Levensverhalen (pagina 1584)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

,

Ik heb het niet echt goed thuis.
Schreeuw ook heel vaak dat ik doodwil enzo!

Ik ben ook misbruikt(verkracht) een paar keer door een man van ..nja veel ouder.
Toen ik hem nooit meer wou zien ..dohh..vertelde zijn vriend dat ik niet de eerste was.
En hij telkens meisjes neemt die al in de problemen zitten.
Da's best wel een kut gevoel mja..

Ik ga dus lekker dood.

Datum:
21-11-2006
Naam:
...
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik weet het ook niet meer ik denk er ook aan om er een einde aan temaken me vriendin wil me niet meer terwel ik haar alles heb gegeven wat ik had en het is niet de eerste keer dat mij dit overkomt ik kan dit gewoon niet meer om verneukt teworden hou zoveel van haar maar ze doet me ook heelveel pijn ik wil niet meer verder leven zo
Datum:
20-11-2006
Naam:
lacoste
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

Het leven is zinloos!

De gedachten dat ik zelfmoord moet gaan plegen zit al een jaar in mijn hoofd en het gaat er niet uit! Ik heb het al heel vaak geprobeerd maar ik kan het niet=(. Er zitten zoveel sneeën in mijn polsen, gewoon niet meer normaal. Ik snap eigenlijk niet waarom ik het wil, maar iets zegt tegen mij; Het is tijd om te gaan..
Waarom? Ik heb genoeg vrienden ! Kheb een vriend waar ik super veel van hou. Maar toch..
Datum:
20-11-2006
Naam:
Anoniiem
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

WEET HET NIET MEER...

Ik zie het allemaal niet meer zitten, ik ben zwaar verliefd op een heel leuk lief meisje ik hou ontzettend veel van haar, ik kan niet zonder haar leven en dat weet ze. Ik had een hele toekomst in mn hoofd met haar. Afgelopen vrijdag zouden we een half jaar precies bij elkaar zijn, maar het is helemaal fout gegaan. Vorige week donderdag heeft ze het uit gemaakt en ik ben er helemaal kapot van. Ze heeft een moeilijke thuissituatie dus wilde ze afstand maar ik kan dat niet. Sinds die dag gaat het heel erg slecht met mij ik kan niet meer slapen ik denk hele dag aan haar en heb hele erge gedachtes nu die ik nooit eerder heb gehad.. Ik wil niet leven zonder haar en ja ik zie nu maar 1 uitweg, maar aan de andere kant wil ik andere mensen geen pijn doen, want dat zal zeker gebeuren dan..!! Ik wil er met haar over praten maar ze neemt haar telefoon niet op en dat maakt me gek....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
20-11-2006
Naam:
ANONIEM
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Waarom doorgaan?

Ik ben Storm, 43 jaar en onlangs door het UWV hergekeurd. Voorheen was ik van 80-100% afgekeurd, nu - de de herkeuring - ben ik ineens weer volledig arbeidsgeschikt geacht. Het gaat te ver en wordt te ingewikkeld om het hier uit te leggen, maar ik kan niet werken: daarvoor ben ik nog altijd ziek. Zieker zelfs dan voor de herkeuring. Een half jaar heb ik zonder geld gezeten, ik was bijna mijn huis uitgezet vanwege schulden die ontstaan zijn... Er is zoveel gebeurd dat ik het wel weer genoeg vind voor 1 mensen leven. Ik heb 1 goede vriendin: thats it. Verder niemand die me steunt of helpt wanneer dit nodig is. Ik sta overal alleen voor, heb te weinig inkomen, ben te ziek om me levenslustig te voelen en kan er van dagdromen hoe het zou zijn om in slaap te vallen om niet meer wakker te worden. Anderszijds hoop ik ergens nog dat het tij zich spoedig zal keren en ik ook een licht(je) aan de horizon mag zien. Maar ik hoop al zolang... en mijn hele leven ligt op zijn kont. Ik moet een plan hebben, maar heb geen energie meer.... Al eerder deed ik een poging mijn leven te beëindigen, maar ik werdt gevonden en 'gered' waarna ik 8 dagen in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen moest worden op last van de burgemeester. Dat is ook een hel daar en 'gek'ben ik echt niet. Het is gewoon genoeg om met Gerard Joling te spreken: "Ik heb er de kracht niet meer voor." Als ik wel weer alles op de rails krijg, blijf ik eenzaam met die ene ( hele fijne ) vriendin...blijf ik arm met mijn uitkering, en blijf ik ongezond....Waarom zou ik doorgaan? Ermee stoppen is voor iedereen een stuk beter. Ik val ze dan niet meer lastig met mijn ellende en verdriet en vind ook zelf -eindelijk- rust.
Datum:
20-11-2006
Naam:
Storm
Leeftijd:
43
Provincie:
Flevoland

MENSEN TOE ASJEBLIEFT!

