Levensverhalen (pagina 1574)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoe kan ik me zo kut voelen ? was ik er maar niet meer..

ik heb vroeger altijd problemmen gehad mishandelt door verschillende vrienden van mn moeder sexueel misbruikt ..
mn moeder had daar bij ook heel veel problemmen .
ik heb een tijdje bij mn moeder alleen gewoont
mn moeder heeft ook sigiatriesse probblemmen
daar bij kwam ik al toen ik zeven was in instellingen ze konden mij nooit onder controlle hebben thuis
ik heb nu depresie en mischien bordelain
en snij mezelf regelmaatig en heb een heele sterkte band met mn moeder en ik zit nu nog steeds in een instelling mag ook nooit meer thuis wonen ,, ik heb in t verleden ook een RM gehad rechterlijke machteging dat was ook niet fijn heb een lange tijd in een gesloten inrichting gezetten ..
en nu gaat t volgens heel veel beter met me ik zit nu op een open groep enzow en ik denk nog steeds aan zelf moord en heb t ook heel vaak gedaan maar daar kommen ze nooit achter maar ben er nu wel mee bezig om planentjes te makken want ik zie t gewooj niet meeer zitten ...heelveel zeggen je hebt nog een heele leven voor je maaar dat heb ik niet meer t is echt kut hoor word me nou nooit iets moois gegunt?
Datum:
01-12-2006
Naam:
patricia
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

ik haat het leven.

Ik ben een vrouw van 22 jaar, ik loop al een tijdje rond met de gedachten om zelfmoord te plegen.
Ik heb in mijn leven al veel tegenslagen gehad, waar ik het geluk niet meer in kan zien.

ik werd vanaf groep 3 van de basisschool gepest dit ging door tot 4 VBO. Daarna ging ik naar het ROC in Eindhoven, daar hebben ze me niet zo prettig behandeld, waardoor ik van school ben gegaan.
Ik heb al een paar jaar een zware depressie en doe aan zelfverwonding als de spanningen te hoog oplopen, maar het ging steeds beter tot ik een aantal weken geleden aangerand werd, door een jongen die met mij moest werken en ik duidelijk aan had gegeven dat ik het niet wilde. vanaf toen gaat het heel slecht met mij.
De politie kan er geen zaak van maken, omdat er geen getuigen bij waren en die jongen had gezegd, dat ik het ook wilde. en die politie zei toen tegen mij dat er tenminste 1 jongen mij leuk vond en gaf mij het gevoel dat het mijn schuld was, dat die jongen mij had aangerand.

Nu loop ik met het idee om zelfmoord te plegen, omdat ik het niet meer aan kan.
niemand neemt me serieus en ik heb het gevoel dat niemand van me houdt.
misschien kan ik beter zelfmoord plegen, want dan is iedereen van mij en mijn problemen af en dan heb ik misschien rust in mijn hoofd en lichaam.
IK HAAT DIT LEVEN EN HEB HET HELEMAAL GEHAD.
Datum:
30-11-2006
Naam:
Gerlinda van Gorp
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

praten

Ik zit op deze stite vaak te kijken,en ieder e keer schrik ik me de pl..... dat heel veel jonge mensen de gedachten hebben om er een eind aan te maken.Ik kan mezelf bij sommige mensen wel verplaatsen, maar dan nog. Het leven is inderdaad niet alleen maar rozegeur en maannenschijn. Kom voor je zelf op, kan je niet praten met je ouders, gaat naar je huisarts dat kan je zonder je ouders afspreken, en doe je verhaal, kom voor je zelf op, je heb nog een heel leven voor je, kom op , je kan het,praat met iemand. Je bent iemand in deze maatschappij.
Datum:
30-11-2006
Naam:
edith
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

het enige wat me ervan weerhoud om zelfmoord te plegen zijn mijn ouders. ik voel me elke dag kutter. ik heb er gewoon geen zin meer in. elke dag weer alles opnieuw alsof het niet ophoud. alles en iedereen laat me in de steek. ik heb er gewoon geen zin meer in
Datum:
30-11-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Waarom?

Het eerste wat ik dacht was : dit is een grap.
en nu ruim een half jaar later denk ik dat nogsteeds , ik heb het gevoel alsof ik hard genoeg huil ze binnen komt rennen en zegt verrasing .
alsof ze ons voorbereid voor als het echt gebeurt , maar dat zouden ze toch nooit doen? toch ?
ik heb het gevoel alsof ik er aleen voor sta , ik kan met niemand praten
dat kon ik wel , mamma

Datum:
30-11-2006
Naam:
Roland D
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

myn verhaal

ik was een gezonde jonge met levens lust en zin in avontuur ik dacht voor mij eerst geen school meer voor mij het leger iets van de wereld zien iets doen voor je land carriere maken als soldaat viel vies tegen was goed in alle dingen maar werd door mijn colegas genaait nachten lang mij wakker houden steeds vernederen in elkaar geslagen steeds bedreigt en geen rust en toen dat niet lukte valse aanklachten tegen mij bedenken en waar waren de meerderen de onder officieren deden vrolijk mee de kaptein deed niets
uit eindelijk voor de tucht komissy me zelf verdedigen tegen een stapel valse aanklachten maanden bezich geweest en elke nacht weer bij die eikel moeten slapen net zo lang dat ik zo gek was om een brief te teken die mij ondslag van dienst zou je denken eindelijk rust ik had weer werk ik was er weer toen begonnen de bedreiginen die deden me de das om psygose na alles wat ik mee gemaakt had hadden ze me eidelijk gebroken was zo ver dat ik niet eens meer kon praten 1 jaar ging voor bij terapy na terapy kwan ik er langzaam weer een beetje boven op
bijna een jaar na mijn ondslag was ik passagier bij een ongeluk een meisje van 18 verloor het leven geen drank drugs of tehard rijden gewoon pech dat heeft mij gebroken zo jong zo mooi heb haar nog geprobeert te reanimeeren met een gebroken arm mocht niet baten ze had haar nek gebroken probeer er nu al 2 jaar boven op te komen maar het lukt niet ik zie het niet meer zitten ik gooi de handoek in de ring
Datum:
30-11-2006
Naam:
reaven
Leeftijd:
24
Provincie:
Friesland

Het beste.....

