Levensverhalen (pagina 1690)

hallo!
ik heb al die verhalen gelezen en voel me een ansteler!ik heb vaak het gevoel dat ik er allen voor sta. me ouders zullen wel van me houden ik ook van hun.maar het voelt niet zo.ik denk dat ik alles kapot maak. ik had eerst 2 beste vriendinen.en een van hun ging stoken nu zijn het me vriendinen niet meer. ik ging naar de brugklas.was wel leuk.met nieuwe vriendinen maar ik ben toch het 5 wiel aan de wagen.ik heb zo iets stoms gedaan waar door ik me nu heel rot voel uit schamten.ik worstel soms met me gevoelens ik was op een jongen uit me klas.maar soms heb ik ook zoon idee dat ik een... zo kunnen zijn dat hoop ik niet!! meestal denk ik dat dat niet zo is. ik vind me zelf niet lelijk en ik ben niet dik.ik heb er over ne gedacht om...te springen of heel veel pillen in nemen.maar pols door sneden dat lekijkt me te pijnlijk.ik ben wel bang dat ik dan nog leef.ik heb op dit moment een schuld gevoel en ik scham me.
ik denk dat ik geen vrienden heb geen goeien dan!ik heb mestal het iede ik wou dat me lefen zo was of zo.

doei!

MIJN LEVEN
wat is mijn leven,met ellende en verdriet
wat is mijn leven zonder toekomst in het verschiet

hoeveel pijn kan iemand dragen??ik heb het gevoel dat ik aan het wegglippen ben van deze aardbodem
niemand kan weten wat er egt in mij omgaat als het gaat om mijn gevoelens
ik kom haast niet eens de deur meer uit en stel me erg afhankelij op tegenover mijn man
ik weet dat dat niet goed is maar hoe kan ik dat veranderen als ik erg angstig ben om naar buiten te gaan
soms vraag ik me egt af of mijn leven nog goed komt
zou het mijn lukken om alles te kunnen verwerken?
ben ik wel sterk genoeg?

omdat ik heel erg bang ben voor de reactie die ik niet gewent ben als mensen naar mij zitten te kijken
daar word ik onzeker van en krijg ik last van zweetbuien en bonkende hooftpijn en dan moet ik weg

maak ik ooit wel de juiste beslissingen?als ik dat wel doe waarom zit mijn hoofd dan altijd zo vol?waarom gaat het telkens mis?
ben ik het wel allemaal wel waard?zo ja waarom dan niet op een gelukkig leven?

waarom doen mijn kinderen en andere me elke dag weer zo veel pijn

en moet ik elke dag leven in deze onzekerheid met een hels verleden met veel ellende en pijn

elke dag moet ik knokken om door te gaan maar hoe lang hou ik het nog vol

voel de laatste tijd alle kracht uit me wegglippen en denk bij me zelf waar doe ik het allemaal nog voor

kom elke dag alleen maar door in een roes door pillen als ik mijn ogen s,morgens open doe kan ik wel gillen


ik weet doe mijn man er mee veel verdriet maar niemand die mijn tranen in mijn hard elke dag ziet


ik ben gewoon van binne helemaal op ben moe heb geen lol meer speel elke dag gewoon fake


dat ik gelukkig ben maar in een paar weken is alles gewoon kapot gemaakt van binne mijn zin in het leven is in een klap kapot gemaakt


wat is nu nog het doel om voor te leven ben op 1 persoon na alles kwijt is dat nu een gelukkig leven

voor mij nu niet meer ik ben moe en gewoon op!!!!!!!!!!!!!

eh ja dit is raar . ik praat eigenlijk nooit over me eigen maar eh.. ik heb een verstandelijk gehandicapt zusje waar ik erg goed mee overweg kon en niet met me oudere zus. en toen ik 8 was werd me zusje uit huis geplaatst ik was hier dus helemaal kappot van dat heeft veel veranderd in ons gezin. ik heb elke dag ruzie met me oudere (half)zus en vind het vreselijk ik word helemaal kapot gescholden mijn moeder kiest altijd voor haar kant ik heb laatste tijd ook heel veel ruzie met me ouders ik wil het veranderen maar ze doen zo vervelend tege mij.door al dit kreeg ik ook veel problemen op school ik haalde veel lage cijfers en was uitgeput tijdens de lessen. mensen mogen me op school helemaal niet ik doe in hun ogen altijd iets verkeerds.. en ik ben helemaal geen voorstander van ruzies maar toch hebben ze my al 4 keer in 3 jaar tijd in elkaar geslagen allemaal verschillende mensen *niet een persoon* dus mijn zelf vertrouwen is helemaal weg ik vind het zelfs al erg om over straat te lopen.als iemand my aan kijkt denk ik dat ik voorschut loop dit is vreselijk gevoel mensen halen mij zo de grond in . ik ben half jaar gelede ook aangerand dat was dus helemaal vreselijk was door al dat gedoe blijf ik zitten dit jaar wat ik echt heeeel erg vind want ik had volgend jaar examens en dan was ik van school af ik zie het echt niet meer zitten op deze school maar er is geen optie voor een andere school echt ik ben helemaal kapot

