Levensverhalen (pagina 1690)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

?

Hallo, ik ben een meisje van 14 jaar
ongeveer 2 jaar geleden is mijn oma overleden
op school ging niks goed
ik haalde alleen maar lage cijfer
en ben een niveua terug gezakt
sinds die tijd denk ik alleen maar aan zelfmoord
ik heb gedichten geschreven
die mijn moeder heeft gelezen,
ze heeft ze aan de dokter laten lezen
ze hebben me toen doorgewezen naar een psygiater
die heeft me goed geholpen
met het verwerken van de dood van mijn oma
ik heb nog heel veel verdriet
want een vriendin van mij wil zelfmoord plegen,
ik weet niet wat ik moet
kunnen jullie me helpen?
het probleem is dat ze niet hier woont
dus als er wat is kan ik niet naar dr toe
Datum:
28-06-2006
Naam:
NobOdyy
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

2 probleempjes

heej,, ik ben een meisje van 14,,
ongeveer 1.5 jaar geleden is mun opa overleden 4 dagen voor mun verjaardag en ik had toen ook een vriendje en die heeft het 1 dag voor mun verjaardag uitgemaakt,, toen zag ik het leven nie meer zitten,,
ik had 2 hele goeie vriendinne en die deden ineens ook heel raar,, ze vonden mij een aanstelster en een ho*r,,
in huis deed ik ook nooit wat goed,,
rond maart april,, wist ik dat ik dood wou,,
ik zat met scharen en soms een mes in mun polsen te snijden,,
ik ben een keer zo erg geschrokken van het bloed dat ik het niet meer wou doen,, maar ik hield me er niet aan,, begin 2e klas zat er een heel vervelend jongen in mijn klas,, nog steeds,, hij zit de hele tijd te iriteren,, en niet alleen bij mij,,
ik kan de dood van mun opa ook nie accepteren,, bijna elke avond lig ik te huilen,,

2e probleem,,

ik heb nu andere 2 beste vriendinnen, eentje woont bij mij in de buurt en die andere in Swifterbant,, een beetje erg ver weg,, zij is heel deprisief en loopt vaak weg en heeft vaak zelfmoord neigingen,,
wij hadden afgesproken met zun 3en als jij dood gaat gaan wij ook,, en nu wilt ze dood,, want ze is echt heel erg depri,, we hebben een site en heeft ze op gezet met ik ga daar naar boven enzow,, we weten niet wat we moeten doen,, ik hoop dat jullie het weten?

-xxx-
Nina,,
Datum:
28-06-2006
Naam:
nina
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

gewoon moe

ik ben het gewoon zat egt waar ik kan gewoon nie meer weet nie waarom ik leef om tot laast te zijn om vreselijke dingen mee te maken weet je me hele leven ben ik ongelukkig geweest altijd ben ik ongewenst heweest waarom is het bij mij nie normaal waarom heb ik geen normale ouders een normaal gezin ben het zat om steeds teleurgesteld te zijn ben het zat om neppe vrienden te hebben ben het zat om steeds maar weer smorgens op te staan bent het zat om pijn te voelen om te stressen om mensen te zien lijden om normaal te willen zijn om gewoon ben het zat
Datum:
28-06-2006
Naam:
Stephany
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood

Ik kan niet met me eigen omgaan ik heb alleen maar pijn daarom snij ik me zelf ik wil graag dood maar toch zoek ik de manier die het rustigst is want iedereen wilt een rustige dood denk ik en als ik die niet vind snij ik mijn polsen door gaat ook redelijk snel..
Datum:
27-06-2006
Naam:
Pascal
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

ik weet het niet meer..

