met een vrouw te zijn.
Er zijn nu nog twee vrouwen die mij helpen: wekelijks krijg ik wat eten en af en toe wat geld en een uitstapje. Inmiddels voel ik mij compleet belachelijk als ik een mooie vrouw aanspreek, als ik een advocaat bel en vraag om hulp om alsjeblieft mijn zoon eens te spreken te krijgen (overigens hebben all rechtszaken me 50.000,-- gekost), als ik solliciteer naar een betere baan (en als ik hem krijg moet ik het geheim houden omdat ik anders weer een vraag om meer alimentatie krijg) om alle kosten te kunnen betalen, als ik ga sporten waar ik uitgelachen wordt door de vrouwen die ik mooi vindt, als ik uitga waar ik aan de kant wordt geschoven of geweigerd wordt bij de deur, als ik iets wil zeggen en niemand begrijpt mij, als ik met de hond loop en er komen allerlei moeders en oma's naar me toe, als ik overal met u aangesproken wordt, als vrouwen om cadeaus vragen en anders afhaken, als ik denk aan het gezin wat ik graag zou willen hebben maar toch niet kan betalen, als ik denk aan ziek worden (heb de goedkoopste zorgverzekering met maximaal eigen risico omdat ik anders andere rekeningen niet kan betalen.

Ik zoek naar dingen waar ik blij van wordt. Het lukt niet meer. Je loopt lachend rond maar je huilt, ook al is er al 15 jaar geen traan meer uitgekomen. Vrienden van mij die zelfmoord hebben gepleegd of door een ongeluk zijn doodgegaan lijken beter af. Het verdriet bij de familie en zo valt best te overzien. Verder denk ik dat er 2 mensen bij mijn begrafenis (niet verzekerd overigens) komen. Op mijn verjaardag komt in de regel 1 persoon. Meer hoeft ook niet want ik weet toch niet hoe ik me in een niet-zakelijke omgeving moet/wil/kan gedragen.

Mijn hulpvragen blijven onbeantwoord. Het ziet er van buitenaf helemaal niet zo erg uit. Maar het verdriet is gigantisch. Om alles, om niets.

Het is wel lekker om even wat te schrijven zo.
Wil iemand een keer een kop koffie drinken, gewoon gezellig dan ben je welkom.
Datum:
11-09-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
41
Provincie:
Gelderland

Geen uitweg!!

Ik leef al een hele tijd in de schuld die ik zelf heb opgebouwd door hele domme en verslavende dingen te doen, zo rook ik vanaf me 16e wiet en nu de laatste tijd niet veel meer omdat ik er gewoonweg geen geld meer voor heb en denk dat dat ook wel het beste is. Ik woon sinds mijn 21 op mezelf en toen was ik nog maagd dus ik dacht waarom niet een escort bellen dit heeft voor mij zeer verslavend gewerkt, het is makkelijk en snel aan sex komen maar kost ontzettend veel, ik ben zelf ook zeer verlegen en daarom heb ik ook nooit een vriendin kunnen vinden en denk ook dat geen een meisje mij ooit leuk zou vinden want eerlijk is eerlijk ik ben niet echt een type jan kooiman.
Nu zit ik dus al een hele tijd in de schuld en kom er niet meer uit de deurwaarders kunnen ieder moment voor de deur staan en dat maakt mij zeer nerveus. Ik zou ook niet weten wat ik tegen de mensen om mij heen moet zeggen, ik weet dat mijn familie en vrienden van mij houden maar daarom vind ik het ook zo moeilijk om dit te zeggen ik wil ze geen pijn doen. Dit is ook de rede dat ik nog geen zelfmoord heb gepleegd omdat ik dan aan hun denk, aan me broer me zus en ne vader en moeder en vooral me 2 lieve nichtjes maar ik denk dat het ook tijd is om aan mezelf te denken en wat wil ik nou echt. Ik wil gewoon niet meer leven met pijn iedere dag ik ben er klaar mee.
Ik hoop vooral dat ze dit nog kunnen lezen want ik hou zielsveel van ze.
Ik zie gewoon geen uitweg meer!
Datum:
10-09-2015
Naam:
Dennis
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Mijn eigen vijand

