Levensverhalen (pagina 157)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ongelukkig

Ben al lange tijd ongelukkig heb relatie gehad van 13jaar waar ik belogen bedrogen en bestolen ben geweest dat heeft mij echt kapot gemaakt.... Ben nu een jaar van die narsist weg..... Maar heb de 1ne tegenslag na de andere..... Ben het hier gewoon beu heb geen vooruitzichten en voel me gewoon elke dag down en ongelukkig steek het goed weg voor Fam en vrienden..... Alles is te veel lig hele dagen gewoon in mijn bed opstaan en mij opmaken is voor mij een enorme opgave..... Ben levensmoe..... Heb zoveel problemen en heb de fut gewoon niet meer
Datum:
18-12-2015
Naam:
Irene
Leeftijd:
32
Provincie:
België

Te veel pijn

Ik leef onder een zware emotionele situatie. Ik deel dit niet graag maar ik moet het kwijt. Ik heb namelijk een kleine geslachtsdeel. Ik heb 2 jaar geleden een video sex gemaakt met mijn vrouw. We hadden het video bewaard op onze computer. Wordt uitgelachen als ik soms op straat ben. In het begin maakte het mij niet zoveel uit maar naar maate hoe langer voelde ik de pijn in mij. Ik kreeg mijn leven niet meer onder controlen en ik ging uit eindelijk scheiden met mijn vrouw want mijn vrouw had vreemde gevoelens over mij en mij dochter van . Vanaf dat moment ging alles bergs af. Ik probeerde drugs te gebruiken maar dat hielp niet, alcohol hiel natuurlijk ook niet. Dus ik had dan maar één weg en dat is mijn zelf gaan snijden. Éerste keer was het zwaarste moment van mijn leven toen ik het wou gaan eindigen. Uiteindelijk is dat mislukte en probeerde het minstens 3 keer. Alsjeblieft mensen ik heb jullie hulp nodig.
Datum:
17-12-2015
Naam:
Johannes
Leeftijd:
50
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

In de zomervakantie zijn ik en mijn vriendin naar een jongen gegaan van 20 jaar maar ik dacht dat hij jonger was. Toen ik daar aankwam zag ik dat deze jongen ouder was maar mijn vriendin kende hem dus ik vertrouwde haar. Wanneer we binnen in zijn huis waren gaf die ons alcohol, heel veel alcohol. We konden niet rechtop staan en we waren heel moe.. Toen we dat niet meer konden heeft die jongen ons misbruikt. Ik kwam thuis en alles kwam uit omdat mijn schoonzus dat had verteld.. ik moest naar de politie en toen ik een paar dagen later thuiskwam van dat videoverhoor had mijn papa mijn kaak blauw geslaan en trok hij mijn haren uit. Sinds die dag kom ik niet meer overeen met mijn familie en hebben we wel iedere dag ruzie. Ik snijd mij iedere dag en de sneden worden als maar dieper en dieper. De laatste tijd denk ik ook heel veel aan zelfmoord omdat al mijn vrienden mij nu ook al laten vallen. Ik heb niemand meer en dat doet zoveel pijn..
Datum:
17-12-2015
Naam:
laura
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Help ?

door hierzo te kijken en te schrijven krijg ik alleen maar bevestiging dat ik het moet doen.
Datum:
17-12-2015
Naam:
Bob
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

wrm leef ik eigenlijk nog ?

Ik zit in het 3de middelbaar en heb veel trouwe vrienden rondom mij . Zei denken dat ik dat ene meisje ben die altijd lacht en geen zorgen heeft ... maar dat hebben ze helemaal fout . Ik heb 3 mislukte zelfmoord pogingen op mijn geweten staan en 1 daarvan lukte bijna . Ik snij mezelf nu al bijna een half jaar omdat ik het gwn nie meer aan kan . Ik ben al vanaf mijn 8-9 jaar misbruikt geweest en niemand weet dat . Ik heb een grote snede over mijn buik , die wijst waarschijnlijk op een snede van een bevalling . Het klinkt mss raar maar het is zo ... ik heb onder tussen een vriend die 18 is maar ik verlies meer en meer mijn vertrouwen in hem :'( hij komt veel te goed overeen met mijn beste vriendin en ik ben bang om hem kwijt te geraken . Kwil geen aandacht ofzo , maar khoop alleen maar dat iemand effe de tijd neemt om dit te lezen en me op een of andere manier begrijpt .
Datum:
16-12-2015
Naam:
j.
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Waarom vertellen...

