Levensverhalen (pagina 1628)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn verhaal.

Al minstens vier jaar ben ik depressief en heb ik bij allemaal verschillende psychologen, psychiaters en een SOVA trainer gezeten Eigenlijk heb ik er weinig tot niks aan gehad. Ik ben nog steeds ongelukkig, sterker nog, ik ben veel ongelukkiger. Dat ik mij zo voel is een opeenstapeling van heel veel dingen. Mijn ouders zijn uit elkaar, mijn vader vernederd me, scheld me uit en vroeger was hij ook nog agressief, ook ben ik gepest waardoor ik o.a. heel terughoudend en onzeker ben. Ik heb ook als het ware een muur om mij heen gebouwd. Mijn moeder lijkt zich van mijn situatie niet zoveel aan te trekken. Gewoon doorgaan met het dagelijks leven. Dat kan ik niet. Maar ze erkent het niet, hoe ik mij nu voel, hoe ik er aan toe ben. Over een tijdje ga ik waarschijnlijk aan de antidepresiva, of antipsychotica, maar nog geen één keer heeft ze daar over gevraagd. Ik moet toegeven dat ik vroeger een ''moeilijk'' kind was. Mijn ouders dachten zelfs dat ik autistisch was, wat later niet zo bleek te zijn. Ik zal jullie nu niet irriteren met nog meer onzin over mij, ik moet zelf eigenlijk alles nog op een rijtje zetten. Ik wil het liever nu even over mijn eventuele zelfmoord hebben.
Ten eerste wil ik heel graag zeggen dat ik absoluut niet dood wil. Ik wil juist gelukkig zijn. Maar ik besef mij dat er bijna geen kans is dat ik dat nog wordt en ik heb ook niet de kracht om daar wat aan te veranderen. Ik zie zelfdoding, naast de medicatie, als enige oplossing. Ik denk dat als de medicatie niet helpt, ik alles in één keer inneem. Het gaat een vreselijke dood worden, maar alles beter dan polsen doorsnijden of voor een trein springen (belachelijk vind ik dat)
Ten tweede wil ik zeggen dat ik wil zorgen dat niemand een schuldgevoel heeft als ik dood ben. Zelfmoord is zoiezo al egoistisch. Dus ik zorg ervoor dat ik mijn leven op aarde nog een beetje ''goed'' afsluit, tot hoe ver dat mogelijk is.
Ik ben trouwens heel bang voor wat er naar de dood is. Ik ben niet gelovig opgevoed, maar stel dat god bestaat en dat hij mij er voor zal straffen (klinkt eng) en ook het idee dat er misschien helemaal niks meer na de dood is, vind ik gewoon eng. Ik wil dat ik na mijn dood in een soort prachtige droomwereld terrecht kom, waar alles vredig en mooi is (wat een fantasie heb ik toch he)
En oh, wat droom ik toch vaak over een gelukkig leven. Een leven dat iemand mij liefheeft, dat mensen mij accepteren zoals ik ben en dat die eeuwige angst en onzekerheid weg is, dat ik mijn verleden achter me kan laten en mij kan richten op de toekomst en misschien wel één van de belangrijkste dingen: Mezelf en andere vergeven.

Liefs,
Amy
Datum:
26-09-2006
Naam:
Amy (schuilnaam)
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

wil niey meer..

toen ik geboren werd hadden mijn ouders een drank/drugs probleem dus heb 9 jaar in een pleeggezin gewoont. nu ben ik weer terug maar me vader is vet agressief en heeft sun handjes vaak los sitten, waar ik de dupe van ben, ik heb mijn opa dood gevonden aan een touw:( sinds dien ben ik helemaal van de wereld. alles zit tegen school , vrienden familie. ik voel me erg schuldig wat er met me opa is gebeurd daarom moet ik boeten ben erg gaan snijden heel erg , en overal. overdossisen genomen polsen doorsnijden proberen op te hangen. Nu ben ik opgenomen het is daar verschrikkelijk. maak ik er vrienden maar die plegen zelfmoord of proberen het . zitten allemaal gekken om me heen word er zelf nog gekker van maar wil ook niet naar huis toe. heb een meisje verkracht zien worden. zit vaak alleen op me kamer naa te denken. maar komt altyd maar een oplossing uit.. dood . is er iemand die me kan helpen? ben egt verdomd alleen:'( dankje...
Datum:
25-09-2006
Naam:
alleen
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