groetjes nikki

As I pull from the pits of the place we call hell,
I realise I have been a fool to let people put me down.
Many have hurt me emotionally,
But I overcame their hurtful words and accusations.

The truth is shadowed behind a large wall
That must be broken and torn down.

People have problems and others can make them worse.
If only we could live in peace
Without hatred
I know there is hope as long as there is life.

As a new born baby laughs for the first time,
So does a man cry the last cry.
Like a river, both laughter and sorrow flow in many directions.

If we work together we find love and we also find hate.
But as long as there's an even balance, We can pull through the days
No matter how tormenting it can be....

Ik heb zelfmoord neigingen sinds ik naar de 1e ging ik kreeg heel veel problemen thuis me moeder was heel erg ziek we wisten niet wat ze had.kreeg zelfmoord neigingen omdat het thuis niet goed ging ik bleef langer op school en deed spelletjes met een docent zodat ik niet naar huis hoefde.
Ik kreeg heel veel gesprekken met mensen van jeugdzorg was heel erg fijn .
Liep weg van school ,uit gesprekken en uit eindelijk hadden hun besloten dat het beter was dat ik voor 2 jaar naar een dagbehandeling zou gaan dat is gelukt het hielp niet veel want kreeg daar ook veel gesprekken en alles werd aan me ouders verteld iedere x weer liep ik weg van school op een gegven moment wist ik het niet meer en wilde zelfmoord plegen.
Ik kreeg te horen dat ik naar een crisis opvang moest in rotterdam zuid ging ik heen voor 3 maanden ik moest weer naar huis na allemaal gesprekken.
Een maal thuis moest ik ook naar een andere school omdat ik ben verkracht door een jongen van die school ik had dingen verteld die niet waar waren over die verkrachting omdat ik bang was dat ze me niet zouden geloven.
Op een geven moment moest me maatschappelijkwerkster stoppen met werken en kreeg een niieuwe ze is hartstikke aardig .
Toen ik een x ziek was wat ze niet geloofde op school want er was een gesprek met me moeder en de invaller van me maatschappelijkwerkster en nog een maatschappelijkwerster.
Ik kreeg hele erge ruzie met me zusje op dat moment en liep te schreeuwen dat hoorde hun allemaal op een geven moment riep mij moeder me en zei hou je nou in ik zei nee zei begint waar bemoei je je mee enz.
Ik wilde weglopen maar toen kwam die vrouw en zei mandy met weglopen los je niks op .
Ze zei zal ik je naar een woning brengen en ik zei nee maar ze ging bellen en die invaller vond het ok niet goed maar had niks in te brengen ik was weggegaan en belde me tante of ik bij haar morgen slapen dat mocht toen ik in de bus zat belde ze me op en zei dat ik naar huis moest gaan en de ruzie met me moeder eerst moest oplossen ik weer naar huis sorry gezegt en ook die vrouw bellen en me excusses aangeboden ze zei ik kom je halen dan breng ik je naar die woning ik zei oke had het aan me moeder verteld en die zei bel je vader maar ik me vader bellen die schrok .
Ze was me komen halen me moder zei dat ze vanavond even langs zou komen en dat mocht wel.
Toen ik daar aankwam bleek het een gesloten groep te zijn meteen toen ik binnen kwam was het allemaal weer gesloten.
Op zich was het een leuke groep(personen hoor)
Ging naar school een open school en liep daar veel weg wat gebeurde er die docenten bellen altijd naar je woning als je dat doet iki liep weg omdat ik heel erg ruzie had het was al tijd om weg te gaan de school was uit maar we moesten wachten tot er een begeleider was ze kwam eraan en ik liep weg naar het huisje ik gooide me spullen op de grond en tegen de ramen toen kwam er een andere begelider aan en die zei mandy kom je mee naar binnen en ik zei nee hij pakte mijn spullen en zei kom dan praten we even in het kantoor hij legde een arm om me heen enn duwde me zowat naar binnen in kantoor hadden we erover gepraat hij vroeg wil je op je kamer zitten ik zei ja ik was zo kwaad dat ik mijn spullen had ingepakt ik liep de trap af onderaan de trap zag die vrouwelijke begeider het en ze riep die mannelijke toen zei ze mandy we gaan je even vast pakken oke dat moet ik zeg zo nee ik werkte heel erg tegen dus werd er nog meer mensen bij gehaald het leken wel bodyqaurds toen kreeg ik te horen dat ik naar de time out moest ik werd gek en begon nog meer tegen te werken toen kwam ik daarbinnen en zat een soort bed in ik moest me sieraden af schoenen uit jas uit maar ik deed het niet uit mezelf dus deden hun het en dat was geen pretje want die mannelijke begelider zetten zijn knie in mijn nek zodat ik niks kon doen ik was nog kwaader geworden ze waren weggegaan en deed de deur opslot ik sloeg tegen die muren aan en me handen lagen helemaal open toen kwamen ze terug en vroegen kunnen we praten ik zei ja ze komen altijd met zijn 2en terug gepraat en ik mocht naar me kamer omdat het rusttijd was was niet erg.