Waarom zou ik zeggen dat ik suïcide ga plegen. Wat heeft een ander daar aan? Maak gewoon van tevoren een brief en zet daarin waarom je het doet, en waarom het moet. Zet er ook in wat je vrienden familie etc na jou dood moeten en hoe ze over jou moeten denken en praten als je er niet meer bent.
Zo moeilijk is het niet, of toch wel?
Dag, en het beste.
Datum:
16-12-2015
Naam:
Ricardo
Leeftijd:
46
Provincie:
Overijssel

Ik weet het niet meer

Ja, en dan zal je nu denken, dat is een puber met een depressieve fase. Dat gaat wel over.
Was het maar zo. Veel mensen zeggen tegen me dat ik 'oh zo volwassen ben/praat/doe.' en dat legt een hoge druk. Natuurlijk is dit maar een klein detail van mijn problemen, maar jammer genoeg is het ook hiermee begonnen. Altijd de volwassene van de klas, het meisje die de juffrouw hielp. Geen jeugd, als je het grof zou zeggen. En dan ga je naar de middelbare school. Dan ben je een slijmbal als je een docent helpt, dan ben je een nerd als je hoge cijfers haalt, dan ben je zo genaamd 'loner' en een 'freak' als je niet goed kan opschieten met je leeftijdsgenoten. En als je dan nog probeert vrienden te maken krijg je ook nog een volle laag gezeik op je schouders. Roddelen, bedriegen, ruzie maken. En als je volwassen reageerde, snapten ze je gewoon niet. Mijn irritatie/frustratie level verhoogde zich elke dag. Thuis kon ik er niet over praten.
Ook al zeg ik het zelf, bij mij kan je niet zomaar mijn grenzen overschrijden. Ik kan meer aan dan een gemiddeld kind op mijn school. Ik laat mensen namelijk over me heen lopen.
Mijn woede liep zo hoog op dat ik een opluchting zocht. Dat vond ik in snijden. (Ik wilde anderen geen pijn doen.) Het begon met krassen. Met een botte schaar. Uiteindelijk is het zo uitgelopen dat ik met keukenmessen over mijn hele lichaam sneed. Ik deed zelfs deodorant minuten lang op mijn huid spuiten van heel dichtbij zodat mijn huid verbrandde. Ik ben een paar keer erg ziek geworden door de brandplekken.
En toen één keer, dat mijn moeder een brandplek vond op mijn arm, zei ze me iets verontrustends. "M..., hier kan je dood aangaan." Wat? Ja dus. Ze heeft gelijk, ze zei het niet om me alleen te laten schrikken zodat ik zou stoppen. Als ik mijn brandwond niet goed zou verzorgen zou mijn hele arm kunnen afsterven, of erger, het virus zou mijn hele lichaam overnemen.
Gelukkig, ik zeg gelukkig, is het goed afgelopen na een tijd met extreem lage weerstand en ik beloofde mezelf nooit meer te branden. Inmiddels was ik naar een psycholoog gestuurd. Niemand kon me helpen en uiteindelijk na acht verschillende, kwam ik ergens goed terecht. Mijn zelfverzekerdheid daalde hierbij natuurlijk en het ging van binnen steeds slechter met me. Ik voelde me dood van binnen. Ruzie's met mijn ouders werden zo erg dat ik voor dagen weg was van huis, op school was mijn geheim doorverteld aan heel mijn klas en iedereen vond me maar raar. Sommige zullen zeggen dat ik me aanstel, en dat mag. Maar als 14-jarige hoor je geen pillen te slikken. Als 14-jarige hoor je je niet druk te maken om elk klein dingetje wat er zou kunnen gebeuren. En het is bij mij ook bewezen met meerdere testen, mijn gedachtegang gaat gewoon 100 keer zo snel als het gemiddelde kind van mijn leeftijd. Als iemand net een woord heeft gezegd weet ik al vijftig redenen wat en waarom diegene iets zou zeggen. Het is onnatuurlijk, en het is me langzaam aan het vermoorden van binnen. Het is cliché, maar ik heb het gevoel dat niemand me begrijpt. Elke nacht huilend in bed word zo vermoeiend.
Datum:
15-12-2015
Naam:
M
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Emotioneel misbruik

na 14 jaar een relatie te hebben met een narcistische man ben ik op..... vechten ben ik zat. elke dag die hoop op en vernedering na heb ik besloten om uit het leven te stappen. wat begon als een sprookje is geëindigd in hel financiel lichamelijk emotioneel uitgebuit tis niet anders..........
Datum:
15-12-2015
Naam:
Pluis
Leeftijd:
47
Provincie:
Friesland

Wat kan ik doen

Hallo
Ik ben iemand van 13 jaar
Thuis word ik super vaak geslagen op school word ik gepest En tijdje terug ben ik begonnen met krassen maar die krassen werden sneden en ik sta vol blauwe plekken op school is er een hele speciale leerkracht die met me praat daar straks wou ik me zelf neer steken maar heb het niet gedaan Ik wil eerst afscheid kunnen nemen van mij vriendje en mishandeld worden is niet alles Kunnen jullie mij helpen
Datum:
15-12-2015
Naam:
Silke
Leeftijd:
13
Provincie:
België

hoe moet ik verder!

Lentis laat me compleet zakken.Ik weet niet meer hoe ik het allemaal moet volhouden en doen.Elke dag probeer ik nog een stukje verder te leven.Elke dag is een strijd.Ik vind dat ik het mijn naasten niet kan aandoen,zelfmoord.Maar atn heeft me zo beschadigd ik vind mezelf nooit meer terug.ZO erg laten ze me voelen dat ik er niet toe doe.Ik weet niet meer hoe ik verder moet.
Datum:
14-12-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
45
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.