waarom nou

hallo ben michael de bruinwoon in den haag . de rede dat ik hier me verhaal kwijt wil is dat in me ouders niet so vertrouw. kijk op sgol ben ik een beetje een buiten beentje maar sgol is belangrijk daarom ga ik der heen maar er zijn mesne die me kwetsen vooral als het om me uiterlijk gaat of grdraag het lijkt wel of ze me boos willen maken dus schoppen ze me slane stellen en so ken ik nog wel door gaan ook bij gym wrdt ik als laatse gekozen en dan hoor je de team waar ik dan ben bij in gedeeld so van: meester ken je hem niet in een ander team zetten . of bij bouw teorie moetej op een a2 blaadje een tekennig maken en die van mij was egt heel mooi en toen wou ik hem in leveren hadden die mesen hem weg gegooid ja en toen was i kwel kapot van .of dan vragen ze aan mij of ik al met een vrouw seks heb gehadt en dan zeg ik neej dan lache21 leerling me uit roepen ze van alles en dat is almaal gebeurt en 2 weken en ik moet nog 7 manden ik dnek dat ik dat nooit vol zou houden maar ik ken nog iemand en die wordtook veel gepest hij zeg dat ik het als motivaats moet gebruiken maar dat lukt egt niet . ik ben ook niet druk of agresief ben tustig en daar kunen ze niet tegen dnek ik maar het vreet aan me eerste ging met een glimlache naarsgol maar ondettussen denk ik dat ik misschien van een gebouw moet springen en eenbrief moet achter laten . zo nou ben ik het kwijt bedankt dat je deze site hebt gemaakt
Datum:
25-09-2006
Naam:
michael de bruin
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

ik wil helpen..

ik heb hier een tijdeje geleden een verhaal over mijn oom geplaatst en ik wil graag mensen helphen die heet gevoel hebben dat leven geen zin heeft en zelfmoord willen plegen..

veel sucses allemaal

kus roos
Datum:
25-09-2006
Naam:
roos
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

tja

ik ben net 18 en heb alles al meegmaakt.
ik ben verkracht door mijn ex en mishandeld anderhalf jaar
ik mooest stoppen met de pil omdat t moest en toen ik zwanger was heeft hij net zolang met zn volle vuisten op me ingeramd tot ik bloedde en mn kindje verloor.hij heeft zolang tegen me jukbeen geslagen dat ik elke x wondjes daar heb. na bijna 2 jaar nog steeds weet alles van zijn criminele gedoe waardoor die 2 jaar in de bak heeft gezeten hij heeft me geprobeert dr bij te lappen maar niet gelukt.daarna ben ik getrouwd en heb een kindje van 5 maanden en ik lig bijna een maand in scheiding dit alles door mijn verleden met mijn ex daarvoor.nu woon ik weer bij mijn ouders en ben manisch-depresief en me moeder overspannen met mij vader gaat t ook niet goed. me ex dreigt mijn dochter af te pakken en me in elkaar te laten slaan.ik ben bang ik ga uit angst weer met mijn ex om die mij sloeg zodat ik m beter in de gaten kan houden.stom ik weet t.maarja.ik vecht voor mijn dochter ik denk vaak aan zelfmoord maar ik kan niet mijn dochter vermoorden.voor haar heb ik t ok geprobeert maar hield mn ex man me tegen en nnu laat hij ons in de steek hij had de bank rekeningen geplundert geen eten in huis niks.ik hou nog van m ik weet gewoon niet wat ik moet doen om er boven op te komen.ik ben lichamelijk en geestelijk kapot!!!ik blijf vechten maar tis gewoon zo moeilijk,en dat zo jong.ik sta er helemaal alleen voor met mijn dochter hond kat en paard.geen geld niks.mijn ouders gaan er aan onderdoor en ik wil juist geen hulp van anderen en al helemaal niet van mijn ouders tijdens mijn zwangerschap is mijn peetvader overleden toen ik 36 weken zwanger was heb ik totaal geen steun gekregen mijn oma is oevrleden toen ik een jaar of 10 was.ook geen steun was bijna dood door verdriet en mijn zoontje dan ook nog eens.me ex heeft me ook geprobeert te vermoorden 2 x soms denk ik had hij t maar gedaan.....
Datum:
25-09-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Mijn verhaal..

