Levensverhalen (pagina 1577)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wat is het nut

ik word helemaal gek van alles ik vind niks meer leuk. en haat echt alles het liefst zou ik de hele dag niks doen. het lijkt wel of iedereen me haat en niet moet. ik voel me zo nutteloos en zie nergens het doel van in waaroom weet ik niet ik heb een gevoel dat wilt maar het overheersende gevoel dat niet durf te leven niet durft te zijn wie ik ben en wat ik voel. het is allemaal zo vaag. zo vaag ik weet niet meer wat ik wil maar het leven zo vind ik niks ga nooit meer wat doen omdat ik me schaam om er te zijn. dus zit ik elke dag thuis me kut te voelen. dit had ik vroeger niet ik was levenslustig en had overal zin in maar nu is alles weg wat ik ooit voelde
er is iets geknapt denk ik en dat is niet meer te herstellen waarom weet ik niet eens maar ik voel me zo geissuleert en verloren . en heb het gevoel of ik helemaal alleen bent en niemand die mij begrijpt of wilt begrijpen ik voel me altijd de bijzaak . maarjah ik weet het ook allemaal niet meer, ik begin me streeds vaker af te vragen of de dood niet beter is. ik heb toch niks waar ik voor zou moeten leven. het kan me allemaal gestolen worden. het zuigt alles ik kan gewoon niet gelukkig zijn .
Datum:
28-11-2006
Naam:
jongen
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

zelfmoord?

zelfmoord.. het is een raar woord en ik ben er ook bang voor ik heb er vaak over na gedacht vandaag alweer maar ik weet dat ik het niet durf.. al heb ik zo veel meegemaakt...:
het begon eigenlijk allemaal toen ik verhuiste.. ik kwam op een nieuwe school met nieuwe kinderen.. eigenlijk mogt niemand mij op 1 meisje na.. ik werd gepest en uitgescholden... ik heb cara en daarvan krijg je exceem... uitslag over je lichaam heen zeg maar.. iedereen vond het eng en vies dus met gym werd ik nooit gekozen.. hier begon de ellende ik voelde me alleen en klote omdat mijn ouders op me 2e uitelkaar zijn gegaan en me vader meteen een veel eind weg was verhuist heb ik nooit een echte vader figuur in me leven gehad.. dus ik ging opzoek.. opzoek naar een man in mijn leven... dat is mijn grote fout geweest ookal doe ik het nog steeds... mijn eerste echte vriendje heeft het uitgemaakt voor een ander ik wist al lang dat hij verliefd op haar was maar hij wou het niet toegeven... mijn hart was gebroken ik kon het niet geloven...
mijn 2e vriendje was een alcoholist.. ik was 13 en hij 18.. hij was zwaar aan de drank en ik vond dat altijd erg moeilijk hij had vervelende mood wisselingen..
mijn 3e vriendje was drugs verslaafde... dit was nog veel moeilijker hij had altijd een mes of pistool opzak en ik voelde me nooit egt veilig.. hij wist dat ik geen maagd meer was maar ik wou nog geen sex met hem omdat ik alleen nog maar met alcohol op sex had gehad. hij heeft me toen met een pistool tegen me hoofd gedwongen hem te pijpen... maar ik hield nog van hem ik wist dat hij dat onder invloed deed ik wou hem niet in de steek laten dus we bleven bij elkaar.. na een paar maand is hij met een ander meisje naar bed geweest.. 2x.. en hij lagte me uit.. dat ik het niet wou en dit meisje het zo maar wel even wou doen...
mijn volgende relatie was met een hele lieve jongen maar na altijd gezeik met jongens kon ik dat niet aan.. dus ik maakte het uit
de jongen hierna was vroeger mishandeld door zijn vader... en hij had geleerd zo problemen op te lossen.. hij sloeg me schopte me vernederde mij waar zijn vrienden bij waren trok me aan mijn haren drukte me keel dicht... door hem heb ik nu zwakke polsen en zwakke duimen ik heb alles wel geneust gehad en ik voelde me vrezelijk maar liefde maakt blind tot ik tot inzicht kwam toen hij me had verkracht daarna heeft hij me verbaal helemaal de grond in gestampt ik zal nooit meer de oude zijn..
daarnaast heb ik nog een aan xtc verslaafde vriend gehad en mijn vader is 2x vreemd gegaan waarvan ik alle verhalen heb mee gekregen.. hij was hertrouwd en zijn vrouw kwam er achter toen ik daar was... en vandaag ben ik hard gedumt niet normaal k kan het niet begrijpen het ging allemaal zo goed.. alles was gezellig maar hij kon het niet meer...
Datum:
28-11-2006
Naam:
f
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

