Levensverhalen (pagina 1627)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn Gedachtens

De laatste tijd loop ik rond met de gedachtens van wat doe ik hier nog ik voel me zwaar ongelukkig voel me zwaar alleen en het ergste is ook ik hou gewoon niet meer van mezelf. Ik vindt het ook zo moeilijk want ik zie mijn moeder en mijn broertje en de rest van mijn familie en daar hou ik gewoon zo veel van dat mijn hoofd pijn doet. Ik loop met dubbele gevoelens over het leven en bang voor de dood ben ik niet het lijkt wel alsof mijn verleden mij leeft en dat doet pijn
Datum:
28-09-2006
Naam:
Nataly
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

geen zin meer..

ik ben ontmaagd door een verkrachter.
ik ben gefilmd door mijn exvriendje en daarna op internet verspreid als een snelgroeiend virus.
ik ben uit het gezin verstoten.
ik ben mijn vaders dochter niet meer.
mijn vriendinnen zijn mijn vriendinnen niet meer.
mijn school+ plannen liggen in de sloot.
ik heb geen werk, want niemand neemt me aan.
iedereen veracht mij. ze walgen van me.

mijn vriendje is nu mijn exvriendje, hij heeft nooit van me gehouden..degene die het doel van mijn leven was is nu weg. mijn leven heeft geen doel meer. ik heb geen zin meer..
Datum:
27-09-2006
Naam:
puntje
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Nee

Hoi, mijn leven zie ik echt niet meer zitten. Alles loopt verkeerd. Me vader naar het buitenland, me broertje wordt voorgetrokken en dat soort dingen. Ik voel me echt heel vaak depri. Ik ga binnekort naar een psychologe, maar ik denk niet dat het helpt. Het h eeft allemaal toch geen zin. Dit verhaal klinkt heel erg overdreven, maar in het echt is het veel erger. Ik zie het niet meer zitten en ookal zeggen me vriendinnen dat ik het niet moet doen, ik denk dat ik het toch wel ga doen...
Datum:
27-09-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

niemand ziet me meer zitten

ik heb geen vrienden meer omdat mijn neus zoow dik is iedereen haat mij nu wrm weet ik niet ik denk altijd dat ik kinder ben maar ik ben kakaka sani als jullie begrijpen dan zal ik jullie het uit legen als jullie niks doen dan weet ik de 13 hoog flat tevinden afz FIORENZO CHATERE
Datum:
27-09-2006
Naam:
fio
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Toch geen leven,dus waarom Leven!

Ik zit in een huwelijk waarin ik elke dag geestelijk en lichamelijk wordt mishandeld!Het maakt mij kapot,elke dag denk ik eraan dat ik toch geen leven heb.Waarom zou ik dat moeten leven?Op deze manier verder gaat voor mij niet,ik ga eraan kapot die klappen elke keer dat schelden en mij neerhalen.Ik ben het zo zat,ik weet niet wat ik moet doen.Er is qua familie geen uuitweg voor mij!!!!!!!!!Ik haat mezelf,ik haat me leven.Wat stelt het nou voor?NIets,ophouden zal het toch niet..
Datum:
27-09-2006
Naam:
lina
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

onoplosbaar probleem

ik ben een jongen van 24 en zit zwaar met mezelf in de knoei. Door jarenlange pesterijen ben ik zeer wantrouwig tegenover andere mensen geworden en heb ik altijd het idee dat ze over mij roddelen en mij gauw raar en gek vinden (daarzit een kern van waarheid in). Op het werk loop ik daarop vast en kan dat niet veranderen.....ik kan niet veranderen wat al jarenlang zo is, hoe makkelijk andere mensen er ook over schijnen te praten; het is een onmogelijke opgave om een jarenlange negatieve denkwijze om te zetten in een positieve. Ik kreeg vandaag van mijn vader te horen dat als ik nu niet de kans aannam omzelf te veranderen (mijn werkgever weet van mijn problemen en heeft hulp voor mijn probleem geregeld...iets waar ik wel dankbaar voor ben maar eerlijk gezegd het idee van heb dat het verspeelde energie en dus zinloos is....ik wou in de eerste instantie ander werk zoeken) hij mij gewoonweg dood verklaarde en dat ik mooi mocht oprotten.

Na jarenlang pijn ondergaan te hebben en feit het idee dat ik onverbeterlijk ben doen mij niet anders tot de conclusie te komen dat iedereen beter af is zonder mij.

Ik heb al eventuele afscheidsbrieven klaar liggen en zoek nog uit welke zelfmoordmethodes er zijn.....want voor mijn problemen is er geen andere optie meer....

Eindelijk de rust die ik zo lang zocht

Einde, over & uit
Datum:
27-09-2006
Naam:
Sven
Leeftijd:
24
Provincie:
Friesland

waarom?

