Levensverhalen (pagina 1498)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen uit weg meer

ik ben gewoon erg terleur gesteld in mijn vader .relaties ik ben homo en te vaak teleur gesteld door relaties. het is dat ik zo veel om mijn moeder geef anders was de keuse heel makelijk. nu ben ik haar aan spreek punt. iedere keer dat uit komt dat hij haar bedonderd .en ik heb het van mijn moedder dat ik het aan voel wat gebeurt en dat is bij mij heel sterk. ik weet voel de dingen eerdan men mij ze verteld . dat kan ik niet verklaaren maar het is zo. en dat word mij allemaal te veel
Datum:
19-02-2007
Naam:
r
Leeftijd:
39
Provincie:
Gelderland

Mislukt....

Ik geef het op ik heb er geen zin meer in ben 22 en heb nooit egt een vriendin gehad terwijl ik er toch redelijk goed uitzie
dat is egter niet de reden dat ik er een eind aan wil maken ik heb gewoon zoon ongelofelijk minderwaardigheisdscomplex van mezelf dat kom door de volgende redenen
-geen egte vrienden
-nooit vriendin gehad
-allerlaagste opleiding wat er bestaat
-onsociaal ingesteld ik kan gewoon niet goed praten altijd erg stil en terug getrokken,terwijl meisjes valle op zelfverzekerde jongens die slim zijn ik ben precies het tegen overgestelde.

heb ook geprobeert positief instelling te tonen maar dat is zoo moeilijk
Ik heb gewoon zoon hekel aan mezelf het liefst hangde ik mezelf gewoon op maar daar ben ik te schijterig voor
het enigste waar ik voor leef is me sport karate maar hoelang kan ik het zo volhouden???

pff was het maar over

Datum:
19-02-2007
Naam:
Loser
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

meschien onder de trils van een trein

ik zit de hele dag na te denken of ik wel wil leven. en toen stond mijn besluid vast.
ik wou zelf moord plegen.maar toen vond ik deze sait ik en toen bedacht ik me dat ik het maar niet dee
Datum:
19-02-2007
Naam:
kim
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

Eenzaam

Ik ben een meisje van 23 jaar en ik ben sinds vorige maand verhuisd van Noord-Holland naar Drente. In Noord-Holland heb ik mijn vriend en enkele vriendinnen achter gelaten. Hier, waar ik nu woon heb ik niks, ik ken niemand, werk vinden lukt niet, ik voel me zo eenzaam, ook heb ik het gevoel dat ik geen luisterend oor heb aan mijn ouders, die proberen mij dan een schuld gevoel aan te praten met opmerkingen als: waren we maar nooit verhuisd en bla bla bla. Ik ben verhuisd vanwege familie gebeurtenissen/problemen. De familie van mijn moeder woont hier en mijn ouders wilden allebei erg graag terug naar Drenthe, en ik had weinig keus, want ook in Noord-Holland had ik weinig tot niks, meiden van mijn leeftijd wilden niet met mij omgaan omdat ik dikker ben dan andere meisjes, ik hou niet van r 'n b ik luister liever naar nederlandse muziek. Ik heb me altijd al alleen gevoeld, al van kleins af aan. Maar nooit is er iemand geweest die naar mij wil luisteren. De enigste op wie ik kan bouwen is mijn vriend maar die woont 200 kilometer bij mij vandaan en zie ik alleen in het weekend, en zijn ouders zijn tegen onze relatie dus ook dat beïnvloed onze relatie op een negatieve manier, door de weeks hebben mijn vriend en ik alleen maar ruzie, in het weekend is er niks aan de hand. Ik zie het leven gewoon niet meer zitten en ik denk dat iedereen in mijn omgeving beter af is zonder mij, ik heb het gevoel dat ik iedereen alleen maar tot last ben. Ik heb al een keer zelfmoord geprobeerd te plegen maar dat is mislukt, mijn ouders reageerden daar vrij laconiek op, ze maakten er grapjes over. Maar zien ze dan niet dat ik het echt meen?? Ik wil niet meer verder leven.
Datum:
19-02-2007
Naam:
Wendy
Leeftijd:
23
Provincie:
Drenthe

