Levensverhalen (pagina 1581)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wat moet ik toch????

Ik weet t niet meer, ik heb n goede vriend aan zelfmoord verloren en sindsien voel ik me jarloers. Waarom ik wil heel graag maar ik weet niet zo goed hoe. T leven is te leuk maar niet aan mij besteed, ik kan me voorstellen hoe leuk t is maar t zijn meer de dromen dan de werkelijkheid! Ik verlang en dat houd me staande dat t goed komt, maar t duurt zo lang.... Ik heb heel veel last van paniek en de meest vertrouwde omgeving vat ik op als de grootste vijand! T moet echt ophouden anders weet ik t niet meer, ik ben toeschouwer van mijn omgeving! Ik heb met niemand echt een band, al lijkt t zo, ik wil t wel maar t voelt niet goed!!Het lijkt gevaarlijk om t aan te gaan met iemand ook al wil ik wel! Ik dacht n goede band te hebben met mn goede vriend die er niet meer is, zo zie je maar t leven is nep!!
Datum:
25-11-2006
Naam:
floor
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Wat moet ik toch????

ik heb een jaar lang opgenomen gezeten omdat mn leven escaleerde. Ik ben net terug naar n jaar en heb veel van mezelf geleerd, ik wil niet dood ik heb teveel gevochten maar ik heb t idee dat ik op oude voet doorga en dat wil ik niet! t verlangen naar doodgaan wordt steeds groter. Bij mij is manish- depressiviteit en borderline geconstateerd en ik leer daar mee leven maar wanneer ik me depressief voel, kan ik daar weinig mee ik ben verdrietig met t feit dat ik nog steeds niet meer wil. ook niet naar therapie, ik drink teveel om maar niet te voelen! Wat moet ik doen??? Alles gaat gepaard met paniek maar ik geef niet toe aan mijn omgeving, ik ben te trots.
Datum:
25-11-2006
Naam:
floor
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

ik hou denk ik nog wel vol

pff waar moet ik beginnen. waarschijnlijk een heel eind terug toen mijn broer doodging. ik was 8 hij 18. het knalde er in elk geval keihard in. ik krop altijd alles op in mijn hoofd, vertel eigenlijk nooit veel diepe dingen aan anderen. bang voor hun reacties ofzo, ik weet het ook niet precies. 3 jaar lang in dat pokkeziekenhuis rondhangen terwijl je broer voor zn leven vecht. ik wens vaak dat ik het was en niet hij.

ik ben het zat om 4 van de 7 dagen in een week helemaal down te zijn en depri, ik ben het zat om te leven als een ding dat maar zijn draai in de maatschappij moet hebben, ik ben het zat om elke dag weer waker te moeten worden. ik ben er zo moe van dat ik nauwelijks kan slapen omdat mn hoofd elke keer weer helemaal op hol slaat met allerlei problemen en verzinsels, het is nooit eens stil in mn hoofd. ik blow dan ook weleens voor het slapengaan om toch enigzins snel in te slapen. feesten enzo en met vrienden omgaan is leuk, maar ik voel vaak dat er toch afstand is. alsof ze me eigenlijk helemaal niet goed kenne. alsof er meer versies van mij in mij zitten. de echte en wat ik aan anderen wil laten zien. naja ben zowieso niet zo een sociaal iemand, tenminste, diep van binnen niet. dan leer ik nieuwe mensen kennen en doe ik helemaal enthousiast maar eerlijk gezegt boeit het me geen ene sikkepit. ik ben bang, voor die ene dag dat ik het laatste duwtje in de rug krijg, maar tegelijk kijk ik er ook serieus erg naar uit.

er zijn maar een paar dingen die me gaande houden, mn ouders die ik niet nogmaals al die ellende wil laten voelen als toen met mn broer (kon ik maar stilletjes heen gaan). en mijn studie en hobby geven gelukkig nog veel enthousiasme waardoor ik toch maar weer doorga. en mijn vrienden en vriendinnen natuurlijk, wat dat betreft heb ik het wel goed getroffen, wil ze niet teleurstellen. ben gewoon levensmoe, het boeit me allemaal geen zak meer, ik ben het zo zat. naja, tijd om het te doen is er altijd nog wel. nog even volhouden en kijken wat de toekomst nog zal brengen.
Datum:
24-11-2006
Naam:
F
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

waarom ??