Voor mij is omgewoon weg te gaan en alles te laten zoals het nu is. Ik ben een jongen van 18 jaar oud met geen vrienden of mensen waar ik mee kan praten, tuurlijk heb ik wle ouders en moet ik daar mee kunnen praten maar dat doe ik niet om dat ik me moeder niet teveel wil belasten omdat ze zelf ook al ziek is. De gedachten die ik nu koester om gewoon zelfmoord teplegen zijn er al jaren en stammen van uit de tijd dat ik een klas genootje heb mee gemaakt die het ook heeft gedaan om dat het zo slecht met der ging.... met mij ging het toen ook al slecht en is alleen maar slechter gegaan sinds. School,Werk en thuis over al had ik toen problemen en heb ik nu nog deels waarom zou ik nog door gaan als ik zelf al nie meer wil... voor wie doe ik dit nog?

Er is één hoop die ik heb,
Laat mijn tijd komen om deze wereld teverlaten laat mij een dodenlijk ongeval krijgen of geef mij de moed om het in eigen hand te nemen!
Datum:
30-11-2006
Naam:
Rowie
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Leven is zinloos!!

nou t begon dus toen ik 13 was. Me zus kreeg anorexia en mijn ouders hadden dus bijna geen aandacht meer voor me die ik juist wel wou. Enne een tijdje geleden kreeg ik dus verkering en ik had hem nog nooit gezien dus sprak met hem af en een vriendin ging met me mee. En toen maakte hij t uit omdat hij nu met mijn vriendin heeft. En nu voel ik me dus helemaal klote nou je weet eigenlijk niet wat ik voel wordt gewoon gek dr van en nou zeikt die ook dat die mijn vriendin nooit verlaat. Ik heb mezelf ook gesneden trouwens vorig jaar omdat ik het niet meer zag zitten en nou heb ik het weer gedaan omdat ik iemand kwijt ben geraakt waar ik dus zielsveel van hield houdt weet t niet meer
Datum:
30-11-2006
Naam:
Anoniempjee
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

hopeloos

Ik wil hier gewoon weg
ik heb alleen maar ruzie thuis en ik kan nooit een keer normaal over dingen praten met hun of er vallen alweer woorden... ik zeg altijd zonder mij zijn ze een veel beter gezin.. dus waarom zou ik dan nog moeten blijven leven ? ik heb een heel goed gesprek gehad met mn vriendin en het heeft goed geholpen die tijd .. maar het is er weer .. het gevoel is er weer dat ik maar dood moet en dat er geen nieuw begin voor mij in zit .. ik had laatst al ruzie met mn ouders en ben toen weggelopen naar een vriendin .. ik heb niet gezegt waar ik zat .. en at en sliep die nacht bij haar .. mn ouders belde me toen de hele tijd maar drukte weg of nam niet op .. ik kreeg een sms waar in stond kutkind rot dan ook maar op je komt het huis niet meer in want dat wil je tog niet! ik moest huilen en mn vriendin had mn vriend gebelt .. hij kwam er meteen aan .. en nam me in zijn armen.. heb de hele nacht bijna met hem gepraat en ben in zijn armen in slaap gevallen.. ik heb gezegd dat ik het nooit weer zou doen .. maar ook dat had ik beter niet kunnen zeggen .. mn moeder zei dat ik gek in mn hoofd was .. en dat ik een beter leven moest gaan zoeken en maar ergens anders moest gaan wonen ik heb mn spullen gepakt en heb anderhalf jaar bij mn vriend gewoond.. toen ik opeens hoorde dat mn moeder was Overleden .. heb ik weer een zelfmoordpoging gedaan.. ik wou mn slagader door snijden .. alleen kwam mn vriend zn broer net binnen en heb toen weer een half uur gehuild.. zijn ouders hebben me op gegeven voor een soort hulp die een nieuw begin wou maken aan mijn leven .. heb alles heel goed uit kunnen leggen en zei begreep me volkomen.. ik woon nu nog steeds bij mn vriend en zijn ouders zijn ook ouders voor mij .. ik heb hier van geleerd en heb er nog steeds niet aan gedacht om zelfmoord te plegen .. ik ben nu 16 en 14 toen dit verhaal begon en ik kom er nu pas achter hoe zo'n mooi leven ik heb .. en Nu pas is het ook een goed leven .. mensen die hier ook mee zaten .. weet dat je mensen hebt die met je kunnen praten ...weet dat ! xx vroeger een hopeloos meisje
Datum:
30-11-2006
Naam:
Hopeloos
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

kk leven

ik heb onvoldoendes op mn raport en moet 140uur nablijven voor het spijbelen en mijn ouders willen ook nog een straf geven ik zie het daarom niej meer zitten
Datum:
30-11-2006
Naam:
hamst3r
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.