zelfmoord

hoi allemaal
ik ben tessa en ik heb al wat eerder iets geschreven op deze site,ik wil even zeggen dat ik niet meer zo deprissief ben en dat ik gen zelfmoord neigingen meer heb.
me moeder is nu bijna twee jaar dood ik mis haar nog iedere dag.
ik wil zeggen tegen iedereen dat er wel hoop is al denk je dat het er niet is.
ik heb al zoveel meegmaakt dus ik kijk niet meer op van kleine dingen
en ik vind het heel erg om te lezen hoeveel mensen problemen hebben en het is fijn dat ik niet de enige ben.

ik zit nu in de tweede en ik heb leuke vriendinnen.
ik hoop dat ik jullie een beetje help kop op iedereen.
en het is waar er is altijd wel iemand die aan je denkt!!!!
doeidoei kusjes van tessa
Datum:
28-11-2006
Naam:
tessa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

hé!

Hoi meiden, jongens.
Ik wil jullie graag helpen, denk niet aan zelfmoord alsjeblieft, zeg!
Doe het niet, je weet niet hoe erg het is voor degene die nablijven, zelf besef je het niet. Maar heb je het al eens meegemaakt: een meisje vanuit je school heeft zelfmoord gepleegd? Wel, dit is deze week gebeurd en je weet niet welke koude stilte er in onze school hangt. Het is een foute keuze, ik zweer het.

,,Het is gemakkelijk zelfmoord te veroordelen zolang men zelf gelukkig is."

Dat is waar, maar denk er vooraal aan, iedereen heeft z'n dipjes, iedereen van ons. Iedereen heeft wel in z'n leven een depressie, maar haalt het iets uit?

Het meisje was ongelukkig, en dacht hoogst waarschijnlijk dat haar leven zinloos was, en men beter zonder haar kon verder leven. Dat is dus geen waar, iedereen geeft om je, alleen laten de meeste mensen het niet aan je zien, waarom? Ja, dat is een vraag dat iedereen stelt.

Praat met je vrienden, familie of met mij, ik wil wel met jullie praten. Maar praat er zeker over!


Veel sterkte!!!!
Datum:
28-11-2006
Naam:
Bo
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

GVD.

GVD.
ik kan dr gewoon echt niet meer tegen! dit jaar is gewoon echt een klotejaar. alles om me heen gaat fout. mijn beste vriendin heeft een ernstige ziekte, gaat waarschijnlijk niet eens meer de 20 halen! moeders van vriendinnen van mij hebben kanker.. kennissen overlijden. oma's ziek, opa's al dood. ik kan het niet meer aan. wil zo nie tmeer leven.
het lijkt allemala zo goed met me te gaan. goede cijfers, niet dik, niet dun, niet lelijk, niet arm, nie twat dan ook! maar het is gewoon een groot masker. heb sinds kort ook de hele tijd vreetbuien. en dan steek ik weer een vinger in mijn keel. GVD.
ik wil niet meer.
Datum:
28-11-2006
Naam:
******
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

waarom doe ik het niet?

