Hoi
Ik ben een meisje van 14
Mijn moeder heeft bordeline en hele erge depressiefheid
Mijn moeder heeft soms ook nare gedachtes dat ze mij iets aan wilt doen
Daarom woon ik sinds mijn 8e niet meer thuis
Tot nu
Ondertussen heb ik in 4 pleeggezinnen gezeten, een groep en een gezinshuis.
Nu woon ik op een vrouwenopvang als crisis
Hierna moet ik weer weg
Ik snijd mezelf heel erg
Ik voel me ongelukkiger dan ooit
Ik vecht al jaren om vol te houden
Om naar boven te grijpen zodat ik niet naar beneden neer stort
Maar m'n hand voelt steeds moeier
Ik ben ook nog geobsedeert geworden door een tienermoeder te worden
Mijn vriend wilt het ook wel maar ik dwing het hem bijna om het nu te doen omdat ik het niet meer vol hou
Ik huil bijna elke avond en denk dan altijd aan hoe ongelukkig ik ben en zo graag gwn dood wil
Mijn toekomst is verneukt door mijn jeugd omdat er zoveel tragies zijn geweest
Ik ga moeilijk naar school
Te erg depressief
Dit jaar blijf ik waarschijnlijk zitten
Ik uit men gevoel niet, nooit gedaan
Ik maak bijna geen vrienden meer omdat ik daar geen zin meer in heb
Ik praat niet uit m'n eigen
Ik wil geen moeite meer doen
Ik ben te moe en uitgeput
Ik wil een toekomst met mn vriend
En met een gezin
Maar ik zit niet naar de toekomst te kijken
Maar naar nu
Ik hoor sinds mn 8e soms stemmen in mn hoofd
Mijn moeder zou dat moeten voorstellen
Die zegt wat ik moet doen soms
Anders word ze verdrietig
En ik wil der geen pijn doen
Maar nu is dat niet meer zo
Maar mijn zelfmoord kracht is zo heftig
Het enigste wat me tegen houd is de angst voor het beetje pijn
Maar dat zal ook wel eindigen
Ik heb al terapien gehad
Medicijnen geslikt
Vertrouwingspersonen gehad
Nieuwe plekken
Nieuwe mensen
Steun van mensen
Maar of t nog een week duurt?
Of een halfjaar?
Ik weet het niet
Maar ik weet wel dat ik snel op ben vanbinnen
En ik er klaar mee ben
En er klaar ben voor een einde
Met pijn of zonder
Dat het waard zou zijn
Zelfs dat ik anderen pijn moet doen met mijn verdriet
Iedereen weet ook dat ik deze gedachtes heb
En ik geloof zelfs in de dat als ik zwanger word en een kindje heb in mn buikje dat dat me overeind houd, dat ik daar voor zou leven en dat hij/zij me een hele goede reden geeft. Ik ben diep gescheurd door mn jeugd. En het valt niet te lijmen want het valt toch uit elkaar.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.