Na een tijdje gebeurde dat steeds veel vaker ook op de woning ik ben het 1x zo zat geweest dat ik een begelelider had geslagen en steeds vaker wegliep van school ze hadden besloten dat het beter voor mij was dat ik naar een gesloten school ging ik werd altijd door 2 begeleiders gebracht 1tje van me eigen woning en 1tje van de buren.
We hadden gym ik kreeg ruzie met die 2 leraren en de gymzaal was dicht toen werd ik terug gebracht naar het lokaal dacht ze ik liep weg het bos in ze kwam achter me aan op een geven moment kwamen er 3 autos aanrijden die zagen mij maar zagen ook die docent ze reden naar die docent en vroeg wat er aande hand was begreep ik later ze draaide om het waren begeleiders van de buren zonder dat ik het wist toen ik dat zag rende ik nog harder 1 auto stopte voor me neus en 1tje achter me alle 3 de begeleiders stapten uit en ik liep om 1 boom heen hij pakte me vast en hard ook en zei stap in de auto ik zei nee toen zeiden ze oke dan gaan we lopen naar je woning we liepen naar de woning met hard handig vast gehouden worden toen we daar aankwamen had die leraar al naar de woning gebeld ze stonden buiten te wachten en die begeliders die me vast hadden zeiden waar moet ze heen ze zeiden weer naar de time out dan maar ik liep te schoppen en te bijten toen hielden ze me met zijn allen vast en gebeurde weer het zelfde later die dag moesten we onze kamers schoonmaken ik pakte de stofzuiger die een ander meisje (niemand mag haar)ook wilde hebben omdat ik hem eerder had begon ze de middelvinger op te steken ik werd en zei doe dat minden in mijn gezegt alle ander meiden hoorde dat we begonnen te vechten 1 meisje goeie vriendin van mij riep naar beneden vechtpartij alle begeleiders kwamen naar boven en drukt meteen op de piepers dus allen begeleiders kwmaen van de buren en het hele terrein ik werd weer door alle begeleiders gepakt en zei door die andere meiden ik werd naar beneden begeleid en dat liep niet lekker als ze allemaal aan je lopen trekken en dan ook nog de trap af ik werd eventjes de time out in gezet voor me eigenveiligheid zeiden ze ik zei oke maar niet lang he ze zeiden nee dat gebeurd niet ik weer tegen de muren aannslaan en huilen omdat ik altijd naar de time out moest en de anderen niet ze kwamen me na een kwartier weer halen (normaal pas na een half uur) ik moest even naar het kantoor komen en vertellen wat er was gebeurd alle meiden zeiden het zelfde als ik dus moest zei op haar kamer blijven ik moest naar boven even me rommel opruimen omdat ik met van alles had lopen gooien ik begon het op te ruimen we hadden film gekeken en me mentor keek me tevreden aan we moesten eigenlijk naar bed maar ik niet ik moest nog even naar kantoor komen hij zei ik ben tevreden op je ik zeg zo hoezo nou weer ik heb gevochten hoor hallo hij zei ja dat weet ik dat praat ik ook niet goed maar ik ben wel blij dat je mee werkte in de time out ik zei dat komt omdat jullie zeiden dat het voor me eigen veiligheid was.
Ik ging naar mijn kamer en ging slapen de volgende dag ze me mentor dat ik iets later naar school moest omdat ik gister slecht geslapen had dus ik mocht iets langer blijven liggen.
naar school geweest ging goed ik mocht wel mee de nadere naar hun school brengen(open)ik kwam me oude lerares tegen ze zei waarom kom je niet meer naar school ik zei ik zit op die gesloten school ze wist het niet eens ze oh toen heeft mijn mentor nog met haar gepraat erover ik was er wel bij.
Ik was weer op school en toen had ik gevochten met alle 2 de leraren ze piepte mijn begeleiders op ze wisten meteen dat ik het was en kwamen expres met meer mensen ik werd weer naar de time out gebracht daar heb ik de halve dag gezeten omdat de andere meiden mij hielpen ik mocht er met het avond eten weer uit het was wel gezellig we zaten te kaarten ik en me mentor tot er een ander meisje kwam die werd gesepereerd ik hoorde haar steeds schreeuwen laat me eruit .
