Levensverhalen (pagina 154)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

leegte

mijn vrouw is 5 augustus 2015 overleden door klote kanker. Ik mis haar verschrikkelijk ondanks de steun van mijn zoon, dochter en 2 kleinkinderen. Ik hou heel van ze en zij van mij. Dat houd mij dus tegen, want ik doe hun heel veel verdriet. Ik heb er geen zin meer in!!
Datum:
02-01-2016
Naam:
Peter
Leeftijd:
67
Provincie:
Friesland

'Zwijgen'

2015 is voorbij en 2016 is begonnen. Feest gevierd met familie, maar waarom? Het is geen feest voor mij. Ik heb niks om te vieren, heb geen vrienden, mijn vriend die het heeft uitgemaakt. Knallend het nieuwe jaar in terwijl ik geen toekomst voor mezelf zie. Dagen zit ik thuis te staren op mijn telefoon, zou iemand me eens vragen om af te spreken? Mist iemand me? Heeft iemand me nodig? Die vragen spoken telkens door mijn hoofd. Ik heb geen afleiding, alleen maar stress, pijn en verdriet in het leven. Ik huil iedere dag, het is beter als ik er niet meer ben, wat moet ik op deze wereld, niemand mag me, iedereen haat me buiten mn familie om, niemand wil vrienden met me zijn. Ik sta er letterlijk gezegd buiten mn familie alleen voor. Tis beter als ik ga. 'Zwijg'
Datum:
01-01-2016
Naam:
Daisy
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

bloed, zweet en tranen

ik was 9 jaar toen ik deprisief werd... ik werd heel veel gepest op school en in de buurt waar ik woonde.
toen ik zo'n 10/11 jaar was begon ik mezelf te snijden en zulk soort dingen om meself te pijnigen, ik vond mezelf te dik en te lelijk en ik kotste heel vaak expres. ik begon dieper te snijden toen ik ouder werd maar mijn enige vrienden steunde me en hielden van me voor wie ik was, niet voor hoor ik er uit zag.
ik schrijf ook veel gedichten, vooral in het engels en ik teken graag met houtskool, daar kan ik mijn stres in kwijt.
en nu ben ik 14 jaar oud en ik voel me fantastisch!


hier een gedicht

I no longer want to be the cause of your pain
And I no longer want to Hurt the ones I love
I want to bring peace and happiness but what is peace
What is happiness
Society kills every little bit of it
Without the stress of school and work people would be peacefull
Without the pressure of media People would be happy with themselves
The nowaday society ruined the peoples view on "good enough"
Because what is good enough?
Society got people thinking good enough is when you have absolutely no flaws
And no problems
And no worries
But if that's the case, who actually is good enough? No one
And that's how society got People thinking they are less then average
And every one thinks that at one point.
No one is perfect but every one considers every one else perfect
People only see their own troubles
No one thinks "that one girl who always smiles and has a lot of friends" is unhappy
That's because we've become scared to show what we really are
People
We are all people
And we are all equal
Datum:
29-12-2015
Naam:
frank
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Nutteloos

Ik ben al jaren depressief, sinds mn 19e wilde ik al dood, ik heb heel mn leven geprobeerd door te gaan, heb op mn 25e een dochter gekregen en zij werd mn anker, het ging goed met soms een terug val. Ik kreeg testen, was manisch depressief, ADHD , bipolair, borederline maar werk al 25 jaar bij overheid, en soms met medicatie, opname, red ik het maar nu met overgang, reorganisatie wordt het erg moeilijk. Ik wil niet meer, ben moe. Wat moet ik nu? Wat kan ik? Ik wil het liefst inslapen.
Datum:
28-12-2015
Naam:
Sjak
Leeftijd:
54
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik heb een vriendje en heb verteld dat ik verkracht ben. Nu wilt hij het uitmaken, maar wil hem niet kwijt. En geen andere jongen gaat mi ooit nog accepteren. Ik heb niks meer aan dit leven. Kan niet meer trouwen niks. Ik heb het aan niemand verteld alleen hem en zijn zus. En heb uit het verleden nog heel veel pijn😓. Ik heb vaak geprobeerd voor zelfmoordpogingen.
Datum:
27-12-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Mijn laatste woorden