Ik loop er al best wel lang mee.. Ouders zijn gescheiden, moeders heeft problemen met haar gezondheid, vaders heeft een nieuwe vriendin, mijn vader zie ik niet zo vaak meer vanwegen zijn nieuwe vriendin.. Hij heeft haast nooit tijd meer om even te kijken naar mijn wedstrijden. Ik werd op de basisschool gepest omdat ik anders was.. Jaren gingen verder totdat ik eindelijk naar een andere school ging, maar nee.. Die meiden gingen ook naar die school. De middelbare school gaat ook niet geweldig,, je word uitgemaakt voor dit en uitgemaakt voor dat.. Altijd de zondebok, Omdat ik altijd over me heen laat lopen, ik durf niks terug te doen, bang dat alles zich weer herhaald van de basisschool, als ik dan weer gepest word dan word ik gewoon gek ik heb allemaal waanideeën over hoe ze mij pijn gaan doen etc. Ik heb nu ook ruzie met mijn moeder ze zei dat ik beter weg kon zijn en dat het haar niks kan schelen, ze scheld me dan ook uit. Dan denk ik: Ja ik kan beter weg zijn, dan heeft mijn moeder geen last van me, ik word niet meer gepest of achtervolgd met die gedachten.. Het is gewoon beter zo, Ik denk wel dat ik mensen dan pijn doe, maar later kom ik ze toch weer tegen. School word me te veel al die stress etc. Je word er zo moe van, wéér school, wéér die kinderen, wéér dat gepest. Het is moeilijk en mischien is het ook beter zo..

Love..
Datum:
25-09-2006
Naam:
Feary
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