Het begon allemaal na de kerstvakantie dit jaar op school ging het niet zo goed en ik kreeg me 2e rapport die ook heel slecht was 5 onv..:-o maarja ik bleef hopen.. ik had als van die gedachten als ik het niet zo redde zelfmoord te plegen.. want mijn school is niet zomaar een school.. maar ik zit op een dansacademie en dat is echt mijn droom.. maar ik wil niet blijven zitten omdat ik al een keer bleef zitten.. omdat ik eerst op een normaale middelbare school zat en toen wou ik naar die dans school maar daar moest ik in de 1e beginnen omdta het havo was en ik deed vmbo en in de 1e ging alles goed.. nu niet meer..gister kregen we rep cijfers terug en ik ging met me mentor over hebben of ik over zou gaan.. en ik zou net over gaan!! dus die zelfmoord gedachten kon ik wel uit me hoofd zetten.. werd ik vandaag gebeld dat er een fout was ofsoo en dat het beter is helemaal van school te gaan!! de leraren hebben geen vertrouwen in me!!:-o ik werd helemaal gek ik heb gescholden en gehuilt ik heb overgegeven.. mijn hele droom in 1 klap voorbij.. en dan komen ze er nu pas mee.. hoow en nu wil ik gewoon een eind maken dan zijn al mijn problemen weg.. ik ben ook zo moe ik wil gewoon slapen en nooit meer wakker worden en mijn problemen zijn weg.. maarja.. op school heb ik ook 1 goeie vriendin we lachen samen we doen alles samen we kunnen niet zonder elkaar en we zijn niet gewoon goeie vriendinnen maar we zijn echt speciaal we houden van dezelfde dingen we maken elkaars zinnen af we denken hetzelfde,, en ik wil zo graag op school blijven ik zou alles doen. maar heeft geen nut zeggen ze.. en waar ik ook mee zit is dat ik ooit een kat had die alles voor me was.. ik zei altijd dat ik daarmee ging trouwen:P maarja die is 2 jaar gelden overleden.. dat was echt het ergste in die tijd.. toen d8 ik al aan zelfmoord maar ik kon me familie niet in de steek laten en ik had nog een hondje duss.. maar ik d8 na het overlijden van me kat altijd nog wel aan zelfmoord het is nooit echt uit me hoofd gegaan.. maar ik heb ondertussen een nieuwe kat en die wil ik ook nie alleen laten.. maar ik wil gewoon dat al mijn problemen opgelost worden en zelfmoord lijkt mij het best.. maar ik ben togg zo bang voor de dood.. ik kan zo genieten van het leven vooral met mijn vriendin.. maarja ik wil ook niet leven zoals ik nu leef..en ik wil me verhaal gewoon even kwijt en ik lees ook dat ik niet de enigste bent.. ik wil de mensen wel bedanken die de tijd hebben genomen om dit te lezen:)
Datum:
27-06-2006
Naam:
meisjeee
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

hate myself

Hoi, ik ben Kitti
ik ben bijna 14 jaar en wil heel vaak niet meer leven. het begon allemaal eind groep 7, toen had ik ruzie met iemand, die iemand is een echte pester, maar dat wist ik toen nog niet. in groep 8 werd ik gedumt door mijn beste vriendin. ik had toen niet veel andere vriendinnen meer, ik voelde me alleen. in groep 8 wou ik heel vaak zelfmoord, maar durfde niet. ik wou toen ook gaan snijden, maar durfde ook niet. eind groep 8 leek alles goed te komen, was blij, ik ging naar een andere school andere klas. in de zomervakantie was ik weer helemaal blij. ik kreeg een vakantie vriendje, toen had ik nog niet in de gaten dat ik verliefd was. toen ging ik weer naar school, nieuwe school, nieuwe klas. ik was blij. ik kreeg nieuwe vriendinnen. maar dat liep al snel fout. ik werd weer gepest. een vriendin van mij sneed zichzelf. ik was een keer s'nachts aan het denken, toen wist ik weer dat ik in het verleden ook een keer heel mijn arm heb opengekrabt. ik wou het weer uittesten. het voelde fijn, hoefde ff niet meer te denken. ik ging het steeds vaker doen. mijn ouders betrapte me. hadden toen de mentor gebeld. het leek toen weer goed te gaan. maar dat was niet zo. het ging weer helemaal achteruit. er kwam steeds meer bij. nu heb ik al een half jaar dromen over mijn vakantie vriendje. het is heel raar, net alsof ik hem beter leer kennen. ik kwam er ook nog achter dat ik trauma's heb van vroeger. mijn moeder die heel veel ligt te schelden. dat komt door haar eigen jeugd. ik ben soms bang voor haar geweest. nu doet zij dat soms nog steeds. nu word ik niet meer gepest. dat is het enige wat nou goed is gekomen. ik moet nu voortaan alles tegen mijn ouders zeggen. dat gedoe met mama was eerst helemaal uitgepraat, maar voor mij heeft het nu niks geholpen. ik dacht pas nog dat mijn vader mij begreep maar toen hij dat met mama besprak ging het weer helemaal fout. ze denken nu allebij dat ik aandacht trek. het snijden bij mij word nu steeds erger (denk ik) ik word door alles helemaal gek. er komt steeds meer bij. eigenlijk had ik nooit moeten praten, nu weet ik alles weer van vroeger. het doet steeds meer pijn. ik mis mijn peetoom die heel wat fout heeft gedaan. ik mis mijn vakantievriendje. gelukkig heb ik nog een goede vriendin tegen wie ik alles kan vertellen. op school ga ik ook naar een vertrouwingspersoon, die doet ook aardig tegen mij. voor de rest wil ik steeds vaker zelfmoord plegen. ik heb zelfs al een plan gemaakt hoe ik dat ga doen. maar voor mijn gevoel is alles wat ik doe verkeerd. alleen ik ga weer goede vriendinnen krijgen(denk ik, hoop ik) ps. ik ga nou nooit meer iets tegen mijn ouders zeggen, die begrijpen me toch niet meer. ik heb er geen zin meer in.
dat was mijn verhaal tot nu toe..
Datum:
27-06-2006
Naam:
Kitti
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