Ik mocht eruit na het douchen mocht beneden tv kijken met de anderen dat meisje waar ik altijd ruzie mee had begon mij te schoppen maar de begeleiders zagen het niet omdat hun in het kantoor zaten we gingen weer vechten 2 meiden probeerde ons uit elkaar te halen en ik begon te schreeuwen dat ze van mij af moesten blijven de begeleiders hoorde wel wat bleek later 1 ander meisje een hel goeie vriendin van mij zei niet doen brengen je weer naar de time out ik zei nou en de begeleiders kwamen er weer aan en zeiden mandy ik weet niet meer wat ik met jou aan ze zeiden we moeten je weer naar de time out brengen ik zei nee laat me alsjebliefd naar me kamer ze zeiden in preciepe mag dat niet de andere begeleiders kwamen eraan en ze bespraken het waar ik bij was ze zeiden tegen mij km even mee naar het kantoor eerst wou ik niet toen zeiden ze anders brengen we je nu naar de time out ik zei nee oke ik kom al ik mocht naar mijn kamer ik ging naar mijn kamer werd wel gebracht toen kwam dat meisje boven ze moest haar excusses aanbieden omdat ze weten wat er gebeurd was had ze gedaan ze moest naar haar kamer.
Ik mocht weer naar beneden we moesten gaan slapen ik ging naar mijn kamer onze begeliders waren weg en dat wist dat meisje ze kwam naar mijn kamer deur en begon te slaan ik sloeg terug maar wat zei niet wist was dat er cameras hingen en er nachtdiensten waren ze kwamen gelijk naar boven rennen met zijn allen ik werd naar beneden gehaald en moest daar in het kantoor gaan zitten ze gingen mijn mentor bellen ze wisten alleen niet wie er begonnen was dus zei mijn mentor zet haar maar in de isoleercel ik werd er heen gebracht ik werd helemaal gek want ze hadden geen zin om op de video te kijken.
De volgende morgen werd ik er om 7 uur uitgehaald me mentor was er en vroeg wat er gebeurd was ik had het verteld hij ging het boven aan dat meisje vragen zei zij dat ik begonnen was dus ik zei kwaad ze lult kijk maar op de video hij ging kijken ik zei zie je wel hij bood zijn excusses aan da nachtdienst was er nog en bood ook zijn excusses aan zij werd naar de time out gebracht ik zei het is je niet gelukt hoor meissiej jammer he.
Bij het ontbijt moest ze erbij zitten we waren klaar met eten en moesten naar onze kamer tot we naar school moesten ik ging naar boven en zij kwam ook en begon me te duwen dus ik zeg zo doe het nog een x ze deed het ik werd kwaad en zei doe nou normaal ze ging naar de begeleider beneden en zei dat ik haar duwde ik moest naar beneden komen ik naar beneden toen vroegen ze waarom ik haar duwde ik zei zij duwde mij ik haar niet ik moest naar mijn kamer dus ik liep naar de trap begon ze me uit te lachen omdat ik na schooltijd op me kamer moest blijven ik werd kwaad en pakte een stoel en gooide die tegen haar aan ze drukte op de pieper ik bleef maar gooien tegen iedereen begeleiders en tegen haar ik gooide een stoel tegen de ruit aan en ging door het raam naar buiten rende weg maar er stonden overal begeleiders werd gepakt en in de sepereer gezet en heb er de hele dag en nacht in gezeten na dat gedoe was ik blij dat ik er de volgende dag weer uit moch.
Het was weer zover ze begon weer ik wou haar slaan maar mijn mentor kwam en ik wilde dwars door hem heen lopen hij kon mij niet aan dus besloot dan grijp ik er maar bij de keel dat gebeurde dus maar ik bleef doorgaan ze drukte op de pieper alweer ze pakte me stevig beet omdat ik me anders los zou rukken anders zou ik gekke dingen gaan doen volgens hun.
Na ermelo ben ik weer thuis gaan wonen en dat ging ook niet meer toen ben ik ergens anders gaan wonen in nootdorp daar had ik het heel erg moeilijk niet met die mensen zelf maar door de problemen thuis ik heb te horen gekregen dat me moeder binnen 2 jaar dood zal gaan en we zijn nu half verder en ze leeft nog gelukkig.
ik woon nu weer thuis en ga maandag 3juli in zeist wonen en daar ben ik wel blij om.
Maar ik dacht dat je ouders je nooit in de steek zouden laten dat ze het tegen zouden houden maar ze houden niks tegen dat betekend voor mij dus dat ze niet van me houden en dat is ook zo anders zouden ze me wel tegen houden .
Ik heb in alle woningen zelfmoord willen plegen een paar x thuis is het bijna gelukt.
Ik heb heel veel gesprekken gehad toen ik thuis woonde en het heeft heel erg geholpen nu ook vooral de laatste persoon.
Ik wil niet meer leven omdat ik zoveel problemen heb uit huis ruzies en de verkrachtingen zelfs me ouders die niet om mij geven
Ik ga stoppen ik zie jullie wel weer over een paar maanden weken jaren.
Groeten van Mandy De Ligt