me leven in rare volgorde met rare zinnen maar klopt wel

ik wil dood maar ook weer niet want mijn vriendin en familie verdienen die pijn niet maar ik haat me eigen leven ik ben vet onzeker en word alleen rustig van roken maar heb geen geld meer voor sigaretten en ik krijg pas de 1e van de maand weer sigaretten ik ben tot en met het 3e van de middelbare school (2 jaar geleden) thuis heel erg buitengesloten en op voetbal ook ik werd overal buitengesloten ik heb problemen met droog blijven snacht's dat had ik elke nacht tot en met mijn 15e en nu is het stukken minder maar daar ben ik ook vet onzeker door geworden ik ging stelen dingen in de fik zetten ik heb ons huis heel bijna in de fik gestoken ik vocht met iedereen die me niet aan stond ik had echt genoeg van alles en wou zelfmoord plegen heb ook al aardig wat pogingen gedaan maar elke keer mislukt in het 3e kwamen me ouders achter een hele boel en hebben me naar een pscychiator gestuurd in die tijd kreeg ik ook een vriendin (sanne) en 1 van de 2 of allebei hebben me heel erg geholpen want toen ging het heel goed met mij, die relatie ging na 1 week weer uit maar we wouden een jaar lang allebei wel een relatie maar steeds NET niet maar ik kon wel heel goed met haar praten want ze had zelf ook een kut leven en kon heel goed luisteren ik heb toen in dat zelfde jaar een aardig goed leven geleden af en toe stelen etc maar niet echt veel.
Roken deed ik toen nog niet in dat goede jaar had ik heel vaak kleine ruzie’s met (sanne) en na dat ‘’goede’’ jaar hadden we weer eens ruzie en toen ontmoete ik tijdens die ruzie een andere meid(anita). En dat is sinds 10-01-05 mijn vriendin geworden en daar heb ik het echt heel fijn mee ze helpt me altijd en weet alles van me en ze kan goed luisteren. Toen we ongeveer een half jaar verkering hadden werd haar zusj ernstig ziek echt heel ernstig en hadden we een hele moeilijke tijd alleen bleek onze liefde zo sterk dat we bij elkaar bleven hoe moeilijk het ook was. En daar heb ik nog altijd mee en ze weet ook van mijn zelfmoord gedachte’s etc. Ik ben heel raar tegenwoordig alle dingen die door dierbaren van mij worden gezegd of gedaan en ik niet leuk vind ook al was dat niet zo bedoeld en weet ik dat zelf ook word ik heeeeeeel depressief van en krijg ik zelfmoord nijgingen. Ik draai het zo om in me hoofd dat ik denk dat het wel zo bedoeld was. Als ik weer op school kom sochtend’s gaat het goed met me en weet ik dat al die dingen niet zo bedoeld waren en lijk ik vet vrolijk etc. Maar als ik weer thuis kom op me kamer begint het weer ik msn vaak met me vriendin en vertel dan waarom ik me zo kut voel. Ik vertel haar alles en soms lijkt het dat ik boos doe maar ik ben gewoon vet depressief. Dat helpt me voor even als ik haar alles vertelt heb maar dan is er zo weer wat aan de hand ik ben nu ongeveer dagelijks VET depressief door iets doms. Ik ben heel bang dat me vriendin er een keer genoeg van krijgt dat ik altijd wat te zeuren heb en dat ze het dan uit maakt. Want dan weet ik echt 100% zeker dat ik zelfmoord ga plegen. Dat weet me vriendin ook en ik hoop niet dat ze daarom bij me blijft. Met mijn school gaat het ook kut ik kan kleine dingen wel aan maar als het een boel kleine dingen worden of 1 groot ding en ik kom er niet uit dan word ik heeeeeeeelemaal gek en gestresst en depressief. Ik word echt van alles vet depressief. Ik rook ook sinds ongeveer een half jaar en ik heb daar heel veel spijt van ik heb al een paar keer willen stoppen 1x omdat me vriendin ‘schijn’zwanger was en wij dachten dus echt en toen zijn we samen gestopt maar toen we er achter kwamen dat het niet echt zwanger was zijn we gelijk weer begonnen daarvoor wou ik 1x stoppen omdat me ouders der achter kwamen en ze me omgepraat hadden maar me vriendin wou absoluut niet stoppen en heeft me weer teruggepraat nadat we vette ruzie gehad hebben ik ben best bang voor me vriendin hoe zielig ik dan ook klink ....................Ik ben echt heeel blij met haar en zou haaar voor geen goud kwijt willen.................................... maar ik ben gewoon bang voor haar boze reactie’s en probeer dat zoveel mogelijk te verwijderen daarom praat ik er met haar niet over dat ik wil stoppen met roken want ik ben bang dat ze dan net als vorige keer zo boos reageert. Alleen het probleem is dat ik er vet depressief door word. Ik rook nu al te lang denk ik om ooit nog te stoppen. Maar de reden dat ik niet wil roken wanneer ik depressief ben is weer anders dan als ik gewoon op school vrolijk rond loop. Want als ik vrolijk op school rond loop is het probleem dat ik echt nie veel geld heb dat is eigenlijk het enige probleem als ik vrolijk bent want ik vind het aan de ene kant niet zo erg dat je er eerder dood door gaat. Maar als ik depressief ben weet ik dat ik geen roker wil zijn ik wil gewoon veel sporten en iets van me leven maken zonder roken. Stoer zijn door te roken hoeft van mij niet ze accepteren me maar hoe ik ben zo niet jammer dan. Ik wil niet roken alleen ik zie GEEN uitweg om nog te stoppen.