Ik vraag me steeds vaker af waarom ik leef? ik voel me vaak eenzaam. mensen hoeven maar iets te zeggen en ik voel me rot. hier thuis loopt t ook niet lekker. me vader is nooit thuis die werkt alleen maar en als die thuis s hangt dr vaak een gespannen sfeer en is er vaak ruzie. me broer is heel brutaal tegen me moeder. mijn moeder kan hem niet aan en daarom reageert ze maar alles op mij af. ze is heel gestresst en maakt om alles ruzie met mij. en als mijn broer dat hoort wordt die altijd heel agressief. en word alles alleen nog maar erger. Mijn broer maakt alleen maar verwijten dat ik word voor getrokken maar ik weet zker dat dat helemaal niet zo is. volgens mij is dat gewoon een manier om aandacht te vragen. Mijn moeder heeft hier heel veel verdriet van, en omdat mijn moeder zoveel verdriet heeft heb ik dat ook. Tegen mijn vader durft mn broer dat allemaal niet en mijn moeder verteld mijn vader het ook niet omdat mijn vader dan heeeeel kwaad word. pas gelede ben ik ook bedreigd door een man waar mn ouders ruzie mee hebben en ik ook. maar dat hebben we al een jaar.en dit heeft hele erge impact op mij gehad en ik heb nergens meer zin in.... ik vraag me vaak af waarom ik eigelijk leef. ik voel me zo vaak rot dat ik et allemaal niet meer aankan. het lijken misschien allemaal hele kleine dingen maar voormij is dat niet zo. naar de buitenwereld wil ik altijd goed overkomen en ik krop alles maar op. mijn ouders hebben wel in de gaten dat het niet zo goed met mij gaat,, maar ik wil ze niet laten merken dat ik over deze dingen na aan het denken ben..
Datum:
24-11-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

ik denk dat mijn leven een grote nachtmerrie is

ik heb dislextie , ik zit 3 jaar achter met mijn spelling, ik heb hetmoeilijk op school , mijn ouders hebben geen tijd voor mij , wie blijf er nog over voor een dikke knuffel niemand en tegen wie kan ik mijn verhaal doen niemand ik heb geen zelfvertrouwen ik heb zelfs geen eigen ik wie ben ik ik hoor hier niet thuis mijn opa heeft me nodig hierboven ik ben anders dan jullie ik wil geen pijn meer leiden
Datum:
24-11-2006
Naam:
Astrid de vos
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

waarom leef ik???

hallow ik ben jerry ben 19 jaar en ik heb al zoveel problemen mee gemaakt en nu heb ik ze nog weet gewoon nie meer wat ik moet doen me vriendin is zwanger en ze wilt dat ik ervoor haar ben maar me ouders zeggen dat ik dat niet voor kan zorgen en dat we geen geld of niks hebben met haar ouders kan ik ook nie overweg omdat ze uit huis getrapt is en nu op kamers woont kan er gewoon niet meer tegen moet gewoon kiezen tussen me ouders of me vriendin zo een idee heb ik.......... ik hou gewoon zoveel van me vriendin maar jah je ouders blijven je ouders ik weet het echt niet meer ik denk steeds waarom leef ik kan beter dood zijn ik kan nooit niks goed doen alles wat ik doe is verkeerd......... ben gewoon ongelukkig ik denk steeds zal ik me polsen door snijden maar jah ben bang dat ik er gewoon van schrik of kei veel pillen slikken??? weet het gewoon nie meer....
Datum:
24-11-2006
Naam:
jerry
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

plannen

Hoi allemaal

Ik loop al een tijdje met een steen in me maag ik blijf maar zoeken op een mogelijk op zelfmoord te plegen Ik blijf pillen kopen en wil ook graag van de dom toren in Utrecht springen maar dan denk ik weer aan mijn famlilie vrienden en doe het toch niet Ik voel me allen en niet begrepen.

groet feyenoord
Datum:
24-11-2006
Naam:
feyenoord
Leeftijd:
25
Provincie:
Friesland

Nooitgedacht

Nooitgedacht dak op site als dees zou kijken.
Veel verhalen komen me bekend voor andere ook weer niet.. één ding hebben ze wel gemeen : ze zijn dan wel door (op het moment van schrijven zeker ) mensen geschreven die het somber inzien !
Zo ook ik , anders ga ik niet op zelfmoord zitten googlen!
Mijn verhaal in steekwoorden : gescheiden ouders/sexueel misbruik/moeilijke jeugd / drugs/gevangenissen / liefde /eenzaamheid/onzekerheid...
geen kracht meer.... En dat is zo raar want eigenlijk ben ik een echte levensgenieter, een doordouwer
maar op één of andere manier spookt zm wel erg vaak door m'n hoofd de laatste tijd .. probeer te relativeren.. weet ook wel dat het over 3 maanden allemaal weer heel anders kan zijn, maar toch..
Ik ben pijn lijden beu .. heb het allemaal wel gehad en gezien op deze "bol" geloof ik..
waar gaat het allemaal nou in vredesnaam eigenlijk om?
Waarom zou ik wéér gaan vechten ..?
Voor wie.. ?
( ja voor mezelf hoor ik nu ) maar als ik nou niet meer kan gewoon..?
PFFFF..

Listen to me just hear me out, if i could have your attention
Just quieten down for a voice in the crowd.
I get so confused i don't understand
I know you feel the same way you've always wanted to say
But you don't get the chance, just a voice in the crowd.

I don't know the score anymore; it's not clear anymore
I can't tell right from wrong anymore; i just don't understand.
I was sitting here thinking of exchanging a new world for old
Like changing channels on the tv, or the dirt we stand in to gold.