pijn, pijn is wat ik voel geen kant kan ik uit pijn, pijn is wat het doet.
verdriet, verdriet is hoe ik het omschrijf.
mijn hart, mijn hart is zwak, zwak naar het uitzien van die pijn & verdriet.
het is moeilijk, moeilijk om te leven zonder moeder & beste vriend. die zijn weg ik voel, voel me verlaten.
het enige wat ik wil is naar hun.
zelfmoord is wat ik nodig heb, maar durf het niet

Ik kom uit een gezin met 5 meiden en 4 jongens ik ben de jongste van de meiden ik ben zelf van buitenlandse afkomst voelt alsof ik leef in twee verschillende werelden ... Ik be iemand die altijd voor mijn vrijheid heb moeten vechten verder heb ik het vrij goed gehad thuis 4 jaar geleden heb ik een jongen leren kennen die mij zwaar heeft mishandeld en mij heeft neergestoken en verschillende malen heeft bedreigd hierdoor is mijn band met mijn familie verslechtert omdat ik hun op afstand heb gehouden om zo verdere problemen te voorkomen vervolgens heb ik in samenwerking met de politie afstand weten te doen van hem...toen 4 maanden nadat het uit was kreeg mijn vader een auto-ongeluk door een verkeersfout van een ander mijn vader was mijn alles en in een klap raakte ik hem plotseling kwijt... mijn leven stelde niets meer voor vervolgens raakte ik in een soort van roes en leef nog steeds in een soort van roes ik kwam een hele goede vriend van mij tegen en die vroeg mij f hij mij kon zien want hij had mij gemist en wilde bijpraten over zijn ex en over mijn vader vervolgens hadden we een relatie...de relatie begon goed en later kwam zijn ex weer in het plaatje kortom ik werd weer verlaten ik heb 8 maanden voor hem gevochten ik wilde hem niet kwijt maar ik kwam erachter waarom vecht ik voor iemand die niet voor mij vecht en raakte weer in mezelf gekeerd en heb mijzelf zo geisoleerd dat ik het gewoon niet meer aankon al die pijn en verdriet...heb twee dagen geleden in mezelf gesneden maar dat lukte niet dus heb ik besloten om over precies 1 week pillen in te nemen dan weet ik tenminste dat het wel goed gaat...boodschap is dat ik het moed de kracht en de hoop niet meer heb om verder zo door te gaan om gebruikt te worden door anderen en om mezelf weg te cijferen dus doe ik dit of mensen mij gaan missen is hun probleem ik ben het zat om alleen aan anderen te denken ze komen er wel overheen...nou ik zou zeggen leef ze en vertrouw pop jullie eigen gevoel die laat je nooit in de steek ....je kan alleen jezelf in de steek laten...