geen zin meer

Ik ben een man van 40 jaar.
Ben getrouwd heb 3 kinderen een meisje van 13 een jongen van 10 en nog een jongen 8 jaar.
Ik heb een leuk huis een baan als conducteur bij ns internationaal.
Ik zit bij een toneelvereniging.
Mensen vinden mij denk ik wel aardig.
Maar toch heb ik geen zin om te leven.
Zolang ik me al kan herinneren wil ik dood.
Als klein kind weet ik nog dat ik vaak de weg overstak met mijn ogen dicht.
ergens rond mijn 17e heb ik een overdosis pillen opgegeten.
Misselijk geworden en dus alles uitgekotst.
verleden jaar is er een ernstige depressie geconstateerd bij me.
Therapie gehad van een psychologe cognitieve therapie.
Heb net gedaan of het hielp.
Zit nu aan de antidepressiva Tryptisol.
Helpt ook voor geen meter.
Het enige wat me nog weerhoud zijn mijn vrouw en kinderen.
Ik kan ze niet belasten met een echtgenoot of vader die er zelf een eind aan maakt.
maar ik heb het gevoel dat ik dit niet meer lang volhou.
Ik wil eigenlijk gewoon niet meer
Datum:
27-06-2006
Naam:
peter
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

hallo.mijn naam is maria en ben 46 jaar ,ik wil ook hier graag mijn verhaal kwijt.
nu ik ben zolang als ik me kan herinneren misbruikt door mijn broer en zijn vrienden.
toen ik zestien was ben ik ook nog eens verkracht door een vriend van hem. heb toen gedacht uit het leven te stappen.ben in een huwelijk gevlucht waarvan nog meer ellende kwam.ik moest voor hem altijd in gelid staan en kreeg alleen geld voor percies de bodschappen die hij moest hebben.mocht niets en hij maar feesten met zijn familie ,ik durfde niet weg te gaan bang voor de wereld om me heen.
mijn dochter werd geboren en ik weide al mijn liefde aan haar, wij zijn met haar geboorte mijn dochter en ik door een oog van een naald gekropen .bijna waren we allebei overleden.ze heeft 1 maand in de couveuze gelegen.naar elf jaar raakte ik weer zwanger door een fout van de dokter naar 27 weken zwanger door medicijnen voor hoge bloeddruk raakte ik mijn kindje kwijt het was een meisje haar naam is monique. ik heb haar begraven ,de pijn is verschrikkelijk.
ik mocht naar 2 weken niet meer treuren om haar van mijn man
het leven gaat door he ik moest me niet zo aanstellen .naar allerlei onderzoeken van de specilist mocht ik weer zwanger worden.ik wou het graag zag de babykamer steeds en dus raakte ik weer zwanger.o god wat was ik bang om dit kindje ook te verliezen.in mei moest het komen werd voortijdig opgenomen in het ziekenhuis .hij werd met spoed gehaald op een dag.
ik kreeg ploteling zon hoge bloeddruk dat ik zo dik werd en opgeblazen ze vreesde voor ons leven.hij werd geboren een zoon goed op gewicht gelukkig maar ik was echt gelukkig met hem .maar mijn overgewicht dat was niet mooi ik woog inmiddels 104 kilo.ik was op de geboorte dag van mijn zoon gestopt met roken ,ik rookte 4 pakjes shaq in de week.mijn zoon werd een jaar en ik ben gaan lijnen ben in een jaar 42 kilo kwijt werd geopereed voor mijn buik en het leek even goed met me te gaan maar mijn man eiste veel te veel van me.mijn collegas eiden er zijn zoveel dingen in het leven kijk eens verder dan thuis achter de bloemen.ik ging denken en ben toen gaan scheiden .hij dreigde met de dood en stalkten me heeft een mes op mijn keel gezet en ga zo maar door.ik raakte overspannen hij maakte de kids gek dat ik slechte moeder ben en alles wat niet deugd
mijn dochter ging als een razende tegen me tekeer ging niet meer naar school en meer van die dingen mijn zoon van 4 jaar toen was zo oversext dat ik dacht dat hij misbruikt was ik heb hem laten onderzoeken en om en een lang verhaal kort te maken niet misbruik lichamelijk waarschijnlijk geestelijk.dus werd een probleem kindje heeft tijdelijk in een dagopvang gezetten toen 2 jaar in een soort internaatnu is hij weer thuis maar het gaat moeilijktref ook steeds de verkeerde man om ook steun te krijgen of ik moet kiezen voor hem of de kids of ze plukken mijn laatste nog af ben daardoor een beetje in de finaciele toestand gekomen. mijn werk is niet meer zoals het is geweest.er wordt over ons gelopen nu.ik had een lieve man leren kennen dacht het tenminste heeft me veel geld gekost naar een poosje weer een lieve man laat plots niets meer van zich horen zijn broer belt en zegt heeft een ongeluk gehad maar weet niet welk zieken huis enz enz ik wacht af maar voel me op steeds te moeten vechten voor een beetje geluk in het leven ik heb er geen zin meer in alles zit tegen.daarom wil ik zo graag uit dit leven stappen voel me leeg opgebrand niets meer alleen maar vechten nee dat is genoeg geweest maar ik wou toch in grote lijnen mijn verhaal kwijt als ik alles opschrijf dan ben ik uren bezig bedank voor dat ik het kwijt kon
Datum:
26-06-2006
Naam:
maria
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-brabant