When i was young, my father told me just the bad guys die
At the time just a little white lie
It was one of the first but it hurt me the most
And the truth stung like tears in my eye
That even the good guys must die
There's no reasoning no crimes and i never knew why
Even now it still makes me cry.

If there's somebody up there could they throw me down a line
Just a little helping hand just a little understanding
Just some answers to the questions that surround me now.
If there's somebody up there could they throw me down a line
Just a little guiding light to tell wrong from right
Just some answers to the questions that i'm asking you
I keep a vigil in a wilderness of mirrors
Where nothing here is ever what it seems
You stand so close but you never understand it
For all that we see is not all what it seems, am i blind?

Datum:
24-11-2006
Naam:
Floris
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-brabant

waarom

moeilijk om heel je leven even te vertellen...voel me heel ongelukkig en verdrietig....het doet zo,n pijn dat ik rust wil hebben in me hoofd...me ex heeft ons verlaten, ik en mijn 2 kids..het is nu 2 jaar geleden..ik hou zoveel van hem en hij ziet het leven als een lolletje.hij wil gelukkig zijn maar niet met ons..voelde me vroeger al alleen omdat hij nooit thuis was voor zijn werk...hij vind mij een zeur in alles. heb een hele lieve vriend die een relatie met mij wil en hij is heel goed voor mij en de kids,maar ik hou niet van hem zoals ik van me ex hou. vrienden laten mij vallen en die heb ik juist erg hard nodig nu.heb een zware operatie achter de rug en me moeder heeft kanker. soms denk ik, dan maar met die vriend die zo lief voor me is maar hij verdiend mij niet.als me ex langs komt dan doet het zo,n pijn dat hij weer weggaat met mijn zoontje en dingen doen zonder mij.hij wil alleen nog maar sex zecht hij en verder niets want hij kan met elke vrouw naar bed waar hij niet van houd.toch hoop ik dat hij ooit trug komt. me kids missen hem heel erg. waar ik ook ben dan denk ik aan hem.geen zin om op te staan want dan denk ik weer aan hem.ik ga er mee naar bed en staat er mee op.dagen huil ik en iedereen word mijn verhaal zat dat ik hem mis.je bent een leuke meid, je komt vanzelf wel iemand tegen.maar daar gaat t niet om.hij gaat niet uit mijn hoofd. de pijn gaat niet weg en heb nergens lol meer in. me vrienden mis ik heel erg en daar ben ik erg ziek van. de mensen waar ik echt van hou die laten me vallen om de dingen die ik doe. voor me kids leef ik nog. wil hun geen pijn doen. maar wat moeten ze met een moeder alleen zonder vader. ze verdienen beter als mij.rust dat is wat ik wil. waneer weet ik niet maar er komt een dag dat ik mezelf toch van het leven beroof,dan zijn me kids beter af als een moeder die alleen maar pijn en verdriet heeft. en me ex die geen gezeur meer hoord van mij dat we hem missen.wat kan hem t schelen dat ik er niet meer ben als er maar voor zijn kind gezord word.en wie maakt niet uit, daar is hij niet mee bezig,ja alleen met zichzelf wat hij belangrijk vind.en de rest is bijzaak.waarom doet het zo,n pijn.doe me best maar ik ben op..niemand zal me missen.....en mijn gezin is geen gezin. als we vakantie hadden ging alles prima.want dan had hij wel aandacht voor het gezin en gezelligheid.heel de dag me kids aandacht geven naar bed brengen leuke dingen met ze doen. ik ben gewoon vader en moeder in 1.en als ik aan hem vraag waarom.ja, je bent niet de enige die zo leeft, er zijn er wel meer,bot doen en ik blijf van hem houden...waarom??? ik leef van dag tot dag en weet alleen nog niet hoe.........
Datum:
24-11-2006
Naam:
tallie
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

ff een gedicht dan maar

iedereen heeft altijd wel wat te denken wat te zeggen
wat te beoordelen over mij.
ik kan en mag niet vrij zijn in mijn doen en laten. men verwactht altijd veel van mij...
ik vewacht ook veel van mij alleen kom ik nooit verder in mijn leven
hoe ik het ook probeer ook al doe ik positieve dingen er is altijd een shit aan de hand dat ik met het positieve waar ik op dat moment mee bezig ben moet stoppen.

waarom kan ik niet normaal zijn waarom moet er altijd een sensatie zijn in mijn leven waar ik ongelukkig van word waarom is er niemand die mij hoort
ik voel me vandaag leeg misschien morgen iets beter maar er is altijd wel
een moment op de dag dat ik me eigen kut voel
elke dag is gewoon t fucking zelfde geen inhoud just the day being the day
just 2 morrow being 2 morrow just the future being the future..my dreams....
ik heb die al een tijdje gelelden verloren i'll just have to carry myself trough life i guess!!!!!

because better than this it won't get!
Datum:
23-11-2006
Naam:
lishanni
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.