Ik ben al een flinke tijd suicidaal. Ik heb therapie, maar voorlopig worden de sombere, depressieve gevoelens alleen maar erger. Vandaag was het weer zo'n dag... ik voel me alleen, ongeliefd, lelijk, waardeloos en ik kan naar mijn idee niemand bellen. Ik zou die persoon die toch niets om me geeft alleen maar lastig vallen. Ik heb weer eens onder de douche staan huilen (daar is het veilig en hoort niemand me...) maar deze keer was er meer. Ik heb uit woede en angst en pijn mijn nagels in mijn huid gezet. Ik wilde rode strepen op mijn arm. Ik weet ook wel dat ik gewoon aandacht wil, dat er iemand is die een arm om me heen slaat en mij troost. Maar die iemand is er niet!!! Verd*rie ik ben alleen! Ik vraag mezelf ook heel erg af waarom ik nog geen zelfmoord gepleegd heb? Wat houd mij tegen? Zie ik nog een toekomst? Ik geloof dat dat het is... Ergens ver weg heb ik toch wel een toekomst. Maar ik geef er eigenlijk niets om. Er is maar een ontzettend kleine kans dat alles verloopt zoals ik het graag wil. Zou ik daarop moeten wachten? Nee...
Ik denk dat ik wel weet waarom ik nog leef: ik wacht op iemand... iemand die om me geeft, die van me houd. Ik weet niet wat liefde is. Wat nou als dat binnenkort komt? Wat nou als er straks iemand is die wel om mij geeft. Daar wil ik voor blijven leven, want ik heb heel veel liefde in me zitten om aan iemand te geven.
Wat nou als diegene nooit komt? Dan heb ik voor niets zitten wachten, voor niets geleefd.
Maar toch wacht ik nog wel even... hoe lang? Dat weet ik niet...
Datum:
28-11-2006
Naam:
Daenarian
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoordneigingen

Ik heb een tijdje zelfmoordgevoelens, alles loopt slecht in mijn leven, dingen waarvan ik hou verdwijnen, op mijn werk gaat het ook slecht alleen maar gezeik etc.
Op school loopt het ook niet goed, ik haal slechte cijfers en voel een ongelofelijke druk om te moeten presteren.
Thuis is het ook niet lekker, mijn vader kan mij gewoon niet laten zien dat hij van me houdt, mijn broertje heeft ADHD, mijn opa overleden en de andere opa zal ook binnenkort wel doodgaan omdat hij een opgezwollen aorta heeft die elk moment kan ontploffen. Mijn probleem is dat ze allemaal tegelijkertijd komen en zitten elkaar ook allemaal in de weg waardoor ik geen oplossing zie. Ik wil de dingen wel aan vrienden vertellen maar dat kan ik gewoon niet. Het ligt op het puntje van mn tong, maar ik kan het niet in woorden omzetten. Vandaag fietste ik naar school en kwam ik bij het treinspoor, toen sprong opeens de gedachte in mn hoofd. Zal ik het doen? Zal ik ervoor springen?
Ik ben heel erg bang dat deze gedachte telkens terug zal komen, en dat ik het uiteindelijk ook echt doe..
Datum:
28-11-2006
Naam:
Thijs
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

vervolg; helder, opgewekt en vriendelijk

hallo,

Ik zal even de titel uitleggen; het is de betekenis van de naam serena. iedereen ziet mij zo, oh wat ben jij spontaan en vrolijke en enthousiast en om aan dit imago te voldoen moet ik mezelf totaal achterlaten en een masker opzetten om dit plaatje constant te laten verschijnen. Iedereen verwacht dit ook van mij omdat we absoluut niet ergens over moeten praten, alsjeblieft als we dat zouden doen nou!!
Hierdoor ga ik van binnen dus helemaal kapot aan en weet hiervoor geen oplossing meer.

misschien tot later Serena
Datum:
28-11-2006
Naam:
Serena
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

helder, opgewekt en vriendelijk

hallo,

ik denk ik ga toch maar steun zoeken en mijn verhaal te doen.