Ik kan wel continu alles en iedereen de schuld geven, maar uiteindelijk ben ik zelf steeds weer diegene die gedrag uitoefent en mijn mond open trekt en die keuzes weer maak en anderen kwets. Altijd maar weer vanuit emotie reageren, mensen irriteren zich snel aan mij, omdat ik ook gewoon irritant ben, ik houd liever mensen daarom op afstand, ik wil niet dat ze zien wie ik echt ben, de mensen die weten wie ik echt ben zijn of bij mij weg, of staan op het punt om bij mij weg te gaan. Ik maak continu ruzie vooral met mezelf. Al jaren in therapie, al jaren hoor ik hetzelfde, gedachtes oefenen, andere gedachtes proberen toe te passen. Mediteren. En toch overwint de echte persoon in mij, want ik ben wie ik ben en probeer al jaren te veranderen. Ik doe zo mijn best, maar val continu weer terug. Ik houd het liefst mijn masker op, maar dat houd ik niet vol. Die leuke vrolijke lieve persoon, waar iedereen bij wil zijn die persoon die ik van buiten doe vermoeden te zijn. Die persoon die bij elke sollicitatie direct wordt aangenomen, maar wanneer ze mij 4 maanden in dienst hebben mij het liefst weer snel van af zijn. Moeilijk doen altijd maar weer moeilijk doen. Houd nou toch gewoon eens je kop. Ik zou het liefst als kluizenaar willen leven, niemand onder ogen hoeven zien, nou dan kan ik er net zo goed een einde aan maken. Dat is zo ongeveer hetzelfde toch. Wat is toch de zin van het leven als we toch allemaal dood gaan?
Datum:
07-09-2015
Naam:
Pien
Leeftijd:
33
Provincie:
Anders

mijn dochter wil dood

Ik heb een lieve en mooie dochter van bijna 18.
Zij is autistisch en depressief. Het gaat de laatste jaren steeds slechter met haar. Thuis had ze regelmatig woede uitbarstingen en daar werden mijn jongere kinderen erg bang van. We hebben toen samen besloten om op zoek te gaan naar een andere woonplek voor haar.
S ins september vorig jaar woont ze op een zorgboerderij. Ze heeft het daar niet naar haar zin. Ze heeft mensen vrees en vindt het moeilijk om alles in groepsverband te doen. Ook met de leiding vindt ze geen aansluiting.
Gisteren zat ze bij ons in de schuur te huilen. Ze zegt niet meer te willen leven. Ze zegt dat ze zich op wil hangen.
Ze heeft een normaal iq maar wordt door velen behandeld als een halve gare. Ze mocht haar school niet ad maken door wangedrag op school. Ze gaat nu naar dagbesteding maar vindt hier geen aansluiting.
Ze vindt dat haar toekomst is verknald en is jaloers op broertje en zusje die het wel goed doen op school en in de mmaatschappij.
Ik probeer in gesprek te blijven, maar heb het gevoel of ik steeds minder een lijntje heb met haar. Anti depressiva heeft ze geslikt, maar wil dat nu niet meer.
Ze is overal al geweest, ggz, triversum, praktijk. Ze heeft geen vertrouwen meer in de hulpverlening.
Hoe kan ik haar helpen? Heeft iemand misschien hetzelfde mee gemaakt? Of weet iemand wel een goede hulpverlener?
Help alstublieft...ben zooooo bang dat ik haar vandaag of morgen ergens vind.

Wanhopige moeder
Datum:
05-09-2015
Naam:
kitty
Leeftijd:
44
Provincie:
Noord-holland

story

Dat is me verhaal. Ik ben 22 en ik had een tweelingbroer. Die is 1 jaar geleden overleden op ons verjaardag in ziekenhuis. Sinds die dag ik ben veranderd. Ik wil niks meer . Ik wil ook niet meer leven. Ondertussen heb ik al een vrouw. Maar dat helpt toch niet. Het is echt jammer dat ik het zal doen. Tzal echt hell worden voor me ouders broertje en me vrouw. Maar kan niet anders. De rest niemand geeft om me maar da boeit me toch niet. Eigenlijk er is weinig over wat me wel boeit. Straight to the point. Mensen pleeg geen zelfmoord aub. Ik zit in helemal andere situatie. Ik kan toch niks meer bereiken in me leven daarom zal ik et ook beindigen. Hopelijk zal alles goed gaan met jullie en met mensen waar ik omgeef. Ciao . Leven was te mooi voor mij.
Datum:
04-09-2015
Naam:
maakt niet uit
Leeftijd:
22
Provincie:
België