Goh, die keren dat mensen zeiden dat ik dacht dat ik perfect was, dat ik zo'n goed zelfbeeld had, dat ik vanbinnen aan het doodgaan was, bij het horen van die zelfingenomen woorden. Goh, die eerste keer dat het woord 'zelfdoding' in me op kwam. Ik was zo verschrikkelijk verliefd op iemand, wat me wel de aanleiding gaf. Ze pakte mijn hart, en scheurde het in duizenden stukken. Mijn hart is gebroken, nog steeds. Ik jank me een ongeluk, terwijl ik totaal geen gevoelig persoon ben. Niemand zou me missen, alleen al omdat ze moesten toegeven dat ze iemand kenden die niet meer wou leven. Misschien is de reden van mijn zelfmoord ook wel om mensen pijn te doen, die mij ook hebben laten janken, en mijn hart verscheurden in duizenden stukken. Dat ga ik ze niet in dank afnemen, en dat gaan ze merken ook. Wel jammer dat ik die hoofden nooit zal zien, als ze merken dat ze me regel recht de dood in hebben getrokken. Als ik dat zou kunnen zien, was ik nu direct al voor de trein gesprongen.
Datum:
27-12-2015
Naam:
Wilma
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

Het leven is wél iets waard

Ik heb het ook wel al eens lastig gehad in mijn leventje. Toen het uit raakte met mijn vriend waarmee ik enkele jaren samen was zag ik het helemaal niet meer zitten, ik wou er echt een eind aan maken. Tot ik op mijn stage bij de politie aan ouders moest gaan vertellen dat hun 10-jarig kind net overleden was in een verkeersongeval, tot ik 's nachts moest aanbellen bij mensen om hen te vertellen dat hun familielid er niet meer was. Ik kwam binnen in gezinnen en zag hoe hun leven kapot gerukt was door dat grote verlies en verdriet. Ik heb beseft hoe waardevol het leven is. Het kan in een fractie van een seconde voorbij zijn, voor je het weet. Als je nu even niet ziet hoe je verder moet, als je je nu even niet goed voelt.. wil dat niet zeggen dat er geen andere oplossing is. Het leven is zo waardevol, en dat zal je echt nog beseffen. Aan slechte tijden komt een eind. Ook jij zal gelukkig worden. Praat tegen mensen, want praten helpt. En als je niemand in je omgeving hebt om tegen te praten, zoek dan professionele hulp..
Een dikke knuffel aan iedereen hier die het moeilijk heeft..
Datum:
25-12-2015
Naam:
Tess
Leeftijd:
19
Provincie:
België

ik wil dood

Ik doe mijn mama constant wenen.Wat ik ook zeg het is allemaal zo grof.Mijn zus zegt :'Sterft en liefst zo rap mogelijk' .Dat heeft mij echt geraakt en doen denken aan zelfmoord. Buiten de situatie van mijn ouders enn dat mijn zus dat zei is het ook dat ik op jongen ben verlifd en die niet op mij . Alles loopt verkeerd in mijn leven. Ik wil door al dat echt niet meer leven.Mijn ouders zijn geschieden ,mijn mama is ziek,mijn zus zegt dat ze mij dood wil.Zo wil ik niet leven. Ik heb is geprobeerd zelfmoord te plegen door uit mijn raam te springen.Ik stond aan mijn raam maar ik durfde niet . Toch heb ik geen zin om nog te leven.
Datum:
25-12-2015
Naam:
S.S
Leeftijd:
13
Provincie:
België

doods wens.

Heb van kindsaf problemen met overgevoeligheid, een ongelukkig huwelijk zorgde op jonge leeftijd voor een diepere depressie met diverse opnames en uiteindelijk 80/100 afgekeurd en tevens gescheiden met verlies van huis en haard en momenteel binnen de uitgeklede GGZ uitbehandeld en compleet vastgelopen. Geen toekomst perspectief ervarend en zou eigenlijk graag euthanasie toepassen maar dit traject is te lang en de prognoges geven aan dat deze mogelijkheid maar in een enkel geval word toegepast, daardoor blijft over één v/d methoden die momenteel 1800 Nederlanders jaarlijks moeten toepassen om uit hun leed te geraken, de meer afstandelijke houding/opstelling v/d GGZ is voor mij een doorslaggevende reden, de goede zorg word v/d gewone beneden modaal onbereikbaar de tweedeling in de GGZ is thans zo ik het ervaar inmiddels in 2015 een vaststaand feit.
Datum:
25-12-2015
Naam:
r.e.
Leeftijd:
60
Provincie:
Overijssel

Ik wil niet meer

Ik weet het echt niet meer. Mijn moeder verpest alles voor me. Ze doet me zo veel pijn. Elke dag. Ze heeft nu al heel lang een alcohol verslaving. Het huis is altijd 1 grote zooi. En me ouders zijn ook nog eens gescheiden. Ik weet echt niet of ik nou bij me vader of moeder moet wonen. En me moeder heeft het zelfs zo erg gekregen dat me vriendinnen niet eens meer bij ons thuis mogen komen. Ik vind mezelf ook veel te dik en ik wil graag gewoon mooi dun zijn zoals alle andere mensen. Maarja. Dat is mij waarschijnlijk niet gegund. De beste oplossing is zelfmoord denk ik...
Datum:
25-12-2015
Naam:
Anne
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.