Ik ben als kind vanaf mijn 5jr tot mijn 12jr sexueel misbruikt. nu ben ik 24 en loop tegen een hele grote sterke muur aan.
Ik heb in eerste instantie alleen mijn vriend op de hoogte gebracht omdat een aantal handelingen moeilijk verliep, toen hadden we pas 3mnd, maar met (veel) alcohol achter je kiezen laat je eerder je emoties los. Nadat hij op de hoogte was is hij mijn steun en toe verlaat geweest, hij heeft mij geholpen in contact te komen met instanties. In nov '05 heb ik het pas aan mijn ouders verteld en pas na 1,5jr (jan'06) ben ik begonnen met praten tegen een sociaal werkster. Door dit praten komt natuurlijk een hoop boven. maar waar het bij mij om draaid is dat iedereen bezig is om te zorgen dat ik het er niet meer over heb en dat iedereen wil dat ik nu maar weer vrolijk ben omdat ik jong en vitaal ben, ik zou het allemaal heel makkelijk kunnen verwerken. Ik kan je vertellen dat gaat even goed, er gewoon niet meer over hebben, gevoel afsluiten en klaar ben je. Tot dat je niet meer weet wie je bent, waar je voor staat en wat je eigenlijk denkt. Dit is mij nu dus overkomen en zie het licht nu even niet meer, ik weet niet meer hoe ik dingen weer normaal krijg.

IK vraag 1ding, waarom moet alles zo moeilijk worden gemaakt, kunnen fam leden niet gewoon achter hun dochter gaan staan en de mensen die verschrikkelijke dingen tegen je dochter zeggen dat ook melden en achter je dochter gaan staan. Waarom wordt er dan bijgehaald dat je jong en vitaal bent en dat je maar gewoon moet slikkken en inzien dat ze hat allemaal niet zo bedoelde.
Wat ik dus mee wil geven is: kom niet in de zone van niet bespreken dan is alles goed verhaal, want het vreet je op van binnen en het verstikt je zoals bij mij.

Ik wens iedereen sterkte toe

Liefs Serena?
Datum:
28-11-2006
Naam:
Serena?
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

voel me gewoon ff kut

Nouja ik had eerst een leuk leven leuke vriendinnen op de middebareschool, maar toen kwam er een roddel dat ik lesbische zou zijn.
En dat was dus ook zo.
Iedereen liet me in desteek.
Het deed me pijn.
Ik ging verder
Naar me studie
Vriendinnen gemaakt, dach ze appecteren me vast wel
Ik heb ze verteld dat ik lesbische was.
Me vriendinnen reageerde helemaal geweldig.
Oooh is nie erg.
Maar zeappecteren het toch nie, ik zie dat ze anders doet, en we spreken nooit af.
HEB GEEN VRIENDEN ik zou gewoon zo graag 1vriendin willen die me gewoon appecteerd om wie ik ben.
Niet steeds liegen
Ik heb nu echt geleerd dat ik nooit tegen me vriendinnen moet zeggen dat ik lesbische bent.
Behalve 1 jongen hij heeft me echt geappecteerd, hij vind het zelf tof en leuk :D
Soms denk ik aan zelfmoord ja..
Dat als ik zelfmoord pleeg dat ik gewoon vanalles af bent!
Maar ik ben daar te mieterig voor.
En ik zal dat nooit doen heb hele lieve zussen,die het natuurlijk ook van mij weten.
Maar het is gewoon kut dat je geen echte vrienden heb.
Voel me eenzaam..
Maar ik denk dat het goed komt
wie vecht kan verliezen, wie niet vecht heeft al verloren!!
MENSEN IK VOEL ME OOK KUT
Maar geef de hoop niet op!
Je heb idd veel pijn in het leven
Maar ook vreugde, denk later in de toekomst
Heb je een doel??
Nee?? bedenk een doel in je leven
En probeerdie te bereiken.!!
Datum:
28-11-2006
Naam:
verdrietig
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.