I'm still here

Hi iedereen ik ben 17
En ben heel mijn leven al ongelukkig
Huiselijk geweld etc.
Jeugdzorg therapie en andere instanties
Toen ik 13 was (na zo veel maal proberen) heb ik 3 dozen paracetamol ingenomen en alcohol . Ik viel inslaap later op de avond kreeg ik last van iets ik weet niet meer wat want ik zag wazig en dacht dat ik dood ging
het enige wat ik nog weet is dat ik mijn familie lid die de kamer ingestormd was door mijn geluiden die ik blijbaar maakte hoorde zeggen dat ik wakker moest blijven en vertellen wat er aan de hand was . Ik werd wakker in een ambulance en zat aan de infuus . Wat er daarna gebeurd is is niet belangrijk maar op dat moment als je voelt alsof je dood gaat vliegt letterlijk je leven voorbij en wilde ik toch niet dood bang voor alle verdriet naar mijn vrienden/familie en wat ik allemaal nog kon doen!
Mensen please denk er nog eens over na ik heb met alle geluk nog een kans gekregen maar dat gaat niet altijd zo... dus denk er alsjeblieft over na wat je doet.
Ook al denk je dat je niemand hebt . Er zal altijd wel iemand zijn die een shit geeft al is het maar 1 persoon je buurman , neef , kind , therapeut of whatever . ik gun het niemand om zo ongelukkig te zijn om we te zijn van deze aardbodem . U deserve happiness we all do.
Datum:
04-09-2015
Naam:
SKV
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Ik ben niets waard

Ik loop al 4 jaar met zelfmoordgedachten rond. Het is dat ik er het lef niet voor heb en er mensen zijn die van me houden, anders had ik het allang gedaan. De dood is zo rustgevend, al je problemen weg... geen vader meer die je haat om je persoonlijkheid en die je de moeite niet waard vindt, geen stress meer om elk klein dingetje in het dagelijks leven. Ik zie geen andere uitweg, maar ik ben te laf om het te doen. Ik haat mezelf.
Datum:
03-09-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

Relaties maken mensen niet gelukkig geld wel

Wat ik niet begrijp is waarom mensen met een laag inkomen kinderen maken.
Mijn moeder heeft mij toen ze 16 was te wereld gebracht, mijn vader was aan de drugs en had mij een keer meegenomen en geld geëist anders kreeg ze mij niet meer te zien. Uiteindelijk na zoveel jaren later toen ik een jaar of 14 was nam de familie van mijn vader contact met mij op dat hij in het ziekenhuis lag en niet lang meer te leven had. Ik ben er toch maar heen gegaan om afscheid van hem te nemen maar het deed mij niks, ik heb geen traan gelaten.
Mijn moeder ontmoette een nieuwe man waarmee ze een kind maakte na jaren samen te zijn ontdekte ze dat hij vreemd ging en andere vrouwen had, ze hadden constant ruzie en uitendelijk gingen ze uit elkaar. Mijn broertje begon al op zijn 18de aan een kind en kreeg ook ruzie ze gingen uit elkaar, hij liet zijn kind in de steek en begon daarna aan een nieuwe relatie en binnen een half jaar hadden ze al een kindje gemaakt zonder aan hun toekomst te denken. Mijn moeder begon zich daarna te verwaarlozen en begon aan de alcohol, eerst een paar en daarna werd het een fles per dag. Ze vertelde mij daarna dat ze alleen nog maar een man met veel geld wilde, daardoor ging ik nadenken en voelde me eenzaam grijpte naar de drugs wat mijn leven heeft verpest. Ik ben verlegen en onzeker in al die tijd heb ik nog nooit een relatie gehad. Sommige mensen denken dan dat je homo bent en je iets verbergt. Ik heb weleens mensen horen zeggen dat het leven een relatie nemen en kinderen maken is. Ik heb in mijn leven veel relaties zien stuk gaan en de kinderen zijn daar de dupe van, een kind heeft een vader en moeder nodig in zijn leven.
Voor mij hoeft het niet meer, ik zie het niet meer zitten. Ik hou van mijn moeder, familie en mijn beste vriend ik zal ze missen.
Datum:
02-09-2015
Naam:
Merrol
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht

Altijd welkom

Voor mensen die nadenken over zelfmoord, problemen hebben of willen praten kunnen altijd bellen/sms'en/appen naar 0621443555 en dan kijken we samen wat je wilt bereiken! Het is trouwens helemaal anoniem.
Datum:
01-09-2015
Naam:
Marianne
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.