Ik heb gewoon een zooitje van mijn leven gemaakt. Waarom zou ik nog blijven leven? Ben al zo vaak depressief geweest. Er klopt gewoon iets niet met me!
Datum:
27-09-2006
Naam:
||||||||||||||||||||||||||||||?
Leeftijd:
36
Provincie:
Limburg

Wil je dood of wil je leven?

Het ene moment lijkt alles zo mooi, het andere moment lijkt alles een probleem en lijkt de enige oplossing zelfmoord.

Vroeger had ik nergens last van ik had een vriendin die altijd problemen had (ze creeerde dilemas waar ze er niet hoefde te zijn) ik heb haar jaren lang geprobeerd te helpen. Ik ben dik ik ben lelijk, ik krijg nooit een vriend, over al een probleem van maken.
En nu heb ik met haar gebroken en het lijkt wel of ik precies zo geworden ben als zij.. zeiken over niets, paranoia over niets, ik vind me zelf te dik en afvallen duurt zo lang te lang er moet zeker 10 kilo af voordat het acceptable is.

Hoe kan dat nou Ik de persoon die altid overal een antwoord, een oplossing voor had. Ik kan mijn gedraag wel relativeren maar ik wil gewoon dat die nare gedachtens en gevoelens weg gaat, dat ik een een maand geen problemen heb, dat alles eens een keer niet mis gaat. Dat mensen mij waarderen.

Ik heb al een keer een strip ibiprofen in genomen maar toen was ik te bang en heb ik het uitgekootst (handig als je vroeger bolumia hebt gehad)

Hoe ga ik dit ooit nog reparen, mijn verknipte gedachten, mijn vette lelijke lichaam. Gedult? gedult heb ik niet Ik haat wachten. maar waarom ben ik hier dan nog steeds? dood soms erg graag het andere moment bang om dood te gaan. wat stom niet weten wat je wil.
Datum:
26-09-2006
Naam:
sophia
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Houdt alles ooit een keer op?

Hoihoi, ik ben een meisje van 17 jaar en ik zie het allemaal niet meer zitten. Ik heb al zoveel meegemaakt, te veel. Ik kan het niet meer overzien en de pijn niet meer verdragen. Het liefst wil ik gewoon niet meer bestaan, dood zijn.
Toen ik klein was heeft mijn 'vader' mij langdurig misbruikt. Op mijn dertiende heeft hij me verkracht. Ik heb aangifte gedaan maar hij heeft nooit straf gehad wegens gebrek aan bewijs. Mijn 'moeder' mishandelt me. Ik heb ook nog een broertje, maar hem doet ze niets, niet dat ik weet in ieder geval. Het slaan is wel steeds erger geworden na zijn geboorte. Hele nachten zit ik opgesloten in de schuur, zonder denken of warme kleren. Ze heeft in mijn polsen gesneden en iedereen laten denken dat ik dat zelf heb gedaan. (Jammer genoeg heb ik daar het lef niet voor). Ze heeft me ook bedreigd met een mes. En ik zit vaak onder de blauwe lekken en schrammen. De 'hulpverlening' doet helemaal niets. Het is mijn woord tegen dat van mijn 'moeder'. Verder mag ik ook nooit weg met vriendinnen enzo. Thuis kan ik geen huiswerk maken, omdat ze mijn boeken verstopt. Als ik dit jaar niet haal moet ik van school af en daar is ze ook op uit. School is voor mij de enige plak waar ik tot rust kan komen en de dingen van me af kan zetten, als ik daar weg moet besta ik niet meer. Alleen voor mijn broertje ben ik hier nog, ik kan hem niet in de steek laten. Hij heeft mij nodig, maar ik hem nog harder. Hij geeft mij de kracht om vol te houden. Hoe zwaar en moeilijk dat ook is. Ik hoop dat er ooit een eind aan komt
Datum:
26-09-2006
Naam:
Iemand, eigenlijk niemand
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

weet het niet meer

Hoi ik ben een meisje van 15 jaar oud.
er is vorige kest iemand overlede waar ik heel veel van hield en hij blijf maar in mijn hoof zitte en ik heb zoon verdriet elke nagt moet ik om hem huile en hij heefd mij geroep om naar hem toe te komen dat heb ik ook geprobeerd aar keer hebben me vrienden me leve geret en paar keer heefd iets me tege gehaude ik doe ook me zelf pijn op alemaal me niere en me oma is eel ziek en kan elk moment dood gaan ik voel me gewoon kut en rot wil gewoon weer een leuk leve hebben weet iemand raat of tips om te zegge hoe ik het bete zelfmoort kan plege of wat ik moet doen om weer gelukig te zijn en me stievader kan verwerken want ik ben bang om in te storte als mijn oma dood gaat astebliefd kan iemand me helpe
Datum:
26-09-2006
Naam:
lowiena (niet mijn echte naam)
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.