MENSEN ASJEBLIEFT DOE ZO IETS NOOOOOOOIT OF TE NIMMER HOE KUT JE LEVEN OOK IS, HET KOMT ALTIJD GOED, JE LEEFT MAAR 1 KEER DAARNA BEN JE NOOOOOOIT MEER OP AARDE, LEEF GOED WEES VERSTANDIG, DENK AAN JE TOEKOMST KINDEREN DIE JE LATER ZAL KRIJGEN

Sorry voor taalgebruik dit flowde ik even omdat het moest ik vind dit niet kunnen
je kan er altijd met mij over praten als je wilt.


Met vriendelijke groet,

Emre
Datum:
20-11-2006
Naam:
EMRE
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

niemand weet wat ik voel

ik denk er aan om zelfmoord te plegen, maar wel pijnloos. ik heb het nog aan niemand verteld, ook niet mijn ouders want die begrijpen het toch niet. ze denken dat ze me begrijpen en weten wat ik voel, denk en wil. maar dat is niet zo, dat weten ze helemaal niet. ik ben heel gesloten. en het gaat eigenlijk wel goed op school. maar ik vind het leven niet meer leuk. mijn ouders zijn wel heel lief, dat is de reden dat ik nu nog leef, dat ik dit typ. ik denk dat mijn ouders gek worden van verdriet als ik dood ben. maar ik ben blijkbaar egoistisch, want toch vind die reden niet goed genoeg om te blijven leven. dus ik zie wel hoe lang ik dit leven nog vol houd...
Datum:
20-11-2006
Naam:
niemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

heaven and hell

ik ben het niet waard.
ik ben het niet waard om nog te leven.
heb toch geen nut, ik sta iedereen alleen maar in de weg.
ik kras nu al twee jaar en ze willen me nu ook opnemen omdat ze denken dat ik een gevaar voor mezelf ben.
maar dat ben ik niet.
ik ben ik, en als ik dood wil dat is dat niet gevaarlijk.
dan is dat gewoon wat ik wil en wat dus waarschijnlijk ook gaat gebeuren.
ik heb diabetes, n schildklier aandoening, astma, migraine en nu heb ik postraumatische dystrofie waardoor ik al n hele poos niet meer naar school ben geweest.
nu ben ik ook depressief en men denkt dat ik borderline heb.
voor mij is dit gefuck gewoon genoeg.
het is gewoon een kwestie van wachten tot dat er meer dingen gebeuren.
mijn zusje is dood vanwege kanker en mijn vader heeft zelfmoord gepleegd toen ie dat hoorde.
mijn leven is gewoon totaal verneukt.
en ik heb niet zoveel behoefte meer om verder te leven.
vrienden heb ik niet.
alleen een vriendin maar wij gaan het samen doen.
we maken er samen een eind aan zodat we tenmiste niet alleen zijn.
dat zijn we samen.
ik wil alle andere mensen wel zeggen dat ze het alleen maar moeten doen als ze er heel zeker van zijn.
en niet gewoon impulsief zijn.
ik ga en weet het zeker.
ik zal er ook geen spijt van krijgen.
Datum:
20-11-2006
Naam:
Moriah
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

er komt geen einde of toch wel?

Er komt geen einde, ik blijf leven, maar de pijnlijke herinneringen en het verdriet zal ik altijd met me meenemen, precies er komt geen einde aan. Maar ik wil soms niet meer leven, dus komt er toch een keer een einde, of zal ik blijven leven of toch lijden. Ik zou willen dat ik alle mensen kon helpen en met ze kon praten die dit ook meemaken. Zij zijn misschien de enigen die mij begrijpen, maar het leven ligt niet voor het grijpen liefs Charlicious
Datum:
20-11-2006
Naam:
Charlicious
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

één van de vele!!!

Schrik me rot van de vele personen die hier hun verhaal doen, hulpeloos net als ik zoeken naar die laatste strohalm die je hier houdt? Angst niet te weten wat er na de daad met je gebeurd? waar kom je terecht en bovenal de pijn die je anderen aandoet, net als ik verdienen zij de pijn ook niet. Ben mijn afscheid aan het voorbereiden en toch hoop ik dat iets mij tegen houdt, mijn lichaam is uitgeput en mijn geest krijgt de werkelijkheid niet meer mee, mijn lichaam heeft het steenkoud terwijl de transparatie langs mijn lichaam sijpelt, het is ondraaglijk, vecht al zo lang, maar heb 2 volwassen kinderen, hoe kunnen die ooit begrijpen? Weet dat ik al erg diep in dat negatieve gevoel zit en ben erg bang voor het moment dat ik eruit stap, het lijkt zo dichtbij
Datum:
19-11-2006
Naam:
Lotje
Leeftijd:
46
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.