Levensverhalen (pagina 163)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.

Ben vreemdgegaan en heb nu erg schuld gevoel ennu al helemaal nu mijn vriend erachter is gekomen school gaat ook niet goed heb ruzie met een paar meisjes ik heb maar 1 vriendin en dat is ook geen soulmate geld schulden ook hoog ik weet niet wat ik moet er lijkt maar 1 oplossing te zijn ik zie het allemaal niet meer zitten
Datum:
06-11-2015
Naam:
M
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

hopeloos

vanaf mijn 12e al heb ik het gevoel dat ik niet voor het leven gemaakt ben. ik weet dat mijn ouders van me houden, ik heb fantastische vrienden en ik laat nooit aan de buitenkant merken wat ik voel. altijd zeggen mensen over mij dat ik een meisje ben die altijd vrolijk is en zo uit ik me ook aan de buitenkant. maar vanbinnen ga ik kapot van haat tegen mezelf. ik vind mezelf dik en lelijk terwijl vriendinnen juist zeggen je bent mooi. de laatste tijd heb ik steeds meer neigingen weg te lopen van huis, ik zie het leven ook vaak niet meer zitten de laatste tijd. ik weet dat zelfmoord niet de oplossing is maar het blijft voor mij denk ik altijd de beste oplossing. ik zou het wel willen maar ik weet dat mijn ouders van me houden en natuurlijk ook mijn vriendinnen. dat is ook de enige reden die mij ertoe zet om hier te zijn op deze wereld. ik ga zo kapot vanbinnen. ik ben gewoon hopeloos ik weet niet wat ik moet doen. ik weet dat echt niemand doorheeft wat zich in mij afspeeld. er zijn vroeger ook dingen gebeurd en die staat echt op mijn netvlies terwijl het vier jaar geleden is. ik denk er zo vaak aan weg te gaan van hier, weg van de pijn die het leven me bezorgd. maar ik weet wel dat er altijd mensen zijn die me kunnen helpen die ik kan vertrouwen en mensen die van me houden.
dat is de reden dat ik volhoud. ooit hoop ik dat er toch eens een lichtpuntje zal zijn in mijn leven en dat ik weer van het leven kan genieten. ik wil tegen iedereen zeggen: pleeg nooit zelfmoord!! ik geloof dat er altijd een lichtpuntje zal zijn in je leven en of het nu zal gebeuren of pas over een paar jaar, het zal komen!! geloof in jezelf en als je aan zelfmoord denkt denk dan ook aan de mensen die van je houden, die er altijd voor je zijn. zij houden van je. daar zou ik het nooit voor willen opgeven.

xx mij
Datum:
05-11-2015
Naam:
Sarah
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

zelf moord

k en mijn lief denke wel is aan zelf moord en we hebe da door stokker van onze relatie wat moet ik doen
Datum:
05-11-2015
Naam:
glenn
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Pijn

Toen ik 18 was vroeg mijn stiefvader om bij me te slapen ! Ik ben er niet op ingegaan ! Niemand heeft mij ooit gelooft ! Tot hij plots rare dingen aan jongere broer begon te vragen over mij ! Hij vertelde alles tegen mij andere 2 broers en het zijn maar mijn broers die mij geloven . 😢 Dan kort daar achter verlies ik mijn broer in een ongeluk ! Ben er nog altijd niet goed van en kan er niet mee leven ! Trouwens heb een ziekte waar ik moeilijk mee overweg kan en dat ligt me ook lastig ! Soms zoek je hulp maar vindt het niet altijd ! Praten helpt soms maar niet als je s'avonds alleen thuis zit ! Muren praten niet terug ! En een nieuwe relatie lukt ook niet ! Ten 1 st met mijn ziekte ! En ten 2 de vorge relaties waren te heftig ! Veel geslagen en opgesloten geweest ! Kvoel me nu in de steek gelaten 😞
Datum:
04-11-2015
Naam:
Isa
Leeftijd:
24
Provincie:
België

Verhalen

Hallo,
Ik wil liever anoniem blijven.
Ik heb een tijdje geleden met een meisje verkering gehad. Het was toen allemaal leuk en aardig maar op een gegeven moment kwamen er verhalen dat ik en mijn vriendin elkaar hadden gevingerd en afgetrokken, dit was echter helemaal niet waar. Het is in tussen uit met haar omdat ik er achter ben gekomen dat zij met de verhalen is begonnen (hoe dom ben je dan?!)
Alleen het vervelende is ik blijf er mee geconfrontreerd worden en elke dag word ik door heel veel kinderen er door uitgelachen.
Ik ben er nu wel klaar mee eigenlijk.
Bedankt dat ik dit verhaal naar jullie kan sturen.
Jullie zullen vast wel levensredden met deze site.
Groetjes anoniem
Datum:
04-11-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil niet meer

Ik ben altijd moe, heb altijd pijn in het hart en heb het heel moeilijk op school. Niet dat niemand me aardig vind maar ik heb al een tijdje zelfmoord gedachten gehad. Als iemand nog een reden heeft waarom ik nog moet leven vertel het dan.