ik ben heel erg gepest geweest op me oude scholen...
ik zit nu op een school waar het ook niet goed gaat! ik ben nu gewoon thuis maar me moeder zegt van ga naar school zo erg is het niet! het raakt mij, heel erg
maar dat snapt ze zelf niet.
ik verlang zo om een eind aan me leven te maken. niemand zal me missen ja me hond dat is ook het enigste. jaren heb ik gevochten voor mijn problemen me moeder was de enigste die me snapte, maar nu net ze zegt dat het allemaal niet zo erg is dat het nog maar 5 dagen zijn nee! lekker gepest worden in 5 dagen kan je leven al kapot maken. ze denkt als een meisje zegt van niemand is boos op haar dat dan niemand boos is. ik ken haar langer dan vandaag mijn moeder heeft haar ware ik niet gezien ik haat mijn moeder echt! kinderbescherming zit achter ons aan dus ik kan niet veel.
zelfmoord is de enigste oplossing wat heb ik nog? heb ik niet genoeg mee gemaakt?
blijkbaar dus niet naar alles wat IK heb meegemaakt durft mijn moeder nog te zegge je moet je niet aanstellen het is niet zo erg. het kwetst mij... meer kan ik niet zeggen dat ik het zwaar moeilijk heb
en aan nisk anders kon denken en doen!
mijn leven is al slecht begonnen laat staan als ik 25 of zo ben mijn leven.... is niks niemand zal mij missen....

ik weet op dit moment even niet waar k moet beginnen..
mijn vader is toen ik ongeveer 5 was overleden..hij was drugsverslaafd..daardoor hebben ik en me moeder al veel meegemaakt,hij sloeg me moeder,ik was mischien wel 5j..maar k weet alles nog héel goed..dat is nu achter me,ik heb nu weer een nieuwe vader..kan wel goed met hem opschieten
ik heb al een paar x hartsvriendinen gehad..ALLEMAAAL zijn ze uit mijn leven..(niet dood) maar ze hebben me gewoon allemaal laten zitten

maaar op mijn 14de verjaardag was een lichtpuntje in mijn leven..k heb daar mijn vriend ontmoet waar ik nu al anderhalf jaar mee heb..
Máar de laaste tijd gaat het best slecht..
hij praat veel overzelf moord..
als ik het uit zou maken enzo
gister hadden we een domme discusie..
toen liep hij opeens naar de keuke en het ging allemaaal zóoo snel hij had zijn pols doorgesneden VOOR ME NEUS..toen is hij naar buiten gelopen..ik weet het allemaal niet meer precies..ben helemaal in de war
met me moeder kan ik ook niet echt goed opschieten..ik ben al eens weggelopen..toen zeiden ze dat ze me in een tehuis zouden stoppen..maar k ben nu nog gewoon thuis..
mijn vriend maakt me op somige moment erg bang..
niet dat hij me iets aandoet ofzo..maaar dat hij zelf moord wil plegen..
hij is heeeel onzeker overzich zelf terwijl hij een hele mooie lieve en romantice jongen
ik wil hem gewoon echt neit verliezen
als k hem niet meer heb,heb ik gewoon echt niemand meer,,en ik weet niet of ik dan ook nog zin er in heb..=(
ik lach altijd..terwijl ik diep van binnen kapot ga
niemand weet dit van mij

ik weet het op dit moment echt even niet meer

Hallo,
Woensdag 21 Juni 2006 saonds had ik steeds de nijging zelfmoord te plegen door allerlei slechte mediceinen te gaan slikken, dit had ik gedaan en wordt nu steeds wel duuizelig, erder wil ik nog steeds dood, dit komt doordat ikenkele keren mensen wel hep opgelicht, en andere stomme dingen had gedaan, wat oet ik doen! het enige wat ik nog wil is dood!

Anoniem 06