nooit gedagt

ik zelf heb er ook andrhalf jaar mee gezeten en weet dus ook goed hoe het is. mijn leven stond op zen kop. zag geen uitweg. wist alleen maar me zelf aftekraken. het begon alemaal al toen ik in groep5 zat van de basisschool. gelukkig dagt ik toen nog nie aan zelfmoord. sterker wist nie eens wat het was. groep8 was erg moelijk. ik ging met verkeerde mesne om! die juist de mensen waar ik bij wou horen slecht vonden of nie goed genoeg. het ging zo slecht met me ik was volkomen wasig. gelukkig ging het thuis wel allemaal goed. en had voor groep5 een onbezorgde jeugd niks aan de hand. kon doen en laten wat ik wou. maar ja! in groep 7 kreeg ik een vriendje. hijwas iets jonger dan mij. een maand ging het goed. toen kwam een maand wat me bijna de das om dee. hij woonde verweg en zag hem maar eens per jaar met carnaval.het was een groot knipperlicht. ik ging er bijna aan onderdoor. hij is 2 keer vreemdgegaan. en ik wist dat ik zo nie verder wou. ik zag op tv dat er veel zelfmoord werd gepleegd en ging er ook langsamerhand aan denken. ik was het beu. ik heb de tijd voor mezelf genomen en heb toen een vrienidn die de kinderen niet goed vonden aan de kante gedrukt. een hele opluchting voor mij. sinds een maand gaat het weer beter. maar het werd eiglijk nog erger. met gala op sgool. kon ik het nie meer houden en viel bijna om. ik moest steeds huilen en steeds vroegen ze wat erwas. ik werd gek ik begon te trille om me benen. en het werd naar mijn gevoel zwart. ik ben wel de hele tijd bij geweest. ik heb het hoog woord er uitgegooid. ik was opgelucht. eindelijk kon k weer verder. een week daarna kreeg ik grote ruzie met een vriendin die ook nog erg populair is. die week was het swaarst. omdat mijn ouders werkete van half10 tot 6 werkete dagt ik: asl ik me nou ziek meld maak ik me van kant. want me ouders zijn tog nie thuis. mooi het rijk voor me alleen. ik begon na te denke. warom comandeert ze me so. warom dit warom dat. de ruzie heeft een week geduurd dus voor mij genoeg tijd om er over na de denke. mijn ouders had ik al verteld dat ik nie meer wou leven. ik zat bijna met een mes op me keel teon ik ineens heel erg begon te huile. ik dagt i n meself doe nou doe nou!! maar van buiten waist ik dat het geen nud heeft. er zijn wel mensen die ik ermee pijn doe. me ouders me broertje me familie. me beste vriendin. het werd me duidelijk. ik moest verder leven. er begon een lichtje te branden. ik wist dat ik het zelf moet doen. en heb dus wat hulp gezocht met de kidnertelfoon enso.het werd me duidlijk en wist nu dat ik gewoon zwaar down was(lichte vrom van depressief) ik wist wat me te doen stond. leven zoals ik het zelf wil.

nu een maand verder heb ik een vriendje hij is ongeveer een jaar ouder dan mij. mijn vriendinne kraakte hem af enzijden steeds dat hij tuig is enso en toen was de emmer dus vol. mijn vriendin zji tegen me ik hoop dat het senll uitgaat. nou ik was woest. ik begon te tieren en te sgreeuwe tegen die vriendinne en zij dat ze zig besig moesten houden met zichtzelf en mij met rust moet laten. eindlijk wist ik de draad weer op te pakke. mijn zelfvertrouwen kwamen weer trug. mijn vriendje en ik hebbe nu een week verkering en hebbe al gezoend enso. het was hartsikke fijn. ik wist genoeg en weet dat ik me nie meer laat commanderen.

mijn leven deel ik zelf in. genoeg mensen om me heen en kan weer lachen. het was zo fijn toen ik me weer kon laten gaan. laggen. soenen vriendje.

SKIJT AAN DE HELE WERELD
mensen het leven is te kort het kkomt goed. het is jammer om je leven weg te gooien. het is moeilijk om je te realiseren. dat je weg wilt en heb me maar overgeven aan de gevolegen.

ik zie het leven weer vrolijk.
MET EEN PAAR MESEN KUN JE AL BLIJ ZIJN

mensen die zelfmoord willen plegen. zijn doorzetters. praat erover doe geoeg dingen.

ga nie als een zielig pietje op de bank zitten. heeft geen zin. ga een feestje bouwen. met wie maak nie uit ga dansen ga zwemme ga feesten. het leevn is te kort. GENIET

mensen die zelfmoord willen plegen ik ben jullie vriendin. ik weet al te goed hoe het is. je bent nie alleen je hebt MIJ.

mijn leven was een goot gat. zat geklemt en nu nu zie ik het leven zoasl ik het zlef wil. soms moet je dingen doen die je zelf nie eens wil. maar de opluchting is fijner.

IK BEN BLIJD AT IK HET NIE GEDAAN HEB!

onthou: KIJT AAN DE HELE WERELD.




ZET DOOR JE KOMT ER EGT WEL.