Het verhaal klopt voor geen meter van de volgorde veel zinnen lopen niet op elkaar en er mist ook van alles maar dit is het in grote lijnen. En ik hoop dat je alles snapt anders zet je het maar op de site ik lees elke dag wel ff ik heb wel andere namen gebruikt anders komen er misschien mensen achter wie ik ben.


Datum:
25-09-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

Alles tegelijk en daarom veel te veel

Begin mei 2006 zette ik een punt achter mijn relatie. Een relatie waarin ik ben gekleineerd en bijna gebruikt ben als opblaaspop. Niets was goed wat ik deed. Ik dacht dat met het beëindigen van de relatie weer enigszins licht aan het einde van de tunnel zou zijn. Maar daarna begon de echte ellende. De bank wilde het huis verkopen omdat er beslagen op zaten (veroorzaakt door mijn ex). Mijn ex plunderde de woning en liet mij met een bank, een kast en een stoel achter. Het bedrijf waar ik voor werkte werd verkocht en de nieuwe eigenaar is met de noorderzon vertrokken: geen inkomen meer. Een vriend waarvan ik dacht dat hij een vriend was, leek ineens iets anders aan zijn hoofd te hebben. Alle steun die ik van hem had gekregen was van de één op de andere dag verdwenen.
Ik overzie het allemaal niet meer. Geld om te eten heb ik niet meer, de hypotheek kan ik niet meer betalen, ik heb geen inkomen. Mijn ouders en 1 vriendin staan wel altijd voor me klaar, maar dat is het dan ook. De afgelopen 5 dagen huil ik bijna non-stop. Zie geen leuke dingen meer. Ik moet mezelf vooruit slepen. Heb het gevoel overal alleen voor te staan. De avonden en weekeinden duren vreselijk lang. Vrienden heb ik niet. Vanaf eind mei denk ik regelmatig aan stoppen met leven. Ik weet het niet meer. Zie geen uitweg. Naar de buitenwereld toe hou ik me groot. Niemand heeft door dat ik er een einde aan wil maken.
Het leven is zo eenzaam.
Datum:
25-09-2006
Naam:
AD
Leeftijd:
29
Provincie:
Groningen

helemaal aan't einde

Ik zie het de laatste jaren ni meer zitten ,elke dag komt er een last meer op m'n schouders terwijl er niks meer afvalt. De enige 2 redenen dat ik het ni doe zijn m'n 2 lieve dochterjes. Maar ik begin alsmaar meer te twijfelen om er toch een eind aan te maken. De papa van m'n kindjes heeft me al 3x bedrogen en het gaat alsmaar slechter tussen ons. Geen knuffels , geen kussen niks meer, maar ik kan ni stoppen met hem graag te zien. Soms wil ik weggaan en op m'n eigen benen gaan staan. Maar als ik m'n kinderen ni meer alle dagen kan zien dan hoeft het voor mij helemaal ni meer
Ik zit er helemaal onderdoor, zelfs nu denk ik "ik doe de raam open en ik spring eruit!"
Datum:
25-09-2006
Naam:
Peggy
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Hoi allemaal

Hoi iedereen,
Ik ben elizabeth en 15 jaar. Ik loop nu bijna 5 jaar rond met de gedachte om mezelf te gaan vermoorden. Komt door veel ruzies thuis en op school. Ben mijn 2 oma's kwijtgeraakt aan kanker. En rond die tijd ben ik gaan snijden. Nu heb ik erover gepraat met een goede vriendin van mij, en het bleek dat zij dat ook al een tijdje heeft. We zijn nu van plan om samen voor een trein te springen of een overdosis in te nemen. We kunnen het niet meer aan. Het is heel lastig voor anderen om het te begrijpen..
Dit is mijn verhaal
Datum:
25-09-2006
Naam:
Elizabeth
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.