geen zin meer in leven!!!

Nou ik heb heel veel problemen gehad dat ik het zelf niet kan uitleggen.
ik ziet er heel erg mee niet een ding maar merdere, Ik werd mishandeld door mijn moeder ik was de slaafje in huis ik mocht niks ik moest alleen de huis houde doen
toen was ik het zat ik heb heel vaak in mijn zelf gesneden en van alles geslikt drugs maar nieks help mij ik heb het gevoel dat nieman naar mij luisterd ik ben 2 jaar lang van huis weggelopen en wouw nooit contakt met mijn moeder ik ben sexuweel mis bruikt en nu ziet ik er mee dat ik al heel lang verliefd ben op een jongen maar ik ziet nou op school het liefst wil ik contact met iemand Gr Latina
Datum:
26-06-2006
Naam:
Latina
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

tsja..

hoe is het zover gekomen.. pfffff... ik ben nu zoooo moe, dat ik niet eens de energie heb om daar goed over na te denken.. Ik kom net thuis van het stappen.. zit op de fiets en ben het zo zat.. Waarom leef ik????? over 50 jaar ben ik toch dood.. en waarom mezelf zo blijven pijnigen.. heb alle bekende gevoelens en schuldgevoelens en alle teriingzooi wel gehad.. het enige wat ik mis is lef... Lef om gewoon te kappen.. ik heb echt zo geen zin meer om te dealen met mijn gevoelens en gedachten.. zo meteen ga ik slapen.. en weer door met de dingen die ik doe.. de meeste dagen kom ik door op automatische piloot.. sommige dagen heb ik ook wel echt plezier, maar dan altijd, maar dan ook echt ALTIJD die gedachten erbij.. onzekerheid. doe ik het goed of niet, moet ik me daar we; druk om maken, je wilt eigenlijk niet weten hoe bewust ik ben van mijn irrationele gedachten.. Kan het niet zo zijn dat ik gewoon niet bestemd ben voor dit leven???ik kies er niet voor om geboren te worden, nou is dat niet eens erg, want het leven kan leuk zijn, alleen dat van mij niet.. het is al 15 jaar vol onzekerheid, vol levensmoeheid.. vol met professionele hulp.. mijn vader zegt dat ik weer met iemand moet praten.. Nee zeg ik, ben moe, wil dat niet meer.. heb dat al vaak genoeg gedaan.. Reken maar na.. vanaf van mijn 13e. ben nu 31.. Het leven is niet leuk.. ik vind er geen reet aan.. Volgens mij is het zo dat als je iets niet leuk vind, je er ook niet mee verder moet.. waarom dan ook niet met mijn leven?? waarom schrijf ik hier ???? word er iets mee gedaan, of ben ik nu voor de komende maanden weer eventjes mijn ei kwijt en kan ik weer de automatische piloot laten werken.. tot ik weer op dit punt zit.. dit punt.. waar ik al zo vaak zit. en dus niet wil zitten,... wie kan mij dood maken?? wie kan mij lef geven om mij te doden???
Datum:
25-06-2006
Naam:
Patricia
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.