-XXX- Manon
Datum:
19-02-2007
Naam:
manon
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

het gaat niet meer

ik d8 altijd dat het wel goed zou komen...maar dit kan niet mer goed komen.toen ik mijn basischoolklas in de steek moets laten vond ik dat al erg genoeg...ik ging in mijn eendje weg van al mijn vrienden en daar begon het al met snijden. laater hoorde ik dat mijn ouders als een maand een ander huis hadden gekogt. ik had net nieuwe vrienden en was al niet zo gelieft omdat je me eng vonden. ik moet nu weer naar een andere school...weer nieuwe vrienden maken en weer anderen in de steek laten. mijn ouders zijn ook nooit meer thuis. ze zijn alleen maar weg om te genieten van hun nieuwe huis en als ze thuis zijn noemen ze allemaal opdagten en klagten over alles...ze scheeuwen dan tegen me..en vervolgens lief doen tegen me broer en broertje. ze wondern egt verwend en als ik dan een keertje iets krijg beginen ze te zeuren en krijgen ze gelijk het grotste wat er is. ze kunnen nooit eens blij zijn voor me en iedereen zijkt me af. IK KAN ER NIET MEER TEGEN!!! ik zou zo graag willen dat het een keerdje ging zoals ik dat wilde....maar alles moet gaan zoals hun dat willen en breng ik er iets tegen in dan slaan ze me. de sleutel van mijn kamerdeur hebben ze ook al in beslag genomen dus thuis in mijn eigen kamer ben ik nu ook niet meer vijlg. ze zijn bang voor me...ik roep geesten op en pijnig mezelf..snijden...ik hou van bloed...ik bijt mensen in hun nek...maar ik ben geoon een een beetje anders...en dat accepteerd niemant! ik word niet geaccepteerd door de wereld dus waarom zou ik er nog blijfen? k heb de klijnste kamen van het huis op zolder dus van het dak springen kan makkelijk...stommem mensen...geef mij maar monsters...het ergste wat er is...want dan ben ik er niet meer
Datum:
18-02-2007
Naam:
magic
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Kan er niet meer tege

ik kan niet meer leven zo mijn moeder ken ik niet en me vader woont in marokko die zie ik allebij nooit.
ik ben depresief en ik zit aan de drugs iedere dag word ik gediscrimineerd en daarvan word ik gek die skinheads hebben lol terwijl ik me vol zit te spuiten met heroïne ik ben vaak inelkaar geslage en me neef en me broer meote voor mij zorgen ik ben pas 9 jaar maar het maakt mij niet meer uit ik wil dood niemand geeft om mij of wil me vriend nog zijn omdat ze denken dat ik gek ben alleen esther een vriendin begrijpt me daar ben ik blij om maar we willen allebij Zelfmoord plegen.
ik zie leven niet meer zitten ik kan er niet meer tegen ik snijd in mezelf en ik heb mezelf wel eens bijna bewusteloos geslage , eerst liep ik naar school en ik was depresief ik probeerde voor de auto te springe helaas stopte die en toen had ik geen kans meer want iemand die het zag leide me naar school en zorgde dat ik niks kon doen. ik schrijf dit nu op me kamer helemaal alleen omdat er niemand thuis is ik had allang zelfmoord gepleegt nu als esther er niet was en dese site stuurde ze helpt me echt maar we gaan samen van de hijskraan afspringen hand in hand samen afscheid van de wereld die mij niks emer kan schelen
Datum:
18-02-2007
Naam:
Yassin
Leeftijd:
9
Provincie:
Zuid-holland

Heb geen reden maar...

Hallo,
Hoewel ik ongeveer alles heb wat mijn hartje maar kan wensen en helemaal geen probleen heb op welk vlak dan ook, wil ik er toch uit stappen. Ik heb eigenlijk geen gegronde reden om er mee te stoppen. Maar ik zie ook geen reden om er mee door te gaan. Ik wil er uit. Ik heb helemaal geen interesse of behoefte om te weten wat er volgende week, volgend jaar, of binnen tien jaar zal gebeuren met wie dan ook. Niets kan me bekoren. Enkel bij de gedachte mij neer te leggen en van alles af te zijn geeft me een goed gevoel. Ik loop met die gedachte al een aantal maanden rond en zie geen uitweg. Mijn enige wens is om zonder fysieke pijn te kunnen vertrekken.
Datum:
18-02-2007
Naam:
rl.
Leeftijd:
44
Provincie:
Zuid-holland

%3f%3f

begrip het niet meer,ben altijd zoveel met energie geweest,maar nu het lijkt wel wel, ik ben dood
Datum:
18-02-2007
Naam:
marc
Leeftijd:
43
Provincie:
Friesland

puinhoop

hallo.ik ben marc en tot ik 40 was,er niks aan er aan de hand.nu zijn we drie jaar later,en het een puinhoop.het lijkt wel een country liedje.gescheiden,zaak kwijt. huis openbaar verkocht,en echt niemand waar.ikm mee kan praten.
Datum:
18-02-2007
Naam:
marc rennert
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.