Stijn
Datum:
04-11-2015
Naam:
Stijn
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

gebroken

Ik heb al enkele jaren nare dingen meegemaakt... Ik werd mama op 19 vader van Men zoon heeft Me achtergelaten en wou niets van ons weten ik bleef sterk. Een jaar en half later leerde ik de prachtigste jonge ooit kennen die mij uit Men depressie hielp en deed samen mijn leven met hem en kregen een dochter samen. Onlangs werd ik terug zwanger ondertussen 4maand. Dan kom ik geweten dat de liefde van Men leven de vader van Men kinders mij bedrogen heeft met een vriendin en zij ook werd zwanger hij heeft mij en de kinderen achtergelaten voor haar waarom weet ik niet en kan het nog steeds niet vatten... Ondertussen al 2maand denk ik aan niks anders dan mijn leven beëindigen, maar dan denk ik en mijn kinderen dan gaat hij ZE opvoeden met haar... Allebei hebben ZE een mes in Men rug geworpen... Wat moet ik doen moeder zijn van een kind van 3 en 6maand en dan nog is 4maand zwanger... Waaraan heb ik dit in godsnaam verdient... Hij begrijpt Me niet en blijft zegge dat ik sterk moet blijven hoe gaat dat in zulke situaties???!!!!!
Datum:
02-11-2015
Naam:
moeder
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Ik wil niet dood maar zo ook niet meer verder....

Voor de buitenwereld heb ik alles, een lieve man, een huis, 2 auto's en een prachtig zoontje van 10 maanden.

De ellende begon tijdens de zwangerschap, ik was extreem bang het kindje te verliezen. Uiteindelijk is hij met 39 weken gezond geboren. De kraamtranen kwamen na een paar dagen en gingen niet meer weg... roze wolk? Nooit gezien.

Ik ging naar een paart weken naar de huisarts die mij doorstuurde naar een psycholoog. Na een half jaar ging het weer wat beter met me....

Maar nu opeens ben ik weer in dat zwarte gat geslingerd. Ik ben ervan overtuigd dat mijn zoontje iets mankeert, autisme spookt door mijn hoofd. Niemand begrijpt me want het is zo'n lief vrolijk mannetje.... ik krijg die knop niet meer om en ik loop de hele dag met een knoop in mijn maag rond. Wat als, wat als, wat als.... dat denk ik constant...

Mijn man zegt niet gelukkig te zijn.... niet door mij maar door de hele situatie.... ik heb er zo ook geen zin meer in....

Ik wil niet dood.... de gedachte aan zelfmoord maakt me verdrietig maar zo wil ik niet meer verder.... iets moet er gebeuren... iets
Datum:
02-11-2015
Naam:
Caroline
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

...

Als kind was ik zo gelukkig. Mijn ouders lieten elke dag merken dat ze van me hielden. Een kus een aai of een knuffel... sinds ik getrouwd ben heb ik nooit spontaan een kus of aandacht gekregen. S ochtends opstaan zijn ontbijt maken, huishouden, kids, t financiële ALLES rust op mijn schouders. Ik hou zo veel mogelijk mijn mond om geen ruzie te krijgen. Maar o wee als ik vergeet met t avondeten zout op tafel te zetten. Of owee als ik zijn ondergoed niet klaarleg als hij aan het douchen is. Owee als ik tegenwoord heb... Ik word behandeld als een stuk vuil, als een slaaf.. het doet me zoveel pijn als ik buiten een stel hand in hand zie lopen of alleen al als een vrouw wordt omhelst door de partner. Ik verdien dit niet. Ik wil zo niet meer leven. Heb van alles geprobeerd praten, familie erbij betrekken etc. Niets helpt! Elke dag denk ik eraan om voor een trein te springen of mezelf in het kanaal te werpen. Wat als het niet lukt? Hoe moet het verder met mijn kinderen? Zij zijn de enigste reden dat ik nog leef. Zij houden mij sterk
Datum:
01-11-2015
Naam:
Meisje81
Leeftijd:
35
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Ik ben een meisje van 12 jaar oud ik ben heel lang gepest en snij me zelf ook ik wil een eind aan me leven maar dat kan ik niet maken voor me ouders en me vriendje zegt telkens als jij gaat ga ik ook en ja je kunt het raden hij heeft zelfmoord gepleegd groetjes anoniem
Datum:
30-10-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.